เวลา16.00น.
มาริษากลับมาถึงบ้าน เธอมองดูไปรอบๆ ดูบ้านเงียบสงบเหมือนเจ้าของบ้านจะไม่อยู่ เธอเดินเข้าไปในครัวถามกับแม่บ้าน ก่อนได้ความว่านรินไปทำธุระข้างนอกกว่าจะกลับก็คงค่ำๆโน้นแหละ...
เธอจึงรีบกลับเข้าห้องเพื่อจัดการกับสัมภาระของตัวเองให้เรียบร้อย ก่อนเดินลงมาข้างล่างอีกครั้ง
"อ้าว.. ริษามาถึงเมื่อไร"นรินถามเมื่อเห็นเธอเดินลงบันไดมา
"สักพักแล้วล่ะ นรินไปไหนมาตอนริษามาถึงก็ไม่เจอใคร"
"รินไปทำธุระข้างนอกมา แต่พี่คินเขาก็อยู่นะ แล้วริษาได้เจอพี่คินรึยัง"มาริษาส่ายหน้าก่อนก้มหน้าลงอย่างเขินอายๆ
"คงจะอยู่ในห้องทำงานน่ะ นี้ก็ใกล้จะถึงเวลาทานข้าวเย็นแล้ว ริษาช่วยไปตามพี่คินให้ทีสิ"นรินพูดพร้อมมองนาฬิกาที่ข้อมือ
มาริษาเดินไปหยุดตรงหน้าประตูห้องทำงานของเขา มือบางประสานกันแน่น ก่อนเหงื่อจะซึมตามฝ่ามือจนเหนียวด้วยความตื่นเต้นดีใจจนทำตัวไม่ถูก
"ก๊อก.ๆ"
"ใคร"พอได้ยินเสียงคนในห้องหัวใจของมาริษาก็เต้นแทบไม่เป็นจังหวะ เมื่อนึกถึงใบหน้าคนที่อยู่ข้างใน
"ริษาเองค่ะ"
เธอสูดลมหายใจเข้าปอดแล้วเปิดประตูเดินเข้าไปหยุดหน้าโต๊ะทำงานภาคิน เขานั่งบนเก้าอี้ทำงานตัวใหญ่ในมือ ถือแฟ้มเอกสารนั่งหันหลังให้เธอ
"พี่คินกลับมาถึงเมื่อไรคะ" เขาไม่ตอบคำถามของเธอแต่ถามเธอกลับเสียงเรียบว่า...
"เธอมีธุระอะไร"
"อ่อ..คือ..คือนรินให้ริษามาบอกพี่คินว่าอาหารเย็นพร้อมแล้วค่ะ"ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ มริษาจึงหันหลังจะเดินออกจากห้องแต่ต้องชะงัก
"เดี๋ยว" มาริษาหันหลังกลับ
" คะ "
"จำเอาไว้ เรื่องระหว่างฉันกับเธอ เธอไม่ต้องเที่ยวไปโฆษนาบอกใครว่าเราเป็นอะไรกัน"
"ค่ะ ริษาจะจำไว้.."
"อ้อ..แล้วก็อีกอย่างฉันมีน้องสาวแค่คนเดียวคือนรินเท่านั้น..ส่วนเธอคงไม่ต้องให้ฉันบอกหรอกนะ" น้ำเสียงเขาช่างเย็นชาเหลือเกินแม้แต่หน้าของเธอเขายังไม่หันมามองด้วยซ้ำ
"ค่ะ คุณภาคิน" มาริษารีบเดินออกมา ก่อนหยดน้ำตาหนึ่งหยด ไหลทิ้งลงตรงหางตา เธอกระพริบตาถี่ๆเพื่อไม่ให้มันไหลออกมา
หากเป็นแต่ก่อนเธอคงจะร้องไห้ฟูมฟาย ไม่เป็นอันทำอะไร แต่ ณ ตอนนี้เขาสอนบทเรียนและสร้างความเข้มแข็งให้เธอบ่อยครั้งจนหัวใจของเธอเริ่มชินกับการเย็นชาของเขาเข้าไปทุกที.....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments