10 ปีต่อมา[มุมมองของเบลฟิเนียม]
10ปีที่ผ่านมา ข้าสามารถพูด บินและใช้เวทมนต์ระดับกลางส่วนใหญ่ได้แล้ว ท่านพี่บอกว่าข้าเป็นอัจริย เพราะมังกรส่วนใหญ่ที่มีอายุ10ปี สามารถใช้ได้เพียงเวทย์มนระดับเริ่มต้น กับเวทย์มนตามสายพันธุ์ของมังกรเท่านั้น
อา..ข้าเคยบอกรึยัง เผ่าพันธุ์ของข้าคือเผ่ามังกรดำที่เขาว่าหายากมากๆ เวทย์มนตามเผ่ามังกรดำคือการควบคุมไฟสีดำทมิฬ กับน้ำแข็งและความเร็วในการบินที่เทียบได้กับเผ่ามังกรลมนั้นเอง
"เบล ได้เวลากินอาหารแล้วนะ!"เบลเป็นชื่อเล่นที่ครอบครัวของข้าเรียกเอง
"ทราบแล้วค่า พี่เคลวิน"ข้าชอบความรู้สึกยามที่โบยบินบนท้องฟ้ามากเลย เพราะงั้นขอบินกลับล่ะกันนะ ถึงจะใกล้นิดเดียวก็เถอะ
ตุบ
"เบลกลับมาแล้วหรอ กำลังเริ่มกินพอดีเลย"พี่เรอาพูดขึ้น ขณะที่กำลังจะกัดเนื้อก้อนโต
"เอ๋...ข้ามาช้าไปหรอ"ข้าถามพี่ไซลาสทันที
"ไม่หรอกเบล เรากำลังจะเริ่มกินพอดีเลยล่ะ"พี่ไซลาสตอบกลับ ในขณะที่แจกชิ้นเนื้ออยู่
"เอ๋~...พี่ไซลาสขอเนื้อเพิ่มอีกหน่อยสิ"ในขณะที่ข้ากำลังจะไปนั่งที่ประจำ พี่เจย์วินก็กำลังต่อรองขอเนื้อเพิ่มจากพี่ไซลาสอยู่
"ไม่ได้หรอกนะ เพราะนี้เป็นส่วนของทุกคน"พี่ไซลาสปฎิเสธและแน่นอนพี่เจย์วินได้แต่โวยวายไปตามระเบียบ เพราะไม่สามารถทำอะไรได้
.......
.......
.......
หลังกินอาหารเสร็จ
"เบล เดี๋ยวก่อนสิ"ท่านแม่เรียกข้าไว้เพื่อไม่ให้กลับไปก่อน
"มีอะไรหรอคะท่านแม่"ข้าถามท่านแม่ไป
"แม่ต้องการให้ลูกไปงานรวมตัวกับแม่ ในวันนี้น่ะ"งานรวมตัวคืองานที่เหล่าแม่มังกรจะมารวมตัวกันนั้นเอง
"เข้าใจแล้วคะ"ข้าเจ้าใจจุดประสงค์ของท่านแม่แล้วล่ะ ให้หาเพื่อนสินะ
.......
.......
.......
ณ งานรวมตัว
งานนี้จัดขึ้นที่เกาะแห่งหนึ่ง มันสวยงามและกว้างพอที่จะให้มังกรหลายสิบตัว มายืนอยู่ได้
"เบลนี้เพื่อนของแม่คายะ ไดอิกิและลูกชายของเธอคิคารุ ไดอิกิ"ทุกคนอาจจะไม่รู้แต่มังกรอย่างเราก็มีนามสกุลนะเออ
"สวัสดีค่ะ ข้ามีนามว่าเบลฟิเนียม แอมเซอร์คะ ยินดีที่ได้รู้จักท่านคายะคะ"และแน่นอนนามสกุลของข้าคือแอมเซอร์นั้นเอง
"คิกๆงั้นให้เด็กๆไปเล่นด้วยกันเถอะ เราไปคุยตรงนั้นกัน"อ้าวท่านแม่!!! อย่างงี้ในภาษามนุษย์เรียกตัดหางปล่อยวัดค่า!!!!
"งั้นแม่ไปแล้วน้า เบล"ท่านแม่!!!!!
ตึกๆๆๆ
มังกรเด็กกลุ่มหนึ่งวิ่งมา
"ฮ่าๆๆ เจ้าเด็กใหม่สินะ จงยอมเป็นลูกน้องท่านเจอร์รอนผู้นี้สะ"มังกรเด็กที่น่าจะเป็นหัวหน้ากลุ่มพูดขึ้น
"ทั้งๆที่โตแล้วแท้ๆ เล่นเป็นเด็กๆไปได้ น่ารำคานเสียจริง"ข้ากล่าวขึ้นอย่างหยิ่งพยอง น่ารำคานจริงๆ มังกรเด็กกลุ่มนี้
"จะ—เจ้าพูดว่าอะไรนะ"เจอร์รอนล่ะมั้ง? พูดขึ้นอย่างตกใจ คงไม่เคยมีใครพูดอย่างนี้ด้วยล่ะมั้ง
...------------------------------------------------...
เมื่อเจอเพื่อน(?) ที่น่ารำคาน จงพูดอย่างหยิ่งพยอง อย่าให้ใครมาอยู่เหนือเรา เมื่อเราเก่งกว่าเขา
วันนี้มาสั้นๆคะ เราตัดจบตอนโหดร้ายไปรึเปล่าเนี่ย
...—sunny—...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
Sanddy🎟️
อัพอีกเมลอยากอ่านต่อ☺️☺️
2021-12-18
1