• EPISODE 7 •

พี่โฟนเกลี่ยริมฝีปากของฉันเล่นสองสามครั้งก่อนจะเคลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้ฉันเรื่อย ๆ ฉันหลับตาลงแนบสนิทหัวใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ มือขยุ้มผ้าห่มแน่นเพราะความเกรง

ไม่นานริมฝีปากของเขาก็แตะกับริมฝีปากของฉัน ฉันเผลอกลั้นหายใจและเม้มปากลงแน่น แต่การทำแบบนั้น ก็เหมือนต่อต้านพี่โฟนไปเปล่า ๆ

พี่โฟนใช้มือหนาบีบเข้าที่หน้าอกของฉันอย่างจัง ฉันเลยเผลอเผยริมฝีปากออก

เพียงเสี้ยววิ!

ลิ้นร้ายก็เข้ามาตวัดควานหาน้ำหวานจากริมฝีปากของฉันเรียบร้อยแล้ว

“อือ..” ยิ่งลิ้นร้ายตวัดรุนแรงเท่าไหร่ ฉันยิ่งขยุ้มผ้าห่มตัวเองไว้แน่นไม่ยอมปล่อย

สักพักหนึ่งแหละ พี่โฟนถึงจะยอมผละใบหน้าออก...

“กูกำลังจะรังแกมึงเหรอว่ะ..” เขาเชยคางฉันขึ้นพร้อมกับมองหน้าฉันนิ่งเหมือนกำลังครุ่นคิดในหัว

“.............”

“กลับห้องมึงไปเถอะ”

“.............” ฉันเงียบเพราะไม่รู้จะเอายังไงต่อ ถ้าฉันเดินออกไป เขาจะเอาเรื่องแม่ไปบอกกับลุงฟาหรือพ่อใหม่ของฉันหรือเปล่านะ...

“ไปเถอะ”

“ค่ะ” ฉันพยักหน้าแล้วคลานลงจากเตียงหวังจะข้ามไปห้องตัวเองทางระเบียง ทว่าแค่ก้าวเท้ามายืน แขนเล็กของฉันก็ถูกพี่โฟนกระชากแรง ๆ ให้นั่งลงบนตักของตามเดิม “ ! ”

“แต่ไม่ไหวแล้ววะ ปวดจะตายแล้วช่วยกูเถอะ!!” ว่าจบเขาก็ซุกใบหน้าลงตรงลำคอของฉันพร้อมกับหายใจหอบแรงจนฉันตกใจ

“พี่โฟนเป็นอะไร?!” ฉันถามเสียงสั่นใช้ฝ่ามือเล็ก ๆ จับบ่าของเขาไว้แน่นเพื่อดูอาการ

“แยม..อึก..”

“ ! ”

“ช่วยพี่นะ” พี่โฟนเงยหน้าขึ้นมาอ้อนวอนฉันทางสายตาเหมือนต้องการความช่วยเหลือจริง ๆ

สำหรับฉันแล้วมันเป็นสายตาที่ค่อนข้างน่าสงสารซึ่งฉันจะไม่เห็นมันบ่อย ๆ แน่

“ช่วยอะไร ยังไง..”

พรึ่บบ!

“ช่วยพี่ทีเถอะ!” พี่โฟนพลิกร่างของฉันให้นอนราบกับเตียงนุ่มแล้วพูดออกมา ฉันอึ้งไปพักหนึ่ง

เมื่อกี้ก็เหมือนจะปล่อยฉันไปแล้วนี่นา!

“พี่โฟน..อุ๊ป!! อื้อออ!!”

“ชู่วว!”

ฝ่ามือหนาปิดริมฝีปากของฉันไว้ทันทีทั้งที่ฉันยังไม่ทันพูดอะไรออกมาจบ พี่โฟนคร่อมร่างของฉันไว้ในเวลาไม่นาน ก่อนจะถลกเสื้อของฉันขึ้น เผยให้เห็นบราเซียลายลูกไม้ประจันหน้าเขา

“ให้ความร่วมมือก็พอ”

“ฮึก..” น้ำตาฉันเริ่มคลอ เดาอนาคตได้แล้วแหละครั้งนี้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง พี่โฟนปล่อยมือออกจากปากของฉัน ให้มันเป็นอิสระ ก่อนจะดึงบราลงแล้วงับเม็ดทับทิมของฉันในทันที “อ๊ะ!”

สัมผัสใหม่ที่ฉันไม่เคยได้รับมาก่อนทำให้ฉันจับแขนพี่โฟนไว้แน่นพร้อมกับออกแรงจิกแรง ๆ อย่างไม่ได้ตั้งใจ

พี่โฟนตอนนี้ก็ไม่ต่างจากเด็กที่หิวนมแม่ ร่างกายของฉันอ่อนแรงไปเลยในทันที แถมยังเปล่งเสียงน่าอายออกมาอย่างห้ามไม่ได้

ฉันไม่เข้าใจตัวเองเลย ทำไมถึงควบคุมตัวเองไม่อยู่แบบนี้!

“อ๊ะ อ๊า!” ร่างของฉันสั่นไปทั้งตัว ยิ่งตอนที่นิ้วพี่โฟนเกลี่ยเม็ดทับทิมที่แข็งเป็นไตแล้วด้วย ฉันยิ่งรู้สึกเสียวแปลก ๆ ทุกที!

“ชูแขนขึ้น” พี่โฟนสั่งเสียงเข้มพร้อมกับถอดเสื้อและบราของฉันออก ฉันให้ความร่วมมือคือการยกแขนขึ้น ก่อนที่ส่วนบนของฉันจะเปลือยออกหมด

“นี่หน้าอกเด็กอายุสิบแปดเหรอ หึ.. นึกว่าเด็กปอสอง”

“พี่โฟน!!” ใบหน้าของฉันเห่อร้อนขึ้นมาทันที ยกวงแขนมาปิดหน้าอกของตัวเองไว้แน่นเพราะความเขินอาย

รู้แล้วน่าว่าหน้าอกฉันมันเล็ก! แต่ทำไมต้องมาแซวกันแบบนี้ด้วยเล่า!! ฉันก็อายเป็นนะ

“ฮ่า ๆ ๆ” ทั้งหัวเราะทั้งมองฉันด้วยสายตาร้ายกาจนั่น ฉันอยากจะจิ้มตาเขาให้บอดจริง ๆ ! “ล้อเล่นน่าเอาแขนออก”

แขนของฉันถูกขึงไว้เหนือหัวด้วยมือหนาของพี่โฟน ก่อนใบหน้าของเขาจะซุกลงมาอีกครั้ง

ฉันได้แต่ครางใต้ร่างของพี่โฟนป่านคนจะขาดใจตาย ความเสียวที่ฉันได้รับมันตอนนี้ทำร่างกายของฉันสั่นไปหมด ก้อนเนื้อของฉันที่พี่โฟนหยามว่าเหมือนเด็กปอสองถูกบีบเคล้นอย่างมันมือ แต่น่าแปลกที่ไม่ได้เจ็บแต่อย่างใด ทว่ากลับเป็นความรู้สึกดีแทน

“อ๊ะ อย่ากัดมัน” ฉันเผลอฟาดมือลงบนแขนของพี่โฟนเต็มแรง หลังรู้สึกว่าถูกกัดเนื้อหน้าอกอันน้อยนิด

“นมที่แบนของมึง.. กูจะทำให้มันโตขึ้นเอง” ร่างหนายังคงไม่ยอมออกห่างจากร่างกายของฉัน เขายังคงวนเวียนอยู่แบบนั้นไม่ยอมห่าง ราวกับว่าฉันเป็นอาหารจานโปรดที่เขาจะไม่ยอมหยุดกินมันง่าย ๆ อย่างนั้นแหละ

“อือ” ฉันหอบหายใจแรงควานมือจิกสิ่งไหนได้ก็ทำ

ไม่นานพี่โฟนก็ถอยผละร่างออกไปจากร่างของฉันแล้วเปลืองเสื้อผ้าบนร่างกายของเขาออก ทำให้เห็นรอยสักตรงหน้าอกข้างซ้ายที่สักคำว่า Dragon ไว้ มันไม่ได้มีเนื้อหาที่เยอะและสักจนเลอะเทอะแต่มันเป็นเพียงคำสั้น ๆ ที่ฉันเองก็เดาไม่ออกว่าทำไมเขาต้องสักมันติดตรงหน้าอกข้างซ้ายนั่น.. ชอบมังกรเหรอ? หรืออย่างไรกัน?

“นะ นี่!!” ฉันรีบยกมือมาปิดตาตัวเองทันทีเมื่อเห็นว่าพี่โฟนกำลังจัดการกับกางเกงของเขาอยู่ เหมือนจะถอดมันออกต่อหน้าต่อหน้าของฉันอย่างนั้นแหละ!

เขาไม่อายฉันหรือไง ฉันก็อยู่ตรงนี้ทั้งคนนะแทบจะยกมือมาปิดตาแทบไม่ทันอยู่แล้ว

“วันนี้จะไม่ให้ใช้ปาก.. และกูก็ไม่ได้อยากรังแกมึงขนาดนั้น... ขอนะแยม..” เสียงพูดแหบพร่าของพี่โฟนเอ่ยขึ้น อีกทั้งยังใช้มือหนาสากที่ลูบไล้ต้นขาของฉันอย่างหลงใหลอยู่

“ฮะ ฮึก” ฉันกำลังตื่นเต้นใจสิ่งที่จะเกิด และไม่รู้จริง ๆ ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ไม่เข้าใจว่าที่พี่โฟนพูดมันหมายถึงอะไร แต่รู้ตัวอีกที.. พี่โฟนก็ถอดกางเกงของฉันออกไปเรียบร้อยแล้ว

ฉันเปลือยกายอย่างสมบูรณ์แบบ สายตาของพี่โฟนจ้องมองฉันอยู่นานโดยที่เขาเองก็เปลือยไม่ต่างจากฉัน ฉันใช้มือปิดส่วนกลางของตัวเองไว้ ถึงแม้มันจะผิดแทบไม่มิดและไม่ได้ทำให้ความเขินอายของฉันมันลดลงมาแม้แต่นิดเดียวก็เถอะนะ

“แค่ภายนอกเท่านั้นเอง” เตียงนุ่มเริ่มสั่นคลอนเมื่อบรรจุคนอยู่บนเตียงถึงสองคน พี่โฟนจับมือที่ปิดน้องสาวของฉันออก แล้วใช้ฝ่ามือของเขาลูบแทนเบา ๆ น้ำหวานเยิ้มที่ฉันก็ไม่รู้ว่าไหลออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ มันเปื้อนน้องสาวของฉันจนชุ่ม

มาถึงตรงนี้ฉันคงไม่อาจค้านอะไรได้ และฉันก็ยังคงยืนยันคำเดิมว่าไม่ค่อยเข้าใจในคำพูดของพี่โฟน แต่ถึงอย่างนั้นสิ่งที่ฉันกำลังงงก็ถูกมองข้ามไปแล้วเมื่อขาเรียวสวยของฉันถูกกางออก แล้วมีร่างหนาแบบพี่โฟนเข้ามาแทรกกลางกายสาวของฉัน จนทำให้เอ็นร้อนของพี่โฟนสัมผัสกับกลีบกุหลาบของฉัน

“กะ กลัว”

“ไม่มีอะไรน่ากลัวเลยแยม.. กูแค่ทำภายนอก กูสัญญาว่าจะไม่ให้มันเกินเลย”

“อึก อ๊าาาส์” พี่โฟนจับดุ้นเอ็นของเขาถูกับร่องรักของฉันแรง ๆ จนฉันเผลอครางออกมา มันรู้สึกแบบที่ฉันไม่เคยรู้สึกมาก่อนเลย... พี่โฟนไม่ได้สอดใส่ความเป็นชายเข้ามาแต่อย่างใด เพียงแค่ว่าพี่โฟนใช้มันถูกับสองกลีบของฉันเท่านั้น

เราสองครางเสียงดังระงมห้อง แต่ไม่ได้มีการเกินเลยเลยสักนิด เขาบอกกับฉันเองก่อนหน้านี้ว่าทำแค่ภายนอก พอมาถึงตรงนี้ฉันเริ่มจะเข้าใจในความหมายของมันแล้ว.. คือการมีความสุขได้โดยที่ไม่ต้องสอดใส่ แค่ให้จุดอ่อนไหวของเราสองคนสัมผัสกันเท่านั้น

“อาส์”

“รู้สึก... ฮึก อ่า” ฉันกระตุกเบา ๆ แล้วปลดปล่อยน้ำบางอย่างออกมา พี่โฟนยังคงไม่หยุดการกระทำของเขาและยังทำต่อไปเรื่อย ๆ ซึ่งฉันก็ได้แต่นอนครางเสียงหวานเท่านั้น

ยามพี่โฟนเงยหน้าขึ้นเผยให้เห็นเส้นเอ็นตรงลำคอเมื่อไหร่ หลังจากนั้นเขาถึงจะพ่นน้ำสีขาวขุ่นมาไว้บนหน้าท้องของฉัน..

“ซี๊ดดด”

ฉันไม่รู้หรอกนะว่าการทำแบบนี้มันจะทำให้เราต่างฝ่ายต่างสุขสมได้อย่างไม่น่าเชื่อ แต่เมื่อเสร็จไปแล้วเราเองก็ต่างเหนื่อยไม่แพ้กัน ฉันใช้มือสัมผัสน้ำสีขาวขุ่นตรงหน้าขึ้นมาดูอย่างสงสัย ส่วนพี่โฟนก็ล้มตัวนอนลงตรงข้างกายของฉันอย่างหมดแรง

“แค่ภายนอก.. กูบอกแล้วว่าแค่ภายออก มึงช่วยให้กูรู้สึกสบายขึ้นมาเยอะเลยวะ.. มึงก็คงจะเป็นเหมือนกัน...”

“..........”

“กลับห้องมึงได้แล้วก่อนที่กูจะเอาจริง”

_____________________________________________

ฮือออออ แอดแต่งNC+ไม่เป็นนนนน ถึงจะไม่สนุกก็ไม่ว่ากันนะ🥺💕✨

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***