นายตัวแสบคว้าหัวใจยัยธรรมดา

ตอนที่ 1 คนที่ฉันชอบ

สวัสดีค่ะ ฉันฟ้าใส อายุ 19 ปี เด็กสาวธรรมด๊า ธรรมดา\~ สำหรับตัวฉันเอง ฉันเป็นคนหน้าตาธรรมดา แต่งตัวธรรมดา นิสัยธรรมดา(แต่เพื่อนว่าแปลก) เกิดในครอบครัวธรรมดาที่มีแม่เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว มีน้องสุดแซ่บหนึ่งคน ตัวฉันเรียนที่มหาลัยภูบวร มีเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวที่เป็นสาวหล่อชื่อเพียว

ณ โรงอาหารมหาวิทยาลัยภูบวร

"เห้ยๆ นั่นมันพี่ที่เทอชอบนี้หว่า"

"ไหนๆๆ พี่เจไนซ์ อยู่ไหน\~"

"นั่นนะ ที่ช่วยอาจารย์ถือของหน้าตึกอ่ะ"

"โหวววว พี่เขาก็ยังเป็นพี่เขา ที่ดีจนไม่กล้าแตะต้องเลยวะแก นี้ขนาดฉันอยู่คนละคณะยังชอบความดีของพี่เขาขนาดนี้ แล้วคนในคณะเดียวกันจะขนาดไหนอ่ะเพียว"

"แกก็คิดมากไป ไม่ลองบอกชอบพี่เขาดูละ เขาอยู่ข้างบ้านเทอด้วยนิ"

"ของดีก็ต้องเก็บไว้ชื่นชมสิเพียว >.<"

"บ้ามาก ความคิดบ้าบออะไรของเทอ"

"5555555555555" ความคิดฉันคือความดีของพี่เจไนซ์ไม่สามารถหาได้ง่ายๆในโลกใบนี้ ควรค่าแก่การอนุรักษ์ไว้ในโบราณสถานกันเลยทีเดียว

"อ้าว ฟ้าใส หัวเราะสะรู้เลยนะว่าคือน้องนะ"

"โหว พี่เจไนซ์ละก้อ ><" พี่เจไนซ์ทักฉันด้วยละ ถึงจะทักในเรื่องน่าอายที่ฉันหัวเราะ แต่อย่างน้อยก็มีเรื่องนึงแล้วละที่พี่เขาจำฉันได้

"พี่หยอกๆ แล้วนี้กินเสร็จรึยังคะ พี่ขอนั่งด้วยได้ไหม"

"ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวฟ้าใสนั่งรอค่ะ พี่เจไนซ์ไปซื้อข้าวเลยค่ะ"

"หึหึ"

"อะไรยะ"

"อิ่มแล้วก็รอได้เนอะ\~"

"😌"

15 นาทีเลยผ่านนนนนน \~

"มาแล้วคร้าบบบบบบ \~"

"ทำไมนานจังเลยคะพี่เจไนซ์"

"นานนะพี่"

"ขอโทษครับๆ พอดีพี่เห็นขนมที่น้องฟ้าใสชอบพอดี พี่เลยต่อแถวซื้อมาให้เราน่ะ แล้วก็นี้น้ำแดงของเพียว"

"ขอบคุณค่ะ O.O " ฉันและเพียวขอบคุณพี่เจไนซ์ด้วยความอึ้บที่พี่เจไนซ์รู้ว่าฉันและเพียวชอบอะไร

เมื่อทุกคนกินเสร็จเรียบร้อยเป็นอันต้องแยกย้าย

"บ๊ายบายค่ะพี่เจไนซ์ 😊"

"ครับ ตั้งใจเรียนละ ^^"

"ค่ะพี่เจไนซ์"

"ป่ะแก รีบเหอะ ถึงเวลาเข้าเรียนแล้ว "

วิ่งงงงง

พลั๊ก !!!! (ฟ้าใสลงไปกองกับพื้น)

"เห้ย ฟ้าใสเป็นไงบ้าง"

"เจ็บก้นนนนนนน " Y .Y

"เดินยังไงของเทอ ! " (เสียงคุ้นๆ)

"วิ่งค่ะ ไม่ได้เดิน " ด้วยความพลั้กปากเถียงไป แล้วฉันก็สำนึกได้ว่าฉันเป็นฝ่ายผิด

"ขอโทษค่ะ " Y .Y (หันไปมองบุคคลที่สาม)

"พี่จิน !!!! " ฉันชี้นิ้วไปทางบุคคลที่ฉันชนด้วยความตกใจ

พี่จิน หรือนายจินนาวา วิศวะไฟฟ้า ผู้ชายผิวเข้ม มาดเท่ จมูกโด่ง เรียนเก่ง ที่สำคัญนิสัยแย่ แย่ แย่มากค่ะ !!! ไม่รู้อะไรที่มันช่างลากฉันกับพี่เขามาเจอกันเสมอ แล้วก็นั้นละคะ เจอกันทีไร พี่มันก็ปากหมา ฉันก็หาเรื่อง เสมอๆกัน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download

บทต่อไป

ตอนที่ 2 คนที่ฉันเกลียด

