ตอน ของส่ง(ช่วย)จากท่านราชา

หลังจากที่คิโนะคุง มาคฤหาสน์ซาคามากิจู่ๆ ก็มีการเรียกประชุมกระทันหันจากเรย์จิซัง

[ห้องรับแขก]

แอ็ด~เปิดประตู

ยุย:(อ้าวยังไม่มาหรอเนี่ย ทั้งๆที่เป็นคนเนียกมาแท้เนี่ย)

?:ยุยซัง

ยุย(หว่าโคตรซวย)

ยุย:หวัดดีน่ะ คานาโตะคุง~

คานาโตะ:นี่คุณ เองก็โดนเรย์จิเรียกเหมือนกันใช่ไหมครับ

ยุย:แล้วคานาโตะคุงเองก็เหมือนใช่ไหม

คานาโตะ:คงใช่ล่ะครับ

ยุย:งั้นเราเองก็ด้วย

เรย์จิ:แหมๆ พวกคุณมาตรงเวลาจังเลยน่ะครับ

ซูบารุ:เฮ้ยนี่มันอะไรกัน

ไรโตะ:ใช่เลย~ อยู่ๆ ก็เรียกพวกผมเนี่ยมีอะไรหรอ

เรย์จิ:ของส่งครับ

อายาโตะ:ห๊ะ กะอิแค่ของส่งเนี่ยน่ะ ถึงเรียกพวกเรามา

ชู:ก็เพราะ มันเป็นของจากเจ้าหมอนั้นส่งมา

คานาโตะ:ของส่งของจากคนๆนั้นหรอครับ

ซูบารุ:เดี๋ยวสิ!! ของส่งอะไรอีกเนี่ย ครั้งก่อนยังยัดเยียดให้พวกเราจับเข้าเรียนมหาลัยอยู่เลยเนี่ยน่ะ!!!! แล้วคราวนี้อะไรอีกเนี่ย!!!

ไรโตะ:ใช่เลย ถูกของซูบารุคุงเลย~

ยุย:(ของส่งสิน่ะ)

อายาโตะ:แล้วมันไอ้ของส่งที่ว่ามันคืออะไร

เรย์จิ:ช่วยเอามาเลยครับ "เรย์จิได้บอกคนใช้ว่าเอาของมา แต่ของที่ให้ก็มีกล่องและจดหมาย"

คานาโตะ:อะไรครับเนี่ย

ยุย:แถมยังมีจดหมายด้วยล่ะ

เรย์จิ:นี่คือจดหมายจากท่านพ่อครับ งั้นก็ขอเล่ารายละเอียดเลยล่ะครับ

ถึงแด่ เหล่าลูกชายและเธอ ฉันได้ส่งของมาให้ เนื่องจากเป็นของส่ง เพื่อเป็นของขวัญจากที่มหาลัยที่ไม่ได้ปัญหาอะไรมากนัก จึงให้เรย์จิเป็นคนรับของ และเป็นตัวแทนของการอ่านจดหมายนี้

เรย์จิ:ขอจบแด่เพียงเท่านี้จากคาร์ลไฮนซ์นี้ครับ งั้นขอแจกเลยล่ะกันครับ

หลังจากที่ทุกคนได้ฟังจดหมายนี้นั้นก็

ซูบารุ:ชิ ของส่งหรอ ทั้งที่หมอนั้นแทบไม่เคยส่งอะไรมาหลายปีเนี่ยน่ะ แต่ตอนนี้กลับส่งอะไรมาเนี่ย

ไรโตะ:เห้ ของส่งสิน่ะ

ยุย:(ของส่งซวยจากท่านราชาซะมากว่า)

หลังจากมี่ทุกคนได้เกะ.....

อายาโตะ:ห๊ะ นี่มัน

คานาโตะ:อะไรครับเนี่ย

ชูเห้ เจ้านี้สิน่ะ

เรย์จิ:ฮึก ทำไมท่านพ่อถึงให้

ซูบารุ:เจ้าหมอนั้นกลับให้อะไรไม่ให้กลับเป็น

ไรโตะ:ของส่งจากคนนั้นครั้งนี้หน่ะ เป็นมือถือล่ะ

ชู:แล้วทำไมถึงต้องให้เจ้านี้ด้วยเนี่ย

อายาโตะ:เฮ่อ!! ของแบบนี้ทำไมถึงต้องให้กับพวกเราที่เป็นแวมไพรด้วยเนี่ย

คานาโตะ:นั้นสิน่ะครับ

ซูบารุ:แล้วไอ้นี้ใช่ยังไงเนี่ย

ทุกคนยกเว้นยุยต่างก็บนกันเพราะมันเป็นของที่มนุษย์เค้าใช้กัน แต่ยุยนั้นจะเกะก็ไมได้

ไรโตะ:ว่าแต่บิทท์จัง ไม่เกะหรอ

ยุย: อืม เรากะว่าเราจะเกะในห้องมากกว่าน่ะ

ไรโตะ:ทำไมล่ะ หรือว่าในนั้นมีอะไรที่ไม่อยากให้พวกผมอยากดูน่ะ

ยุยก็ไม่รู้สิ แต่...

อายาโตะ::แต่อะไรชิชินาชิ นั่นเธอกล้าบังอาจมาปิดบังจะมาหรอ

คานาโตะ:นั้นสิครับ ในนั้นมีอะไรถึงต้องปิดบังหรอครับ

ยุย:เอ๋ เปล่าหรอกน่ะ คือมัน(มันลงอะไรซักอย่างที่มันเปิดไม่ได้)

ซูบารุ:งั้นให้ฉันเปิดให้ไหม

ยุย:ไม่ล่ะ งั้นเอาเป็นว่าเราขอเกะที่ในห้องน่ะ และขอทำการกลับห้องล่ะ

ยุย:ลาเลยน่ะค่ะ เรย์จิซัง ชูซัง แล้วก็ไรโตะคุง คานาโตะคุง ซูบารุคุงและก็อายาโตะด้วยน่ะ งั้นไปล่ะ

"ยุยได้ลุกจากห้องแล้วเดินกลับห้อง"

แอ๊ด~เสียงยุยได้ปิดประตูลง

[ทางเดิน]

ยุย:(ครั้งนี้ ไอ้เจ้าบ้านั้นส่งอะไรเนี่ย อยากจะรู้จริงๆเลยเฮอะ)

ตึก ตึก ตึก

(แต่ดูท่าทางคงเป็นของที่ต้องให้เราเปิดเอง แต่เรา

าเองก็ไม่อยากให้เจ้าพวกนั้นรู้ด้วย ต้องเปิดในห้องเพื่อที่จะทำอะไรให้เต็มที่)

ตึก ตึก ตึก

[ห้องนอนยุย]

ยุย:เอาล่ะ ฮึบ ฮืก~

ยุย:โอ้ยทำไมถึงเกะไม่ออก เนี่ย

ยุย(สงสัยต้องใช่ไอ้นั้นด้วยสิน่ะ)

ตึก ตึก ตึก

"ยุยเดินไปเปิดกระเป๋าเพื่อหยิบของๆ หนึ่งออกมา"

ยุย:เอาล่ะ "มีคลื่นพลังออกจากร่างกายยุย"

หลังจากเปิดได้

ยุย:เอาล่ะเปิดได้แล้ว เอ๋ อะไรเนี่ย

ช่องจดหมายหรอ

ยุยได้อ่านจดหมายในกล่องของส่งแต่ก็ต้อง...

ถึงแด่อีฟ ที่ฉันต้องใช้พลังเพื่อปกปิดของ และข้ออ้างว่าไม่ได้สร้างเรื่องราวอะไรมาก เพื่อไม่ให้เหล่าลูกชายมือบอนได้ทำการเปิดออกนอกจากเธอ มันเป็นของส่งที่ฉันคิดว่ามันเธอต้องการใช่แน่นอน เพื่อเธอจะได้ทำสิ่งที่เธอได้ขอจากฉัน และ เธอเองก็คงมีคำถามว่าทำไมถึงฉันรู้ว่าเธอนั้น............... ก็เพราะเหมือนกับคนๆหนึ่งที่ฉัน.....เมื่อฉันได้รู้ว่าเธอคือ.......ฉันจึงอยากจะสนับสนุนเธอ จากคาร์ลไฮนซ์

ยุย:เดี๋ยวน่ะ ทำไมไอ้บ้านั้นถึงได้รู้ว่า..."ยุยได้เผลอปริ๊ดแตก แต่ก็หยุดมันไว้ทัน"

ยุย:เฮ้ยฟู่~ เอาเป็นว่าคนๆ นั้น ได้สนับสนุนเราแล้วเพราะฉะนั้นเมื่อมีคนสนับสนุนนั้น งั้นขอทำอะไรให้เต็มที่ไม่เกรงใจน่ะ อายาโตะ~

[ทางด้านอายาโตะ]

อายาโตะ:ฮึก "เสียงขนลุกซู่"

ไรโตะ:หืม อะไรหรออายาโตะคุง~

อายาโตะ:เปล่านี้(อะไรเนี่ยไอ้ความรู้สึกร้อนๆหนาวๆ มันคืออะไรกันแน่ เหมือนกับลางบอกเหตุ สงสัยคงต้องระวังแล้วสิ)

——————————————————————————

ผู้เขียน

ตอนที่10 5555555 ตลกจริงๆ(ว่าที่)พ่อสามีสนับสนุน(ว่าที่)สะใภ้เต็มที่ด้วย งานนี้อายาโตะถึงกับร้อนหนาวที่เดียวเชียว แต่จริงแล้วจะทำตอนนี้ให้ยาวกว่านี้อีก แต่ก็ลองคิดๆ ดูแล้วมันอาจไม่สนุก จึงขออุ๊บไว้ตอนหน้าและตอนต่อไปจะเป็นยังไงเมื่อยุยได้จะรุกจีบอายาโตะตามที่ขอจาก(ว่าที่)พ่อสามีแว้ว~

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***