02

ชายหนุ่มรู้สึกได้ยินเสียงใครคุยกันบริเวณใกล้ๆตนเอง

พ่อนายเอก : เสี่ยวจู พ่อบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าไปกวนพี่เขา ลงมาจากเตียงได้เเล้ว

เสี่ยวจู : พี่เขาเป็นอะไรหรอครับ ทำไมถึงมีผ้าพันแผล แบบนี้ล่ะครับ

ชายหนุ่มค่อยๆลืมตาดูว่าใครกันที่มาตะโกนเอะอะเสียงดัง

พ่อนายเอก : เอ้าตื้นแล้วหรอครับ เป็นไงบ้าง เจ็บตรงไหนหรือเปล่าครับ มีอาการปวดเมื่อยตามร่างกาย หรือปวดหัวหรือเปล่าครับ

เถียนเยวี่ย : เอ่อไม่ครับ แล้ว...?คุณเป็นใคร ผมอยู่ที่ไหนครับ

พ่อนายเอก : คุณได้รับบาดเจ็บสาหัสผมกับลูกไปพบตอนเก็บสมุนไพรในป่าพอดีเลยพามารักษาที่บ้านนะครับ

เสี่ยวจู : พี่ชายตื่นแล้ว พี่ชายหลับไปหลายวันมากเลยนะครับ เสี่ยวจูมาเล่นกับพี่ชายทุกวันเลย เสี่ยวจูเช็ดตัวให้พี่ชายด้วยนะ เสี่ยวจูเก่งไหม แล้วเด็กน้อยตัวอ้วนแก้มยุ้ยก็คุยเจื้อยแจ้วไปเรื่อย พ่อของเสี่ยวจูได้แต่อมยิ้ม ส่ายหัวให้กับลูกชายหัวแก้วหัวแหวนช่างพูดช่างคุยของเขา

พ่อนายเอก : ไม่ต้องไปสนใจตาหนูหรอกแกก็ชอบพูดชอบคุยแบบนี้แหละอย่าไปถือสาตาหนูเลยนะครับ ตั้งแต่แม่ตาหนูจากไปผมก็ไม่ค่อยได้อยู่ดูแลตาหนูเท่าไหร่ ตาหนูแกจะอยู่กับพี่เลี้ยงมากกว่าผมนะครับ บ้างครั้งแกก็มักจะลอดรั้วไปเล่นกับคุณชายลูกข้างบ้านบ่อยครั้งแกไม่ค่อยอยู่นิ่งเท่าไหร่นะ

เถียนเยวี่ย : ไม่เป็นไรครับ ผมว่าแกก็น่ารักดีนะครับ

ผ่านไปหลายวันอาการของเถียนเยวี่ยก็ดีขึ้น และได้กลับไปพระราชวังคืน แต่ก็มีบ้างที่มาหาเด็กน้อยของเขา ตั้งแต่กลับไปชายหนุ่มก็มักจะหาโอกาสกลับมาอีก และตั้งมั่นไว้ว่าจะไม่รับใครมาเป็นชายา เพราะในใจเขามีเพียงคนนั้นที่เคยขึ้นเตียงของเขา ก่อนจากกันครั้งนี้เด็กน้อยได้พูดว่า คุณอาค้าบเสี่ยวจูไปด้วยไม่ได้หรอฮะ เสี่ยวจูคิดถึงคุณอา คุณอาไม่ค่อยมาเล่นกับเสี่ยวจูเลย ให้เสี่ยวจูไปด้วยไม่ได้หรอครับ ชายหนุ่มตอบกลับไปว่าไม่ได้ครับคุณอาต้องไปทำธุระนะครับถ้าว่างเดี๋ยวคุณอามาเล่นด้วยนะครับ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

บทต่อไป

