รูปภาพใบนั้นคือภาพที่ฉันยืนกอดกับพี่ธันวา เสียงกดถ่ายรูปในตอนนั้นฉันคงไม่ได้หูฝาดไปจริงๆ
“พวกเธอเอารูปนี้มาจากไหนน่ะ!”
“เเกยังจะบอกอีกหรอว่าแกไม่ได้ไปอ่อยพี่ธันวาของฉัน”ยัยมินนี่ตอบออกมาพร้อมกับมือที่กำลังฟาดลงที่หน้าของฉัน แต่มีใครคนหนึ่งจับมือของมินนี่ไว้ก่อน
“เธอมีสิทธิ์อะไรมาทำร้ายผู้หญิงของฉัน”คำพูดของอีตาโรคจิตคนนั้น ไม่สิคนที่ชื่อคิวนั่น แฝงไปด้วยความเย็นชา สายตาของเขาจ้องไปที่ยัยมินนี่
“ค...ใครคือผู้หญิงของนายกัน”ฉันตอบออกไปอย่างโมโหเพราะฉันไม่ใช่ของของใคร!
“นายปล่อยมือของฉันเดี๋ยวนี้นะ! ฉันจะตบสั่งสอนยัยนี่สักหน่อย เพราะยัยนี่ไปอ่อยพี่ธันวาของฉัน”ยัยมินนี่พูดพร้อมกับดึงมือตัวเองออกจากคิว
“ฉันไม่ได้ไปอ่อยพี่ธันวา! และพี่ธันวาไม่ใช่ของใคร!! เพราะพี่ธันวาคือพี่ชายของฉัน ฉันไม่มีทางยกพี่ธันวาให้คนอย่างเธอเด็ดขาด!!”ฉันพูดด้วยความโมโหสุดขีด พี่ธันวาไม่ใช่ของใครสักหน่อย
“เอ้านักเรียนทุกคนนั่งที่ได้แล้ว!”คุณครูเดินเข้ามาทำให้ทุกคนแยกย้ายกันกลับไปนั่งที่ตัวเอง
หลังจบคาบเรียนก็ถึงเวลาพักฉันรีบวิ่งออกจากห้องเรียนทันทีเพราะกลัวที่จะถูกหาเรื่องอีก ฉันรีบไปบนดาดฟ้าเพื่อที่จะไปนั่งสงบสติอารมณ์ของตัวเอง ฉันรู้สึกสึกว่าตั้งแต่ย้ายมาฉันยังไม่มีเพื่อนเลยสักคน
“เฮ้ออออ”ฉันถอนหายใจอย่างรู้สึกเบื่อหน่าย
“เฮ้ออออ”มีเสียงถอนหายใจของใครคนหนึ่งดังขึ้น ฉันมองหาต้นเสียงก็พบว่ามีผู้ชายคนหนึ่งนั่งข้างฉันก็คือ คิว นั่นเอง
“ทำไมนายถึงมาอยู่ตรงนี้ได้ล่ะ!”ฉันถามออกไปอย่างมึนงง
“นี่คือ โรงเรียนของฉันทำไมฉันจะอยู่ที่นี่ไม่ได้ล่ะ?”
“ร..โรงเรียนของนายเนี่ยนะ ไม่อยากจะเชื่อ”เขาเป็นเจ้าของโรงเรียน ฉันต้องทำไงดีเนี่ย!?0-0
“ตอนนี้เธอยังไม่ได้ตอบแทนฉัน”ต้องทวงบุญคุณกันขนาดนี้มั้ยเนี่ยO-O
“อยากให้ฉันตอบแทนนายยังไงหล่ะ”ฉันตอบออกไปเพราะอยากตอบแทนบุญคุณเขาให้มันจบๆไปเฮ้ออชีวิตฉัน คิวกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ของเราทำให้ฉันรู้สึกคิดผิดกับการตอบออกไปอย่างนั้น
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments