งอล

taehyung part

หลังจากที่เราดูหนังกันจบผมก็วิ่งหนีไอ่จองกุกออกมาข้างนอกโรงหนังก่อนมันทันที แม้ไอ่จองกุกมันจะตะโกนเรียกผมอยู่ก็ตามผมก็ไม่หันไปมองมันและวิ่งหนีขึ้นบรรไดลื่นขึ้นมาชั้นบนที่เป็นโซนเสื้อผ้า สักพักผมวิ่งมาเรื่อยๆก็เดินชนกับใครบางคน

" โอ๊ยยย!" ผมร้องออกไปเสียงดังก่อนจะเงยหน้ามามองคนตรงหน้าที่กำลังขอโทษผมอยู่

" ขอโทษนะครับ เป็นไรมากไหม?"

"..!!!" ผมตกใจทันทีเมื่อคนตรงหน้านั้นเป็น...จีมิน!

" อ้าว..แทฮยองเองหรอ เป็นไรมากไหม"

" จีมิน นายมาทำอะไรที่นี่อ่ะ"

" อ๋อ พอดีโดดมาอ่ะ😅"

" แล้วแทฮยองอ่า มาทำอะไร"

" อ๋อ อะ..เอ่อ วันนี้ลาอ่ะ"

" อืม ก็ว่าอยู่ทำไมตอนเช้าไม่เห็นแทฮยองเลย"

"😅😅 "

" ไอ่แทฮยอง!!" เสียงของจองกุกตะโกนมาแต่ไกลโดยไม่อายคนที่เดินผ่านไปผ่านมาบ้างเลย มันเดินตรงมาที่ผมกับจีมินท่าทางมันดูโกรธๆนะแถมยังกำมัดมาแต่ไกลอีกต่างหาก อย่างงี้ผมจะรอดไหมนะวันนี้...

" มึงหนีกูทำไม"

"แล้วทำไมไอ่จีมินถึงมาอยู่กับมึง"

" เห้ย ฟังกูก่อนดิอย่าพึ่งตีกัน" ไอ่จองกุกตอนนี้มันเดินเข้าไปผลักอกจีมินจนจีมินกระเด็นออกไปเล็กน้อยแล้วล่ะครับ พลางสงสายตาอาฆาตใส่ผมด้วย

" จองกุกก็มาด้วยหรอไม่เห็นจะรู้เลย"

" ที่ไหนมีไอ่แทฮยองที่นั่นมีกูอยู่แหละมึงก็รู้หนิ"

" อ่า..กลับกันเถอะจองกุก" ผมพูดแทรกพวกมันสองคนที่กำลังจ้องตาเขม็งกันอยู่พลางส่งยิ้มเจื้อยๆแห้งๆให้พวกมันไป

" ป่ะ จองกุก กูว่าป่านนี้พี่จินกับพี่นัมจุนต้องรอด่าเราแน่ๆที่ไม่ได้ไปเรียน"

" อืม จีมินก็ต้องกลับแล้วเหมือนกันกลับกันดีๆนะ"

ทันทีที่จีมินพูดจบผมก็หันมาส่งยิ้มแห้งให้จีมินก่อนจะลากไอ่จองกุกที่ส่งสายตาคาดโทษมาให้ผมอยู่

ในรถ ไอ่จองกุกมันเยียบจนเกือบสุดเลยล่ะครับทำเอาผมที่นั่งอยู่ข้างมันปลิวไปตามแรง

" ช้าๆหน่อยดิ กูจะปลิวแล้วนะเว้ย"

" รีบกลับบ้านไม่ใช่หรอว่ะ" จองกุกมันพูดน้ำเสียงเรียบใส่ผมตายังมองไปที่ถนนอยู่ มันต้องโกรธผมเรื่องอะไรสักอย่างแน่ๆ