• EPISODE 15 •

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วทั้งห้อง พร้อมทั้งเสียงครางของฉันที่พยายามจะกักเก็บไว้แต่มันทำไม่ได้อย่างที่คิด พี่โฟนเหมือนจะมีความสุขกับการได้รังแกฉัน

และแน่นอนว่าฉันเองก็ปฏิเสธไม่ได้ ว่าการมีอะไรกับพี่โฟนในครั้งนี้ มันไม่รู้สึกดี...

“อ่าส์” พี่โฟนครางเสียงกระเซ่าบีบเค้นทรวงอกของฉันอย่างมันมือ แถมท่อนล่างของเขายังไม่หยุดที่จะขยับเลย

ตรั่บ ตรั่บ ตรั่บ!

ท่อนเอ็นร้อนถูกถอนออกไปจนเกือบจะหลุดแล้วกระแทกเข้ามาใหม่อย่างรุนแรงจนฉันจุกจนต้องร้องครางออกมาไม่เป็นภาษา

เขาโน้มตัวลงมาจูบซับตามใบหน้าของฉัน แล้วประกบปากสอดลิ้นร้ายเข้ามา ฉันกอดคอของพี่โฟนเอาไว้แน่นทั้งยังจิกกงเล็บของตัวเองลงบนบ่าของเขา

มันเสียวมากเหลือเกิน สมองฉันขาวโพลนไปหมด!

“อั๊ก! อึก อ๊ะ อ๊ะ บะ เบา ฮึก เบาก่อน!” ฉันตอดรัดท่อนเอ็นถี่ ๆ หลังรู้สึกราวกับว่าตัวเองจะเสร็จ

คำพูดของฉันมันเป็นเหมือนกับลม ที่พูดไปพี่โฟนก็ไม่สนใจ ซ้ำยังกระแทกเข้ามาเร็วและแรงกว่าเดิมจนฉันกระตุกเกร็ง ปล่อยน้ำบางอย่างออกมาเมื่อเสร็จสม

“อร้ายย! อึก!”

ปึก ปึก! ปึก!!

“เป็นไง กูบอกแล้วว่ามึงจะสนุกไปกับมัน” พี่โฟนกระซิบข้างหูของฉันแล้วถอดแก่นกายของเขาออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะพลิกร่างของฉันให้นอนคว้ำลงแล้วยกสะโพกขึ้น “ต่อจากนี้เขาเรียกท่าหมา มันจะปักลึกลงไปในตัวของมึงเลยแยม ซี๊ดด”

เขาประกบด้านหลังแล้วจับท่อนเอ็นถูไถกับรูสวาทของฉัน ฉันหายใจเข้าออกอย่างหอบเหนื่อยก่อนที่โฟนจะดันความเป็นชายเข้ามาอีกครั้งผ่านช่องทางที่คับแน่น

“อ๊ะ อ่าส์.. พะ พี่โฟนเดี๋ยวก่อน”

สวบบ!!

“อึก! อ๊าส!!” ไม่ทันที่ฉันจะห้ามปรามอะไรเขา เขาก็แทงเข้ามาโดยที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัว

ร่างหนาโน้มตัวเข้ามาหาฉันพร้อมกับใช้ฝ่ามือลูบไล้ไปทั่วเรือนร่าง แล้วบีบทรวงอกของฉันอย่างมันมือ ก่อนจะค่อย ๆ สอบเอวเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ

ฉันไม่รู้ว่าโดนพี่โฟนรังแกแบบนั้นนานเท่าไหร่ แต่ฉันจำได้ว่าฉันร้องครางออกมาจนแทบจะไม่มีเสียงแล้ว ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่ามันจะเหนื่อยได้ขนาดนี้ ฉันกระตุกเกร็งซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่กับอีกคนฉันกลับไม่เห็นว่าเขาจะเหน็ดเหนื่อย

“อ่าส์!” คราวนี้เป็นพี่โฟนที่ดูเหมือนจะสุขสม เขาเปลี่ยนถุงยางไปแล้วสามครั้ง ทำเอาฉันหมดแรงไปแล้วหลายหน และฉันหวังว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย

“แยมไม่ไหว..” ฉันร้องบอกเขาตอนที่พี่โฟนเริ่มซุกไซ้ซอกคอฉันอีกครั้ง

“แต่กูยังไหว”

“. . .” ฉันไม่ตอบ ฉันเลือกที่จะหลับตาลงเพราะความเหนื่อย ฉันตอนนี้ง่วงมากเหลือเกินและพร้อมที่จะเคลิ้มหลับได้แล้วทุกเมื่อ

“พึ่งจะเที่ยงคืน...” พึ่งจะเที่ยงคืนอะไรกัน.. รังแกฉันมานานขนาดนี้เลยเหรอ พรุ่งนี้ฉันจะไปเรียนไหวหรือเปล่า

“. . .” ฉันไม่ตอบโต้ แต่นอนหายใจเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ

“มึงหลับแล้วเหรอ?”

“. . .”

“แยม...” พี่โฟนสะกิดฉันอีกครั้ง แต่ก็ยังไร้การตอบโต้จากฉัน ฉันได้ยินทุกคำพูดของพี่โฟนนะ ฉันเลือกที่จะไม่ตอบมากกว่า “งั้นก็หลับเถอะ... พักผ่อน”

ร่างหนาพูดเท่านั้นก่อนจะผละร่างกายออกจากฉันไป พลางห่มผ้าห่มไว้ให้ฉัน ฉันไม่รู้ว่าเขาไปไหนแต่ถ้าให้เดาเขาก็คงไปอาบน้ำนั่นแหละ

รุ่งเช้า..

เช้าจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ ฉันว่ามันน่าจะสายมากกว่า และฉันคงไปเรียนไม่ไหวแล้วแน่ ๆ ขืนไปด้วยสภาพแบบนี้ ได้เป็นเป้าสายตาคนอื่นชัวร์

“ตื่นสิ” ฉันพลิกตัวไปอีกด้านเพราะเมื่อยนิดหน่อย แต่ก็ตามมาด้วยเสียงของผู้ชายที่ฉันพอจะเดาออกว่าเป็นใคร

แหงแหละว่าต้องเป็นพี่โฟนน่ะนะ เขากำลังนอนมองฉันอยู่

“แยมเมื่อยไปหมดเลย” ฉันฟ้องออกมาเหมือนเด็กฟ้องผู้ปกครอง และฉันเองก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องฟ้องเขาออกมาแบบนั้นด้วย

“เหรอ”

ไม่พูดเปล่าแต่พี่โฟนยังซุกไซ้ซอกคอฉันอีกครั้งนึ่งด้วย ฉันรีบดันร่างของเขาออกทันทีเมื่อรู้ว่าเขาจะทำมันอีกครั้ง

“พอแล้ว แยมไม่ไหวแล้ว...”

“แค่อยู่นิ่ง ๆ แล้วครางจะไปเหนื่อยอะไร?” เขาว่าพร้อมกับแนบริมฝีปากลงมาประทับฉัน

“. . .” ฉันหลับตาพริ้มไม่ตอบโต้อะไร ซึ่งน่าจะเป็นคำตอบให้เขาดีว่าถ้าเช้านี้เขายังจะเอาฉันอีกครั้ง ฉันคงได้เหนื่อยตายก่อนแน่

“โอเคก็ได้ เห็นว่ามึงไม่ไหวแล้วจริง ๆ” พี่โฟนไม่ทำเรื่องอย่างว่ากับฉันในเช้านี้ แล้วเปลี่ยนเป็นปัดปอยผมที่ปกปิดใบหน้าของฉันแทน “แล้วนี่จะไปเรียนไหม?”

“ไม่ไหวหรอกค่ะ” ฉันว่าแล้วหลับตาลงแนบสนิทอีกครั้ง ส่วนพี่โฟนก็ดึงร่างของฉันเข้าไปแนบชิดกับอกของเขา

“งั้นกูไม่ไปด้วยนะ” เขาพูดแบบคนเอาแต่ใจ

“พี่ไปเถอะ ปล่อยแยมไว้ที่นี้เดี๋ยวแยมกลับเองก็ได้”

“อย่ามาอวดเก่ง”

“ก็จริงนี่ทำไมต้องมาอยู่กับแยมด้วยละ เสร็จแล้วพี่ก็ไปเลยสิ” ฉันแกล้งทำเป็นว่าเขาไปอย่างนั้น ความจริงแล้วฉันก็อยากจะให้เขาอยู่กับฉันนั่นแหละค่ะ ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน

“. . .”

“ไม่ต้องห่วงนะ แยมรู้ว่าความสัมพันธ์แบบนี้คืออะไร.. ความสัมพันธ์แบบคู่นอน”

“. . .”

“และถ้าแยมมีแฟนเมื่อไหร่ พี่จะไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้กับแยมอีก”

“มึงเป็นผู้หญิงของกูนะแยม ถ้ากูไม่เบื่อมึง มึงก็ไม่มีสิทธิ์ไปคบหากับผู้ชายหน้าไหนทั้งนั้น..” พอพี่โฟนได้ยินฉันพูดแบบนั้น เขาก็ผลักร่างของฉันออกมามองหน้าทันที

“ผู้หญิงของพี่อย่างนั้นเหรอ..” คำพูดของเขามันจะดูเป็นไปในทางที่เห็นแก่ตัวเกินไปหรือเปล่า แบบยี้มันไม่ให้อิสระในชีวิตฉันเลยนี่นา

“ทำไม”

“มันไม่ดูเป็นคำพูดที่เห็นแก่ตัวไปหน่อยเหรอคะ?” ฉันถามแบบตาต่อตา ไม่กลัวที่จะจ้องตาเขาเลย

“ก็กูหวงไง”

___________________________________________

รอบนี้เอาไปแค่นี้ก่อนนะทุกคนนน🥺💕✨

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***