Who knows? #4

"หะ?.."

"ไม่ต้องมาทําหน้างงเลย เพลิงนั้นแหละเรียกนาวีว่า'สาวน้อย' มิหนำซ้ำยังชวนเข้าห้องอีก"

หนุ่มร่างหนาถึงกับชะงักไม่คิดว่าตนเมาขนาดเรียกชายเป็นหญิง แถมชวนไปทําสิ่งนั้น(?)อีก

"คงเมาหนักจริงๆแล้วล่ะ.." เพลิงกล่าวพรางกุมขมับ

จู่ๆเสียงโทรศัพท์ของสาวน้อยก็ดังขึ้น

"คะ? ไม่ลืมค่ะๆ" ผู้จัดการสาวกล่าวพร้อมยิ้มแห้งผ่านไปสักพักผู้จัดการสาวก็ตัดสาย

"เป็นอะไรอีกล่ะ หน้าตาหมาไม่-"

"หยุดเลยนะเพลิง"

เหมยถอนหายใจดังเฮือกก่อนปล่อยตัวนั่งลงบนโซฟาข้างๆเพลิง

"เพลิง..วันพรุ่งนี้ไปถ่ายภาพโปรโมทหนังนะ"

"เรื่องอะไร?"

"Secret of Vee ความลับของวีอ่ะ"

"เหมยไม่เคยบอกนิ ไปรับงานมาตอนไหน?" ชายหนุ่มพยายามคิด เพราะเหมยไม่เคยบอกเรื่องที่จะไปเป็นนักแสดงให้กับหนังเรื่องนี้

"เมื่อสองอาทิตย์ก่อน"

"ทําไมเหมยไม่บอก?"

"เอาตามตรงนะ.." เหมยกล่าวพร้อมสีหน้าเศร้าโศก เมื่อเพลิงเห็นสีหน้าอย่างนั้น พลันนึกไปว่าเหมยต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆถึงไม่บอกเขา

"เหมยลืม"

เพล้ง!

เมื่อเหมยพูดจบ ความคิดของเขาจู่ๆก็ดับวูบ

"เห้ย พีคขนาดทําแก้วตกเลยเหรอ?" เหมยหัวเราะคิกๆพรางชี้ไปทางเศษแก้ว

"ไอ้น้องเหมย!!!"

ฝั่งของนาวี

"ไอ้คุณนาวี"เสียงของผู้จัดการหนุ่มคุ้นหูของเขาดังขึ้นมา

"อะไร? จะสุภาพหรือหยาบคายเลือกมาสักอย่าง"

"เมื่อวานนายไปทําอะไรที่ทาวน์เฮ้าส์?" นาวีมองเข้าไปในดวงตาสีนํ้าตาลของผู้จัดการหนุ่ม ในแววตาเตมไปด้วยความโกรธแค้นอะไรบางอย่าง

"จะโกรธอะไร ไม่มีข่าวหรอก" นาวีไม่สนใจผู้จัดการขี้บ่นและอ่านนิตรยาสารต่อ

"เอ่อ..นายรู้จักหนังเรื่อง'ความลับของวี'รึเปล่า"

"อ่า..รู้จัก ทําไม"

หนังเรื่อง'Secret of Vee ความลับของวี' เป็นเรื่องราวของสาวน้อยที่เติบโตกับธุรกิจร้านกาแฟนามว่า 'วี' เธอฝันอยากจะเป็นผู้ที่คว้ารางวัลนักแสดงนําหญิงยอดเยี่ยมสักครั้งในชีวิต แต่เพราะธุรกิจร้านกาแฟที่พ่อเธอมอบให้ก่อนเสียชีวิตเหมือนเป็นตัวรั้งเธอไว้ จนกระทั่งได้เจอท่านประธานบริษัทชื่อดัง ทําให้เธอได้เดินตามความฝันและความรักที่เธอได้วาดฝันไว้..

"เมื่อสักสองสัปดาห์ก่อนผู้กํากับเขาติดต่อมาให้นายเล่นในบท 'ภาคิน' อ่ะ"

"ภาคิน?"

"ตัวร้ายของเรื่องนั้นแหละ"

ตัวร้าย 'ภาคิน' เป็นน้องชายไม่แท้ของพระเอก โดยตัวละครมีนิสัยเกลียดชัง ริษยา แถมยังแอบชอบแฟนพี่ชายตนเองอย่างวีอีก

"ฉันคิดว่าบทมันไม่เหมาะกับนายเลยปฏิเสธไป"

"โทร.ไปหาผู้กํากับคนนั้น แล้วบอกว่าฉันจะเล่น" นาวีพูดด้วยเสียงเย็นชาและสนใจกับนิตรยาสารต่อ

"เฮ้อ~ นายนี่เอาแต่ใจจริงๆเลยนะ"

"ยังไม่โทร.ไปอีก"

"ครับๆคุณนาวี"

พอพูดจบกวินรีบหยิบโทรศัพท์แล้วกดโทรออก

วันถัดมา..

ณ กองถ่าย