บอกกันตรง ๆ

* ถึงบ้าน *

เมื่อยูริจ่ายเงินเสร็จก็ลงจากรถโดยสาร เธอเห็นพี่เทนชิรอเธออยู่หน้าบ้าน ด้วยความซื่อของยูริเลยรีบพาพี่เทนชิเจ้าบ้านทําตัวลับ ๆ ล่อ ๆ เพราะเธอกลัวมีคนตามเธอมา เมื่อเขาบ้านมาได้

∆ ในบ้าน

ยูริรีบปิดหน้าต่าง ปิดประตูเพื่อไม่ให้ใครเห็น ท่าทางดูรน ๆ สติไม่อยู่กับตัว

ยูริเธอเป็นอะไร

(เทนชิพูดด้วยความงง)

ยูริเอามือปิดปากพี่เทนชิแล้วพูดว่า

"ค่อย ๆ ค่ะ เดี๋ยวใครได้ยิน"

( ยูริพูดแล้วดูรอบข้างแล้วตรวจสอบความเรียบร้อย แล้วเอามือออกจากปากพี่เทนชิ)

เธอเป็นอะไรทําไมไม่ยอมกลับพี่? แล้วทําไมต้องทําตัวลับ ๆ ล่อ ๆ ด้วย ไปเจอใครพูดอะไรมาอีกละ

" ถามเยอะจังที่ละคําถามได้ไหมค่ะ "

นั้นทําไมไม่ยอมกลับบ้านกลับพี่

" มีคนมองว่าให้ออกห่างจากพี่ค่ะ เขาบอกว่าถ้าไม่ออกห่างจากพี่ เขาบอกหนูว่า ถ้าไม่อยากเจ็บตัว

เขาบอกแบบนี่ล่ะค่ะ "

ใครบอกพี่มาเดี๋ยวจัดการให้

" ใจเย็นค่ะ พี่เขาเป็นผู้หญิงนะคะ "

ผู้หญิงก็เถอะ เขาก็ไม่สมควรจะมาพูดกับยูริแบบนี้ พี่สัญญากับพ่อ แม่ ยูริแล้วนะ ว่าจะดูแลยูรินะ แล้วที่โรงเรียนมีเพื่อนรึป่าว

" ไม่มีแล้วค่ะ ไม่มีใครอย่าเล่นกับหนูเลย แถมมองด้วยสายตาแปลก ๆ ด้วย "

( ยูริพูดด้วยความเศร้า )

ไม่เป็นไรนะ นั้นตอนกลางวันเดี๋ยวพี่ไปนั่งกินข้าวด้วย

" จริงหรอค่ะ แต่พี่คนนั้นบอกว่าให้หนูออกห่างจากพี่นะ "

เธอเนี่ยนะ ซื่อ ไม่เคยเปลี่ยนเลย มีพี่อยู่ทั้งคนไม่มีใครกล้ามาทําร้ายยูริหรอก ถ้ามีบอก เดี๋ยวพี่คนนี้จะเป็นฮีโร่ให้ยูริเอง

"จริงหรอค่ะ หนูจะมีฮีโร่ประจําตัวแล้วหรอเนี่ย พี่ต้องมากินข้าวกับหนูทุกวันเลยนะคะ สัญญานะ "

สัญญา นั้นไว้พรุ่งนี้เจอกัน พี่ต้องกลับบ้านละ นอนไว ๆ ละ

" ค่ะ พี่เทนชิ "

ต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน แล้วเตรียมตัวเข้านอน พร้อมสําหรับไปโรงเรียนวันพรุ่งนี้

* เช้าวันต่อมา *

ยูริมารอพี่เทนชิแต่เช้า เพื่อไปโรงเรียนเมืาอพี่เทนชิมาถึง ก็รีบไปโรงเรียนทันที เมื่อถึงโรงเรียน ก็เหมือนตามเคย ก็มีคนมองด้วยสายตาแปลก ๆ พูดซุบซิบกัน แต่พี่เทนชิก็ไม่เดินห่างไปไหนแล้วเดินไปส่งถึงห้องเรียนยูริ

∆ ม.5/3

ยูริไว้เจอกันตอนกลางวันนะ

( พี่เทนชิพูด )

" ค่ะ "

จนยูริเข้าเรียน

∆ ม.6/1

นี่เทนชิไปไหนมาอ่ะ ทําไมวันนี้มาช้าจัง

( เพื่อนเทนชิ ชื่อ เคย์ เป็นชื่อสนิทของเทนชิเลยละ)

"ไปส่งน้องมา"

เริ่มชักจะอยากรู้แล้วสิว่าหน้าตาน้องคนนั้นเขาเป็นยังไง วันนี้ชี้ให้ดูหน่อยได้ป่ะ

"ไม่ต้องชี้ให้ดูหรอก"

ทําไมอ่ะ

" เพราะวันนี้ฉันจะลากนายไปกินข้าวเป็นเพื่อนฉัน แล้วทุกวันต่อจากนี้ฉันจะไปกินข้าวกับน้องทุกวัน"

ห๊ะ!!!!! ทุกวัน ????

" เรียนกันเถอะ คุยกันเยอะละ เดี๋ยวจะเรียนไม่รู้เรื่อง "

∆ พักกลางวัน

ขณะที่เทนชิลากเพื่อนมากินข้าวด้วย เพื่อนของเทศชิ บ่นตลอดทางจนไม่เจอยูริ

อย่าบอกนะว่าคนนี้ ( ว้าว น่ารักจัง )????

สวัสดีดีครับ พี่ชื่อ เคย์ นะครับ

" สวัสดีค่ะ หนูชื่อ ยูริ ค่ะ พี่เป็นเพื่อนกับพี่เทนชิใช่ไหมคะ "

ใช่ครับ ใช่ครับ ????

' ป่ะ ยูริไปกินข้าวกันเถอะ '

( เทนชิพูด )

" ค่ะ "

จนไปซื้อบัตรอาหารแล้วไปนั่งรับประทานอาหาร เคย์จองมองไปที่ยูริตลอดเวลา จนทําให้เทนชิที่เห็นเริ่มเกิดอาการห่วงยูริขึ้นมา

" เคย์ มองยูริอยู่นั่นแหละ ใครให้มอง "

( เทนชิพูดด้วยอาการหวงโดยไม่รู้ตัว )

นิ ฉันมองยูริ ไม่ได้มองนายซักหน่อย ยูริไม่เห็นจะว่าอะไรสักคําเลย

( เคย์ พูดแล้วมองหน้ายูริต่อ )

ทําให้เทนชิทนไม่ไหวลุกขึ้นจากโต๊ะอาหารแล้วพายูริออกมาจากโต๊ะทันที แล้วปล่อยให้เคย์นั่งกินข้าวคนเดียวด้วยความงง

เป็นอะไรของเขา

.

.

.

.

.

.

" พี่เทนชิ พี่จะพาหนูไปไหนคะ? "

( ยูริถามด้วยความงง )

' พาออกมาให้ห่างจากเคย์ไง เธอไม่รู้หรอกว่าเคย์มองเธอแปลก ๆ ไม่สงสัยบางหรอ '

" ไม่นิคะ ไม่เห็นจะแปลกเลยค่ะ เพิ่งเจอกันครั้งแรกจะมองก็คงไม่แปลก "

' ก็จริง ( ว่าแต่เราจะหวงยูริทําไมนิ ไม่ใช่พี่น้องกันจริง ๆ ซักหน่อย ) '

" พี่เทนชิค่ะ กลับไปกินข้าวได้รึยังคะ หนูหิวข้าวมากเลยคะ "

' กลับสิ กลับ '

∆ จนเดินกลับไปที่โต๊ะอาหาร

ไปไหนกันมา ทําไมกลับมาเร็วจัง

ยูริกําลังจะบอกความจริงแต่พี่เทนชิได้ปิดปากยูริไว้แล้วแทนยูริไปว่า

' พอดียูริอยากไปเดินเล่นเลยพาน้องไปเดินเล่นนะ ไม่ต้องถามอะไรมาก กินข้าวกันต่อเถอะ '

ไม่ถาม ก็ไม่ถาม

เมื่อรับประทานอาหารเสร็จก็ไปส่งยูริที่ห้อง แล้วไปเรียนหนังสือกันต่อ

∆ เลิกเรียน

ขณะที่ยูริรอพี่เทนชิมารับ เคย์เพื่อนของพี่เทนชิก็เดินมารอเป็นเพื่อน แล้วมาพูดคุยกับยูริ

น้องยูริใช่ไหมครับ พี่ที่เจอกันตอนกลางวันยังจําได้อยู่ใช่ไหมครับ

" จําได้สิค่ะ พี่ชื่อพี่เคย์ เพื่อนของพี่เทนชิ "

นี่น้องยูริ น้องเป็นน้องของเทนชิหรอ

" ใช่ค่ะ "

ทําไมนามสกุลไม่เหมือนกัน

แต่ยูริไม่ทันจะได้ตอบ พี่เทนชิก็ขับรถมาขัดจังหวะซะก่อน

' ยูริ ขึ้นรถ! '

( เทนชิพูด )

" ค่ะ ไว้ค่อยมาบอกนะคะ บ่ายบายค่ะ "

จนเทนชิไปส่งถึงที่บ้าน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***