ตอนจัดห้องไรโตะ

หลังจาก ซูบารุได้ช่วยยุยจากคานาโตะที่จะฆ่ายุยทัน และยุยได้แสดงความสามารถออกมาให้เห็นทำให้ซูบารุนั้นเห็นและมองยุยไหมรวมถึงความรู้สึกที่ได้เปลี่ยนไปอีกครั้ง จากนั้นยุยก็ได้กลับห้อง

ตัวเอง

[ห้องยุย]

ยุย:ให้ตายสิ ทำไงดีน่ะ เราโกหกแล้วด้วย คงไม่ได้จะโดนคานาโตะอาฆาตน่ะหรอ เรื่องวุ่นๆเนี่ยมีเยอะจัง แต่เราก็ต้องอดทน เพราะงั้นเราจะอดทนให้ได้เพื่อให้เรา....

จากนั้นยุยได้กลับลง

****ตอนเช้า******

ตึ่ง ตึง ตึ้ง เสียงนาฬิกาปลุก

ยุย:อื้ม อืม เอ้าล่ะ ตื่นมาแล้วออกกำลังกายดีกว่า "ยุยได้ตื่นมาเปลี่ยนเสื้อผ้า"

แอ๊ด~ เสียงปิดประตู

[ทางเดิน]

ตึก ตึก ตึก ตึก

ยุย:(ดูเหมือนว่าคนในบ้านจะยังไม่ตื่นสิน่ะ)

ตึก ตึก ตึก ตึก หยุดได้เดิน

?:บิทช์จัง~

ยุย:อ้าวไรโตะ มาหาเราทำไมหรอ

ไรโตะ:ก็ไม่มีอะไรหรอก แค่อยากเจอน่ะ~

ยุย:อยากเจอเราทำไมหรอ~(เมื่อวานก็เจอไอ้เตี้ยแปรปรวน(คานาโตะ)วันยังต้องมาเจอกับไอ้หมอนี่อีก ซวยซับซวยซ่อน วันหลังกลับไทยต้องสะเดาะเคราะห์แล้วสิน่ะ~)

ไรโตะ:ก็แค่อยากให้บิทช์มาที่ห้องผมน่ะ เพราะผมเรื่องอยากให้ช่วย

ยุย:มาที่ห้องไรโตะคุงทำไมหรอ(มาสิน่ะ มาให้ช่วยฆ่าสิน่ะ)

ไรโตะ:ก็อยากให้ช่วยจัดของน่ะ

ยุย:อืม แล้วทำไมไม่ให้คนใชทำล่ะ~

ไรโตะ:ก็ผมอยากให้บิทช์จังช่วยจัดมากกว่า เผื่อว่าไอเดียของเธอด้วย

ยุย:แต่ไอเดียเราก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกน่ะ

ไรโตะ:งั้นหรอ แต่ผมเห็นการจัดห้องของบิชท์ครั้งก่อน ดูน่ารักดี~น่ะ

ยุย:งั้นหรอ ขอบคุณสำหรับคำชมน่ะ(ไอ้หมอนี่เตรียมคำพูดมาดีมากเลยเนี่ย สมแล้วที่เป็นลูกของโทวโกซังะเลย จริงๆ

ยุย:แต่ขอโทษน่ะ พอดีเราไม่ว่างได้หน่ะ ~

ไรโตะ:ทำไมหรอ ~

ยุย:เพราะว่าเรามีธุระต้องทำน่ะ

ไรโตะ:ธุระอะไรหรอ ให้ผมช่วยไหม~

ยุย:ไม่ดีกว่า เราไม่อยากรบกวนไรโตะคุง

ไรโตะ:ไม่รบกวนผมหรอ ออกจะดีด้วยซ้ำ อึหึ

ยุย:อืม (โคตรตื้อ เลย)

งั้นเราไปจัดของให้ไรโตะคุงก่อนก็ได้

ไรโตะ:เอ้ จะดีหรอ

ยุย:อืม ดีสิ(ก็ดีไงล่ะ จะได้ไม่ต้องรู้ธุระของเรา และรีบ ทำให้มันจบจะ)

ยุย:แต่ก่อนอื่นเราขอไปเอาของก่อนน่ะ

ไรโตะ:งั้นก็ตามนั้น

ยุย:เดี๋ยวเรามาน่ะ(ไปเอาของหือ)

[ห้องนอนยุย]

"เสียงขนของ"

ยุย:เอ อยู่ไหนน่ะ อะเจอแล้ว~

"แอ๊ด ตึก เสียงปิดประตู"

[ทางเดิน]

ตึก ตึก ตึก

ยุย:เฮ้ย~ (แค่คิดก็โคตรเหนื่อยแล้ว ที่ต้องรับมือกับไอ้หมอนี่ไปด้วย ต้องคิดหาทางเลี่ยง)ยุยคิดไปด้วยเดินไปได้

ตึก ตึก ตึก ตูม เสียงชน

?:นี่เธอเองหรอ

ยุย:เอ๋ คุณเองหรอค่ะ ชูซัง

ชู:เฮ่อ เธอเนี่ยกล้า มาขัดจังหวะการนอนของฉันเนี่ย อยากมีเรื่องใช่ไหม

ยุย:เปล่าค่ะ แต่ว่าที่ ทางเดินเนี่ยมันเป็นที่นอนด้วยหรอค่ะ~

ชู:ฉันจะนอนที่ไหนมันก็เรื่องของฉัน

ยุย:งั้นฉันจะไปไหนมาไหน มันก็เรื่องของฉันเช่นกันค่ะช่วยอย่าขัดจะได้ไหมค่ะ~

ชู:ฉันเนี่ยน่ะขัดเธอน่ะ หึ หลงตัวเองจังเลยน่ะเธอน่ะ

ยุย:อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะค่ะ ว่าคุณคิดอะไรอยู่

ชู:หึ แล้วคิดอะไรล่ะ

ยุย:คุณเองก็รู้แก่ใจแล้วจะถามทำไมค่ะ

ชู:แล้วเธอจะชดใช้อะไร

ยุย:ก็ไม่นิค่ะ เพราะฉันไม่ผิด

ชู:เธอเนี่ยน่ะไม่ผิด แล้วใครล่ะ ที่ชนฉันจนตื่นน่ะ

ยุย:แล้วใครล่ะค่ะ ที่ดันมานอนที่ตรงนี้ คุณคิดว่าทางเดินเป็นทางนอนหรอค่ะ~

ชู:ฮึก นี่เธอกล้าเถียงด้วยหรอ

ยุย:ค่ะฉันกล้าเถียง ก็เพราะ คนบางคนถ้าไม่ตอบโต้ก็คิดว่าอีกฝ่ายมันอ่อน****แล้ว****คิดจะเหยียบต่อไป คิดจะทำอะไรก็ได้ยังไงล่ะค่ะ

ชู:แล้วเธอเนี่ยมีศักดิ์ศรีด้วยหรอ

ยุย:มีสิค่ะ แถมยังมีมือมีเท้าด้วยค่ะ~ "ยุยได้เริ่มโมโหเพราะอีกฝ่ายพูดจายั่วโมโห"

ชู:ก็นึกว่าที่ผ่านมาเธอเองก็ได้ทำในสิ่งที่ฉันทำ แล้วเจ้าพวกนั้นทำ เจ้าพวกมุคามิ เจ้าพวกสึกินามิด้วยนี่

ยุย:แล้วคุณล่ะค่ะ คุณเคยทำอะไรด้วยหรอค่ะ คุณเคยอะไรนอกจากจะนอน ด้วยล่ะค่ะ

ชูฮึก

ยุย:อ้อ ไม่สิ ต้องเรียกว่า เอามือไม่พายเอาเท้ารายน้ำสิน่ะ

ชู:นี่เธอ

?:เอ้าล่ะ อย่าทะเลาะกันเลยน่ะ

ชู:หืม นายเองหรอไรโตะ

ยุย:ไรโตะคุง เราขอโทษน่ะ ที่เราบอกว่าเดี๋ยวมาน่ะ แต่ก็ต้องให้ไรโตะคุงมาน่ะ

ไรโตะ:ผมไม่เป็นไรหรอก ผมไม่ถือสาหรอก ว่าแต่ชู

ไรโตะ:ทำไมถึงได้มานอนอยู่ที่นี้ละ

ชู:มันก็เรื่องของฉัน

ไรโตะ:หรือว่า~ หวงบิทช์จังหรอ

ชู:หืมพูดบ้าอะไร ของนาย ฉันเนี่ยน่ะ ที่หวงเหยื่อน่ะ

ไรโตะ:ถ้าไม่แล้วทำไมตอนที่ผมอยู่กับบิทช์จังตอนนั้นด้วยล่ะ

ชู:ตอนไหน

ไรโตะ:ก็ตอนที่ผมกับบิทช์จังกำลังจะไปจัดห้องของผมยังไงล่ะ แล้วก็ตรงกับที่ชูนอนอยู่ตรงนี้ด้วย

ยุย(อ้อ มีน่ะล่ะทำไมถึง มาดักทางนี่เอง)

ชู:พูดอะไรบ้าๆ นะไรโตะ ฉันแค่อยากนอนตรงนี้

ไรโตะ:ก็ผมพูดความจริงนี่

ยุย:เอาล่ะค่ะ หยุดทะเลาะกันดีว่าน่ะ

ไรโตะ:ผมไม่ได้ทะเลากันน่ะ แค่พูดภาษาพี่น้องน่ะ ~

ยุยงั้นเอางี้ไหม ถ้าอยากให้เราไปจัดห้องไปก็ได้ค่ะ แต่....(รอดแล้วเรา)

ชู/ไรโตะ:หืม

[หน้า****ห้องไรโตะ]

ยุย:งั้นเราเปิดเลยน่ะ~

แอ๊ด~เปิดประตู

ยุย:โห ห้องของไรโตะคุงหรอเนี่ย~

ชู:ห้องนายเนี่ยไม่เปลี่ยนไปเลยน่ะ

ไรโตะ:ก็ตามนััน

ยุย: งั้นชูซังอยากนอนก็นอนตรงนี้นะค่ะ

ชู:เดี๋ยวสิทำไมถึงให้ฉันนอนห้องหมอนี่ด้วยนี่

ยุย:ก็เพราะคุณอยากนอนไม่ใช่หรอค่ะ เพราะงั้นระหว่างที่ฉันช่วยจัดห้องไรโตะคุง นอนตรงนี้ดีกว่านอนตรงทางเดินน่ะค่ะ

ไรโตะ:แต่ว่า ห้องจะจัดยังไงล่ะ

ยุย:เรื่องนั้นเราได้คิดไว้แล้ว

งั้นเรามา~"ฟึ่บ ยุยมัดผม" จัดห้อง ดีกว่า น่ะ ยุยยิ้มให้

อึก ชูกับไรโตะต่างก็ตกใจตอนยุยมัดผม

"ตัดมาระหว่างจัดของ"

เอ้าฮืม "ยุยยกกล่อง"

บิทช์จังยกไว้ไหม?

อ้อ ไอ้นี่หรอ ตึก แค่นี้เอง ตึก เรายกไว้อยู่แล้ว

ไรโตะ:หืม~

ตึ้ง "ยุยวางของ"

ไรโตะ:บิทช์จังเนี่ยเก่งจังเลยน่า~

ยุย:หืม ก็น่ะ~ สมัยก่อน เราจัดห้องให้คนอื่นบ่อยจะตายไป เราชินแล้วน่ะ~

ไรโตะ:งั้นหรอ

ยุย:อะ ไรโตะคุง แล้วตรงนี้ล่ะ

ไรโตะ:ไม่ต้องหรอกน่ะ~

"หลังจัดห้องเสร็จ"

ยุย:ค่อยยังช่วย ดีขึ้นเยอะเลย

ไรโตะ:ขอบใจน่ะบิทช์จัง

ยุย:ไม่เป็นไรน่ะ แค่นี้เอง~(ใช่แค่นี้เอง เพราะถ้ามากกว่านี้คง)

ยุย:งั้นเรากลับก่อนไปทำธุระ อ่อ ต้องปลุกชูซังด้วย

ตึก ตึก ยุยเดินไปหาชูเพื่อเรียก

ยุย:ชูซังตื่นได้แล้วค่ะ

ยุย:ชูซัง

"ยุยเริ่มเขย่าตัว"

ยุย:ชูชูซังค่ะ ตื่นได้แล้วค่ะ!!! ไรโตะคุงทำไงดีล่ะ ชูซังเค้าไม่ตื่นน่ะ

ไรโตะ:งั้นเดี๋ยวผมจัดการเองน่ะ เพราะงั้นบิทช์จังกลับก่อนเลย

ยุย:งั้นเราไปทำธุระล่ะ ไปล่ะ

แอ๊ด "เสียงปิดประตู"

ไรโตะ:ว่าแต่ว่าชู แกล้งหลับสิน่ะ

ชู:ชิ แล้วฮะไร

ไรโตะ:ก็ตามที่ผมพูดไป กันผมเพื่อไม่ให้ทำอะไรกับเธอสิน่ะ~

ชู:เปล่านี่

ไรโตะ:งั้นหรอ แต่ถึงจะอย่างนั้น เธอก็มองออกว่าผมคิดอะไรอยู่ เพราะไม่อย่างนั้นคงไม่ชวนชูหรอก

ชู:นั้นสิ ยัยนั่นร้ายขึ้นเยอะ แถมยังกล้าต่อปากต่อคำกับฉันอีก ทั้งๆที่เมื่อก่อนยังไม่เลยนี่

ไรโตะ:เอ๋ บิทช์จัง กล้าต่อปากกับชูด้วยหรอเนี่ย ทั้งไปที่เมื่อก่อนยังดูเป็นคนซื่อๆ แบบนั้น 4ปี เธอเจออะไรบ้างน่ะ~ ซักสงสัยขึ้นมาแล้วสิ~

[ทางเดิน]

ยุย: อื้ม ค่อยยังชั่ว ดีน่ะ ที่มีชูซังคอยกันท่าให้ไม่งั้นเราคงแย่แน่ๆ

ยุย:ว่าแต่ว่าชูซังอยู่ตรงนั้นด้วยงั้นหรอเนี่ย แถมยังถ้าทีนั้น ดูท่าทางคงใช่

ยุย:ให้ตายสิคนทั้งบ้านนี้ตามหาเมียเองไม่เป็นรึไงเนี่ย ทำไมถึงแย่งได้กันกับเรื่องนี้ด้วยอีก

ยุย:ตระกะก็โคตรงี่เง่า อีกแหะ

ยุยเอาเถอะ พวกนั้นคิดได้แค่นั้น ก็พวกนั้นเป็นพวกโลกแค่นี้เนอะ กลับห้องดีกว่า

———————————————————————————

ผู้เขียน

เย้ จบไปแล้วอีกตอนต้องขอโทษด้วยที่ยังไม่มีฉากสำหรับยุยกับอายาโตะ ที่ตอนนั้นมีน้อยมาก แต่จะพยามยามให้มีฉากอายาโตะด้วยน่ะ และเป็นไงมั้งสำหรับจัดห้องของไรโตะ ฉากระหว่างยุยกับเเจ้าของฉายาเฮนไตนรกกับฉายาราชาขี้เกียจหื่นกาม

ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยน่ะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***