ณ บ้านทาวน์เฮ้าส์แห่งหนึ่งในย่านธุรกิจ
"ขอบคุณมากเลยนะคะคุณนาวี ถ้าไม่มีคุณนาวีมาช่วยพยุงเพลิง วันนี้ก็คงไม่ได้กลับ"
"ไม่เป็นไร"
หนุ่มผมยาวเอ่ยก่อนที่จะทิ้งร่างใหญ่ของคนเมาลงบนโซฟาสีขาว
"ขอโทษด้วยนะคะ.."
"ขอโทษเรื่องอะไร?"
"ที่เจ้าตัวดีนี่มันไปพูดล่วงเกินคุณนาวีน่ะค่ะ"
พอเอ่ยจบหญิงสาวร่างเล็กไม่รีรอหยิกหูของชายที่กําลังหลับไหล
"อ..โอ้ย!"
"เอาซะให้เข็ด ถ้าหายเมาแล้ว จะหนักกว่านี้อีก"
"เอ่อ..คุณนาวีคะ"
เมื่อหยิกหูจนสะใจแล้วเจ้าตัวก็รีบหันมาหาชายหนุ่มผมยาว
"ครับ?"
"นี่นามบัตรฉันค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"
หญิงสาวร่างเล็กยื่นบัตรพร้อมสีหน้าเป็นมิตร
ใครเล่าจะไม่รับสิ่งของจากหญิงสาวหน้าตาเอ็นดู?
นาวีคิดในใจก่อนจะรับมา
"ดิฉันชื่อดอกเหมยค่ะ หรือเรียกว่าน้องเหมยก็ได้ค่ะ"
"ครับน้องเหมย"
จู่ๆสาวน้อยก็เงียบสะงัด แก้มของใบหน้าที่น่าเอ็นดูแดงจนคล้ายลูกพีชและลามไปถึงใบหู เมื่อชายหนุ่มที่สาวต่างชื่นชอบมาเรียกชื่อคนแบบนี้ด้วยเสียงนุ่มนวลแบบนี้ จะมีใครทนไหว?
"งั้นผมไปแล้วนะครับ"
นาวีเดินไปที่ประตูก่อนจะส่งยิ้มให้ดอกเหมย
"ค ค่ะ.."
ผู้จัดการสาวโบกมือกลับ เมื่อชายหนุ่มที่ได้ฉายางามกว่าผู้หญิงกลับไปแล้ว สาวน้อยก็รีบเอาหมอนมาจิก
"ฉันรักเขา!!!!"
ใครจะไปรู้เล่า? ว่าผู้จัดการสาวของหนุ่มนักแสดงที่หน้าตาหล่อเหลากลับไปเป็นแฟนคลับของหนุ่มหน้าหวาน
"นี่เพลิง ถ้านายได้ครึ่งของคุณนาวีเขาสักหน่อยฉันคงไม่ต้องเหนื่อยแบกนายกลับ"
ผู้จัดการสาวพูดแซะชายที่นอนหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวก่อนจะหลับตาลงด้วยความเหนื่อยล้า
"มารับฉันหน่อย"
ที่หน้าบ้านทาวน์เฮ้าส์สีเทา ชายหนุ่มผมยาวยืนโทร.ไปหาผู้จัดการส่วนตัว
"เดี๋ยวส่งโลเคชั่นไปให้"
เมื่อพูดจบหนุ่มผมยาวก็ตัดสายและส่งโลเคชั่นตามที่คุยไว้กับคนปลายสาย
08:20
"หืม..น้องเหมย?"
คนที่หลับไหลมาทั้งคืนก็ตื่นขึ้นพร้อมอาการปวดหัว
"ดื่มนี่สิ"
ผู้จัดการสาวยื่นแก้วสีดําให้หนุ่มที่เหมือนกําลังแฮงค์
"ขอบใจ"
"ฉันเหนื่อยแทบตาย ดีนะที่มีคนมาช่วย"
"ใคร?"
ผู้จัดการสาวยิ้ม
"ไม่บอก~"
"บอกมาเถอะน่า น้องเหมยคนสวย"
เพลิงเอ่ยพร้อมเสียงออดอ้อน
"อย่ามาทําเสียงอย่างนี้นะ เหมือนแมวตัวใหญ่อ่ะ"
"ตกลงเป็นใคร? อย่าบอกนะว่าแฟนเหมยอ่ะ"
"ไม่ช่ายย~ ช่วงนี้แฟนเหมยยุ่ง"
ชายหนุ่มร่างหนาลุกขึ้นนั่ง พยายามนึกถึงเมื่อคืนว่าใครเป็นคนช่วยผู้จัดการสาวแบกตนกลับมา
"ถ้าเพลิงตอบได้ เหมยให้เลยอ่ะ ห้าสิบบาทถ้วน"
"แค่ห้าสิบ? ไม่เล่นด้วยละ" ชายหนุ่มพูดพรางบิดขี้เกียจ
"เห้ยๆ ช้าก่อน เหมยอยากให้เพลิงทายคนนี้จริงๆ"
ชายหนุ่มชะงักแม้สงสัยว่าทําไมผู้จัดการของตนต้องให้ความสําคัญขนาดนี้ด้วย แต่ก็ต้องเล่นไปตามเกม จู่ๆเขาก็นึกถึงภาพชายหนุ่มหน้าหวานที่ตนเจอหน้าร้านเหล้า
"ไอ้หน้าหวาน..?"
"ใช่ๆคนนั้นแหละ ที่เหมยเคยเล่าให้ฟังไง ว่าผู้ชายอะไรงามกว่าผู้หญิงอ่ะ นาวีอ่ะนาวี"
"ไม่เห็นสวยเลย"
"แต่ก็สวยขนาดเพลิงเรียกเขาว่า'ผู้หญิง'อ่ะนะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 7
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments