คู่เวร
คู่เวร | 1
อากาศในยามเช้าตรู่กลางฤดูหนาวอันเยือกเย็น น้ำในแม่น้ำเจ้าพระยาเจิ่งล้นเพราะเป็นฤดูน้ำหลาก
เรือแพที่กำลังล่องลอยในสายน้ำ มีพระสงฆ์บิณฑบาตรเริ่มแล่นเข้าใกล้เต็มที สองย่าหลานรีบคุลีคุจอลงบันไดมายังท่าน้ำ เปิดฝาหมอ หยิบจับแกงถุงใส่ลงบาตรภิกษุ พนมมือไหว้ สงฆ์กล่าวบทสวด หยิบจับไม้พาย พายแล่นออกไป สองย่าหลานเอามือลูบหัว สบายกายสบายใจที่ได้ทำบุญ
“คุณย่าเจ้าค่ะ หนูหิวแกงรัญจวนแสนอร่อยของคุณยายจังเลย”
“ได้จ๊ะ ย่าจะทำให้สุดฝีมือไปเลย”
พูดดังนั้นสองย่าหลานเดินขึ้นห้องครัว พร้อมกับบ่าวใช้ เพื่อรังสรรค์เมนูแกงไทยโบราณ”แกงรัญจวน”
“เดี๋ยวหนูช่วยทำน่ะเจ้าค่ะคุณย่า”
ว่าแล้วสาวน้อยได้เดินแทรกหมู่บ่าวใช้ นั่งลงข้างๆคุณยาย
“ได้จ๊ะ พิกุลหยิบกระชอนให้ย่าหน่อย”
สาวน้อยหันหลังหยิบกระชอนส่งให้คุณย่า แล้วลงมือหยิบท่อนไม้มาก่อฟืน สอดเข้าไปใต้เตาอั้งโล่ คุณย่าหยิบซี่โครงกระดูกหมูใส่ลงในน้ำเดือด แช่ไว้7บาท (42-45นาที) แกมพิกุลไม่นิ่งเฉยหยิบเครื่องปรุงรส หอมแดง กระเทียม พริกสด และ น้ำพริกกะปิ ต้มต่อให้รสหวานของหอมแดง และ กระเทียม ออกรสชาติจึงปิดไฟ จากนั้นใส่ ใบโหระพา และ น้ำมะนาว ลงไป ก็จะได้ แกงรัญจวน แสนอร่อย
“น่าลิ้มลองรสชาติมากเลยเจ้าค่ะ…คุณยาย”
สองย่าหลานนั่งเรียงรายที่แคร่เล็ก(โต๊ะอาหารทรงเล็กสี่เหลี่ยมในสมัยนั้น)
“นังจิก ใส่ข้าวให้ท่านขุนด้วย ประเดี๋ยวคงออกจากหอนอน”
พูดไม่ทันเสร็จประโยค ขุนศรีอภัยภักดิ์เดินเข้ามาที่โถงใหญ่
“พูดถึงข้าเยี่ยงใดหรือขอรับ….คุณแม่”
“เยี่ยงใดก็เยี่ยงนั้นแหละ มามา..มากินข้าว”
คุณหญิงหยิบผ้าเช็ดปาก พร้อมพูดว่า
“ แล้วแม่ชบาไม่ออกมากินข้าวด้วยรึ”
“หล่อนกำลังนั่งห่มสไบทอง ทัดดอกไม้ที่หูอยู่กระมังขอรับ”
“แปลกจริงหนาเจ้า เป็นผัวเมียกันเยี่ยงไร ไม่รู้ว่าเมียกำลังทำอะไร”
“พอดีกระผมมีเรื่องกับแม่ชบานิดหน่อยขอรับ”
อยู่สักพักแม่ชบาก็เดินออกจากหอนอน
“ไม่นิดไม่หน่อยหรอกเจ้าค่ะคุณแม่”
“แม่ชบา….เจ้าเป็นภรรยา ควรให้เกียรติสามี ไม่มีแม่หญิงใดในพระนครที่คัดค้านผัว เจ้าไม่เคยได้ยินสุภาษิตนี้รึ สามีเป็นช้างเท้าหน้า ภรรยาเป็นเช้าเท้าหลัง”
แม่ชบาครุ่นคิดอยู่พักใหญ่
“คุณพี่เจ้าค่ะ น้องขอโทษที่กระด้างกระเดื่องต่อคุณพี่น่ะเจ้าค่ะ”
ขุนศรีอภัยภักดิ์ลูบหัวแม่ชบาด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตน ทะนุถนอม แววตามองแม่ชบาด้วยความเอ็นดูภรรยา
“ไม่เป็นไร พี่ย่อมให้อภัยเจ้าได้เสมอ มีรือผัวไม่ยกโทษให้เมีย”
บ่าวใช้นั่งมองหน้าตายิ้มแย้ม
”อะแฮ่มๆ..พ่อศรี(ขุนศรีอภัยภักดิ์)เจ้าจะเกี้ยวสาวเหมือนวัยรุ่น14/15ไม่ได้แล้วน่ะ”
“ลูกขออภัยขอรับคุณแม่”
ในระหว่างที่พ่อกับแม่หวานสวีทกัน ลูกสาวตัวน้อยวัยใสกินข้าวจดหมดเกลี้ยง หาซ้ำยังขอเติมอีกถ้วย จนคุณย่าอดแซวมิได้
“กินเก่งจริงๆน่ะเจ้า ประเดี๋ยวอ้วนลงพุงเหมือนหมู วิ่งเล่นกับเพื่อนไม่ได้หนา”
แต่แล้วก็มีบ่าวผู้ชายคนหนึ่งรีบวิ่งมาแจ้งข่าวร้าย
จะเป็นเรื่องอะไรนั้น โปรดติดตามชมตอนต่อไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments