ตอนที่4

ภาพตัดมาที่บ้านอีกหลังหนึ่ง

"อาจารย์คงจำเราไม่ได้ มันก็น่นมาแล้วอาจารย์คงลืมเราแล้ว"

มันก็คงจะจริง ที่อาจารย์อาจะลืมไปแล้วว่าเคยเจอกันมาก่อน ไม่ใช่ความผิดของอาจารย์เขาหรอกเพราะว่า เราเจอกันเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นอาจารย์เขายังเป็นอาจารย์ฝึกสอนอยู่เลย ตอนนั้นอาจารย์เขาได้มาฝึกสอนที่โรงเรียนของปู๋ และแวะมาส่งงานให้ปู๋ที่บ้านเป็นครั้งคราว เลยทำให้เขาเห็นอาจารย์บ่อยครั้ง มีบางวันที่อาจารย์เขาแวะมาหาปู๋และปู๋ก็ขอให้เขาสอนฉัน อาจารย์เป็นคนที่สอนเก่งมาก ทำให้ฉันที่ไม่ค่อยเข้าใจเรื่องคณิตศาสตร์เริ่มเข้าใจมากขึ้น เรื่องยากๆอาจารย์เขาก็สอนให้ฉันเข้าใจง่ายขึ่น อาจารย์สอนฉันอยู่เป็นเดือนหลังจากนั้น อาจารย์เขาก็ไม่มาอีกเลย ฉันถามปู๋ แล้วปู๋ก็ตอบว่าอาจารย์เขากลับไปเรียนต่อแล้ว เพราะว่าหมดเวลาในการทดลองสอนแล้ว

หลังจากที่ปู๋บอกฉันเมื่อตอนนั้น ฉันพึ่งจะได้เห็นอาจารย์อีกครั้งก็วันนี้เอง ตั้งแต่ตอนนั้นถึงตอนนี้เวลาผ่านมาห้าปีแล้ว มันก็คงไม่แปลกหรอกที่อาจารย์จะลืมเขาไปแล้ว และสาเหตุที่เขาย้ายโรงเรียนมาที่นี่เพราะว่าเขาได้เห็นอาจารย์เมื่อหลายวันก่อน เลยไปถามปู๋ของเขาจึงได้รู้ว่าอาจารย์ได้สอนอยู่ที่โรงเรียนแห่งนี้ เขาจึงตัดสินใจย้ายมาที่นี่ในช่วงของม.6 เทอมหนึ่ง เนื่องจากโรงเรียนพึ่งเปิดได้สองสามวันหลังปิดเทอม จึงเป็นเรื่องง่ายในการย้ายโรงเรียนในช่วงนี้ มันเลยไม่ค่อยมีปัญหาด้านเอกสารมาเท่าไหร่ ถึงแม้เอกสารจะไม่ได้มีปัญหาแต่สังคมใหม่เพื่อนใหม่ก็เป็นปัญหาไม่น้อย เนื่องจากย้ายมาในช่วงนี้ ช่วงที่ทุกคนรู้จักกันดีอยู่แล้ว ทำให้เป็นปัญหา ในการเข้าหาเพราะทุกคนเจามีกลุ่มของตัวเองอยู่แล้ว การที่จะเข้าไปร่วมด้วยนั้นไม่ง่ายเลย แต่ว่าบนความโชคร้ายก็ยังพอมีดีอยู่บ้าง เพราะคนที่นั่งอยู่ข้างๆเขานั้นเป็นคนที่อัธยาศัยดีมาก ชวนเขาคุย พาไปเดินดูรอบรอบรอบห้องเรียนแต่ละห้อง พาไปกินข้าว พาไปทุกที่ที่เขาอยากไป เลยทำให้เขาปรับตัวเข้ากับสังคมใหม่ได้ดีขึ้น

ฮอต

Comments

mama

mama

เด็กหนอเด็ก

2022-02-18

0

ทั้งหมด

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!