I am demon lord ฉันคือจอมมารผู้ชั่วร้าย
กึกๆๆๆ
ณ ถ้ำแห่งหนึ่ง มีมังกรหนึ่งกลุ่ม กำลังมองดูไข่สีดำฟองหนึ่งอย่างตั้งใจ
โพละ!
ไข่ฟองนั้นได้แตกออกมา ปรากฎมังกรตัวน้อย ที่มีเกล็ดสีดำทมิฬ ราวกับนิล*สะท้อนแสงสวยงาม
[*นิลเป็นแร่รัตนชาติชนิดหนึ่ง มีสีดำสนิทและมีความเป็นเงางาม]
"ออกมาแล้ว! เด็กคนนี้! ออกมาแล้ว!"มังกรตัวหนึ่ง ที่มีเกล็ดสีน้ำเงิน ราวกับน้ำทะเลลึก ดวงตาสีฟ้าเป็นประกายเหมือนลูกแก้ว ปากที่มีฟันแหลมคมกล่าวขึ้นอย่างยินดี
"ฮะ ฮะ ฮ่า ยินดีด้วยนะโฮลี่ ที่เด็กคนนี้ออกมาอย่างปลอดภัย"มังกรอาวุโสพูดขึ้น
"ขอบคุณคะ ท่านมังกรอาวุโส"มังกรที่เหมือนมังกรสีฟ้าตนแรก แต่ตัวใหญ่กว่า แน่นอนว่าเธอคือแม่ของมังกรน้อยนั้นเอง
"ท่านมังกรอาวุโสคะ โปรดให้เกียรติตั้งชื่อให้เด็กคนนี้หน่อยคะ"โฮลี่(แม่มังกร)รีบขอมังกรอาวุโสให้ตั้งชื่อให้ทันที เพื่อไม่ให้เสียเวลา
"ไม่ได้ ไม่ได้ ลูกของเธอ เธอก็ต้องตั้งชื่อเองสิ"มังกรอาวุโสปฎิเสธไวพอๆกับที่โฮลี่ขอร้องเขา
"ก็ได้คะ อืม..."แม่มังกรยอมแต่โดยดี และเริ่มคิดชื่อออกมา ทันใดนั้น แม่มังกรก็หันไปเห็นดอก**********เดลฟิเนียม****** (ที่เห็นว่าสวยดี เลยไปเอามาปลูก)
[เรียกง่ายๆก็ขโมยนั้นเอง~/sunny]
"อา...นั้นชื่อดอกอะไรนะ อืม..อ๋อ!เดลฟิเนียม! เดลฟิเนียมยังไงล่ะ! แล้วก็เป็นมังกรดำงั้นชื่อเบลฟิเนียมล่ะกัน ชอบไหม?เบลฟิเนียม"แม่มังกรพูดขึ้นอย่างยินดี(ที่คิดชื่อออก) พร้อมตะโกนเสียงดัง(ที่มนุษย์ฟังไม่ออกและอาจหูแตกถ้าฟัง)และจบด้วยการยัดเยียดชื่อให้มังกรน้อย
"กี๊ดๆๆๆ(ชอบๆชอบมากๆ)"ถือเป็นโชคดีที่มังกรน้อยชอบ(เพราะแม่มังกรจะไม่ต้องตั้งชื่อใหม่)
"อืม...เป็นชื่อที่ งั้นข้าไปจำศีลต่อแล้วล่ะกัน"มังกรอาวุโส(ที่โดนปลุกตั้งแต่ยังไม่เช้า)ขอตัวกลับไปนอนทันที ที่ตั้งชื่อเสร็จ แถมว่าจบก็บินหายไป ไม่ทิ้งโอกาศ ให้ปฎิเสธแม้แต่น้อย
ตึกๆๆ
เหล่าพี่ๆมังกรทั้งหลาย(ในร่างมนุษย์)เริ่มเดินมาหา เบลฟิเนียม
"ว้าว!ๆๆ ดูสิๆ ตอนเด็กเราก็เป็นอย่างงี้ใช่ไหม"เด็กหญิงคนหนึ่งผู้ขึ้น เธอมีผมสีน้ำทะเลลึก มีดวงตาสีอความารีน และเธอเป็นคนคนเดียวกับมังกรที่พูดขึ้นในตอนแรก
"เอ...เธอคิดว่าน้องจะชอบที่นอนแบบไหนหรอเรอา? ควรมีกลิ่นสมุนไพรหรือกลื่นดอกไม้อ่อนๆดี"เด็กชายที่อายุประมาณ12ปี เขามีเส้นผมสีเขียวอ่อนๆและมีดวงตาสีเขียวมะนาวดูมีความอบอุ่น ปากกำลังเอ่ยถามเด็กสาวข้างๆ
"ฉันว่—"เด็กสาวที่เป็นเจ้าของชื่อเรอา เธอกำลังจะเอ่ยคำตอบที่ได้คิดมา กลับถูกพูดตัดเธออย่างไม่ใยดีโดยคนที่เดินมาคนสุดท้ายเส้นผมสีคาราเมลสะบัดอย่างแรงไปตามแรงที่เธอหันหน้า ใบหน้าสวยบิดเบี่ยวตามอารมโกรธ ดวงตาสีเปลือกไม้อัดแน่นไปด้วยประกายความโกรธ
"ถ้าเลือกยากก็รวมทั้งสองอย่างไปเลยสิ"ชายคนที่ดูแล้วน่าจะอายุมากที่สุดในกลุ่มคน กลุ่มนี้ เขาเป็นคนที่พูดตัดเรอาอย่างไม่ใยดีนั้นเอง
"ไม่งั้—"
"อีเคีย!!!! พูดตัดฉันอย่างนี้ได้ยังไง!!!"เรอาตะโกนดังลั่น
"เรอาอย่าพูดตัดพี่สิ เดี๋ยวน้องก็ทำตามหรอก!"อีเคียตอบกลับทันที
"ตอบมาเดี๋ยวนี้นะอีเคีย พูดตัดฉันได้ยังไง! •\>~&`©|•€β`..._~&•β&•_•£...~&}®_><<_®&`£...~<_®_™%€`\•&®`^&•®¥...®~&^_`®_`_...®`&^`_©%...®&®_`®...•_<~...•%...•`_•%...•_...•`^_...!!!!!!!!!!"
เรอาตะโกนอย่างบ้าคลั่ง เพราะเธอต้องการคำตอบสำรับคำถามของเธอ
ปึด!
เสียงอะไรบ้างอย่างขาด
"ก็บอกแล้วไงว่าห้าทำน่ะ ถ้าน้องทำตามขึ้นมาจะเป็นยังไง •&<~>•β...{€£•<[<\α...~<&~{^`_•£<®`&•^>>}€β&`®..._®}&^&`®_...•_...®&`~&`~`•_`®_`&}^...¥~}&~<_~¥...&}®&`^&}^&•~}&•^&^&}~®¥`!!!!!!!"
อีเคียที่เป็นพี่ใหญ่ก็ไม่ยอมแพ้เขาเริ่มบ้าคลั่ง คาดเดาได้ไม่ยากว่าอีกไม่นานคงเกิดการต่อสู้กัน
ตูม
เป็นอย่างไรคาดเดาการต่อสู้ได้เกิดขึ้นแล้ว
เปรี้ยง! ตูม! ปัง!
การต่อสู้ดำเนินไปอย่างดุเดือด แต่แล้ว...
จ็อก~
กลับมีเสียงหนึ่งดังขึ้นนั้นคือเสียงท้องร้องของน้องเล็กของกลุ่มนั่นเอง
"กี๊ดๆๆๆๆๆ"เบลฟิเนียมร้องอย่างบ้าคลั่งยิ่งกว่าพี่ๆของตน และยังดิ้นไปดิ้นมา จนตกลงจากรัง
"เฮ้ย! เบลฟิเนียม"เสียงตะโกนจากพี่ๆมังกร(แม่ไปนอนแล้ว)ดังขึ้น
ฟิ้ว~
เนื่องจากเบลฟิน่าเป็นเพียงมังกรแรกเกิด ปีกยังไม่แข็งพอที่จะบินได้ เธอจึงตกลงไปเรื่อยๆ
และเป็นความโชคดีของเธอเพราะพี่ชายคนโตของเธอเป็นมังกรลมจึงบินมาเร็วกว่าใครเพื่อนและแน่นอนเมื่อถึงรังพี่ๆ รีบนำอาหารมาให้ทันที(เพราะถ้าฟังต่อไป ต่อให้เป็นมังกรหูก็อาจแตกได้)
และเรื่องราวก็ดำเนินยาวนานต่อมาถึง10ปี
.......
.......
.......
.......
.......
...----------------------------------------------------------------...
และดำเนินมาถึง3284คำเลยที่เดียว
อะแฮ่ม อะแฮ่ม
นิยายเรื่องนี้เกิดจากความคิดที่เข้ามาในหัวฉับพลันค่าาาา ไม่มีเนื้อเรื่องใดๆมีเพียงไอเดียล้วนๆ
เพราะเหตุนั้นนิยายนี้มีแต่การใช้ด้นสดในการเขียนล้วนๆ ไร้ส่วนผสมอื่นๆ
วันนี้ขอจบเพียงเท่านี้นะคะ บายยยย≧∇≦
......-sunny≧ω≦-......
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments