• EPISODE 19 •

“ตอบปัด ๆ แบบนี้มันดูไม่มีมารยาทเอาเลยนะ” เสียงเข้มเอ่ยขึ้นมาหลังจากที่ฉันตอบถามของเขาไปเมื่อครู่

ก่อนที่ฉันจะถูกมือหนาของเขาดึงร่างของฉันให้เข้าไปหาอีกครั้ง พร้อมกับกอดฉันเอาไว้ในระยะที่ค่อนข้างใกล้ชิด

“รู้ไหมว่ากูรักความยุติธรรมขนาดไหน” พี่โฟนโน้มตัวลงมากระซิบข้างหูของฉันแบบแผ่วเบา แต่เล่นเอาหัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะเลยทีเดียว

“รู้ค่ะ”

“เพราะงั้นอย่าเสียมารยาทนักสิ กูชอบมึง มึงก็ควรชอบกูกลับ ยุติธรรมดีนะ” หัวใจของฉันเต้นแรงจนแทบจะทะลักออกมาซะจนได้ ไม่เชื่อหูตัวเองเลยว่าคนใจร้ายจะบอกชอบฉันออกมา

ถึงแม้ว่ามันจะดูป่าเถื่อนไปสักหน่อยก็เถอะ!

“ทะ ทำไมพี่ไม่พูดเพราะๆก่อนล่ะคะ?” แต่ถ้าเขาพูดอ่อนโยนกว่านี้อีกสักนิด มันคงจะละมุนน่าดู

“พูดแบบนั้น มันก็ดูไม่จริงใจน่ะสิ แต่ถ้าอยากได้ยินก็พูดให้ได้นะ”

“พี่ชอบหนูนะคะ” เสียงเบาหวิวเปล่งออกมาจากริมฝีปากของพี่โฟน วินาทีนั้นมันเหมือนโลกหยุดหมุนไปเลยล่ะ

“ไม่จริง...” ฉันหยิกแขนตัวเองแรง ๆ สองสามที และนั่นก็เป็นครั้งแรกที่พี่โฟน

หัวเราะลั่นออกมา

“ฮ่า ๆ ๆ ยัยเด็กบ้าเอ้ยย ฮ่า ๆ ๆ น่ารักซะจริง” เขายีแก้มของฉันเล่นอย่างหมั่นไส้ มันดีใจอย่างบอกไม่ถูกนะคะที่ได้ยินความในใจของเขาแบบชัดเจนแบบนี้

“ขอบคุณที่ชมแยมนะคะ และหวังว่าพี่จะปล่อยแยมได้แล้ว เล่นน้ำกันเถอะค่ะอย่าทำอย่างอื่น” แต่เหนือสิ่งอื่นใด คือฉันต้องดึงสติตัวเองกลับมาก่อน

ไม่งั้นมีเสร็จพี่โฟนแน่!

“ยังมีความคิดโง่ ๆ แบบนี้ในสมองมึงอีกเหรอ?” พี่โฟนถามแล้ว ประครองใบหน้าของฉันขึ้นให้สบตากับเขา

“. . .” ฉันเงียบ และจ้องหน้าพี่โฟนค้างไว้ รอดูว่าเขาจะพูดอะไรต่อ

“กลางป่าเลยเป็นไง เร้าใจดีนะ” แน่นอนว่ามันต้องเป็นคำพูดพวกนี้ ไม่รู้ว่าฉันจะรอฟังทำไมกัน? เมื่อพูดจบ พี่โฟนก็ประทับริมฝีปากลงมาทันทีโดยไม่รอให้ฉันพูดอะไร

ฉันยอมเปิดปากให้พี่โฟนควานหาความหวานจากปากของฉัน แค่จูบมันไม่เป็นไรหรอก อย่ามากกว่านั้นก็พอ

“นี่...!” ฉันยังคิดได้ไม่ทันไร พี่โฟนก็ใช้มือหยาบกรานของเขาบีบเคล้นบั้นท้ายของฉันซะแล้ว ฉันเลยรีบผลักเขาออก ก่อนจะเกินเลยกันมากกว่านี้

“เร้าใจกับผีน่ะสิ อาจฟ้าอายดินบ้างเถอะพี่โฟน พี่โฟ๊นนน!!!” ฉันพูดไปก็เหมือนสายลมที่พัดผ่าน พี่โฟนดันร่างของเราสองคนที่อยู่ในน้ำ เดินขึ้นไปเรื่อย ๆ โดยที่ฉันเดินถอยหลังอยู่

ไม่ต้องถามก็รู้ว่ากำลังมีจุดประสงค์อะไร!

“มันจะเจ็บ” ฉันรีบโพล่งขึ้นมาเมื่อแผ่นหลังของตัวเองแนบชิดกับโขดหินในเวลาไม่นานนัก อีกทั้งพี่โฟนยังทำท่าทางหื่นกระหาย พร้อมที่จะขย้ำฉันได้ตลอดเวลาอีก

“มันจะเจ็บได้ยังไง กูทำไม่เจ็บ!!”

“มันเจ็บ!! อันนั้นมันโขดหินนะหลังถลอกกันพอดี พี่กระแทกแยมเบาที่ไหนกัน!!” อย่าว่าฉันพูดจาทะลึ่งนะ! ฉันพูดตามความจริง!

“เออ! มันไม่เจ็บไง เอาเบา ๆ เป็นอยู่ มึงจะกลัวไรเนี่ย!” พี่เขาพูดขึ้นอย่างเอาแต่ใจ แล้วแกะกระดุมเสื้อนักศึกษาของเขาที่ฉันใส่อยู่ออก ด้วยมือที่สั่นเทา

“พี่อย่ามาทะลึ่ง” ฉันรีบรวบเสื้อที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำเอาไว้ แล้วแกะมือปลาหมึกของพี่โฟนออก ก่อนที่เขาจะถอดมันออกได้สำเร็จ พลางทำท่าเดินเบี่ยงไปทางอื่น

แต่แล้ว!

“เดี๋ยวเหอะ!!” พี่โฟนก็รวบร่างของฉันเอาไว้ในอ้อมกอด ก่อนจะล้วงเข้ามาสัมผัสกับจุดอ่อนไหวของฉัน แล้วซุกไซ้ซอกคอของฉันอย่างหื่นกระหาย

ทำไมทำเหมือนอดอยากขนาดนี้ ทั้งที่เมื่อวันก่อนเราก็พึ่ง... จะผ่านอะไรกันมานี่นา!

“อื้ออ!! ไอ้พี่บ้า ไอ้พี่โรคจิต.. อ๊ะ วิปริต! ทะ ทุเรศ!”

“ด่ากูแบบนี้ เดี๋ยวหลังได้ถลอกจริง ๆ ซะหรอก” มือข้างหนึ่งของพี่โฟนกำลังลูบคลำกลีบกุหลาบของฉัน ส่วนอีกข้างก็กำลังแกะกระดุมเสื้อออกด้วยความทุลักทุเล

ความรู้สึกนี้มันหวาบหวิวมากเหลือเกิน ร่างกายของฉันมันเริ่มรู้สึกเสียวขึ้นมาจนแทบจะยืนไม่ไหว

“พี่...”

“ขออ่อนเลยเหรอ?” เสียงแห่บพร่าถามขึ้น แล้วร่างของฉันก็ถูกต้อนกลับไปยืนพิงโขดหินตามเดิม พร้อมกับเสื้อนักศึกษาที่ถูกปลดกระดุมออกจนหมด เผยให้เห็นชุดชั้นในสีชมพูของฉันอีกครั้ง “อย่าดันกูออกได้ป่ะ”

เขาเอ็ดฉันแล้วรวบมือของฉันที่ดันแผงอกของเขาเอาไว้ ก่อนจะดึงเข้าหาตัวเขาจนร่างกายของเราแนบชิดกัน

เขายกขาข้างหนึ่งของฉันให้เหยียบหินเล็ก ๆ แถวนั้น

“อ๊ะ!” พี่โฟนล้วงเข้ามากอบกุมน้องสาวของฉันเอาไว้ แล้วค่อย ๆ บดขยี้เม็ดเสียวของฉันด้วยนิ้วของเขา ฉันจิกนิ้วลงบนบ่าของเขาเอาไว้เพราะความเสียวซ่าน ส่วนพี่โฟนเขาก็ยิ่งทำแรงเรื่อย ๆ

ืทำให้ฉันยอมได้แล้ว เขาคงดีใจสินะ!

“ไม่ต้องอายน่า แถวนี้ไม่มีคนจริง ๆ” เขาเอ่ยขึ้นแล้วดันนิ้วร้ายเข้าไปสำรวจภายในของฉัน

“อืออ รู้แล้ว อ่าส์” ฉันเผลอร้องครางออกมา ทำให้พี่โฟนเผยรอยยิ้มออกมาทันที แล้วขยับนิ้วเข้าออกแบบนั้นเร็วบ้าง ช้าบ้าง จนฉันเกือบจะเสร็จเขาก็ดึงนิ้วของเขาออกช้า ๆ

“ตากูบ้างละ”

พี่โฟนว่าแล้วถอดกางเกงของเขาลงเล็กน้อย งัดความเป็นชายออกมาสูดอากาศ แต่นั่นทำให้ฉันถึงกับเบือนหน้าหนีเพราะความเขินอาย

“ฟังเสียงน้ำไปด้วยนี่ท่าทางจะฟินน่าดูเลยว่ะ” กางเกงในของฉันถูกแหวกออกไปด้านข้าง พร้อมกับมีบางอย่างสัมผัสน้องสาวของฉัน

ฉันหลับตาพริ้มรอท่อนเอ็นร้อนของเขาสอดเข้ามาด้วยหัวใจที่เต้นแรง ตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก ไม่เคยคิดว่าจะมีอะไรกันในสถานที่โจ้งแจ้งแบบนี้มาก่อน

“ไม่มีถุง”

สวบบ!!

“ห๊ะ อร้ายย!!” ในช่วงที่ฉันเปิดเปลือกตาออกเพราะคำว่าไม่มีถุงของเขา พี่โฟนก็ดันท่อนเอ็นเข้ามาจนมิด

ฉันรู้สึกจุกและเจ็บนิดหน่อย แต่นั่นก็ยังไม่น่าตกใจเท่า..!

เรากำลังจะมีอะไรกันแบบไม่ได้ป้องกัน!

“อ๊าาา ฟินฉิบหายเลย!”

“ทำไมพี่ถึงไม่ป้องกัน!!” ฉันว่าอย่างเง้างอน ตีแผงอกของพี่โฟนรัว ๆ เพราะความไม่รู้จักป้องกันของเขา เมื่อกี้ฉันเองก็ไม่น่าหลับตาเลย ควรจะรู้สึกตัวเร็วกว่านี้

“แบบนี้มันฟินกว่า”

“อ๊ะ อั๊ก! พะ พี่มันคนนิสัยเสีย” แก่นกายร้อนกระแทกเข้าออกช้า ๆ ฉันมองท่อนเอ็นที่มันผลุบ ๆ โผล่ ๆ เข้ามาภายในของฉันอยู่อย่างนั้น จนพี่โฟนประครองใบหน้าของฉันขึ้นแล้วโน้มตัวเข้ามาจูบฉัน

ฉันพยายามจูบตอบรับเขาถึงแม้ว่ามันจะไม่ค่อยเซียนเท่าไหร่ก็เถอะ

“กอดคอกูไว้ เดี๋ยวล้มเอานะ” เขาพูดอย่างแผ่วเบา ฉันเลยยอมคล้องคอเขาเอาไว้ และให้เขากระแทกเข้าออกได้สะดวกที่สุด

“หัวแตกตายไป อึก อ๊ะ! ก็ยังดีกว่าท้อง!” ฉันยังพูดทำนองว่างอนเขาอยู่อะไรทำนองนั้น

“งั้นกูเดินไปเอาถุงยางให้ไหมล่ะ จะได้สบายใจ” ร่างสูงพูดขึ้นแล้วทำเหมือนกับว่าเขาจะทำแบบที่พูดจริง ๆ แต่มาถึงขนาดนี้แล้ว.. ใครมันจะไปทนรอเขาได้ละ ให้เขาถอดท่อนเอ็นของเขาออกไป ก็เหมือนทำร้ายตัวเองทางอ้อม!

“อะ! ไม่ต้อง!!” ฉันรีบจับแขนของเขาเอาไว้ ไม่ยิมปล่อยให้เขาเดินออกไป พี่โฟนยิ้มราวกับว่าพอใจในการกระทำของฉัน ก่อนที่เขาจะกระแทกกระทั้นเข้ามาอย่างเป็นจังหวะ

“ก็แค่นี้!”

______________________________________________

ทุกคนเข้าใจช้ะม้ะ🥺✨

ว่าแอดอยากแต่งNC+แต่แต่งไม่เป็น งงมาก😑

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***