จตุมหาราชิกา

"ฉันไม่เชื่อหรอก !!!!! ว่าสวรรค์และนรกมีจริง ๆ น่ะ !!!!"

"อย่าพูดอย่างนั้นสิวา ถ้าพูดแบบนั้น มันไม่ต่างจากการลบหลู่เลยนะ..."

"ถ้ามีจริงก็ออกมาสิ !!!! จะหลบ ๆ ซ่อน ๆ เพื่ออะไร"

.

.

.

.

.

ทำไมกัน...ทำไม...ถึงเป็นแบบนี้ ฉันมองร่างตัวเองที่นอนอยู่ แต่ฉัน...ไม่ได้อยู่ที่ร่าง

"ไม่จริงน่า..."

"ตื่นแล้วหรือ..."

"แก...เป็นใครน่ะ !!!"

ฉันตกใจที่อยู่ ๆ ก็มีคนเข้ามาในห้องนอน

"เจ้ามิจำเป็นต้องรู้หรอก..."เขาพูดและหันไปมองที่ร่างของฉัน

หรือว่า..."แกมาเอาวิญญาณฉันเหรอ !!!!"

ไม่ผิดแน่...นี่ฉันตายแล้วงั้นเหรอ

"ไม่...เจ้ายังไม่ตาย นี่เป็นเพียงแค่ดวงจิตที่หลุดจากร่างเท่านั้น ข้าเพียงแค่นำมันออกมา แต่เดี๋ยวข้าก็จักนำไปคืน"

อะไรกัน...

"งั้นจะรออยู่ทำไมล่ะ !!!! ก็รีบ ๆ ทำให้กลับไปสักทีสิ !!!!"

"คงจะไม่ได้ คนที่ลบหลู่ความตายอย่างเจ้า จักต้องได้เรียนรู้..."

"เรียนรู้ ? เรียนรู้อะไร"

"เจ้าคงเคยได้เรียนใช่หรือไม่ ว่าสวรรค์นั้นมีกี่ชั้น"

"ก็เคยสิ...ทำไมจะไม่เคย ไอ้เรื่องน่าเบื่ออย่างนั้น"

เหอะ !!! จะเรียนไปเพื่ออะไรก็ไม่รู้

"งั้นเจ้าจงตอบคำถามเรา ว่าสวรรค์แต่ละชั้นชื่ออะไร"

อะไรเนี่ย !!!!!

"เออ ๆ ได้

ชั้นที่หนึ่งก็ จตุมหาอะไรสักอย่าง

ชั้นที่สองก็ ดาวกระดึง

ชั้นที่สามก็ ย่ามาอะไรเนี่ยแหละ

ชั้นที่สี่ก็ ดุสิต ที่ชื่อเหมือนสวนสัตว์อะ

ชั้นที่ห้าก็ นิมมารไรสักอย่าง

ชั้นที่หกก็ สวัสดี

ชั้นที่เจ็ดอันนี้จำไม่ได้แฮะ "

"..."

คนที่อยู่ตรงหน้ามองมาที่ฉันด้วยแววตาเดือดดาน อะไรกันฉันก็พูดให้แล้วไง

"นี่เจ้าเคยเรียนธรรมะหรือไม่ !!!!"

"เรียนสิ !!!!"

"ตอนนี้เจ้าอยู่ชั้นอะไร !!!"

อะไรของหมอนี่วะ !!!!

"เรียนจบแล้วทำไม"

"เจ้าลอกเพื่อนระหว่างเรียนสินะ"

อะไรของมันเนี่ย !!!!!!

"ครูให้เอากระดาษเข้าห้องสอบ..."

"หึ...ข้าว่าแล้ว เจ้าคงจักไม่ตั้งใจเรียนเลยสิท่า"

"วิชาน่าเบื่อแบบนั้นจะเรียนไปทำไม"

"มันจำเป็นกับเจ้า งั้น...เราจะเริ่มพูดให้เจ้าฟังแล้วกันนะ"

คนที่อยู่ตรงหน้าเริ่มเดินไปที่เตียง แล้วนั่งลงพร้อมกับเริ่มพูดออกมา

"สวรรค์ชั้นที่หนึ่ง มีนามว่า จตุมหาราชิกา เป็นที่อยู่ของเทพยดา มีท้าวมหาราช ๔ พระองค์ปกครอง คือ ท้าวธตรัฐมหาราช ท้าววิรุฬหกมหาราช ท้าววิรูปักษ์มหาราช ท้าวเวสสุวัณมหาราช มีอายุขัย ๕๐๐ ปีทิพย์ ก็เท่ากับ ๙ ล้านปีมนุษย์ น่ะแหละ สวรรค์ชั้นนี้ คือสวรรค์ที่ถ้าเหล่ามนุษย์ทำบุญมามากกว่าการทำบาปนิดหน่อย ก็จะไปเกิดที่นั่น แต่จะเกิดเป็นอะไรก็แล้วแต่กรรมที่ทำมา เช่นทำบุญด้วยการตักบาตรด้วยอาหารร้อนจัด เพื่อตั้งใจที่จะทำให้คนทานปากพอง ก็จักไปเกิดเป็นเปรต สวรรค์ชั้นนี้ไม่ต่างจากการอยู่บนโลกมนุษย์ มีเหตุการให้เกิดการทะเลาะวิวาท ต่อสู้อยู่มากมาย จึงทำให้ต้องมีผู้ปกครองถึงสี่องค์ ปกครองกันองค์ละทิศนั่นแหละ"

เอ๋...

"แปลว่าอยู่บนสวรรค์ก็ใช่จะเจอแต่เรื่องดี ๆ ใช่มั้ย"

"อืม...ผู้ที่อยู่สวรรค์ชั้นบนสามารถลงมาที่ชั้นล่างได้ แต่ชั้นล่างก็มิอาจขึ้นไปชั้นบนได้"

อะไรกัน...

"แบบนั้นไม่ขี้โกงไปหน่อยเหรอ"

"เจ้าว่าคนทำบาปสมควรได้รับสิ่งดี ๆ หรือไม่เล่า"

เอ๊ะ !!! ฉันส่ายหน้าไปมา ไม่อาจพูดได้

"นั่นแหละ...เราจึงต้องทำเช่นนี้ เอาล่ะต่อไปก็คือ...ดาวดึงส์สินะ"

โปรดติดตามตอนต่อไป

ไรท์ : พึ่งเคยเขียนการ์ตูนความรู้จริง ๆ จัง ๆเลยค่ะ ยากมาก หวังว่าจะชอบนะคะ เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะTT

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***