ตอนที่4

เช้าวันต่อมา...วันนี้แล้วสินะที่ต้องไปเรียน..ฉันเดินเค้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำแต่งตัวไปมหาลัย...ฉันนั่งทาครีมอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้ง..ฉันได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น..

[กริ๊งๆ..]

เนเน่

: ว่าไง.. ฉันกดรับสาย..ไอแนนมันโทรมากหาฉัน..มันน่าจะโทรมาถาม..ว่าฉันไปมหาลัยยัง..

"แกมายัง พวกฉันรอแกอยู่มหาลัยแล้ว.."

เนเน่

: อือ..กำลังจะไปแล้วพึ่งทาครีมเสร็จ"

" แล้วแกมาไงอ่ะ ไม่มีรถไม่ใช่ ให้ฉันไปรับป่ะ?"

เนเน่

: เดี๋ยว..ฉันเดินไปเอง...ใกล้แค่นี้เอง..

" อือ..แกมาเร็วๆนะ ค่อยมากินข้าวที่โรงอาหาร.."

เนเน่

: อือ..แค่นี้แหละ..

[วางสาย]

ฉันเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วแล้วออกจากห้อง..ฉันเดินตนงไปมหาลัย...เดินแปปเดี๋ยวด็ถึงแล้ว..ฉันเดินเค้าไปในมหาลัย...แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาไอแนน..

เนเน่

: ฮันโห..แกฉันมาถึงแล้วแกอยู่ไหน...

"ฉันอยู่โรงอาหาร..อ่ะ"

เนเน่

: แล้วโรงอาหารอยู่ไหน..จะเดินไปหา?..

" แกจำตึก วิศวะได้ป่ะ?"

เนเน่

: อือ..ทำไม

"แกเดินมาตรงนั้นแหละ..เดี๋ยวก็เจอ..

เนเน่

: อือ..เดี๋ยวไป..

ฉันเดินไปตรงตึกวิศวะ..พอฉันเดินไปถึงก็หา..โรงอาหาร

นั้นไงฉันเจอแล้ว..ยัยพวกนั้นนั่งกินข้าวกันอยู่..ฉันเดินไปหาพวกมัน

เฮ้ย..มึง!!

อะไรวะมึง

อยู่ๆเพื่อนผมมันก็..ตกใจอะไรชักอย่าง..

มึงดูดิ..น้องคนเมื่อวาน..

ผมหันไปดูตามที่ไอจินบอก..เธอมาทำอะไรที่โรงอาหาร วิศวะ..เธออยู่ขณะบริหารทำไมไม่ไปกินอาหารที่โรงอาหารขณะของตัวเอง

จิน ยองอู

: ฮันแน่...มองน้องเขาไม่กระพริบตาเลยน่าาา..ชอบน้องเขาหรอว่ะ?

คิม ยองจุน

: อะไรของมึงไงจิน..กินเข้าไปจะได้ไม่ต้องพูดมาก..

ผมยัดอาหารใส่ปากไอจินมัน..ก็มันพูดมากอ่ะ..

มึงก็อย่าไปแกล้งมันดิไอจิน..มันเขินจนแก้มแดงแล้วเนี่ย..หึ..

เออจริงเขินจนเป็นตูดลิงแหละ..55+

คิม ยองจุน

: มึงก็อีกตัว..นะไอมีน..กินเข้าไปเยอะๆจะได้ไม่ต้องพูดมาก..

มีน ยองคิ

: กูเป็นคนเว้ย!!..ไม่ใช่สัตว์!..

คิม ยองจุน

: อ่าวหรอ..คิดว่าเป็นสัตว์ตั้งนาน..

มีน ยองคิ

: ไอคิม!!

ผมไม่ชนใจมันแล้วมากินข้าวต่อ..ผมกินข้าวไปมองน้องเค้าไปด้วย..ทำไมผมต้องมองนะก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน..

เนเน่

: มาแล้วๆ..

แพท

: ฉันซื้อ..ข้าวมาให้แล้ว..อ่ะ..

เนเน่

: อือ..ขอบคุณ

ฉันนั่งลงข้างไอแพท..ฉันเอ่ยถามสิงที่ฉันสงสัย..

เนเน่

: ทำไมแกมากินข้าวที่โรงอาหารวิศวะ..ว่ะ..

แนน

: ก็ไอแพท..มันมาเพื่อที่จะมาดูผู้ชายไง...

ฉันไม่ต้องถามเลยว่ามันมาดูใคร..

แพท

: ไอแนน..มันไม่เข้าใจพวกเราลอกเนอะ..เน่..

มันเอาหัวชบลงบนไหล่ฉัน..

เนเน่

: ช่ายยย..มันไม่เข้าใจพวกเราเลย..

แนน

: จ้าๆ..เข้ากันเป็นปี่เป็นขุ่ย..

ทำไม!!

เนเน่

: มึง..เมื่อวานใช่พี่ คิม จริงๆป่ะ

แพท

: เออ..

เนเน่

: เมื่อวานพี่คิม..เดินมาคุยกับกูด้วย.. อาย..คิดแล้วเขิน...

แพท

: โห้..มึงพึ่งมามึงก็ได้คุยแหละ..ดูกูดิมาตั้งนานยังไม่ได้คุยกับใครสักคนในวงเลย..

เนเน่

: ก็..ฉันมันสวยนิ..เนอะไอแนน..

เเนน

: อือ..ไอเน่..ทั้งสวย..ทั้งน่ารัก..

แพท

: กูก็สวยแหละน่ารักนะ..

แนน

: แต่ก็สู้ไอ เน่ไม่ได้..

เนเน่

: พอๆ..ไม่ต้องเถียงกัน...พวกแกชมฉันแบบนี้ฉันก็เขินเป็นนะ..ฉันรู้ว่าฉันสวยไม่ต้องชมมากฉันเขิน..

แนน

: กูว่าไม่น่าชมมันเลนว่ะ..

แพท

: นั้นดิ..

เฮ้อ...

พวกฉันกินข้าวเสร็จก็จะเดินกับไปที่ขณะตัวเอง..เพื่อที่จะไปเรียน

เนเน่

: ป่ะไปเรียนกัน..

แนน

: ป่ะใกล้ได้เวลาเรียนแล้ว..

เนเน่

: อือ...

พวกเราจะเดินไปเรียน..ตอนเดินผ่านโต๊ะ..คนๆหนึ่ง ฉันที่กำลังเดินผ่านโต๊ะนั้นไป...ต้องหยุดเดิน..ทันที

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***