บทที่ 16

สาบานได้ว่าต่อแต่นี้เธอจะไม่อาบน้ำกับเขาอีกแล้ว จากครั้งแรกที่เขาบอกว่ารีบอาบน้ำจะได้รีบไปทานข้าว มันไม่ใช่เลย เขาอาบน้ำให้เธอจนตอนนี้ เธอเริ่มจะหมดแรงจนไม่อยากจะไปไหนแล้ว ที่สำคัญเพื่อนของเธอและลูกน้องของเขา เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนดูสภาพเธอตอนนี้ มันไม่มีแรงแม้แต่จะเดินแล้ว

มาร์ตินอาบน้ำให้คนตัวเล็กที่ข้างในมันไม่ได้เล็กตามที่เขาชอบพูด ตอนแรกคิดจะอาบน้ำจริงๆ แต่พอเห็นเธอเปลือยเปล่าท่ามกลางสายน้ำ เขาถึงกับทนไม่ได้จัดการเธอไปแค่ 2 รอบเบาๆ สำหรับตอนเช้า เอ๊ะ!!! หรือบ่ายมองนาฬิกานี้ก็เกือบจะบ่ายสาม มองเลยไปยังคนบนที่นอนเขาจับปล้ำใส่เสื้อผ้า กั้งไม่สนใจอะไรทั้งนั้นเธอก็หมดแรงอยู่บนที่นอน

“กั้ง!!! ออกไปทานข้าวกันก่อน แล้วค่อยกลับมาพัก”

กั้งส่ายหน้านึกแล้วก็โมโหเขาคนบ้าอะไร ยิ่งออกแรงเหมือนเขายิ่งมีพลัง ซึ่งต่างจากเธอ ตอนนี้พึ่งเข้าใจคำว่า“ฟ้าเหลือง” ก่อนหน้านี้เธอไม่เคยรู้เลย เห็นบ้างในบทละคร แต่นี้คือประสบการณ์จริงๆ ไม่ไหวแล้วเธอต้องตายแน่ๆ

“ไม่เอา!!กั้งไม่ไหว ขอนอนแล้วกันไม่กินอะไรแล้ว เชิญคุณไปกินเองเถอะ” มาร์ตินรู้สึกขำคนบนที่นอน บ่นเขากระปอดกระแปดก็ใครใช้ให้น่ารัก น่าฟัดแบบนี้มีหรือที่เขาจะอดใจไหวรับขวัญในห้องน้ำนะเบาๆ แค่น้ำจิ้มเอง

“แสดงว่าคุณไม่ค่อยออกกำลังกาย ผมจะต้องช่วยคุณออกกำลังกายให้มากกว่านี้ คุณจะได้ชินและฟิต” กั้งทนไม่ไหวหยิบหมอนมาแล้วปาไปที่เขาพรึ้บ พรึ๊บ มาร์ตินรับไว้ได้ทัน

“อ้าว...อ้าว...ทำร้ายสามีแบบนี้ อยากจะโดนอีกสักทีดีไหมครับ ผมพร้อมและฟิตมากนะคุณ” กั้งมองเขาตาเขียวปัดโมโหก็โมโห เหนื่อยก็เหนื่อย ชีวิตเธอถ้าอยู่กับเขาเธอจะตายไหม

“ไปเลย!!! ไปฟิตที่อื่นเลย เชิญ...โอ๊ย...ระบมไปหมดแล้ว คนบ้ามีใครเคยตายเพราะคุณบ้างไหมเนี่ย” มาร์ตินได้ยินถึงกับขำ ใครที่เธอว่าไม่เคยมีนะ ไม่เคยมีใครบ่นเหมือนเธอ มีแต่เต็มใจส่วนใหญ่แล้วเขาไม่ได้กระหน่ำทำแบบเธอ ผู้หญิงพวกนั้นมาเพื่อให้เขาแค่ปลดปล่อยครั้งเดียวก็เกินพอ แต่สำหรับคนนี้เขาพร้อมมาก ทำได้ตลอดเวลาก็ดี เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะคึกได้แบบนี้ คิดแล้วอยากจะจับกดอีกรอบดีไหม

“จะลุกไม่ลุก ไม่ลุกอีกรอบนะ คุณจะได้หลับยาวๆ เห็นบ่นว่าช่วงนี้นอนไม่ค่อยหลับ ผมก็ช่วยรักษาอาการให้คุณ ยาที่ผมใช้รักษามันได้ผลกับคุณจริงๆ เมื่อคืน คุณก็หลับสนิทจนถึงเช้า ดูสิเห็นไหม” กั้งอยากจะร้องกรี๊ด!!!! ใส่หน้าเขาแต่ดูหน้าคนที่พูดแล้วเธอไม่เอาดีกว่า

“โอ๊ยย!!! บอกแล้วว่าเหนื่อย คุณไปทานเถอะ ไปทานกับลูกน้องของคุณเลยเอาตะนอยไปด้วย” เธอคิดว่าตอนนี้ขอพักเงียบๆ ไม่ไหวขี้เกียจจะตอบคำถาม

มาร์ตินไม่รอช้าอุ้มกั้งไปทั้งอย่างนี้แหละพอดีวันนี้ไม่ต้องได้ท่นข้าวกันตะนอยนั่นเตรียมกับข้าวไว้ที่ห้องของกั้งจริงๆ ทุกคนโทรหาเขาตั้งแต่บ่ายว่าซื้ออาหารมาให้แล้ว ให้ลุกมาทาน พวกนั่นไม่มีใครกล้ามาเคาะประตู

ตะนอยจัดการซื้ออาหารร้านดังมาให้หนุ่มๆ และเพื่อนของเธอที่ป่านนี้ยังไม่เห็นหน้าไม่รู้เป็นยังไงบ้าง จะโดนจัดหนักจัดเบาแค่ไหนมองนาฬิกา นี่มันก็ปาไปบ่ายสามแล้วดีนะที่วันนี้ไม่มีคิวงาน ไม่งั้นคงจะเป็นประวัติการณ์ที่กั้งต้องยกเลิกกอง

ตะนอยคิดถึงเรื่องเมื่อคืน เธอก็ยังรู้สึกโมโหแพทไม่หายคอยดูนะ คนแบบนี้ต้องเจอคนแบบเธอ ทุกทีนางแค่กวนอารมณ์พูดจาแรงๆ แค่ดูถูกไม่เคยทำอะไรที่รุนแรงเหมือนเช่นเมื่อคืน งานนี้เธอจะขอพูดกับกั้งตรงๆ เรื่องนี้เธอยอมไม่ได้ยังดีที่เป็นคุณมาร์ตินช่วยไหวทันไม่งั้นเพื่อนของเธอคงต้องแย่แน่ๆ สักพักก็ได้ยินเสียงเคาะประตูแสดงว่าคงจะตื่นกันแล้ว

“สวัสดีคะ” ตะนอยมองเห็นเพื่อนเธอที่อยู่ในอ้อมแขนคุณมาร์ติน

“ไงจ้ะ กั้ง เพื่อนสาวทำไมหน้าถึงซีดๆ เมื่อคืนยาออกฤทธิ์เยอะขนาดนั้นเลยเหรอจ้ะ” กั้งได้ยินแล้วอยากจะทุบคนที่อุ้มเธอมาเป็นอย่างที่เธอคิดจริงๆ นี่ขนาดเพื่อนของเธอไม่ใช่ลูกน้องเขา เธอยังรู้สึกอายขนาดนี้หมดกันกั้งดิ้นให้เขาปล่อยเธอลง

“ปล่อยเลยคุณ ไม่ต้องมาอุ้มแล้ว” กั้งใบหน้าแดงหูก็เริ่มแดงไปหมด

“คุณตะนอยดูเพื่อนของคุณสิ ผมช่วยเขาทั้งคืนพอหายแล้วเขาก็ไล่ผมเลย” ตะนอยแอบขำ เธอไม่คิดว่าคุณมาร์ตินจะเป็นแบบนี้เห็นเป็นผู้ชายครึ้มนิ่งๆ ดูแล้วท่าทางจะไม่เบาเลยจัดการเพื่อนเธอจนหมดสภาพนางเอก

“คุณ!!! หยุดพูดเลย ฉันจะบอกให้วันนี้และคืนต่อๆ ไป ฉันจะอยู่ห้องของฉันและฉันจะไม่ไปนอนห้องคุณอีกแล้ว พอเลยฉันทนไม่ไหวแล้วเนี่ย!!!”

“ได้ไง คนเป็นสามีภรรยาจะแยกกันไม่ได้ก่อนเราจะแต่งงานกัน เราต้องมาปรับจูนความชอบใครชอบแบบไหนไม่ชอบอะไรก็ต้องบอกให้ละเอียดดด...ด้วย”

“พอเถอะคะคุณมาร์ตินให้นางทานข้าวก่อน แล้วค่อยไปปรึกษาวางแผนครอบครัวกันใหม่นะคะ ดูสิหน้าซีดมาก มาๆ คุณนาโช่คุณเบ็นมาทานข้าวคะ”

นาโช่กับเบ็น ได้ยินคุณกั้งกับคุณมาร์ติน ไม่คิดว่าคุณมาร์ตินจะเป็นคนแบบนี้ พึ่งจะรู้ว่าเป็นคนทะลึ่งเหมือนกัน มาร์ตินมองหน้าลูกน้อง 2 คนแล้วชี้หน้า

“หยุดเลย!!! ไม่ต้องพูด”

กั้งทานอาหารแบบเหมือนคนอดอยากมาจากไหน ตอนแรกเธอคิดว่าคงจะทานไม่ลงพอเจอส้มตำไก่ย่าง ลาบ น้ำตกที่เพื่อนเธอซื้อมาให้ เธอก้มหน้าทานคนเดียวจนหมด ตะนอยถึงกับอึ้ง เพื่อนของเธอมันหิวขนาดนี้เลยเหรอ ท่าทางคงจะโดนมาหนัก ไม่เงยหน้าขึ้นมามองคนอื่นเขาเลยว่าเขาจ้องมองกันอยู่ เธอเห็นคุณมาร์ติน มองยิ้มๆ อยากจะขำแต่ไม่กล้าคงจะกลัวคนที่โมโหหิว

นาโช่กับเบ็นเห็นคุณกั้งทาน หมดกันนางเอกไม่รักษาภาพลักษณ์ ภาพก่อนหน้านี้หมดละเขาพึ่งเคยเจอ ผู้หญิงที่ทานอะไรไม่ห่วงสวยแต่ขนาดกินแบบนี้มองแล้วยังสวยไปอีก

กั้งที่ก้มหน้าก้มตาทานรู้อย่างเดียวว่าหิวและอร่อย เธอจัดการข้าวเหนียวไป 2 ห่อรู้ว่าต้องการพลังงานอย่างมหาศาล สักพักก็เห็นทุกคนเงียบเลยเงยหน้าขึ้นมามอง

“เฮ้ย...อะไรมองอะไรกัน ไม่หิวข้าวกันเหรอทานสิคะ” มาร์ตินได้ยินก็อดขำไม่ได้ โถ่ว...แม่คุณท่าทางจะหมดแรงของจริง กินเพิ่มพลังงานขนาดนี้กลัวจะจุกตายก่อน

“คุณใจเย็นๆ พวกผมไม่แย่งทานหรอก พวกผมทานไม่เป็นอะไรที่คุณทานนะ” เขาเห็นอะไรก็ไม่รู้เป็นเส้นๆ มีพริกสีแดงเต็มจาน เห็นแล้วน่าจะปวดท้องแน่ๆ กินเข้าไปได้ไง

“พวกคุณไม่รู้แล้วว่าเนี่ยของอร่อย ปลาร้ากลิ่นหอมๆ ไก่ย่าง ส้มตำ ลาบ อร่อยนะบอกให้ ดีกว่ากินแต่แป้งๆ ชีสๆ ของพวกคุณอีก” กั้งพูดจนมาร์ตินอยากจะลองตักขึ้นมาชิม เขาหยิบส้อมมาเพื่อจะขอชิม

“ไหน...มันอร่อยอย่างที่คุณพูดจริงหรือเปล่า”ตะนอยได้ยินเลยยกจานส้มตำไทยที่เตรียมไว้ให้ชิม จานนี้เธอใส่พริกแค่เม็ดเดียว ถ้ากินจานยัยกั้ง คงจะได้ร้องกันแน่ๆ

“นี่คะ เดี๋ยวตะนอยสอนให้คะ กินแบบนี้นะคะ ตักส้มตำมาวางไว้บนจาน ฉีกเนื้อไก่ วางไว้และก็ตักเข้าปาก แล้วตามด้วยข้าวเหนียวแบบนี้คะ อืมๆ อร่อย พร้อมยกนิ้ว” พวกหนุ่มๆ เห็นตะนอยสาธิตการกินแล้วทำตาม สามหนุ่มถึงกับตะลึง ไม่คิดว่า เนื้อไก่ที่หมักกินเหมือนเครื่องเทศ กินกับสลัดมะละกอจะอร่อยได้ขนาดนี้ ยิ่งข้าวเหนียวอีกหนึบๆ อร่อยมาก พวกเขาไม่คิดเลยว่าคนไทยมีอาหารที่อร่อยขนาดนี้

แต่มาร์ตินปรายตาไปมองยังจานส้มตำกั้ง แล้วทำไมไม่ให้เขาลองชิมจานนั้น ท่าทางน่าจะอร่อยกว่าของเขาอีก มาร์ตินสะกิดกั้ง“คุณๆ ผมขอชิมจานของคุณได้ไหม ท่าทางน่าอร่อยกว่าจานที่พวกผมกินนะ” กั้งเงยหน้ามองสามหนุ่มที่จ้องมาจานส้มตำของเธอประเมินแล้วไม่น่าจะไหว แค่เม็ดเดียวปากยังแดงขนาดนั้น แล้วจานเธอพริกเป็นกำ พวกเขาจะทานได้เหรอ

“อย่าเลยคะ พวกคุณทานของตะนอยที่เตรียมไว้เถอะ จานนี้พวกคุณไม่น่าจะไหว” ขนาดตะนอยยังกินเผ็ดไม่เท่าเธอเลย

“คุณมาร์ติน อย่าไปชิมจานของกั้งเลยคะ จานนั้นจานพิโรธ” ตะนอยพยายามห้ามแต่ดูท่าทางจะไม่ได้ผล

“ไม่เห็นจะมีอะไรยากกั้งทานได้ผมก็น่าจะทานได้ ยกจานนั้นมาให้ผมเถอะครับ” กั้งมองหน้าได้เธอเตือนแล้ว ยังอยากที่จะชิม จัดให้กั้งยกจานไปวางไว้ตรงข้างหน้าให้กับคนที่อยากจะลอง

“เชิญคะ กั้งเตือนแล้วนะ” ไม่ทันขาดคำสามหนุ่มตักจวกเข้าไป คนละคำ เท่านั้นแหละ ทั้งสามลุกขึ้นยืนน้ำตาไหลปากแดง วิ่งหาน้ำกันให้วุ่น กั้งรีบเทน้ำให้

มาร์ตินตอนนี้ที่น้ำหูน้ำตาไหลไปหมด ไม่เคยกินอะไรที่มันเผ็ดขนาดนี้ กั้งกินเข้าไปได้ไงกินเหมือนไม่รู้สึกเผ็ดเลย

“กั้ง!!! คุณกินมันเข้าไปได้ไงเผ็ดขนาดนี้ คุณเลิกกินเลยมันไม่ดีต่อสุขภาพของคุณ ส่วนคุณตะนอยคุณให้เพื่อนกินทำไม ไม่รู้จักห้ามยังให้เขาทานอีก ยกมานี้เลย เอาไปทิ้ง!!!”

“เดี๋ยว!!! คุณก็ฉันบอกแล้วว่ามันเผ็ดคุณไม่เชื่อเอง แล้วคุณจะมาห้ามฉันทานทำไม ฉันทานมานานแล้ว คนไทยเขาก็ทานกันอย่างนี้ คุณก็ห้ามคนทั้งประเทศเลยสิ!!! มาห้ามฉันคนเดียวได้ไง” ตะนอยรีบหยิบน้ำโค๊กมาให้คุณมาร์ตินทานเพื่อดับอาการเผ็ดร้อน

“นี่คะ!!! ดื่มโค๊กมันพอจะช่วยให้พวกคุณหายเผ็ดกันได้คะ”

มาร์ตินรู้สึกสงสัยเผ็ดแล้วต้องดื่มโค๊กเหรอ มันถึงจะหายทุกคนหยิบขึ้นมาดื่มแล้ว เฮ้ย!!! ไม่น่าเชื่อมันช่วยได้เยอะมาก พวกเขาพึ่งรู้ ทุกทีพวกเขาดื่มและกินกับมันฝรั่งทอดหรือกระหายน้ำเท่านั้น แต่นี้คือขั้นสุด พวกเขารู้สึกเข็ดขยาดส้มตำจานของกั้งนั้นไปเลย ไม่เอาแล้วจึงหยิบไก่ย่างมาทานกับข้าวเหนียวแทนดีกว่า

ทุกคนจัดการอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็มานั่งย่อยตรงโซฟามุมโปรดของเธอ มาร์ตินสังเกตภายในห้องของกั้งแล้ว ตกแต่งได้สวยงามดูสะอาดตา เน้นสีขาวเป็นหลักท่าทางเธอมีรสนิยมการจัดบ้านที่ดีมากๆ มีดอกไม้ประดับไว้ตามมุมห้อง ทำให้ได้กลิ่นหอมๆ มองไปที่รูปเธอถ่ายเต็มตัว ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงขาสั้น สวยมากเขาชอบรูปนี้จริงๆ มันเซ็กซี่มาก เห็นแล้วแอบถ่ายจะเอาไว้ติดที่ห้องเขาเวลาที่คิดถึงเธอตอนกลับไปสเปน

คิดถึงเวลาที่เขาต้องกลับสเปน เขาจะทนคิดถึงเธอได้เหรอทำไงดี ยิ่งมีความสัมพันธ์แบบนั้นเกิดขึ้น เขายิ่งหวงและรู้สึกห่วงเธอมากพากลับสเปนเลยดีไหม คิดแล้วงานนี้เขาคงต้องปรึกษาตะนอย เขาไม่ว่าอะไรหากตะนอยจะไปอยู่สเปนกับกั้ง เพราะงานของเขามีมากมายอยู่แล้ว จากการที่เขาได้รู้จักตะนอยมาถือว่า ตะนอยเป็นคนที่ไว้ใจได้นิสัยดีมากๆ และที่สำคัญเธอดูแลกั้งได้ดีจริงๆ จากสิ่งที่เขาได้รู้เมื่อคืน ไม่คิดว่าดาราดังแบบเธอที่มีคนเข้ามาเยอะแยะมากมาย ยังจะเก็บความบริสุทธิ์ไว้ได้ นึกแล้วเขาช่างโชคดีจริงที่ได้เป็นคนๆ นั้น คนที่ได้ครอบครองตัวเธอ

กั้งเดินไปยังมุมที่เธอชอบที่สุดถึงขั้นลงทุนจัดมุมนี้หมดไปเป็นแสนๆ ถือว่าแพงมาก ตะนอยชอบบ่นเธอ คนอื่นเขาซื้อเสื้อผ้า แต่เธอดันมาลงกับเกมออนไลน์ทั้งหมดถือว่าใช้เงินเยอะมากๆ

มาร์ติน นาโช่และเบ็น ไม่น่าเชื่อว่าเธอเป็นพวกติดเกมขนาดนั้น ดูจากชุดคอมพิวเตอร์ เก้าอี้ นั้นคือมุมนักเกมเมอร์ตัวจริงจัดเต็มมาก

“อย่ามองแบบนั้นกันเลยคะ นั่นมุมชีวิตของนางเลยวันๆ ไม่ทำอะไร ถ้าว่างจากงาน นางก็มานั่งเล่นเกมทั้งวันหมดเงินไปเยอะมากก็ซื้อไอเทมในเกมคะ”

“เขาเล่นทั้งวันทั้งคืนเลยเหรอครับ” มาร์ตินสงสัยอีกแล้ว กั้งทำเขาประหลาดใจมาก ดารานางแบบเมืองนอกเขาไปเที่ยวช็อปสินค้าซื้อเสื้อผ้าแบรนด์ดังๆ กันทุกวัน แต่นี้ดาราคนนี้คือนั่งเล่นเกม

“ใช่คะ ชีวิตนางเลย ถ้านางไม่มีงานก็อยู่ตรงนั้นทั้งวัน ทั้งคืน” มาร์ตินเดินไปดูมุมโปรดเธอแล้วอึ้งมากแฟนเขา

“คุณเล่นเกมอะไร นะ” กั้งหันหมุนเก้าอี้ไปหาเห็นเขาทำหน้าอยากจะรู้ มาร์ตินคิดตัวเขาไม่ค่อยมีมุมนี้ ส่วนใหญ่เขาต้องบิน มีประชุมทั้งวัน ถ้าวันไหนว่างจริงๆ ก็จะชวนสองคนนั้น ไม่งั้นก็ลูอิส ไปนั่งดื่มชิลล์ ไม่มีเวลามานั่งเล่นเกมแบบนี้

“Dota2 คะ ทำไมอยากจะเล่นเหรอคะ” กั้งเห็นเขาทำหน้าสงสัย นักธุรกิจแบบเขาไม่น่าจะมามีเวลาแบบเธอหรอก Dotaเป็นเกมวางแผนแอ็กชันแฟนตาซี ซึ่งเธอสามารถเล่นได้เป็นวันๆ ถ้านอกบ้านก็ ROV ที่เธอเล่นจริงจังมากก็สองเกมนี้ จนบางครั้งเธอยังอยากลงแข่ง esprots ถ้าได้ดีเธอจะวางมือจากงานบันเทิง

“ไม่น่าเชื่อคุณกั้งจะเล่นเกมด้วยนะครับ” นาโช่ร้องทักในที่สุดเขาก็ได้รู้จัก นักเล่นเกมเมอร์มืออาชีพท่าทางจะฝีมือดีไม่เบาดูจากท่าทางแล้ว

“คุณนาโช่เล่นเกมด้วยเหรอคะ”น่าจะมีแค่คนเดียวเท่านั้นและสองคนที่เหลือไม่น่าจะรู้จักเลยก็ว่าได้

“ครับ ว่างๆ จากงานผมก็เล่นเกมครับ คุณกั้งเล่นมานานหรือยังหรือว่าพึ่งหัดเล่น” ดูจากของที่มีไม่น่าจะหัดเล่นท่าทางเอาจริงจังมาก

“โอ๊ย...อย่าให้พูดคะแบบนี้ไงคะ นางถึงไม่มีแฟน จะเอาเวลาไหนไปหาคะ ว่างเป็นไม่ได้ ก็อยู่แต่กับจอสีเหลี่ยมกินนอนมันตรงนั้นคะ” ตะนอยได้โอกาสร่ายยาว

“คุณมาร์ตินคะถ้าต้องการผู้หญิงเอาอกเอาใจ ทำกับข้าวเก่งดูแลสามี คุณมาร์ตินคิดผิดแล้วคะ ตะนอยให้ตัดสินใจอีกครั้งนะคะ ว่าจะเลือกตะนอยหรือนังชะนีนั้น” ทุกคนได้ยินถึงกับหัวเราะ

“ที่พูดมานี้ ฉันไม่สมควรมีแฟนว่างั้นเถอะ แกจะเลี้ยงฉันทั้งชีวิตไหมคะคุณเพื่อน” กั้งหัวเราะตะนอยมองค้อนเบาๆ

“ถ้าผมต้องการผู้หญิงแบบนั้น ผมก็คงจะหาไม่ยากคนที่เอาใจปรนนิบัติ ดูแลทำกับข้าว ผมว่าผมหาง่ายกว่าผู้หญิงแบบกั้ง อย่างอื่นผมสามารถหาได้ แต่คนที่อยู่ในใจที่จะใช้ชีวิตด้วยกันจนแก่เฒ่ากับผมนะหายาก ผมคิดว่าผมคิดไม่ผิดหรอกครับคุณตะนอย”

“ว้าว!!! สุดยอด” กั้งได้ยินถึงกับออกอาการเขินเอาอีกแล้วเขาชอบพูดอะไร

“ถ้าคุณมาร์ตินพูดมาแบบนี้ ตะนอยว่าอยากให้นางรักคุณมากๆ เติมไอเทมให้นางสิคะ ชีวิตนางใช้เงินมากสุดก็สิ่งนี้คะ”

“บ้า!!! ตะนอยฉันมีปัญญาเติมเองได้ ไม่ต้องขอเงินใคร ถ้าคนจะรักจะชอบฉัน เขาก็ต้องรู้จักตัวตนที่แท้จริงว่าฉันเป็นแบบนี้ ถ้ารับได้ก็รับ รับไม่ได้ก็จากกันไป” กั้งพูดแล้วปรายตามองไปทางมาร์ติน ซึ่งมาร์ตินก็รับรู้ในคำพูดนั้น คิดหรือว่าการที่เขาคบยิ่งมีอะไรกันแล้ว เธอคิดว่าจะจากเขาไปได้ง่ายๆ คิดผิดแล้วกั้ง

“ผมเป็นคนรักแล้วรักเลย ไม่ใช่คนโลเลสองใจ เดี๋ยวรักเดี๋ยวเลิก ถ้าผมต้องการแบบนั้นคงไม่มาตามหัวใจตัวเองถึงเมืองไทยหรอกครับ”

มาร์ตินกำลังพูดอยู่กับกั้งแต่ลูกน้องเขาคืออะไร มันดันไปเสนอหน้า นั่งข้างๆ กั้ง แล้วนั้นมัน มัน คืออะไร ไอ้!!! นาโช่ มรึงวอนแล้ว เบ็นรับรู้ทางสายตา เพราะเขาทำงานกับคุณมาร์ตินมานาน รับรู้ถึงนิสัยและความคิด เดินเข้าไปสะกิดให้หันมามองคนที่จะฆ่ามันได้ตอนนี้

เมื่อคืนที่เจ้านายสั่งเขาให้จัดการนายธนดลก็ปางตาย นอนหยอดน้ำข้าวต้มในห้องICU แต่เจ้านายเขาก็ยังมีมนุษยธรรมบ้างตรงออกค่าใช้จ่ายในการใช้รักษาทั้งหมดและขอให้ทางโรงพยาบาลปิดเรื่องไว้

“อะไร!!! เบ็นเห็นไหมว่าทำอะไรอยู่” นาโช่มีน้ำเสียงหงุดหงิด พอหันหน้าไปข้างหลังก็เจอ สายตาที่จ้องมองกับท่าที่ยืนกอดอกมองเขา

“เออ...คุณกั้งเล่นเถอะครับ ผมว่าเกมนี้คุณกั้งน่าจะชำนาญมากกว่าครับ” นาโช่คิดว่าเขาไม่เอาดีกว่า หันหน้าไปเจอแบบนั้นชีวิตของเขายังอยากที่จะมีเมีย

“อ้าว... ไม่เล่นต่อให้จบละคะ” กั้งรับรู้ได้ว่าเพราะอะไร คนบ้าอะไรชอบสั่ง ชอบบงการชีวิตคนอื่นเขาไปทั่ว

“คุณชอบเล่นเกมขนาดนี้ ผมมีเกมอื่นให้เล่นอีกนะ เกมนั้นผมถนัดมาก ยิงๆแทงๆ แบบนี้เลย”

ทุกคนช๊อครวมถึงลูกน้องเขาด้วย ม่คิดว่าเจ้านายจะทะลึ่งได้แบบนั้นแค่พูดมาก็เข้าเรทอายุ18+

“คุณเกมบ้าเกมบออะไรนั้น ฉันไม่เล่นกับคุณหรอก เกมที่ฉันมีก็สนุกแล้ว พอเลย”

มาร์ตินทนไม่ไหวอุ้มกั้งขึ้นจากเก้าอี้เพื่อจะไปสาธิตเกมของเขา ที่เขาชอบเล่น ทุกคนในห้องตกใจว่าเจ้านายทำอะไร

“พอดี ผมจะพากั้งไปสาธิตเกม พวกคุณไม่ต้องตามมานะครับ” แล้วเดินออกจากห้องไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***