ตอนที่3 รถชน

สองเดือนผ่านไปเร็วเหมือนดังสายลม ลาล่าหายจากอาการป่วยเธอรีบขับรถไปหาธวินเพื่อการหย่า

ในตอนนี้หัวใจของลาล่ามีแต่ความเกลียดชังให้กับธวินเธอเดินตรงเข้าไปหาธวินในห้องทำงาน เอกสารสีขาวดูแล้วมีความสะอาดสะอ้าน​ถูกฟาดลงด้านหน้าของธวิน

::ลาล่า!! เสียงของธวินที่แข็งกร้าว​พูดชื่อของลาล่่าด้วยความโมโห

ลาล่านั้นรู้ดีว่าธวินจะไม่ยอมเซ็นใบหย่าให้เธออย่างแน่นอนสาเหตุ​เพราะเขานั้นคิดว่าลาล่าเป็นคนที่ทำให้เขาไม่ได้แต่งงานกับมิล่าน้องสาวของเธอ

:ธวิน~ นายยังต้องการอะไรจากชั้นอีก แค่นี้ยังไม่สะใจนายอีกรึไง นายต้องการให้ฉันตายไปเลยใช้มั้ย นายถึงจะพอใจ นายถึงจะให้อภัยและนาย... ถึงจะยอมหย่ากับฉัน

ธวินนั้นเมื่อได้ยินคำพูดนั้นของลาล่าทำให้เขาปวดใจขึ้นมาอีกครั้งอย่างจังแต่ธวินนั้นก็เก็บลงไปได้อย่างรวดเร็ว

::ใช้ ฉันต้องการให้เธอตายๆและหายไปซะได้ก็ดี เธออยากทำให้ฉันไม่สมหวังในความรักมากหนิ อย่างนั้นเธอก็ไม่สำควรได้เหมือนกัน

ตอนนี้แก้มนวลขาวของลาล่าเต็มไปด้วยน้ำตา ความรักที่เธอให้เขามาทั้ง9 ปี เขาไม่เคยเห็นค่ามันเลยสักนิด ถึงแม้ตลอดเวลาสามปีที่เธอได้แต่งงานกับเขามานั้นก็ตาม

มันทำให้ใจของลาล่าเจ็บขึ้นมาอีกครั้ง ทั้งความแค้นเรื่องลูก เรื่องความรักที่เขาไม่เคยเห็นและไม่เคยมีให้สักนิด ทำให้เธอเดินออกมาอย่างเสียใจ

ธวินนั้นคว้าแขนลาล่าไว้และผลักเธอไปชนกับผนังห้องอย่าจัง โอ๊ย!! เสียงที่ทั้งอ่อนแอ่และนุ่มนวลพูดขึ้นด้วยความเจ็บปวดแขนของธวินจับใบหน้าของลาล่าไว้และบีบมันด้วยความโกรธ​มืออีกข้างหนึ่งก็กดแขนของลาล่าไว้กับผนังอย่างหนัก

::เธอคิดที่จะมาแค่พูดเรื่องอย่า พอฉันไม่เซ็นก็กลับไปอย่างงั้นเหรอ เธอรู้มั้ยว่าฉันต้องเสียเวลาทำงานไปกับคนอย่างเธอตั้งเท่าไหร่

ธวินปัดหน้าของลาล่าทิ้งและเดินไปอย่างเย็นชา

::เออะ!! ฉันลืมบอกไป อย่าหวังว่าฉันจะอย่ากับเธอ เพราะฉันจะทรมาน​เธอยู่อย่างนี้จนเธอตายๆไปนั้นแหละ

ธวินหันหลังเดินไปอย่างไร้เยื่อใย ทิ้งให้ร่างกายที่ขาวนวลและอ่อนที่ไร้กำลังนั่งทรุดลงกับพื้นพร้อมน้ำตาที่ไม่หยุดไหล

กริ้งๆๆ เสียงรินโทน​โทรศัพท์​ลาล่าดังขึ้น เสียงของผู้ชายอีกคนที่มีน้ำเสียงอ่อนหวานและคำพูดไพเราะ

พี่ชาน!! น้ำเสียงของลาล่าสั่นครอนขึ้นมาอีกครั้ง ลาล่า!!เธอเป็นอะไรไป ตอนนี้เธออยู่ที่ไหนเดียวพี่ไปรับ

ชานเป็นพี่ชายสมัย​เด็กที่สนิทที่สุดของลาล่า และเป็นเพื่อนสนิทของธวิน ชานนั้นแอบชอบลาล่าตั้งแต่เด็กๆ โดยที่ธวินนั้นก็รู้มีแต่ลาล่าเธอเท่านั้นที่ไม่รู้ตัว

:ตอนนี้ฉันอยู่ที่บริษัทของธวิน~ พี่มาหาชั้นหน่อยได้มั้ยคะ...

- ได้ เธอรอฉันที่นั้นน่ะ เดียวฉันไปหา

ชานมาถึงบริษัทของธวิน ก่อนเขาจะเดินไปหาลาล่าที่หน้าประตู ชานได้เห็นธวินเดินอยู่กับมิล่า ชานนั้นเดินเข้าไปชกหน้าธวินอย่างจัง!! ตุ๊บ!

::ชาน!! นี่นายกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วนายเป็นบ้าอะไรของนาย

-ฉันกลับมาเมื่อไหร่นายไม่ต้องรู้หรอก แต่ที่ฉันชกนายวันนี้เพราะนายทำให้ลาล่าเจ็บปวดใจ

::ฮึ! ที่แท้ที่เป็นเหมือนหมาบ้าแบบนี้เพราะผู้หญิงที่สกปรกแบบนั้นเหรอ

-สกปรกเหรอ นายนั้นแหละที่สกปรกธวิน จิตใจนายทำด้วยอะไร เมื่อ4ปีก่อน ฉันยอมไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ เพื่อไปตัดใจจากลาล่า

: เพื่อให้เพื่อนรักอย่างนายและคนที่ฉันรักมีความสุข นายเคยให้สัญญา​กับฉันว่านายจะดูแลลาล่า แต่ตอนนี้นายกำลังทำอะไรอยู่ ทั้งฆ่าลูกของนายเอง และยังทำร้ายลาล่าอีก

คำพูดจองชานทำให้คนที่มิล่าที่ยืนอยู่ข้างๆ หงุดหงิดเพราะเธอรู้ว่าคนที่ธวินนั้นรักไม่ใช้เธอแต่เป็นลาล่า เพียงแต่ตอนนี้ธวินนั้นคิดว่าลาล่าเป็นคนทำให้ชีวิตของเค้าเสียอิสระ​ภาพ​

นี่!!หยุดน่ะ เสียงของลาล่าตะโกนออกมาทำให้ชานที่กำลังจะชกธวินนั้นชะงัก​ลง

::ฮึ ทำไมหละ พอได้ยินเสียงผู้หญิงคนนั้นแล้วคิดถึงมากเลยเหรอ แค่เสียงผู้หญิงคนเดียวทำให้หมาบ้าที่อัดฉันที่เป็นเพื่อนสนิทของนายมานานหยุดลงได้

::ผู้หญิงคนนั้นเก่งดีนี้ จับฉันแต่งงานด้วยได้ยังไม่พอ คิดจะเอาเพื่อนสนิทอย่างนายไปด้วย ฉันเตือนนายไว้อย่างน้ะ ระวังตัว​ไว้หละก่อนที่นายจะโง่หลงรักยัยนั้นเหมือนกับฉัน

คำพูดของธวินนั้นทั้งดูถูด และเหยียบย้ำลาล่า ชานนั้นทนฟังคำพูดของธวินไม่ได้จึงชกหน้าธวินต่อ แต่ตอนนี้ธวินนั้นได้ชกกลับชานเหมือนกัน

-ธวิน! นายลืมไปแล้วเหรอที่ความรักที่นายเคยมีให้กับลาล่า นายชอบรอยยิ้มที่ลาล่าให้ไม่ใช้เหรอความรู้สึกทั้งหมดที่นายเคยมีนายลืมไปเเล้วเหรอ 3ปีมานี้นายเคยรับฟังลาล่าบ้างมั้ย? นายรู้สึงเจ็บปวดมั้ยที่เห็นลาล่าร้องไห้

คำพูดของชานนั้นทำให้ธวินลืมความรู้สึกของตัวเองที่เคยรักลาล่าไป ธวินนั้นเหลือบสายตาไปทางลาล่า เขาได้เห็นมิล่าที่กำลังจะผลักลาล่าไปทางรถบรรทุก

::ลาล่าระวัง!! ทำให้ชานนั้นหันไปมองทางลาล่าด้วยความตกใจ

ลาล่าหันไปด้วยความตกใจ เเต่ก็สายเกินไปมิล่านั้นได้ผลักลาล่าเข้าหารถบรรทุกอย่างแรง

แว็ปหนี่งนั้นธวินได้เห็น รอยยิ้มที่ลาล่ายิ้มให้โดยที่เขาไม่เห็นมานานกว่า3ปี ก่อนที่จะโดนรถชน ตอนนั้นธวินมีความรู้สึกผิดเข้ามาอย่างถามโถม

ปัง!!! เสียงของรถยนต์ที่กระทบกับร่างกายของลาล่าดังสนั่นร่างกายของลาล่ากระเด่นไปไกลจากที่ที่อยู่มาก

ทำให้คนที่กำลังทะเราะกับอย่างชานและธวินหยุดลงชานนั้นได้รีบวิ่งเข้าไปหาลาล่า ส่วนธวินนั้นตอนนี้เขาช็อกที่เห็นคนที่เขาเคยรักของเขาล้มลงกับกองเลือดที่ไหลออกมาไม่หยุด

ชานที่กำลังจะอุ้มลาล่าไปนั้นได้โดนธวินตัดหน้าไปก่อน

::แกร่กๆ เสียงล้อเตียงนอนผู้ป่วยด้วยความเร็ว ร่างกายของหญิงสาวที่เคยขาวชมพูเหมือนดังซากุระตอนนี้กลับกลายเป็นร่างกายที่ขาวซีดและเย็นเฉียบ

ธวินได้ส่งลาล่าถึงห้องฉุกเฉิน เสื้อที่เรียบร้อยสะอาดสะอ้านที่ลาล่าเคยจัดไว้อย่างเรียบร้อยในตู้เสื้อผ้าตอนนี้กลับเป็นเสื้อที่ยุ่งเหยิง​และเปื้อนไปด้วยเลือดของลาล่า

::ลาล่าฉันขอโทษ เธออน่าเป็นอะไรไปนะ ฉันขอโทษลาล่า

ชานที่เห็นเพื่อนเป็นอย่างนั้นเขาจึงไปนั่งข้างๆธวินและปลอบเขาด้วยความเสียใจ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***