สาวน้อยฮู้ดดำ

"แฮ่กๆๆ... ให้ตายสิ ชั้นว่า ชั้นจะไม่ยุ่งแล้วนะ สุดท้ายก็อดไม่ได้จริงๆ" สาวน้อยนัยตากลมโต คิ้วหนาดกดำ ใบหน้าขาวซีดที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ กับลมหายใจถี่ๆ ที่เหมือนกำลังวิ่งหนีอะไรบางอย่าง ตอนนี้เธอกำลังแอบอยู่ซอกตึก ตรงข้ามกับต้นไม้ใหญ่ ที่ไม่ค่อยมีคนพลุกพล่าน มีเพียงแสงไฟสลัวๆ ที่ส่องสว่างมาจากเสาไฟริมถนน

ดวงตาของเธอกวาดมองไปรอบๆ เพื่อดูให้แน่ใจว่า มีใครตามหลังมาหรือเปล่า?

"เฮ้อ.... วุ่นวายกับผียังไม่พอ ต้องวิ่งหนีคนอีกหรอเนี่ย" เธอบ่นกับตัวเองเบาๆ พรางคิดหาวิธีจัดการกับสถานการณ์ที่เธอเพิ่งประสบมาเมื่อกี้

"นี่เธอ.... เธอโดนคนๆนั้น ทำร้ายจนตายใช่หรือเปล่า" เธอหันไปถามใครบางคน ที่ตามเธอมา แต่ข้างกายเธอกลับไม่มีใคร มีเพียงสายลมอ่อนๆพัดผ่าน กับเสียงรถที่วิ่งบนถนน

"ช่างเถอะ ยังไงชั้นก็มองไม่เห็นเธออยู่ดี แถมไม่ได้ยินสิ่งที่เธอจะพูดด้วย เห้อ....." เธอถอนหายใจยาวๆ ด้วยความหนักใจ

"เอาไงดีวะ" เธอครุ่นคิด สักแปปนึง "โทรหาตำรวจแล้วกัน"

แต่ทันใดนั้นเอง เสียงไซเรนรถตำรวจ และรถพยาบาลก็ดังขึ้น เธอจึงคว้าฮู้ด ออกมาจากกระเป้สีดำที่เธอสะพายมา แล้วหยิบแมสมาใส่ปิดไว้ครึ่งหน้า "ดีนะ ช่วงนี้เป็นช่วงโควิด ใส่แมสได้ คนไม่สงสัย" จากนั้นเธอก็เดินออกมาจากซอกตึก ก้าวย่างออกมาอย่างช้าๆ หันซ้ายหันขวา ดูว่ามีใครหรือเปล่า

"เราไปกันเถอะ" เธอพูดลอยๆขึ้นมาแล้วมุ่งหน้าไปยังที่ที่คนกำลังมุงกันและมีเสียงพูดคุยกันจ้าระหวั่น

ณ สถานที่เกิดเหตุ ริมคลอง

สาวน้อยนัยตากลมโต สีน้ำตาล จับจ้องไปยังร่างหญิงสาวที่นอนคว่ำหน้า ร่างของหญิงสาวผู้นั้นเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำดำเขียว ผมเผ้ายุ่งเหยิง ปกคลุมใบหน้า ปากของเธอมีเลือดแห้งเกรอะกรังเกาะอยู่ และมีรอยฟอกช้ำจากการถูกตบตีหลายครั้ง จากที่เห็นสภาพศพ พอจะเดาได้ว่า เธอถูกทำร้ายร่างกายอย่างทารุณ และไร้ความปราณี

สาวน้อยนัยตากลมโต กวาดตามองไปยังผู้คนที่อยู่ตรงหน้าเธอ แต่แล้ว...ดวงตาของเธอก็ไปหยุดอยู่ที่ชายผู้หนึ่ง ที่กำลังมองร่างอันไร้วิญญาณ ด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย มีเม็ดเหงื่อผุดออกมาจากใบหน้า ยืนกอดอกจ้องมองร่างที่ไร้วิญญาณ มุมปากของเขากระตุกยิ้มขึ้นนิดๆ

"โหดร้ายจริงๆเลย ใครกันมันช่างทำแบบนี้ได้" เสียงป้าที่ยืนดูเหตุการณ์คนนึงพูดขึ้นมา

"ก็นั่นน่ะสิ ยังสาวยังแส้อยู่เลย ใครกันนะ มันช่างโหดเหี้ยมขนาดนี้" เสียงป้าอีกคนพูดตอบ

"ก็จะอะไรได้ล่ะ คงไม่พ้นเรื่องชู้สาวนั่นแหละ สวยแบบนี้ อาจจะไปยั่วใครเข้า" ป้าอีกคนที่สวมเอี๊ยมแม่ค้าพูดขึ้น

"ก็ไม่แน่หรอกนะคะ อาจจะเป็นคนใกล้ตัวของผู้หญิงคนนี้ทำก็ได้ ท่าทางเขาคนนั้นคงแค้นเธอมากเลยนะ ถึงได้ทำกับเธอขนาดนี้" สาวน้อยเจ้าของดวงตากลมโต พูดขึ้นเบาๆ

"หนูๆ หนูรู้เหรอ ว่าใครเป็นคนทำ" ป้าที่ยืนอยู่ข้างๆ ยื่นหน้ามาถาม ทุกคนที่อยู่รอบๆ หันมามอง

"หนูไม่รู้หรอกค่ะ ว่าใครเป็นคนทำ คนที่รู้ก็มีแค่เธอคนนี้เท่านั้น ที่รู้และบอกเราได้" สาวน้อยนัยตากลมโต พยักหน้าขึ้นลงหนึ่งที แล้วมองไปยังร่างไร้วิญญาณที่อยู่ตรงหน้า "เธอเท่านั้น ที่จะบอกได้" เธอย้ำคำพูดนั้น

"กรี๊ดดดด...... ฮือๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงกรีดร้องของผู้หญิงคนนึงที่ยืนดูเหตุการณ์ดังขึ้น เธอสวมเสื้อยืดธรรมดา นุ่งกางเกงขาสั้นเหนือเข่าสีดำ ผมยาวปะบ่า ไว้ผมหน้าม้า หน้าตาจิ้มลิ้ม แต่ดวงตาของเธอกลับเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตาที่ไหลพราก แววตาของเธอดูนิ่งสงบตรงข้ามกับเสียงกรีดร้องของเธอที่สุดแสนจะทรมาน

"มันฆ่ากู! มึงฆ่ากูทำไม! กูไปทำอะไรให้มึง!" สาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มตะโกนลั่น สายตาของเธอจับจ้องไปยังร่าง ที่นอนแน่นิ่งอยู่ตรงหน้า ทุกคนที่อยู่ที่นั่น ต่างตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

"หนู.... หนูเป็นอะไรลูก" ป้าคนนึงนั่งยองๆ ถามสาวน้อยที่นั่งอยู่กับพื้น ซึ่งดวงตาของเธอจับจ้องไปยังร่างที่อยู่ข้างหน้า อย่างไม่ละสายตา

"ฮือๆๆๆๆ มันฆ่าหนูๆ ทำไมๆ" สาวน้อยคนนั้นได้แต่พูดซ้ำๆ กับน้ำตาที่ไหลไม่ยอมหยุด

จากนั้นก็มีเจ้าหน้าที่ตำรวจเดินเข้ามาในที่เกิดเหตุ

"เกิดอะไรขึ้น" เสียงลุงตำรวจถาม

"ท่าทางจะผีเข้า" ป้าแม่ค้า กระซิบตอบ ทำให้ลุงตำรวจหันมามองหน้าอย่างงงๆ

สาวน้อยใส่ฮู้ด เจ้าของดวงตากลมโตค่อยๆเดินเข้าไป แล้วหยุดอยู่ด้านหลังของสาวน้อยที่ร้องไห้ ทำให้สาวน้อยคนนั้นสะดุ้ง จากนั้นสาวน้อยใส่ฮู้ดก็พูดขึ้นว่า "ไม่ต้องกลัว ชั้นไม่ทำอะไรเธอหรอก" สาวน้อยพูดด้วยเสียงเรียบเฉย ในขณะที่ดวงตาของเธอจ้องไปยังร่างที่นอนอยู่ตรงหน้า แล้วพูดในใจว่า 'ถ้าเธออยากให้คนที่ทำร้ายเธอได้รับกรรม เธอต้องบอกกับทุกคนเดี๋ยวนี้'

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***