ตอนที่ 2 คนที่ฉันเกลียด

"ชี้หน้าฉันทำไม ยัยขี้เหร่" หึ้ยย พี่จินว่าฉันอีกแล้ว

"ขี้เหร่ ? ฟ้าใสขี้เหร่แล้วมันทำไมคะพี่จิน"😒

"ก็ไม่ทำไม ฉันแค่ไม่ชอบคนหน้าตาขี้เหร่แบบเทอ"

"พี่จิน !!! " ฉันขึ้นเสียงใส่พี่จิน

"พี่นี้นิสัยแย่ไม่เปลี่ยนเลย ไม่คิดจะปรับปรุงตัวเลยใช่ไหมคะ"

"ทำไมฉันต้องปรับตัวให้เทอด้วย เทอเป็นแม่หรือเป็นเมียฉันละ ?"

"พี่จิน !!! ใครจะไปอยากเป็นแม่หรือเมียพี่ละ นิสัยแย่ๆแบบพี่ไม่มีใครเป็นเมียให้หรอก"

"เทอไง 😄"

"กรี๊ดด พี่จินเอาส่วนไหนคิดคะ ฟ้าใสเกลียดพี่จินที่สุด !!!" ฉันอยากจะกรี๊ดใส่หูพี่จิน ให้หูดับไปเลย

"อย่าเปลี่ยนมาบอกว่ารักฉันที่สุดแล้วกัน ยัยฟ้าใสคนขี้เหร่"

"ไปละ บายยยยย \~" พี่จินหันหลังแล้วโบกมือลา

" 😡" ฉันได้แต่ยืนโกรธจนควันแทบจะออกทางหูได้อยู่แล้ว

"ไปเข้าเรียนเหอะฟ้าใส"

"ทำไมฉันต้องเจอนายหมาบ้านี้ทุกวันด้วย@/!,7!;&:$|*[!|%|!+[€?{%|'ข/&!" ฉันเดินบ่นกับเพรียวไปตลอดทาง

หลังเลิกเรียน

"ไปกินข้าวหน้าไก่ย่างหน้ามอเจ้าเดิมกันไหม"

"เอาสิถ้าเทออยากกิน"

ร้านข้าวหน้ามอ

"นี้ๆเพียวว่าไปนะ ระหว่างพี่เจไนซ์ กับพี่จินอ่ะ ต่างกันราวฟ้ากับเหวเลยเนอะ"

"งั้นเหรอ"

"ก็เทอดูดิ พี่เจไนซ์ดีแสนดี เหมือนเทพบุตรมาโปรด ส่วนพี่จินนะเหรอ เหอๆๆ ฉันว่าต้องพุ่งตรงมาจากนรกแน่ๆเลยเพียว" ฉันพูดเปรียบเทียบระหว่างพี่เจไนซ์กับพี่จินให้เพียวฟัง

"55555 พี่จินได้ยินมีหวังเทอโดนแกล้งอีกแน่ๆ"

"ไม่หรอก ป่านนี้คงไปอยู่ขุมไหนกับสาวนมโตคนนั้นแล้วละ ! "

"คนไหนของเทอ ? "

"ก็ตอนออกมาฉันเห็นพี่จินอยู่กับยัยเจนนี่ นมโต เดินเบียดขนาบข้างกันมาเลยละ ตอนนี้คงถึงขุมไหนต่อไหนกันแล้ว"

"ตาเทอมองเห็นแต่พี่จินเนอะ ฉันยังไม่เห็นเลยนะเนี้ยทั้งที่เดินมากับเทอ"

"ก็ฉันเกลียดหมอนั่นนิ"

"เหรอออออ 0.o"

"จริงย่ะ ฉันเกลียดพี่จิน เกลียดพี่จินนนนน"

"อิ่มแล้ว งั้นบ๊ายบายนะเพียว ฉันไปรอรถที่ป้ายรถเมย์ละ" เมื่ออิ่มเรียบร้อย ฉันจึงบอกลาเพียวเพื่อกลับบ้าน

ระหว่างยืนรอรถโดยสารประจำทาง มีรถ Mini Cooper คันงามสีแดงมาจอด

ปรี๊นนนนนนนนน ปรี๊นนนนนน

"คนบ้าที่ไหนวะ" (บ่นเบาๆ)