จองซอยูน

ที่โรงพยาบาล

ฉันมาถึงที่โรงบาลพร้อมกับโซวอนและซอนมุล พยาบาลก็พาร่างของจองซอยูนเข้าไปในห้องไอซียู ฉันและทุกคนก็นั่งรออยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉินเพื่อรอให้หมอออกมาบอกอาการของจองซอยูน นั่งได้ซักประมาณครึ่งชั่งโมง หมอก็ออกมาบอกอาการของจองซอยูน ตอนนี้หมอให้พยาบาลพาร่างของจองซอยูนไปที่ห้องพัก โซวอนเป็นห่วงซอยูนมากเลยเข้าไปดูอาการของซอยูนข้างใน

"เป็นไงบ้างวะ"

"กูโอเค"

โซวอนทำหน้าไม่ค่อยโอเคเท่าไรเมื่อเห็นซอยูนพูด

"แล้วแบบนี้การแข่งบาสของพวกนายละ"

ซอนมุลถาม หมือนกับว่ายัยเพื่อนฉันคนนี้จะชอบดูผู้ชายพวกนี้เล่นบาสเอามากๆ นะเนี่ย

"ไม่รู้สินี้ก็ต้องไปถามครูเหมือนกันว่าจะยังไง"

"ไม่เป็นไรเดี๋ยวเราก็หายนะซอนมุล"

ยัยนี้ยิ้มเล็กน้อยสีหน้าดูท่าจะดีใจที่จะได้เห็นเอ่อ..โซวอนเล่นบาส

ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นกลบเสียงพูดคุยในห้อง แล้วคนข้างนอกก็เปิดประตูเข้ามา

"สวัสดีทุกคน"

เสียงของคนตรงหน้าทำให้โซวอนถึงกับหันมามองด้วยสีหน้าไม่พอใจ

"มึงมาทำไม"

โซวอนถามจังอิม

"กูก็มาเยี่ยมคนเจ็บดิวะ"

"มึงไม่ต้องมาหรอก เพราะมึงเพื่อนกูเลยเป็นแบบนี้"

ฉันเห็นสีหน้าของโซวอนเหมือนเขากำลังจะต่อยกันที่ตรงนี้ตอนนี้ ฉันเลยเข้าไปขัดก่อนที่ทุกอย่างมันจะพัง

"นี้โซวอนฉันว่านายดูแลเพื่อนดีกว่านะ อย่ามีเรื่องเลย เดี๋ยวซอยูนจะไม่สบายใจนะ"

คำพูดของฉันดูเป็นผลกับเขามากเพราะเขาหันไปดูแลเพื่อนเขาโดยไม่สนใจจังอิมเลย จังอิมเดินเข้ามาหาฉันโดยที่ฉันไม่ทันตั้งตัว

"น่ารักดีนะเนีย"

จังอิมพูดกับฉันด้วยสีหน้าที่นิ่งเงียบ ทำให้โซวอนต้องหันมามองด้วยสีหน้าไม่พอใจสุดๆ

"ฉันอยากให้ยัยนี้เข้ากีฬาบาสจังจะได้เห็นหน้าทุกวัน"

เขาพูดออกมาทำนองนี้ แล้วอยู่ๆ ก็มีเสียงอีกคนนึงเดินเข้ามาในห้อง

"สวัสดีนักเรียนทุกคน"

"ครู"😲

โซวอนดีใจที่ครูมาเยี่ยมซอยูน ครูเดินตรงเข้าไปหาซอยูน

"เป็นไงบ้างอะเรา"

"ก็ดีครับครู"

"ดีขึ้นแล้วก็ดี"

"แล้วงี้ครูจะไปหาใครเข้าบาสหละครับ"

"ครูว่าคนเก่งๆ เค้าคงไปเข้าที่อื่นกันหมดแล้ว นี้ก็ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะเอาใคร"

"งั้นครูก็เอายัยนี้สิครับ"

จังอิมพูดแทรก

"ฉันเล่นไม่เป็นนะ"

"มันฝึกกันได้นะ"

"แต่..."

"ถ้าครูไม่เอาเขาเข้าครูจะไม่ได้อยู่ในมหาลัยนี้แน่"

ฉันตกใจกับคำพูดของจังอิมเมื่อครู่

"หนูไม่อยากให้ครูโดนไล่ออก หนูเข้าก็ได้คะ"

"งั้นเดี๋ยวครูให้โซวอนสอนเธอแล้วกัน"

"ได้ไงครูผมเป็นคนให้เธอเข้าผมก็ต้องสอนสิ"

"แต่เธอไม่ใช่ตัวท๊อปของนักบาสในตอนนี้"

พอครูพูดจบจังอิมก็เดินมาหาฉันแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ ทำให้โซวอนกำมือแน่น

"เจอกันที่สนามบาสนะสาวน้อย"

เขาทำท่าจะหอมแก้มฉันอต่โซวอนอะแฮ่มใส่ซะก่อน เขาเลยได้แค่จุ๊บอยู่ไกลๆ

"งั้นเดี๋ยวครูไปก่อนนะ"

"สวัสดีครับ/ค่ะ"

หลังจากสวัสดีครูเสร็จยัยซอนมุลเพื่อนฉันก็ยังไม่หยุดอึ้งกับเหตุการณ์ตรงหน้า

"มึงโอเคมั้ย ซอยอน"

"กูโอเค"

"หุ้ย แต่มึงดีอะได้เข้าไปเล่นกีฬาบาส"

"แต่กูเล่นไม่เป็นนะเว้ย"

"ก็ให้โซวอนสอนไง"

ยัยนี้ก็พูดให้ฉันอยู่ใกล้เขาอีก

"ขอบคุณนะซอยอนที่ช่วยฉัน"

"ไม่เป็นไรหรอก"

"แต่เธอไหวแน่นะเล่นไม่เป็นไม่ใช่หรอ"

"จะลองดูแล้วกัน"

ฉันกลั้นใจพูดเต็มที่เพราะรู้ว่าไม่มีทางทำได้แน่นอน

"แล้วมึงไม่อยากอยู่กับโซวอนหรอ"

"ไม่อะกูว่ากูอยู่กับซอยูนดีกว่า"

อะไรของ2คนนี้ไปปิ๊งปั๊งกันตอนหนายยยยยวะ😳😳

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***