ตอนการแข่งปาเป้า การเดิมพัน สุดป่วน ของซาคามากิ

หลังจากที่ได้ซ้อมไรโตะคุง ไปเราก็ได้แบกไรโตะคุงไปที่ห้องไรโตะคุง เพื่อที่ให้เค้ามานอน และเอากล่องปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้กับไรโตะคุง

[ทางเดิน]

ยุย:เฮ้ย เหนื่อยจริง แต่ละคนที่นี้ร้ายทั้งนั้น ต้องดัด"ตึก ตึก"อีกสองคือ ชูซังกับคานาโตะคุงอีก ส่วนซูบารุเราจะไม่ดัดล่ะกันแต่จะพยายามให้เค้ากล้าแสดงออกและวิธีเค้าหาคนอื่นๆล่ะกัน ตอนนี้ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดคือ "ตึก ตึก ตึก" อายาโตะ ที่แค่คิดก็ไม่รู้วิธีดัดแล้วสิ ถ้าเราดัดแล้ว อายาโตะก็จะยิ่งกั้นเราไว้ด้วยสิ และก็คงเกลียดเราสิ

"หลังจากนั้นยุยได้กลับห้องของตัวเองแต่ก็"

[ห้องยุย]

แอ็ด~ ยุยเปิดประตู

?:เห้ นี่เธอไปไหนมา ทำให้ฉันรอนานเลยน่ะ

ยุย:อะ.....อายาโตะ หรอ มาทำไมที่นี้น่ะ

อายาโตะ:ก็จะมาที่ห้องเธอไม่ได้รึไงกันชิชินาชิ ตึก ตึก "อายาโตะเดินเข้าหายุย"

ยุย:เปล่าหรอก "ยุยเดินถอยหลัง"

อายาโตะจะยังไงก็ช่างมันฉัน.......หือ

ยุย:อะไรหรอ(แย่แล้วอายาโตะประสานสัมผัสดีด้วยสิ)

อายาโตะ:นี่เธอมีกลิ่นน่ะ

ยุย:กลิ่นอะไรหรอ

อายาโตะ:กลิ่นไรโตะ นี่เธอไปอยู่กับไรโตะใช่ไหม!!!!

ยุย:อะ...อืม แล้วทำไม

อายาโตะ:แล้วมันทำอะไรเธอไหม

ยุย:ไม่เลย เค้าไม่ได้ทำอะไรเราเลย(แต่เราต่างหากล่ะที่ทำอะไรเค้าน่ะ)

อายาโตะ:จริงน่ะ

ยุย:จริงสิ แล้วที่ถามแบบนี่ เสียงขึ้นแบบนี้ เป็นห่วงเราหรอ

อายาโตะ:ห๊ะ ทำไมถึงได้ถามแบบนี้ ห๊ะ

ยุย:เปล่าหรอกเห็นอายาโตะได้พูดแบบนี้แล้ว ตึก "ยุยเดินเข้าหาอายาโตะ" น่ารักดี

อายาโตะ:ห๊ะ นี่เธอคิดจะหาเรื่องกับฉันหรอ

ยุย:เปล่าซักหน่อยตรงกันข้าม "ยุยยิ้ม" งั้นเราอาบน้ำน่ะ จะได้ล้างกลิ่นไรโตะคุงด้วย ไม่ดีหรอ

อายาโตะ:ออ เธอเองก็รู้แล้ว ก็รีบๆ ไปอาบซะ และอย่างให้ฉันรอนานล่ะ

ยุย:อื้มรู้แล้ว~

[ห้องอาบน้ำ]

ยุย:เฮ้ย~ อืม เอาล่ะ ระหว่างที่ยุยกำลังถอดเสื้อผ้าก็ได้ยินเสียงคนแช่น้ำ พร้อมคำ

?:เฮ่อ~

ยุย:สวัสดีค่ะชูซัง มาทำอะไรที่นี้หรอค่ะ

ชู:ไม่อะไรนี่ ก็แค่อยากอาบน้ำ

ยุย:อาบน้ำแล้วทำไมต้องเป็นห้องฉันค่ะ ทำไมไม่กลับห้องตัวเองค่ะ

ชู:ก็ฉันอยากอาบที่นี้ แล้วเธอล่ะ หืม

ยุย:หืม อะไรหรอค่ะ

ชู:เธอเนี่ยมี กลิ่นของเจ้าไรโตะ นี่เธออยู่กับไรโตะมาใช่ไหม

ยุย:แหม~รู้ด้วยหรอค่ะ(แล้วจะถามทำไมล่ะ)

ชู:หึ ปากบอกว่ามีศักดิ์ศรีแต่ทำแบบนี้น่ะหรอ

ยุย:ทำอะไรหรอ

ชู:ก็ทำเรื่องที่หมอนั้นคง ชอบใจสิน่ะ

ยุย:กำลังคิดว่าฉันเป็นพวกชอบให้ท่าผู้ชายสิน่ะ

ชู:หึ ฉันไม่ได้พูดอะไรเลยน่ะ

ยุย:ถึงแม้ว่าคุณจะไม่พูดแต่สายตามันสื่อถึงค่ะ

ชู:สื่ออะไรหรอ

ยุย:ก็ตาคำอัปมงคล

ชู:หึๆ ฮ่าๆ

ยุย:หัวเราะอะไรหรอค่ะ

ชู:ก็เพราะเธอเนี่ยคิดอะไรอยู่เนี่ย 555555 เพราะแบบนี้ไงล่ะถึงได้

ยุย:อยากจะพูดอะไรก็พูดออกมาสิค่ะ เผื่อมันเป็นคำพูดที่พูดออกมาแล้ว มีเหตุผลค่ะ

หมับ "ชูจับยุย

ยุย:นี่คุณจะทำอะไรฉันค่ะ ชูซัง

ชู:ก็จะทำแบบนี้ไง

ยุย:อะ ตุ้ม

ยุย:นี่คุณ!! ครั้งที่แล้วคุณก็ทำแบบนี้กับฉันน่ะค่ะ ครั้งยัง

ชู:ส่งเลือดมาซะ

ยุย:ห๊ะ นี่คุณเป็นบ้าอะไรเนี่ย!!!?

ชู:ไม่ได้ยิ่งรึไง ฉันบอกว่าให้ส่งเลือดมาซะ

ยุย:ไม่ค่ะ เพราะคุณเองก็ดื่มมาเยอะแล้วอย่าหวังว่าจะอะไรฉันอีก!!!!

ชู:หนวกหูจริง รีบๆทำตามที่ฉันสั่งซะ

ยุย:(ไอ้หมอนี่มันบ้าอำนาจ)

ชู:กำลังคิดอะไรอยู่ล่ะ

ยุย:บ้าอำนาจ ได้ยินไหมคะว่าบ้าอำนาจ

ชู:นี่เธอพูดอย่างนี้ ต่อหน้าเจ้าของเธองั้น หมับ กึก

ชูได้บีบแขนยุย

ยุย:ปล่อยน่ะ

ชู:ไม่

ยุย:ฮึก มันเจ็บ

ชู:เจ็บหรอ หึ

ชู:เธอบอกมันว่าเจ็บ งั้นฉันล่ะ เจ็บยิ่งกว่า

[ทางด้านอายาโตะ]

ยุย:ก็บอกว่าปล่อยไงเล่า

อายาโตะ:หือ เสียงชิชินาชินี่

ชู:ก็บอกว่าไม่ จนกว่าเธอจะเสนอตัวเธอเองให้ฉันดูดเลือดซะ

อายาโตะ:เดี๋ยวเสียงนี้มาชูนี้ ทำไมถึงได้!!!! ฮึก ตึก ตึก ตึก ตึก ปัง "อายาโตะได้วิ่งไปเปิดในห้องอาบน้ำอย่างแรง พร้อมกับ"

อายาโตะ:เห้ แกน่ะ ทำอะไรกับของๆ ฉันฟะ

ยุย:อายาโตะ

ชู:หึ ทำอะไรก็จะดูดเลือดไงล่ะ ถามได้

อายาโตะ:แก ไม่มีสิทธิ์ที่จะทำอะไรกับยัยนี่!!! หมับตุ้ม หมับ "อายาโตะได้จับแขนยุยและได้กระชากเข้าตัวแต่ชูได้จับแขนยุยอีกข้าง"

อายาโตะ:เห้ ปล่อยยัยนี่ ยัยนี่เป็นของฉัน

ชู:หนวกหูที่ว่านายคนเดียวรึไง ห๊ะ !!

ยุย:พอเลยทั้งสองคนน่ะ ช่วยออกจากห้องอาบน้ำนี้ก่อนจะได้ไหม!!!!!

อายาโตะ:ห๊ะ นี่เธอ จะห้ามฉันทำไมเนี่ย

ชู:หึ ใช่นี้เธอมีสิทธิ์อะไรด้วย

ยุย:ก็ดูสารรูปฉันก่อนไหมเนี่ย!!!

ชู/****อายาโตะ****: อึก "ชูกับอายาโตะได้เห็นยุยเปียกจนเห็นผิวหนัง"

ยุย:ฉันเปียกขนาดนี้ แล้วยังมาทะเลาะกันอีกและอีกอย่างน่ะที่นี้ คือห้องของฉัน เพราะงั้น หมับ ยุยได้ลากทั้งสองคนออกจากห้องอาบน้ำ"ช่วยออกไปได้ไหม!!

อายาโตะ/ชู:ฮึก/หือ

ยุย:ห้ามเข้ามาเชียวล่ะ!!!!!

ปึง "เสียงปิดประตูที่ดังมาก"

อายาโตะ:โดนยัยนั่นด่าเลย เพราะแกคนเดียว!!

ชู:หึ เพราะใครล่ะที่โวยวายล่ะ

ปัง "ยุยเปิด"

ยุย:แล้วก็ห้ามทะเลาะด้วย กันด้วยจนกว่าฉันจะอาบเสร็จ แล้วถ้าไม่หยุดพวกนายยังทะเลาะกันจนฉันอาบไม่ได้ พวกนายได้เห็นดีกันแน่!!!!

ปึง "ยุยปิดอีกครั้ง"

ชู:ฮึก

อายาโตะ:ชิ

"หลังจากที่ยุยได้ตะวาดใส่ทั้งสอง ยุยได้ไปอาบน้ำ เสร็จก็ได้เปิดออกมา""

แอ็ด~

อายาโตะ:ชิ อาบนานชะมัด

ยุย:ก็ต้องอาบนาน อยู่แล้วดิ!!!

ชู:หึ

ยุย:เอาละ มีอะไรอยู่อีกไหม

ชู:ไม่แล้วนิ

ยุย:งั้นหรอ

อายาโตะ:แต่ฉันมี

ชู:อะไรอีกล่ะ

อายาโตะ:ทำไมแกถึงได้มาห้องยัยชิชินาชิล่ะ ห๊ะ

ชู:ก็มาอาบน้ำนิ

อายาโตะ:ห๊ะ ปกติแกไม่ค่อยอาบน้ำนี่ แถมยังมาที่ห้องอาบน้ำยัยนี้อีก

ยุย:(ใช่ๆ)

ชู:ก็ฝักบัวเสีย

ยุย:แล้วทำไมไม่แจ้งเรย์จิซังล่ะค่ะ ว่าฝักบัวเสีย

ชู:ก็....แค่ขี้เกียจ เท่านั้น

อายาโตะ:ห๊ะ

ชู:จะว่าไปแล้วน่ะ อายาโตะ

อายาโตะห๊ะ อะไรอีกล่ะ

ชู:นายน่ะ หวงยัยนั้นหรอ

อายาโตะ:นี่แกพูดบ้าๆอะไรเนี่ย ฉันเนี่ยน่ะหวงยัยนี่น่ะ

ชู:งั้นหรอ แต่ฉันเห็นว่านายน่ะ เป็นห่วงเป็นใยจังน่ะ

อายาโตะ:นี่แก!!!

ยุย(อายาโตะ)"ยุยได้ยินอย่างนัันก็หน้าแดงขึ้นมา

อายาโตะ:งั้นมากัน

ชู:หึ นี่นายยังไม่เข็ดอีกหรอ

อ****ายาโตะ:ว่าไงน่ะ

ชู:ก็ครั้งนั้นนายแข่งกับฉัน นายก็แพ้ ส่วนฉันก็ชนะแล้วได้ยัยนี้ไปได้

อายาโตะ:นี่แก ลองพูดอีกครั้งดิ

ยุย:งั้นถ้าฉันแข่งแทนอายาโตะ ล่ะค่ะ

ชู:ห๊ะ คนอย่างเธอเนี่ยน่ะจะแข่งแทนอายาโตะ ได้น่ะ

ยุย:ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ เพราะอย่างน้อยๆฉันก็มั่นใจในฝีมืออยู่บ้าง คุณเองล่ะค่ะกลัวฉันหรอค่ะ

ชู:หือ นี่เธอพูดเรื่องอะไร

ยุย:ก็"ยุยหมุนตัว1 รอบ"คุณน่ะ ที่พูดแบบนี้ก็หมายความว่าไม่กล้าแข่งกับฉันเพราะกลัวแพ้ยังไงล่ะค่ะ

ชู:หึ ฉันเนี่ยน่ะ กลัวเธอน่ะ

ยุย:ค่ะ ถ้าไม่อย่างนั้นคุณไม่พูดอย่างนั้นหรอก

ชูงั้นก็ได้ แต่ถ้าเธอแพ้ เธอจะอะไรให้ฉันล่ะ

ยุย:อืม ก็ไม่รู้เหมือนกันก็แล้วแต่คุณล่ะกันค่ะ แล้วคุณล่ะค่ะ ถ้าแพ้น่ะ

ชู:ถ้าเธอแพ้ฉันเธอต้องเป็นของฉัน แต่ถ้าฉันฉันจะทำตามคำขอของเธอหนึ่งข้อโดยไม่มีเงื่อนไข ตกลงไหม

ยุย:งั้นก็ตกลงค่ะ แต่ฉันขอไปที่หนึ่งก่อนค่ะ

[ห้องนั่งเล่น]

ยุย:มาแล้วค่ะ

ชู:นี่เธอ เอาเจ้าหมอนี่มาทำไม

ยุย:ก็เป็นกรรมการยังไงล่ะค่ะ(แถมตัวป้วนยุยงอีกด้วย)

เรย์จิ:แต่เธอเอง ทำไมต้องให้ผมล่ะครับ เรย์จิได้ดันแว่น"

ยุย:อืม ก็คุณเป็นคนที่ยุติธรรมสุดแล้ว แถมยังรู้กติก่อยู่บ้างซึ่งฉันไม่รู้ค่ะ

เรย์จิ:แล้วทำไมไม่เป็นไรโตะล่ะครับ เพราะไรโตะรู้เรื่องเกี่ยวกับพวกนี้ดีด้วย

ยุย:ก็ไรโตะคุงเค้านอนอยู่ล่ะค่ะไม่อยากรอบกวนนักเท่าไรค่ะ(ไม่หรอก ที่จริงโดนซ้อมจนสลบต่างหากล่ะ)

อายาโตะ:ห๊ะ เจ้าหมอนั้นเนี่ยน่ะหลับ

ชู:แล้วเธอน่ะรู้ได้ไงว่าเป็นไรโตะหลับ

ยุย:เพราะฉันเป็นคนส่งเองค่ะ

เรย์จิ:งั้นหรอครับ(ไม่หรอกผู้หญิงคนนี้ คงทำอะไรกับไรโตะแน่ๆ ครับ เพราะไรโตะไม่ใช่หลับในเวลาสำคัญแบบนี้แน่นอน)

เรย์จิ:เอาล่ะ งั้นก็ขออธิบายการแข่งน่ะครับก่อนเริ่มการแข่งครับ เราจะแข่งอยู่คือปาเป้าครับ ตามกติกา ในแต่ละวงมีเลขเขียนไว้กำดับและมีสีเขียวและแดงสลับไปมาอยู่ครับ ถ้าหากปาส่วนไหนได้ ซึ่งก็มีอยู่ 2วง คือdouble ring กับtriple ring

double ring 2เท่าของตัวเลขที่ได้ปา ส่วน triple ring คือ 3เท่าของตัวเลขที่ได้ปาเหมือนกันครับ

ยกตัวอย่าง หากปาเลข 20 ถ้าโดน double ring จะได้40 แต้ม โดน triple ring 60 แต้ม ครับ มีอะไรสงสัยไหมครับ

ยุย:ฉันมีอยู่ค่ะ "ยุยยกมือขึ้น" คือตรงสีดำขาวสลับกับสีแดงเขียวตรงกลางคืออะไรหรอค่ะ

คานาโตะ:นี่พวกคุณทำอะไรอยู่หรอครับ

ซูบารุ:เธอจะทำอะไรน่ะ

ยุย:ไง คานาโตะคุง ซูบารุคุงด้วย

ชู:ก็อย่างที่เห็นจะแข่ง

ซูบารุ:ใครล่ะ

ชู:ก็ยัยนี่ไง

คานาโตะ:นี่คุณเนี่ยน่ะครับแข่ง

ยุย:ใช่ พอดีเราแข่งแทนอายาโตะน่ะ

คานาโตะ:แข่งแทนอะไรหรอครับ

เรย์จิ:ปาเป้าครับ แต่ผู้หญิงคนนี้กลับไม่รู้อะไรเกี่ยวกับปาเป้า เลยอธิบายครับ

ชูก็ตามนั้นเลย

ซูบารุ:แล้วเธอเนี่ยแข่งด้วยแล้วได้เดิมพันอะไรรึเปล่า

ยุย:เดิมพันสิ

ซูบารุ:อะไรล่ะ

ยุย:ก็สิทธิ์ของเราไงล่ะ

ซูบารุ:ห๊ะ หมายความว่าไง

ชู:ก็หมายความว่าถ้าฉันชนะ ยัยนี่ก็เป็นของฉันก็แค่นั้น แต่ถ้าฉันแพ้ ฉันก็แค่ต้องทำตามจากยัยนี่เรียกร้องอะไรไงล่ะ

คานาโตะ:น่าสนใจครับ งั้นขอเข้าร่วมด้วยได้ไหมครับ

ซูบารุ:งั้นฉันด้วย

อายาโตะ:เดียวสิ!! ทำไมพวกแกถึงลงเล่นด้วย ห๊ะ!!

คานาโตะ:ก็มันน่าสนุกครับ หรือว่าผมลงเล่นไม่ได้หรอครับ

อายาโตะ:ชิ ฉันลงด้วย!! ถ้าพวกแกลง ฉันลง

ยุย:เดี๋ยวสิ!! อายาโตะ ทำไมถึงลงเล่นด้วยหรอ!!

อา****ยาโตะ:หนวกหูเฟ้ย ถ้าเจ้าพวกนี้เล่น ฉันก็เล่นด้วยไม่ปัญหารึไง

ยุย:เปล่า

แล้วการเดิมพันล่ะครับ

คานาโตะ:งั้นผมหรอคงจะเป็น ไม่รู้เหมือนกันครับ งั้นทำตามที่ชูเค้าพูดละกันครับ

ซูบารุ:ฉันหรอ เอาแบบชูด้วย

เรย์จิ:อายาโตะละครับ

อายาโตะ:ชิ ฉันคนนี้จะลงจะไม่เดิมพันอะไรทั้งนั้น แต่ฉันจะอย่างเดียวเล่น

คานาโตะ:เดี๋ยวสิครับ อายาโตะเล่นด้วยกลับไม่เดิมพันอะไรเลยเนี่ยมันไม่โกงไปหน่อยหรอครับ"คานาโต๊ะได้โวยวายเพราะคนที่เล่นอย่างอายาโตะกลับไม่ได้เดิมพันอะไรเลย"

อ****ายาโตะหนวกหู อย่างฉันคนนี้ไม่จำเป็นต้องเดอมพันอะไรทั้งนั้น!!!!

?:นี่ๆ เอ๊ะอะอะไรกันหรอ~

ซูบารุ:หืม นี้แกหลับอยู่ไม่ใช่หรอ

ไรโตะ:อืม พอดีมีเรื่องนิดหน่อยที่ทำให้ผมนั้นหลับเพราะใครบ้างคนก็ไม่รู้ "ไรโตะได้มองมาที่ยุย"

ยุย:อึก

ไรโตะ:แต่พอดีดันได้รู้สึกอะไรสนุกๆ เข้าเลยตื่นมา อยากเล่นด้วย

ไรโตะ:แล้วเล่นอะไรล่ะ~

ยุย:ปาเป้าน่ะ ไรโตะคุง

ไรโตะ:เห~ ของถนัดของผมซะด้วยสิ~

ซูบารุ:เดี๋ยว!! แกจะเล่นอีกคนด้วยหรอ

ไรโตะ:ไม่ได้หรอ ผมไม่ได้เล่นเนี่ย ทัังๆที่ทุกคนกำลังเล่นอย่างสนุกสนานน่ะหรอ

อายาโตะ:แกน่ะเงียบไปเลย!!

ซูบารุ:โธ่โว้ย จะเริ่มเล่นกันได้รึยังเนี่ย

เรย์จิ:ช่วยไม่ได้ครับ งั้นก็เริ่มเล่นกันทุกคนนั้นแหละครับ แต่ผมไม่เล่นด้วยผมจะเป็นกรรมการละกัน งั้นขออธิบายต่อล่ะกันครับ

ไรโตะ:เดี๋ยวสิ

เรย์จิ:มีอะไรหรอครับ

ไรโตะ:ทำไมเรย์จิไม่เล่นด้วยล่ะ

คานาโตะ:จริงด้วยครับทำไมเรย์จิไม่เล่นด้วยครับ

เรย์จิ:เพราะผมไม่อยาก"เรย์จิได้มองยุย"ยุ่งเกี่ยวกับการเดิมพันที่มันไม่คุ้มค่าครับ งั้นต่อเลยน่ะครับ

ที่คุณถามว่าสีขาวกับดำและวงกลมเล็กตรงนั้นใช่ไหมครับ(ถ้าเลี่ยงได้ก็จงอย่ายุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นดีกว่าครับ)

ยุย:ค่ะ

ไรโตะ:เห บิทช์จีงสงสัยตรงนั้นน่ะหรอ ผมขอเป็นคนอธิบายได้ไหม

ยุย:ได้สิ(ได้เสียจิตแน่)

ไรโตะ:สีดำกับขาวถ้าปาเลขใดก็ได้แต้มเลขนั้น

ส่วนเรื่องสีอืม เริ่มจากสีเขียวครอบใจกลางจุดสีแดงก่อน มีชื่อเรียกว่าouter bull/single bull ถ้าปาได้จะได้25 แต้ม ส่วนสีแดงใจกลาง เรียกว่าbull's eye,inner bull หรือ double bull จะได้ 50 แต้มล่ะ

ยุย:งั้นหรอ แต่สีแดงเรียกได้ต้อง 3 ชื่อเลยแหนะ

ไรโตะ:ก็คงงั้น จะเรียกอะไรก็แล้วแต่เลยน่ะ

เรย์จิ:แล้วการเดิมพันล่ะ ทั้งอายาโตะ และไรโตะล่ะครับ

อายาโตะ:ชิ ช่วยไม่ได้งั้นฉัน เอาแบบเจ้าขี้เกียจนั้น

ไรโตะ:ส่วนผมหรอ คงเป็นสิทธิ์ที่ผู้ชนะทำอะไรกับผมได้ แต่ถ้าผมชนะ ผมคงเอาบิทช์จังละกัน

เรย์จิ:ตกลงกันได้แล้วใช่ไหมครับ ถ้างั้นก็เริ่มการแข่งเลยไหมครับใครเริ่มก่อนดีล่ะครับ

"หลังจากที่เรย์จิพูดอย่างนั้นก็มีคนเป็นคนแรกคือ"

คานาโตะ:ผมล่ะก่อนครับ

เรย์จิ:คานาโตะหรอครับ

"จากนั้นคานาโตะได้ปาเป้าเสร็จแล้ว"

คานาโตะ:ทำไม! ทำไม! ผมถึงได้แค่ 50แต้มล่ะครับ

ซูบารุ:หึ ก็แกอ่อนไงเจ้าเปียก

คานาโตะ:นี่ ซูบารุหาว่าผมอ่อน แถมเรียกผมว่าเจ้าเปียกหรอครับ!!!

ซูบารุ:ฉันไม่ได้กล่าวหาแต่อ่อนจริง

คานาโตะว่าไงน่ะครับ

เรย์จิ:พอเลยครับ

ซูบารุ:นี่แกห้ามฉันหรอ

เรย์จิ:ครับ หากยังทะเลาะวิวาทกันอีก กรรมการอย่างผมมีสิทธิ์ที่ทำให้พวกคุณปรับแพ้น่ะครับ

ซูบารุ:ชิ

เรย์จิ:งั้นซูบารุ ก็เริ่มเลยครับ

ซูบารุ:ชิ

"จากนี้ซูบารุปาเป้าได้ 80 แต้ม

คานาโตะ:555 ซูบารุเองก็อ่อนพอๆกับผมเลยครับ

ซูบารุ:ว่าไงน่ะ!!!

ไรโตะ:เอาล่ะตาผมละน่ะ~ อืมเอาเท่าไรดี~

เรย์จิ:งั้นก็เริ่มเลยครับ

"จากนั้นไรโตะได้ปาเป้า"

ไรโตะ:หว่าแค่ 150 แต้มเองน่ะ แต่ก็ได้ที่1อ่ะ

ยุย:(ไม่ใช่เล่นๆเลยนี่)

อายาโตะ:หึ พวกนายเนี่ยอ่อนชะมัดงั้น ท่านอายาโตะ คนนี้

ยุย:(อายาโตะล่ะ)

"หลังจากที่ฮายาโตะได้พูดอย่างนั้นออกก็ได้"

อายาโตะ:เยส ฉันได้ที่หนึ่งล่ะ หึๆ"อายาโตะได้ดีใจยิ้มออกมา"

ไรโตะ:โห ได้160แต้มล่ะ ผมตกเป็นที่สองแล้วล่ะ

ยุย:(อายาโตะ)"ยุยได้เห็นรอยยิ้มอายาโตะ ได้ดีใจยิ้มออก พร้อมพูดออกมา

ยุย:น่ารักอ่ะ"ยุยได้ปิดปากกลั่นยิ้มออกมา"

ทุกคนยกเว้นอายาโตะ:อึก/หือ/โห

"หลังจากที่ทุกๆคนได้ยินยกเว้นอายาโตะต่างก็เห็นยุยยิ้มออกให้อายาโตะต่างทำสีหน้าไม่พอใจ"

ตาฉันแล้ว รีบๆจบๆซะ

ยุย:(ดีท่าทางอารมณ์เสียอยู่สิน่ะ)

"ชูได้มองมาที่ยุยกับอายาโตะ"

ยุย:อายาโตะ เก่งจัง

อายาโตะ:หึก็ แหง อยู่แล้วฉันคนนี้เขียวน่ะ

ความรู้สึกของชู

เธอบอกว่ามันเจ็บ ตอนที่ผมได้บีบมือเธอ แต่ผมเจ็บยิ่งกว่า คือ ตอนที่เธอนั้นพูดคุยอย่างสนิทสนมกับอายาโตะ ตอนที่เธอน้ันพูดจาไม่ห่างเหินกับอายาโตะ และเมื่อกี้นี้เธอได้แอบยิ้มให้อายาโตะ ทำไมเธอถึงได้เปิดกับอายาโตะกัน ทำไมตอนที่เธอพูดกับผมมันไม่เป็นแบบนี้น่ะ ไอ้ความรู้สึกแบบนี้มันคืออะไรน่ะ ไม่ชอบใจเอาสะเลย เพราะแบบนี้ไงล่ะถึงผมถึงไม่อยากเปิดใจให้ใครอีกไง

เริ่มได้!!

ปึ่ง เสียงปาเป้า

60

ปึก

60

ปึก

ชูได้มองยุยที่กำลังพูดกับอายาโตะอย่างสนุก

ฮึก น่ารำคราญ

ปึก

อึก

30

เห ชูได้เท่าผมละ

ได้แค่150แต้มเอง น่าแปลกมากครับ

นั้นสิครับ(ดูเหมือนว่ามีอะไรกวนใจสิน่ะครับ)

ถ้างั้นตาคุณแล้วครับ

ค่า~ ตึก ตึก ตึก

ยุย:(ตามที่ดูคนอื่นๆแล้วประมาณนี่รึเปล่าน่ะ)

(ตั้งท่าอย่างนี้ แล้วก็ปา)

ปึก

ฮึก

ปึก

"ยุยได้มองที่อายาโตะและได้ยิ้มออกมา"

หือ

ปึก

"ทุกคนต่างก็ได้อึ้งเพราะยุยที่ปาเป้าครั้งแรกก็ได้แต้มถึง 120แต้ม"

ยุย:หว่าเราได้แค่120เอง เห๊ะๆ

ไรโตะ:บิทช์จัง เก่งจังเลยน่ะ ถึงจะได้หน่อยกว่าผมก็เถอะ

ซูบารุ:นี่เล่นครั้งแรกจริงหรอ

ยุย:จริงสิ

อายาโตะ:หึ (ยัยนี่ได้ต้อง120แต้มเลยหรอเนี่ย)

เรย์จิ:งั้นผู้ชนะ คือ อายาโตะ ครับ

อายาโตะ:แต่ฉันก็ชนะ เย้ เย้

ซูบารุ:ชิ

คานาโตะ:ช่วยไม่ได้ครับ

ไรโตะ:นั้นสิน่ะ

ยุย:ยินดีด้วยน่ะ อายาโตะ

อายาโตะ:ก็แหงอยู่แล้วฉันคนนี้คือท่านอายาโตะเชียวน่ะ

ยุย:อื้ม ท่านอายาโตะ "ยุยยิ้มออกมา"

อายาโตะ:ฮึก ก็แหงอยู่แล้ว ตึก ตึก ตึก

เอาล่ะ บทลงโทษสำหรับผู้แพ้ คือ เรียกฉันคนนี้ว่าท่านอายาโตะ และรับใช้ฉัน ซะ ตลอด1เดือน 55555

ซูบารุ:เดี๋ยวสิ เรียกแกว่า ท่านอยากโตะหรอ

คานาโตะ:จริงด้วยครับ ทำไมผมถึงต้องรับใช้อายาโตะด้วยครับ

นั้นสิ แถมรับใช้ตั้ง1เดือนอีก

เรย์จิ:.......

อายาโตะ:ก็พวกแกแพ้ฉันคนนี้ ก็ต้องทำตามกฎกติกาสิฟ๊ะ เจ้าฮิทีเรีย เจ้าฮิคิโคโมริ เจ้าโรคจิต ซะ 5555

ซูบารุ/คานาโตะ:ว่าไงน่ะ/ว่าไงว่าไงน่ะครับ

ตึก ตึก ตึก "ยุยเดินเข้าไปหาอายาโตะ"

ยุย: มีอะไรให้รับใช้หรือเปล่าค่ะ~ ท่านอายาโตะ

อายาโตะ:ห๊ะ นี่เธอเป็นอะไรเนี่ย!! ตึก "อายาโตะเดินถอยหลัง"

ยุย:ก็ท่านอายาโตะชนะ "ตึก ตึก" แล้วพวกดิฉันไงค่ะ ก็ต้องรับใช้ตลอด 1เดือนไม่ใช่หรอค่ะ "ตึก" ดิฉันก็แค่ทำตามกฎนั้นก็แค่นั้นไงค่ะ ท่านอายาโตะ ตึก"ยุยพูดจากับอายาโตะเสียงหวานๆ"

อายาโตะ:อย่าเข้ามา ตึก ตึก ตึก

ยุย:เป็นอะไรค่ะ ท่านอายาโตะ ตึก ตึก ตึก

เรย์จิ:ดีน่ะครับที่ผมไม่ลงเล่นด้วย "เรย์จิได้พูดและดันแว่น"

ไรโตะ:เมื่อกี้นี้ เรย์จิพูดอะไรน่ะ

เปล่าครับ

อายาโตะ:นี่คือคำสั่งอย่าเข้า

ยุย:ก็ได้เลยค่า~ ท่าน อา ยา โตะ "ยุยได้ยิ้มอย่างมีเล่ใน"

—————————————————————

ผู้เขียน

ก็จบไปแล้วสำหรับ ตอนการแข่งขัน การเดิมพันสุดป่วน ที่มีความตลก และความฮา ที่ตัดเลี่ยนดราม่า โมเม้นยุยกับอายาโตะ การรุกของยุย รวมไปถึงความรูสึกของชู ไปด้วย ตอนต่อไปจะเป็นไงก็ติดตามตอนต่อไปด้วยนะ บ๊าย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***