เธอตั้งชื่อ แซ่ ไว้ให้น้องสาวว่า "จางชิงเยียน" แซ่โจว ชื่อหานหลิน คิดไปก็พยักหน้าไป เธอมองมือตนเองที่ด้านและแตกเลือดซึมจึงรีบไปต้มน้ำเพื่อล้างมือ "เราต้องดูแลตัวเองดีๆ ไม่งั้นเวลาน้องสาวมาจะเจ็บตัวได้" เธอบ่นกับตนเอง ใช่ตอนนี้นางไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว นางยังมีน้องสาวอีกคน แม้นว่าจะไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่นางจะทำให้น้องสาวลำบากเพราะนางไม่ได้
นางเดินเท้าเข้าไปในเมือง ใช้ผ้าปิดหน้าไว้ ไปที่หลังจวน จวนหนึ่งแอบปีนทางต้น ฝไม้เข้าไป นางไม่เคยทำแบบนี้ แต่หลังจากที่นางได้รู้จักอรอุมา นางก็คิดนางต้องทำทุกอย่างเพื่อปูทางไว้ให้น้องสาวนาง
แม่ของนางนั้นเป็นหญิงสาวที่มาจากเมืองหลวง ไม่ใช่คนเมืองเสวี่ยเป่ย เป็นบุตรสาวคนที่ 8 ของจวนราชครู เป็นบุตรสาวของอนุคนที่ 5 ที่ไม่ได้ตั้งใจเพราะครอบครัวของยายเจี่ยอินนั้นเป็นความลับที่ไม่มีใครรู้แม้นกระทั้งท่านราชครูเองก็ไม่รู้ แต่ก่อนที่แม่ของนางจะสิ้นใจได้บอกเล่าเรื่องราวทุกอย่างแก่นาง ดังนั้นนางก็จะบอกต่อแก่น้องสาว เมื่อตอนที่ไปจากที่นี่แล้ว ดังนั้นเจี่ยอินต้องไปเอาของสำคัญที่แม่ของนางให้ไว้ซึ่งนางซ้อนไว้อย่างดีในถ้ำเสือหรือก็คือในเรือนของฮูหยินใหญ่นั่นเอง เพราะเอาไว้ใกล้ตัวนาง ไม่มีทางที่นางจะรักษามันไว้ได้แล้วความลับของท่านยายก็จะถูกเปิดเผย
แต่เจี่ยอินคิดว่าอรอุมา น้องสาวเธอนั้นสามารถไปที่นั้นได้แน่นอน น้องสาวนางเก่ง น้องสาวนางฉลาด ดังนั้นนางก็ต้องเป็นที่พึ่งให้น้องสาวได้
เมื่อเจี่ยอินเข้าไปในจวนได้ นางรู้ว่าเวลาไหนเป็นช่วงที่จะปลอดคนและตรงจุดไหนจะไม่มียามเฝ้า จากนั้นก็เข้าไปเปลี่ยนเป็นชุดหญิงรับใช้ด้วยความที่นางรำบากมาพักใหญ่ผิวจึงคลำและดูแทบไม่ออกว่านางคือใครเคยเป็นใครมาก่อน นางเดินไปที่เรือนฮูหยินใหญ่
"นี่เจ้าน่ะ เป็นใครหน้าไม่คุ้น" ฮูหยินใหญ่ถาม เมื่อเห็นสาวใช้ที่ไม่คุ้นหน้าเดินเข้ามาในเรือนตน
เจี่ยอินเคยมาครั้งหนึ่งแล้ว จึงกล่าวว่า "ข้าน้อย หลิงอันน้องสาวพี่หลิงอิน ที่เคยมาแทนพี่สาวเมื่อเดือนก่อนเจ้าคะ วันนี้พี่สาวไม่ค่อนสบายจึงให้ข้าน้อยมาแทนอีกครั้งเจ้าคะ"
"ออ เจ้าเคยมาครั้งนึ่ง อืม!ใช่ๆ จะไปทำอะไรก็ไปเถอะ" นางจำได้ว่าเด็ดคนนี้เคยมา แต่ตอนนั้นเด็กคนนี้ดูมีน้ำมีนวลกว่านี้ ตอนนี้ผอมลงมาก ช่างเถอะไม่ใช่เรื่องของนาง คิดเช่นนั้นก็เฉยไป
เจี่ยอินลอบถอนหายใจ จากนั้นก็เข้าไปทำความสะอาด ถูพื้น ปัดกวาด เหมือนไม่ได้สนใจอะไร เพราะนางรู้ว่ายังมีคนแอบสงสัยและมองนางอยู่ จึงทำเป็นว่าทำหน้าที่สาวใช้ตามปกติ จนได้เวลาที่ทุกคนตายใจนางจึงเดินไปหาหัวหน้าสาวใช้ "พี่สาวเจ้าคะ ข้าขอไปปลดทุกข์หน่อยเจ้าคะ"
หัวหน้าสาวใช้จึงพูดขึ้นว่า "เจ้าก็ทำงานหลายชั่วยามแล้วถือว่าไปพักด้วยแล้วกัน"
"ขอบคุณพี่สาวคนสวยเจ้าคะ" เจี่ยอินแอบชมหัวหน้าสาวใช้เพื่อให้นางไม่สงสัย จากนั้นก็รีบเดินไปทางห้องน้ำจริงๆ แต่เข้าไปแป๊บเดียว พอแอบมองก็เห็นว่ามีคนตามมาจริงๆ พอเห็นนางเข้าห้องน้ำพวกนางก็รีบเดินกลับไป พอพ้นหลังคนสอดแนมนางก็รีบวิ่งไปที่ข้างต้น เหม่ยฮวาแหวกต้นนิดนึงก่อนจะขุดโดยใช้ปิ่นไม้ขุดเมื่อมีคนเดินผ่านก็แสร้งว่าพรวนดิน จนพบกล่องเงินขนาดเท่าฝ่ามือ ที่รูปทรงของกล่องนั้นทำให้โค้งงอเหมาะแก่การเก็บซ่อน นางจึงยึดเข้าไปในขาแถวๆข้อเท้าแล้วเอาเชือกผูกไว้ เมื่อเสร็จเรียบร้อย นางจึงแอบวิ่งไปที่ห้องน้ำทำว่าพึ่งเดินออกมา เป็นจังหวะที่สางใช้สอดแนมกลับมาพบพอดี "พี่สาวคนสวยมาตามข้ารึ พอดีเลยจ๊ะข้าทำธุระเสร็จพอดี" นางไม่ลืมหยอดคำชม
สาวใช้นางนั้นได้ยิมว่าตนสวยก็ยิ้ม "อืม เห็นเจ้ามานานแล้ว ยังไม่กลับไปสักที เดี๋ยวก็โดนว่าเอาหรอก"
"พอดียืนนานทำให้มันช้านะเจ้าคะ เช่นนั้นเราเถอะเจ้าคะ" เจี่ยอินกล่าวแบบเกรงๆ เหมือนกลัวมาก จนเมื่อเสร็จงานตกค่ำ นางก็ออกมาจากจวน นางรีบเดินตรงไปที่เพิงเล็กๆหลังวัดร้าง
เมื่อครบ 3 วัน นางก็ล้มตัวลงนอนที่เพิง พร้อมกับกั้นทุกอย่างไว้อย่างดี
เช่นเดียวกันกับอรอุมา ที่ปิดโทรศัพท์ไว้เพื่อความสะดวกในการเดินทาง
เมื่อทั้งสองได้พบหน้ากันก็กอดกันกลม พร้อมกับถามสาระทุกข์สุกดิบ
"พอๆๆได้แล้วพวกเจ้า เอ้า!นี่คือแหวนมิติที่สามารถเอาอะไรออกมาก็ได้ มันเป็นของพวกเจ้า หยดเลือดลงไปเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของมันซะ ออ!อีกอย่างมันเป็นแฝดกันหรือก็คือ มันคืออันเดียวกัน แต่พวกเจ้าอยู่คนละที่ สามารถเข้ามาหากันได้ แต่ไม่นาน เข้าใจนะ" เทพผู้ให้กำเนิดกล่าว
"ขอบคุณค่ะ/เจ้าคะ" เจี่ยอินและอรอุมากล่าวพร้อมกัน
เมื่อได้ทุกอย่างครบและร่ำลากันเรียบร้อย สองพี่น้องก็เดินหน้าไปแทนอีกคน
"น้องสาวพี่เจ้าอาจจะลำบากหน่อยนะ พี่ขอโทษ" เจี่ยอินกล่าวพร้อมน้ำตา
"เช่นกันค่ะ พี่ต้องเข้มแข็งนะ พี่ยังมีฉันเสมอเข้าใจนะ" อรอุมาพูดปลอบพี่สาวตนเอง
เจี่ยอินพยักหน้าตอบรับใช่ เธอต้องเข้มแข็งเพื่อน้องสาวเธอ
ทั้งสองสาวรับของทุกอย่างและพรที่ขอแล้วก็เดินกลับไปทันที
..................................................................................
อรอุมาที่อยู่ในร่างเจี่ยอินลืมตาขึ้นมา "นี่พี่อยู่แบบนี้รึ บ้าไปแล้ว ไหนว่าเป็นลูกสาวเจ้าเมือง...." เมื่อมองในมือตนก็พบว่ามีสมุดเล่มหนึ่ง ที่บอกเล่าเรื่องราวและชื่อใหม่ที่พี่สาวตั้งให้เธอ "อืม..ก็เพราะดี" เมื่อล้วงเข้าไปในอกเสื้อก็พบว่าพี่สาวเธอเขียนเล่าประวัติครอบครัวและความลับท่านยายของเธอ เธอจึงรีบเผาทิ้งทันที ที่เผาได้เพราะข้างที่นอนมีกองถ่านที่ที่มีไฟกองอยู่ พี่สาวคงกลัวว่าเธอจะหนาวแน่ๆ อรอุมาก็แอบยิ้มๆ
"ต่อไปนี้เราคือ จางชิงเยียน แซ่"จาง" ใช้ตามท่านยายเรอเนี่ย" เมื่อคิดได้เช่นนั้นก็ลุกขึ้นมองซ้าย แลขวา
"งั้นก็ฝึกวิชาก่อนแล้วค่อยเดินทางทวงของที่จวนเจ้าเมือง ก่อนไปเมืองหลวง" คิดได้เช่นนั้นก็เข้าไปในแหวนมิติก่อนที่จะนั้งอ่านตำราเคล็ดลับวิชาต่างๆจนครบทุกเล่ม จากนั้นก็ออกมานั่งทำสมาธิเพื่อปรับสมดุลในร่างกาย "นี่โดนวางยาให้ไม่สามารถฝึกวรยุทธ์ได้เรอเนี่ย อื!แล้วฉันจะไปเอาคืนให้"
เมื่อเป็นเช่นนั้นเธอก็เข้าไปในแหวนมิติใหม่เพื่ออ่่นตำราแพทย์ รวมทั้งตำราอื่นๆทุกเล่นจนไม่มีให้อ่านอีก ด้วยพรที่ขอเธอจึงอ่านได้รวดเร็วแถมยังจำได้มั้งหมดอีกด้วย
แต่ด้วยพรอีกข้อ เธอจึงเอ่ยขึ้นว่า "ถูกวางยาก็ต้องป่วย รวมอยู่ในพรห้ามป่วย ท่านอย่ามาโกงข้า ขับพิษให้ข้าเลยนะท่าน" อรอุมาทวง
เทพผู้ให้กำเนิดที่กำลังนั่งคุยกับเทพโชคชะตา ได้แต่ถอนหายใจ
"ถูกของนางนี่น่า ท่านขัดไม่ได้หรอกนะ ฮ่าๆๆๆรีบทำมห้นางก่อนที่นางจะโวยวายดีกว่านะท่าน" เทพโชคชะตากล่าว
"ไม่ช่วยข้ายังจะมาซ้ำเติมอีก เฮ้อ!!" ว่าพลางล่ายเวทย์ขับพิษให้อรอุมาทันที
ชิงเยี่ยนนั่งลงทำสมาธิอีกครั้งก่อนทึ่รวบรวมสมาธิพุ่งไปที่จุดตันเถียนที่ท้องน้อยเพื่อเปิดเป็นตัวเชื่อมต่อ ซึ่งวิธีการคือทำจิต - กายแล้วลมหายใจออกเบา ๆ ยาว ๆ จนสุดปลายลมซึ่งตรงปลายลมนั้นให้คำเตือนหรือบอก "กับตัวเองถึงความเป็นหนึ่งเดียวกันของตัวเรากับธรรมชาติตามหลัก" เทียนเหรินเหออี "คนกับฟ้าเป็นหนึ่งเดียวกัน
เมื่อเชื่อมติดแล้ว จะสัมผัสได้ถึง "พลังชี่" ที่เกิดขึ้น
"พลังชี่" คือการโจมตีถึงการทำงานของระบบกำลังทำงานของระบบปฏิบัติการพลังอำนาจสั่งสมจากที่ผู้ฝึกสามารถเชื่อมโยงเป็นหนึ่งเดียวกับอาการ "ของการเกิดพลัง ชี่ที่สำคัญคือความรู้สึกว่ามีคำสั่งไฟฟ้าแปลบปลาบที่ปลายนิ้วมือทั้งสองข้างมีแรงขับและดูดซับสอดประสานกับเพลงรวมทั้งอาการชาเล็กน้อยของมือทั้งสองข้าง ในกรณีบางกรณีผู้ฝึกจะรู้สึกว่าเกิดกระแสอุ่นร้อนตรงข้ามบั้นเอวโดยเฉพาะจังหวะไตทั้งสองข้างทั้งอุ่นและสบายและอาการอื่น ๆ อีกมากที่ในยามปกติจะไม่เลื่อนหรือไม่แสดงอาการเหล่านี้
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 39
Comments