ณ.ไร่สิงหราช มีคนงานมากมายกำลังขนผลไม้ขึ้นรถที่มาต่อแถวรอรับผลไม้สดๆจากไร่
ศิลาผู้เป็นเจ้าของไร่ ยืนคุมความเรียบร้อยของคนงานอยู่ไม่ห่าง ศิลาเป็นคนเอาจริงเอาจังกับการทำงานและเป็นคนเงียบขรึมทำให้คนงานทุกคนในไร่เกรงกลัวศิลาโดยเฉพาะ มินตรา น้องสาวต่างสายเลือด ลูกติดของ วิมล แม่เลี้ยงของศิลา
หลังจากที่พ่อของศิลาแต่งงานกับวิมลไม่นาน ก็มีเหตุที่ทำให้วิมลต้องรับมินตรามาอยู่ที่ไร่ด้วย มินตราเป็นคนเรียบร้อยและว่านอนสอนง่าย น่ารักอ่อนโยน
ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ศิลาก็ไม่ค่อยถูกชะตากับมินตราสักเท่าไหร่ เพราะความซื่อบื้อและความเชื่องช้าของเธอมักทำให้ศิลาหงุดหงิดเป็นประจำ
ศิลา : มินตรา! มินตราาาา!!!! หยิบใบเสร็จให้ฉันที มินตรา!
มินตรา : ค่ะ~~พี่ศิลา รอสักครู่นะคะ
ศิลา : เธอทำอะไรของเธอชักช้าจัง
มินตรา : เอ่อ~คือมินกำลังเคลียร์ออร์เดอร์ของรอบต่อไปอยู่อ่ะค่ะ
ศิลา : หัดทำอะไรให้มันเร็วๆหน่อยได้มั้ย ทำงานแข่งกับเวลา ไม่ใช่ทำงานรอเวลาเข้าใจมั้ย ยัยซื่อบื้อ
มินตรา : 😰😰😰😰 มินขอโทษค่ะ คราวหน้า มินจะตั้งใจทำงานมากว่านี้ค่ะ
ศิลา : รีบเคลียร์งานที่ให้ไป ให้เสร็จภายในวันนี้ เข้าใจนะ
มินตรา : 😥😥😥ค่ะเข้าใจค่ะ
ศิลา : เอ่อ...มีอีกเรื่องนึง น้ามลกับพ่อฝากมา
บอกว่า ให้เธอกับฉันไปทานข้าวที่บ้านใหญ่พวกท่านมีเรื่องจะคุยด้วย
มินตรา : เรื่องอะไรหรอคะ???
ศิลา : ฉันจะรู้มั้ย ฉันก็ยืนอยู่กับเธอตรงนี้เนี่ย
อยากรู้ก็ไปถามเอาเองเย็นนี้ ไปๆทำงานได้แล้ว
มินตรา : ค่ะๆจะไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ
...ณ บ้านหลังใหญ่ท้ายไร่...
ศิลา นั่งทานข้าวรวมโต๊ะอาหารกับ สิงหราชผู้เป็นพ่อ และน้าวิมลแม่เลี้ยงผู้แสนใจดี ศิลารักและเคารพวิมลเหมือนแม่แท้ๆเพราะวิมลเป็นคนดูแลศิลาตั้งแต่เด็กๆ แม่แท้ๆของศิลาเสียชิวิตเพราะโรงมะเร็งตอนศิลาอายุได้8ขวบ หลังจากแม่ของศิลาเสียชีวิตไป2ปีสิงหราชก็แต่งงานใหม่กับวิมล วิมลรักและดูแลศิลาเป็นอย่างดีเปรียบเสมือนลูกแท้ๆของตัวเอง
ทั้งสามคนกำลังนั่งคุยกันอยู่สักพัก เพื่อรอมินตรา เพราะมินตรายังมาไม่ถึง มินตราไม่ได้พักที่บ้านใหญ่ท้ายไร่ แต่เธอพักที่บ้านหลังเล็กที่อยู่ใจกลางไร่เพราะที่นั้นเป็นทั้งบ้านและออฟฟิตไว้ทำงาน ของศิลากับเธอ
เธอเป็นผู้ช่วยของศิลางานของเธอมักจะเลิกไม่เป็นเวลาเธอจึงของย้ายไปอยู่ที่บ้านเล็กเพื่อให้สะดวกแก่การทำงาน ไม่ต้องขับรถไปมา ถึงบ้านใหญ่จะอยู่ท้ายไร่ แต่ก็ไกลพอควรเพราะพื้นที่ของไร่นี้ใหญ่มาก
เวลาผ่านไปมินตราก็มาถึง เธอเดินข้างมาเหมือนซอมบี้ หัวยุ่งฟู ท่าทางเหนื่อยหอบ ก็แน่นอนล่ะเพราะศิลาสั่งให้เธอไปนู้นไปนี้ทั้งวันไม่ได้หยุดพัก กว่าเธอจะเคลียร์งานเสร็จก็เย็นพอดี
พ่อศิลา : มินทำไมมาช้าล่ะลูก
มินตรา : มินเพิ่งเคลียร์งานเสร็จค่ะ เสร็จแล้วก็รีบมาเลยค่ะ
พ่อศิลา : ตาศิแกใช้งานน้องหนักไปรึป่าว ฉันส่งน้องไปช่วยแกทำงานไม่ได้ส่งไปให้แกแกล้งนะโว้ย!!
ศิลา : พ่อครับ ผมจะไปกล้าแกล้งหลานรักของพ่อได้ไง ผมก็แค่อยากให้เป็นงานเร็วๆช่วงผมยุ่งๆจะได้ให้มาคุมงานแทนผม ทำงานแค่นี้เหนื่อยแล้วหรอ ฉันยังไม่เห็นเหนื่อยเลย
พ่อศิลา : แกจะเอาน้องมาเปรียบกับแกได้ไง น้องตัวนิดเดียว แกน่ะถึกอย่างกับควาย ใครจะไปสู้แกได้
วิมล : เอาล่ะๆพอกันเลิกเถียงกันทั้งพ่อทั้งลูกเลยค่ะ มาทานข้าวกันดีกว่ากับข้าวเย็นหมดแล้ว มายัยมินเอาของไปวางแล้วมานั่งทานข้าว
มิน : ค่ะแม่
เวลาผ่านไปไม่นานทั้ง4คนทานข้าวเสร็จก็มานั่งคุยกันต่อที่ห้องรับแขก
ศิลา : ที่พ่อตามพวกผมมาวันนี้ตกลงมีเรื่องอะไรครับ ถ้าไม่มีผมจะได้ไปส่งมินตราแล้วจะขึ้นไปอาบน้ำนอน
พ่อศิลา : มีสิไม่มีฉันจะเรียกแกมาทำไมล่ะ
พอดีฉันกับน้าแกจะต้องไปดูไร่ที่เชียงรายช่วงนี้ผลผลิตออกมาไม่ค่อยดีเท่าที่ควร ของส่งออกไม่ได้ ฉันกับน้าแกต้องไปอยู่ที่นู้นสัก3เดือน ช่วงที่ฉันไม่อยู่ฉันอยากให้หนูมินย้ายมาอยู่ที่บ้านใหญ่ คอยดูแลบ้านช่วงที่พวกฉันไม่อยู่
ศิลา : แต่พ่อครับผมเป็นผู้ชายจะให้มินตรามาอยู่ที่นี่ได้ไง เค้าเป็นผู้หญิงนะพ่อ
พ่อศิลา : ทำไมจะไม่ได้... ไม่ได้นอนห้องเดียวกันสักหน่อย
ศิลา : นั้นแหละ ผู้หญิงกับผู้ชาย อยู่ร่วมชายคาเดียวกันโดยที่ยังไม่ได้แต่งงานมันไม่เหมาะสมนะพ่อ
พ่อศิลา : อ๋อ...ถ้าฉันจะให้หนูมาอยู่ที่นี้ คือหนูมินต้องแต่งงานกับแกก่อนว่างั้น
ศิลา : ไม่ใช่ ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น คือผมหมายความว่า ถ้ามินตรา มาอยู่ที่นี้ คนอื่นเค้าจะมองไม่ดี ผมกับมินตราไม่ใช่พี่น้องกันจริง ถ้ามีคนเอาไปพูด มินตราจะเสียหาย
พ่อศิลา : แกไม่ต้องห่วงถ้าใครเอาไปพูดให้หนูมินเสียหาย ฉันจะกลับมาจัดการมันเอง
ศิลา : งั้นก็ตามใจพ่อแล้วกัน
พูดจบศิลาก็เดินขึ้นชั้น2ไปอย่างหัวเสีย ศิลาเป็นห่วงกลัวคนเอาไปนินทา เพราะตนกับมินตราไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ ไม่ได้เกี่ยวข้องใดๆทางสายเลือด กลัวมินตราจะเสียชื่อเสียง เพราะตนเองก็เป็นผู้ชาย
ใครจะไปรู้หากตนหน้ามืดปล้ำมินตราขึ้นมาอะไรก็เกิดขึ้นได้ เพราะตนก็ไม่ใช่คนดีเท่าไหร่
.
.
.
ติดตามต่อตอนต่อไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments