ปฎิหารรักจันทร์ทรา
"... เเฮกๆ... เร็วเข้าพวกเราต้องรีบหนีเเล้ว..."
ฉันในตอนี้ทำอะไรไม่ได้เลยเหรอ....
"มัวทำอะไรอยู่หนีเร็วสิมิเร....!!"
ฉันจะต้องหนีสินะถ้ายังต้องการเห็นอะนาคตอยู่ต้องรีบหนีเเต่ฉันไม่รู้ว่าจะหนีไปทางไหนดีตอนนี้ฉันตามทุกคนไม่ทันเเล้ว
ฉันยังไม่อยากตายเเบบนี้สักหน่อย....
" ถ้า... มีใคร... มาพบฉัน.. เเละช่วยฉันไว้ก็คงจะดีฉันจะตอบเเทนคนๆนั้นสุดชีวิตฉันจะรักเเละดูเเลเขาคนนั้นให้ด้...."
" ใครก็ได้.... ได้โปรดช่วยฉันด้วย.... "
ในตอนนี้ฉันหนีไปไหนไม่ได้อีกเเล้วเพราะบาทเเผลพวกนี้....
"เฮ่.... เป็นยังไงบ้างนะเธอ...."
ขอบคุณพระเจ้าในที่สุดก็มีคนมาช่ยวฉันเเล้ว....
" ช่วย... ฉัน... ด้วย.. "
" คุณ... มาย.. เ"
ดีใจจังที่มีคนมาพบฉันก่อนที่ฉันจะไม่ได้ยินอะไรอีก.... เเล้ว...นั้นเเสงอะไรกันเเน่.. นะ
ก่อนที่ฉันจะหมดสติไปได้มีคนๆหนึ่งมาช่วยไว้เเล้วซ้อนตัวฉันเดินตามเข้าไปในเเสงสว่างอย่างเร่งรีบ.....
"... อือ...."
"ฟื้นเเล้วเหรอ"
อยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาพอฉันหันไปก็เห็นหน้าผู้ชายคนหนึ่งเขามีหน้าที่สวยงามริมฝีปากเซ็กซี่มีในตาสีเเดงผมสีดำมีเสนห์กำลังถามฉันด้วยถ้าทางสุขุม..
ฉันยังไม่ตายสินะ... เขาช่วยฉันไว้ฉันต้องตอบเเทนเขาอย่างที่ว่าไว้
"ฮือ... ฉันฟื้นเเล้ว"
ว่าเเต่เขาชอบให้ฉันตอบเเทนเเบบไหนกันนะ?
"ดีเเล้ว.."
เขาตอบฉันเเต่ถ้าทีก็ยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไปเลย....
ฉันคงต้องเป็นฝ่ายทักเขาก่อนสินะ...
"เออ... คือว่านายชื่ออะไรเหรอ.. ?"
ถ้าทางนิ่งๆแบบนั้นคงไม่ตอบสินะ.... (. .)
"เซริว..."
เขาตอบเเล้วดีใจจัง!! (+0+)
"ส่วนฉันชื่อ..."
"มิเร... เป็นหุ่นยนต์ที่มีชีวิตมีความรู้สึกเหมือนคน..."
สุดยอดเขารู้ได้ยังไงว่าฉันเป็นหนุ่ยนต์นะ?
"นายรู้ได้ยังไงนะว่าฉัน.."
"เป็นหุน่ยนต์.. "
นี่เขาพูดเเทรกฉันอีกเเล้วนะ! (° °)
"ว่าเเต่นายรู้อะไรมากกว่านี้หรือเปล่า..?"
นายรู้ขนาดนี้ต้องรู้หมดเเน่เลย
" ไม่รู้.... เเต่ถึงรู้ก็ไม่บอก... ":-|
ใจร้ายที่สุดอุส่าถามดีๆเเล้วนะเเม้เเต่ถ้าทีก็จะไม่ให้ฉันจับได้เลยหรือไงกัน... (° °;)
" เออ... "
" หยุดพูดก่อนเเล้วกัน"
ทำไมนะอยากรู้จริงๆ
ไม่ได้ฉันสัญากันตัวเองเเล้วว่าจะทำตามที่เขาสั่ง
"อือ!!" ^_^
ฉันจะตามใจเขาก็เเล้วกัน...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments