อักษรสื่อรัก
ผมดำยาวสลวยที่พริ้วไหวไปตามเเรงลมพร้อมกับใบหน้าจิ้มลิ้มหวานหยดป่นน้ำตาลก้อนมหึมากองอยู่ตรงส่วนนั้นทำให้น่าหลงไหลชวนมอง รับกับร่างอรชรเล็กบางที่ขาวราวกับหยกขาวที่บริสุทธิ์ ซึ่งเจ้าของร่างคือ จางเสี่ยวอิง นักพยากรณ์ ที่อายุเข้าเลขสามแล้วกำลังอ้าแขนรับลมหนาวขณะที่นั่งอยู่บนรถเข็นโดยมีพยาบาลอยู่ข้างๆ
"คุณจางเสี่ยวอากาศเริ่มหนาวมากแล้วดิฉันว่าเราควรกลับไปได้แล้ว"
"เธอช่วยบอกทีสิว่าตอนนี้รอบๆนี้บรรยากาศเป็นยังไงบ้าง"
จางเสี่ยวอิงพูดอย่างตื่นเต้นกับบรรยากาศที่จะได้ยินจากพยาบาล เพราะจางเสี่ยวอิงพิการทางสายตาและเดินไม่ได้เธอจึงต้องนั่งรถเข็นตั้งแต่เด็กถึงจะมีเทคโนโลก้าวล้ำยังไงแต่ก็ไม่สามารถช่วยจางเสี่ยวอิงได้เลยตั้งแต่ที่เธอประสบอุบัติเหตุเมื่อ 20 ปีก่อน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments