ภรรยาในอนาคต~

...หญิงรับใช้เดินขึ้นมาด้านบน และเปิดประตูเพื่อที่จะปลุกขาลอตให้ตื่น เช้าวันนี้อากาศก็ยังคงมีแต่ความมืดมัว ไม่มีแสงอาทิตย์หรือแม้แต่เสียงนกร้อง... มันมีสถานที่แบบนี้อยู่ในโลกด้วยหรือนี่.......

หญิงรับใช้ : องค์ชายเพคะ...องค์ชายเพคะ ตื่นได้แล้วเพค่ะ เช้าแล้วนะเพคะ

ชาลอต : เช้าอะไร ยังมืดอยู่เลยเนี้ย?

หญิงรับใช้ : หกโมงเช้าแล้วนะคะองค์ชาย

ชาลอต : นี่... มันยังเช้าอยู่เลยนะ😑

หญิงรับใช้ : รีบตื่นเถอะเพคะ เดี๋ยวจะสาย

ชาลอต : .... Z Z Z Z~

หญิงรับใช้ : องค์ชายเพคะ ตื่นสิเพคะ... 😰

ชาลอต : .... 😴😴😴

หญิงรับใช้ : ตื่นเถอะเพคะ องค์ชาย...

ชาลอต : 😑😑

หญิงรับใช้ : องค์ชายเพคะ องค์ชาย องค์ชาย องค์ชายเพคะ😰😰

ชาลอต : โอ๊ยยยยย🤬 จะเรียกอะไรกันนักหนา นี่พึ่งหกโมงเช้าเองนะ แล้วใครให้มาปลุกเนี้ย? 😤😤

หญิงรับใช้ : ค... คือ.... คือว่า... 😨

ชาลอต : คือใคร ก็บอกเรามาสิ..

หญิงรับใช้ : คือท่านราชาให้หม่อมฉันมาปลุกเพคะ...

ชาลอต : เจ้าหมายถึงเขา...? เซนนะหรอ?

หญิงรับใช้ : ใช่แล้วเพคะ😰😰

ชาลอต : บอกมาเขาอยู่ไหน... ขัดจังหวะนอนมาก... เดี๋ยวเถอะ... ต้องเจอไอ้ชาลอตหน่อยแล้วมั้ง เขาอยู่ไหน? 😤🤬🤬

หญิงรับใช้ : ที่... ห้องโลหิตเพคะ..

ชาลอต : ใต้ดินใช่มั้ย?

หญิงรับใช้ : ใช่เพคะ...

ชาลอต : พาเราไปที เราจะไปคุยกับหมอนั่น

หญิงรับใช้ : ไปได้แค่หน้าบันไดเพคะ หากไม่ได้รับอนุญาตก็เข้าไม่ได้ ได้แค่ท่านราชากับองค์ชายเท่านั้นเพคะ...

ชาลอต : ต้องเจอซะบ้างแล้ว... 😡

ชาลอตเดินลงไปที่ห้องใต้ดิน และเคาะประตูอย่างจังๆ เพราะความหงุดหงิดที่มีคนมาปลุกตั้งแต่ตอนเช้าขนาดนี้ เซนเดินมาเปิดประตู กำลังจะตะคอกใส่แต่กลับเป็นชาลอตเลยเงียบไป เซนสงสัยว่าทำไมชาลอตถึงได้ลงมาที่นี่ได้ เพราะปกติไม่เคยลงมาหรือเดินมาหาเขาเลย แต่กลับเป็นเซนเองที่ต้องเดินลงไปหาชาลอตตลอด....

เซน : เจ้ามาหาข้า... มีเรื่องอะไรรึ?

ชาลอต : นี่เจ้าบ้า.... จะให้คนไปปลุกข้าทำไมแต่เช้า นี่เพิ่งจะหกโมงเช้าเองนะเว้ย คนกำลังจะหลับจะนอน 🤬🤬🤬🤬😡

เซน : คือข้า.... ข้า....

ชาลอต : อะไรก็ว่ามา เจ้านี่มันจริงๆเลยนะ

เซน : คือข้าให้อูจีไปดูคนที่เขาจะไปเรียนกันหนะ แล้วอูจีก็บอกว่าเป็นเวลานี้ ข้าถึงให้คนไปปลุกเจ้า...

ชาลอต : โธ่~ เจ้าอูจีไปดูใครมาเนี้ย...

เซน : อูจี มานี่หน่อย...

อูจี : ขอรับ มีอะไรให้รับใช้ขอรับ...

ชาลอต : นี่.... คุณลุง ลุงไปดูใครมาที่บอกว่าเขาตื่นไปเรียนกันตอนหกโมงเช้าเนี้ย...

อูจี : ก็เห็นเด็กคนอื่นๆก็ตื่นไปเรียนกันตั้งแต่หกโมงเช้านี่ครับองค์ชาย😰😰

ชาลอต : นั้นมันเด็กมัธยมหรือเปล่า.... นี่เราโตแล้วนะ เราอยู่มหาวิทยาลัยแล้ว เราจะไปเรียนตอนสิบโมง....

อูจี : หม่อมฉันขอโทษจริงๆขอรับ ที่ไม่ดูให้ดีก่อนจะมาบอกองค์ราชา...

ชาลอต : ไม่เป็นไรหรอก คราวหลังก็ดูให้ดีๆก่อน แล้วค่อยมาปลุกเราตอน10โมง เข้าใจมั้ย..

อูจี : ได้ขอรับๆๆ ถ้าอย่างนั้น กระผมขอตัวก่อนนะครับ...

ชาลอต : ตามสบายครับ...

อูจีเดินออกจากห้องโลหิตไป ชาลอตเดินมองไปรอบๆ มีแค่เพียงขวดเหล้าและไวน์ต่างๆ แต่เมื่อเขาหันไปด้านหลัง เขาจึงตกใจสุดขีด คือมีอ่างที่มีน้ำคล้ายเลือดอยู่เต็มอ่าง เมื่อเขาเข้าไปใกล้ๆ เขาจึงรู้ว่ามันคือเลือดจริงๆ....

เซน : เจ้าสงสัยอะไรหรอ?

ชาลอต : ข้ามีเรื่องจะถามท่าน...

เซน : ว่ามาสิ... มีอะไร?

ชาลอต : คือข้า... อยากจะรู้ว่าท่านเอาเลือดตั้งมากมายนี้มาจากไหน ท่านได้ฆ่าคนมั้ย?

เซน : ☺️☺️เจ้านี่จริงๆเลยนะ มันคือเลือดของพวกกวาง ข้าจะไม่ดื่มเลือดของมนุษย์คนอื่น ยกเว้ยเลือดของภรรยาข้าเท่านั้น...

ชาลอต : เลือดของภรรยา.... 😳😳

เซน : มีอะไรงั้นหรอ?

ชาลอต : แต่ท่านดื่มเลือดของข้า...

เซน : ก็เจ้าคือภรรยาของข้าในอนาคตไง...

ชาลอต : 😳😳😳😳

เซนเดินเข้ามาใกล้ๆชาลอต เขาใช้มือลูบตัวของชาลอตรอบๆ จากนั้นใช้มือเสยคางของชาลอตขึ้นและจูบ ชาลอตรู้สึกเหมือนกับว่าโดนชักจูงจมูกให้อารมณ์ตามไปกับเซน แต่มันไม่เป็นอย่างนั้นเพราะชาลอตมีสติ ถึงผลักตัวของเซนออก...

ชาลอต : ฝันไปเถอะ อย่ามาทำให้เราเคลิ้มหน่อยเลย เรารู้ทันนะ... 🤨🤨

เซน : เพราะเจ้าพิเศษอย่างนี้ไง ถึงทำให้เราเลือกเจ้ามาเป็นคู่ครอง

ชาลอต : ไม่ต้องมาพูดดีเลย เราจะไปนอนแล้ว เจ้าหนะ... ให้คนมาปลุกเราตอนเก้าโมงครึ่งด้วยนะ ย้ำนะเก้าโมงครึ่ง...

เซน : อ... อืม

ชาลอตเดินออกจากห้องและกลับไปนอนพักอย่างสบายใจ เมื่อเซนหันไปด้านข้างก็พบกับสาวใช้มากมายยืนยิ้มกันกรุ่มกริ่ม คงจะแอบเขินกันเรื่องของชาลอตที่สามารถสั่งเซนที่เป็นองค์ราชาได้ถึงขนาดนี้....

เซน : พวกเจ้ามองอะไร... ไม่มีอะไรทำกันรึ?

สาวใช้ : เปล่าเพคะ จะรีบไปเดี๋ยวนี้แหละเพคะ.... 😰😰😰

เซน : อูจี.... มานี่หน่อย...

อูจี : ขอรับ... มีอะไรหรือขอรับ

เซน : เรื่องที่ให้ไปติดต่อเป็นอย่างไรบ้าง?

อูจี : เรียบร้อยแล้วขอรับ สามารถเข้าได้วันนี้เลย... ขอรับ

เซน : แค่ห้องเดียวใช่มั้ย?

อูจี : ใช่ขอรับ... แค่ห้องเดียวเท่านั้น ที่เหบือจะได้พักที่ห้องที่สบายที่สุดขอรับ...

เซน : ดี... งั้นก็ช่วยจัดของให้หน่อยแล้วกัน..

อูจี : ได้ขอรับ...

เซนเดินไปนั่งที่โต๊ะและจิบไวน์ต่อ เวลาผ่านไปไม่นานก็เก้าโมงครึ่ง พวกสาวใช้ต่างพากันไปที่ห้องของชาลอต เพราะชาลอตนั้นเป็นบุรุษรูปงามและนิสัยดีที่สุด ทั้งมีกลิ่นกายและกลิ่นเลือดที่หอม พวกสาวใช้ที่ต่างเป็นแวมไพร์ก็ต่างแย่งพากันเข้าไปปลุกชาลอต...

สาวใช้คนที่หนึ่ง : องค์ชายเพคะ ตื่นได้แล้วเพคะ... 😳

สาวใช้คนที่สอง : องค์ชายเพคะ ตื่นเถอะเพคะ😳😳

สาวใช้คนที่หนึ่ง : นี่เจ้าจะมาทำไม ข้าก็มาปลุกแล้วนี่ไง...

สาวใช้คนที่สอง : เจ้านะสิ เสนอหน้ามาทำไม ข้ากำลังจะมาปลุกนี่ไง

สาวใช้คนที่หนึ่ง : แต่นายท่านให้ข้ามาปลุกนะ

สาวใช้คนที่สอง : ข้าก็ด้วยนะ... 🤬🤬

สาวใช้คนที่หนึ่ง : ข้าต่างหากล่ะ😡

สาวใช้คนที่สอง : ข้าต่างหาก😤

สาวใช้คนที่หนึ่ง : ข้า!!

สาวใช้คนที่สอง : ข้า!!

ชาลอต : โอ๊ยยยยย~

สาวใช้คนที่หนึ่ง : 😰😰😰

สาวใช้คนที่สอง : 😨😨

ชาลอต : จะใช้มาปลุกข้าก็ตื่นทั้งนั้นแหละ... ไปๆๆๆๆ ออกไปกันได้แล้ว เสียงดังอยู่ได้....

สาวใช้คนที่หนึ่ง : ขอโทษด้วยเพคะ...

สาวใช้คนที่สอง : ข้าด้วยเพคะ ถ้าเขาไม่มายุ่งก็ไม่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นหรอกเพคะ...

สาวใช้คนที่หนึ่ง : นี่เจ้าว่าไงนะ จะมาโทษข้าได้อย่างไรกัน... เพราะเจ้านะแหละ

สาวใช้คนที่สอง : เจ้าหนะสิ ไม่ใช่ข้า...

สาวใช้คนที่หนึ่ง : เจ้านั่นแหละ

สาวใช้คนที่สอง : เจ้านั่นแหละ...

สาวใช้คนที่หนึ่ง : เจ้าแหละ...

สาวใช้คนที่สอง : เจ้าแหละ😤😤

ชาลอต : สองคนนั่นแหละ ออกไปได้แล้ว เราจะอาบน้ำแต่งตัว... 😑😑

สาวใช้คนที่หนึ่ง : ได้เพคะ...

สาวใช้คนที่สอง : เพคะ...

ชาลอตไล่สาวใช้สองคนออกไปและรีบไปอาบน้ำแต่งตัว จากนั้นก็เดินลงมาด้านล่างก็พบกับเซนที่ใส่ชุดสูทสีดำผูกเนคไทบวกกับรองเท้าหนังสีดำ แวววับจนมองเห็นใบหน้าลางๆของตัวเองได้...

ชาลอต : ท่านจะไปไหนหรอ? แต่งตัวซะเนี๊ยบเชียวนะ...

เซน : เราจะไปส่งเจ้า... ที่มหาวิทยาลัย...

ชาลอต : ก็ให้คุณลุงอูจีไปส่งสิ ท่านจะลำบากไปส่งเราทำไมกัน...

เซน : เราตะไปส่งเจ้าไม่ได้หรือไง?

ชาลอต : ได้สิได้....งั้นรีบไปเถอะ

เซน : อืม... ได้

ชาลอต : ส่งแค่ในหอพักนะ ส่วนเรื่องไปเรียน.... เดี๋ยว.... เราไปเอง.... เข้าใจตรงกันนะ

เซน : ได้...

เซนเดินเข้ามาหาชาลอตใกล้ๆ และเหมือนปกติเขาโอบไหล่ของชาลอต จากนั้นทั้งคู่ก็หายวาบไปที่หอพักของชาลอตทันที...

ชาลอต : ขอบคุณที่มาส่งนะ... แต่ที่จริงท่านให้คุณลุงอูจีมาส่งเราก็ได้นะ... 😅😅

เซน : ดูเหมือนว่าเจ้าไม่อยากจะให้ข้ามาเลยนะ...

ชาลอต : เปล่าๆๆๆ คือเราแค่.... มันลำบากท่านอะ เลยไม่อยากรบกวน😅😅

เซน : ไม่เป็นไร.... เราเต็มใจ

ชาลอต : อ.... อืม😑😑งั้นข้าไปก่อนนะ...

เซน : ได้ๆๆๆ... เราจะรอนะ...

ชาลอต : อ... อืมมม😳😳

เรื่องจริงแล้วที่ชาลอตไม่อยากให้เซนมาส่ง ไม่ใช่เพราะเกรงใจ แต่เป็นเพราะเซนมีใบหน้าที่หล่อเหลา ผู้คนต่างพากันมาล้อมรอบเซน และอีกอย่างที่สำคัญที่สุดก็คือก่อนจะหายตัวมาที่หอพัก เซนจะต้องจับรอบตัวหรือไหล่ของชาลอตมา นั่นมันทำให้ร่างกายของชาลอตอ่อนระทวย ชาลอตรู้สึกได้แค่ว่าร่างกายของตัวเขานั้นต้องการเซนขนาดไหน แต่ทำได้แค่เพียงเก็บไว้ในใจ เพราะคิดว่าคนกับแวมไพร์ไม่สามารถคู่กันได้ ชาลอตเดินไปที่มหาวิทยาลัยและไปนั่งรอเรียน จู่ๆก็มีคนมาทักทายเขา....

เทียร์ : สวัสดี.... นายชื่ออะไรหรอ... 😳

ชาลอต : สวัสดีๆๆๆ เราชาลอต นายล่ะ

เทียร์ : เราชื่อเทียร์ ยินดีที่ได้รู้จักนะ...

ชาลอต : เหมือนกันๆๆๆๆ😁😁😁😁

______________________________________

...เทียร์...

นิสัย : ร่าเริง แจ่มใส มองโลกในแง่ดี หลงรักคนง่าย ซื่อสัตย์ ชวนคุยเก่ง ชอบกินขนม

ความสัมพันธ์พิเศษ : เป็นเพื่อนสนิทที่สุดของชาลอต เทียร์แอบชอบชาลอตตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน เทียร์คอยช่วยเหลือดูแลและให้ความหวังดีให้ชาลอตตลอด...

______________________________________

เทียร์ : ตรงนี้มีใครนั่งหรือยัง?

ชาลอต : ยังไม่มีหรอก... นายนั่งเถอะ... 🤭

เทียร์ : ขอบคุณนะ... 😊😊

ชาลอต : คราสแรก วิชาอะไรนะ?

เทียร์ : ถ้าจำไม่ผิด น่าจะเป็นวิขาเศรษฐกิจ

ชาลอต : อีกแล้วหรอ... มีหวังเราหลับอีกแน่ๆเลย

เทียร์ : 5555+ ครั้งที่แล้วนายก็หลับนี่นะ..

ชาลอต : นายเห็นด้วยหรอ?

เทียร์ : ใช่สิ...ก็...

ชาลอต : อะไรหรอ?

เทียร์ : อ่อ... เราเห็นอะ... นั่งใกล้ๆกัน😅😅

ชาลอต : อ๋อ... 555

เทียร์ : วันนี้สาวๆในคณะเราแต่งตัวกันมาจัดเต็มแน่นอน

ชาลอต : ทำไมงั้นหรอ?

เทียร์ : ไปอยู่ไหนมาห่ะเรา ( ลูบหัวชาลอต)

ชาลอต : ก็เราไม่รู้นี่หน่า... 😅

เทียร์ : ก็อาจารย์วิชาเศรษฐกิจหน้าตาหล่อมากๆไงล่ะ ได้ยินมาว่าสาวๆในแผนกเราต่างพากันถวายตัวให้ทั้งนั้น... 🤭🤭

ชาลอต : โห~ น่าอิจฉานะ เราล่ะอยากรูปหล่อแบบนั้นบ้างจัง...

เทียร์ : แต่นายน่ารัก... เอ่ออออ... เราหมายถึงว่านายไม่หล่อแต่นายก็หน้าตาน่ารักไง...

ชาลอต : 555อยู่แล้วแหละ อยู่กับเราระวังจะหลงรักเรานะ...

เทียร์ : หืมมมม555😳😳

ไม่นานชอร์นก็เดินเข้ามาในห้องและไปยืนที่โต๊ะด้านหน้า เด็กคนอื่นต่างพากันนั่งให้เรียบร้อย สาวๆในห้องก็รีบหยิบกระจกมาดูความเรียบร้อยจากนั้นก็นั่งสบตาชอร์นอยู่ด้านหน้า...

ชาลอต : คุณชอร์น? 😲

เทียร์ : รู้จักกับอาจารย์ด้วยหรอ?

ชาลอต : อ.... เอ่อเปล่าๆๆๆๆ😅

ชอร์น : สวัสดีครับนักศึกษา วันนี้ครูมีอะไรจะมาบอกหลายๆเรื่องเลยนะ...

ชาลอต : นักศึกษา ครู ?

เทียร์ : เป็นอะไรหรือเปล่าชาลอต?

ชาลอต : ก็ว่าอยู่ทำไมหน้าคุ้นๆ? 😑😑ชีวิตของช้านนนนนน..... ///

.......