~หลังจากทานข้าวเสร็จก็พอซูวอนมาส่งที่บ้าน เธอดูสดใสน่ารัก ถึงเธอเองก็จำใครไม่ได้เหมือนเคย เเต่เธอก็พยายามพูดคุยกับทุกคน ชวนคุยเก่งผิดปกติหัดเป็นคนคุยเก่งตอนความจำเสื่อมนี่แปลกแฮะ//
แม่ซูวอน : ไปอยู่บ้านจองกุกไม่กวนพี่เขาทำงานหรอลูก ไหนเคยบอกว่าจองกุกงานยุ่งเลยไม่อยากกวนไง...?
ฉัน : ไม่หรอกคะ หนูจะไม่ทำตัวให้เป็นภาระอีกอย่างเเต่งงานกันเเล้วหนูก็ต้องดูเเลสามีตามหน้าที่ อยู่คนละที่เเบบบนี้มันแปลกๆนะคะ
แม่ซูวอน : จริงที่หนูพูดนั้นเเหละแม่เองก็ดีใจที่เราคิดได้ เอาล่ะจองกุกแม่ฝากน้องด้วยนะ ถ้าน้องทำตัวไม่ดีบอกแม่ได้นะ
จองกุก : คะ ครับ
ฉัน : ยิ้มม^^
//บ้านจองกุก ให้คนเก็บของขึ้นไปไว้บนห้องนอน ผมก็กะจะเเยกห้องกับเธออย่างที่เคยเป็น ทุกอย่างเหมือนจะดีเเต่ผมกลัวว่าเธอจะรู้เรื่องของผมกับอินซอนเลยไม่ได้ติดต่อกับเธอเเล้วบอกให้เธออย่าพึ่งติดต่อกันช่วงนี้
เพราะซูวอนจะย้ายมาอยู่บ้าน//
ฉัน : ขอบคุณนะคะ ..ฉันก้มหัวให้ป้าที่เอาของขึ้นมาให้ก่อนจะจัดของให้เข้าที่เข้าทาง เก็บของเสร็จฉันก็เดินดูรอบๆห้อง เห็นรูปคู่เเต่งงานก็รู้เลยว่าจองกุกคงเก็นรักษามันไว้อย่างดี
"นี่ห้องนอนใหญ่จังเลย ! ซูวอนนี่เธอโชคดีมากๆเลยนะที่มีคนรักทั้งแม่เเละสามีที่ใส่ใจกับฐานะเพียบพร้อมขนาดนี้ แต่เธอไว้ใจได้เลยนะฉันน่ะจะไม่ทำให้ร่างกายหรือชื่อเสียงของเธอเสียหาย ฉันน่ะรู้ตัวดีว่าพอถึงเวลาฉันก็คงต้องไป ฉันสัญญานะ ซูวอน"
ฉัน : "เอาล่ะ....ฉันจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ในร่างนี้ให้ได้ ร่างของเราสองคนฉันจะทำตามที่เธอขอให้ดีที่สุดนะซูวอน "
//พอทำความเข้าใจกับตัวเองเสร็จฉันก็เลยเดินเล่นตามสวนดอกไม้ของบ้าน สวยดอกลาเวนเด้อกำลังออกดอกสวยจัง ช่างเข้ากับบรรยากาศ 17:45น.//
//เสียงรถคันใหญ่มาจอดหน้าบ้านจองกุก มีผู้ชายคนหนี่งลงมาจากรถเข้าดูมีเสน่ห์หล่อเเละสวยในเวลาเดียวกัน
เสียงจากเขาก็ดังขึ้น//
..... นี่ซูซี่เป็นไงบ้างฉันดีใจที่สุดเลยได้ยินข่าวกับคุณแม่ว่าเธอฟื้น ฉันน่ะรีบทิ้งงานบินมาเลยนะ คิดถึงจังเลย ฉันจีมินเพื่อนสนิทเธอไง หวาเเย่จัง~คงจำกันไม่ได้สินะ
ฉัน : ถึงจะจำไม่ได้เเต่เราก็รู้สึกอยากสนิทกับคุณอีกครั้งนะ อ เอ่อจีมินใช่ม่ะ จีมินออกจะน่ารักเราอยากสนิทกับเธอใหม่^^ งั้นเรามาเป็นเพื่อนกันใหม่นะจีมินชี่
จีมิน : จีมินชี่หรอ? ฟังเเล้วชื่อนี่ก็น่ารักไม่เลวเลยนะซูซี่
ฉัน : จีมินช่วยเล่าอะไรเกี่ยวกับเราให้ฟังหน่อยสิ อยากรู้น่ะ^^
//จีมินกับฉันดูคุยกันถูกคอเลยที่เดียว เขาน่ารักเเละอบอุ่นจังมีเพื่อนสนิทเเบบนี้รู้สึกดีจังจะได้ไม่เหงา//
//พอคุยได้สักพักจีมินเริ่มพูดคุยเรื่องที่ซูวอนโดนบังคับเเต่งงานกับจองกุก ที่เเท้เรื่องทั้งหมดก็เป็นเพียงความจำใจนี่เองถึงว่าล่ะทำไมจองกุกถึงทำตัวดูห่างเหินกับซูวอนจัง ~ ซูวอนเองก็มีคนที่เธอรักอยู่เเล้ว แล้วจองกุกล่ะนายเองจะมีใครด้วยรึป่าวนะ?? นิ! ช่างเถอะจะมาน้อยใจทำไมเนี้ย เรื่องของเขานิ.....//
ฉัน : เดินทางปลอดภัยนะจีมินชี่ว่างๆโทรหาบ้างนะ
จีมิน : โอเคฉันไปก่อนนะ ว่าเเต่เธอเองก็ดูเเลตัวเองด้วยนะ ช่วงนี่ยิ่งบื้อๆอยู่มีอะไรหรือใครทำอะไรบอกฉันเลยนะเข้าใจมั้ย
ฉัน : เหมือนจะหลอกด่าอ่ะ5555 โอเคค่ะรับทราบ
///22:20น.จองกุกไปไหนนะทำไมยังไม่กลับ ~
ฉันก็บ้านคอยตั้งนานอุตสารอท่านข้าวด้วย ไม่ได้คิดถึงหรอกนะชิ!!! เเค่เหงา ไรท์หรอค่ะให้จริงเหอะ เธอเองนั่งรอเขากลับตั้งเเต่หัวค่ำแล้วย่ะไม่ลุกไปไหนเลย😅
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 7
Comments