Who knows? #2

หลังจากวันนั้น นาวีได้ยินเสียงซุบซิบลอยล่องไปทั่วทุกที่โดยหัวข้อบทสนทนานั้นน่ะหรือ? ถ้าไม่ใช่พ่อหนุ่มหน้าหวานผมยาวก็..พ่อหนุ่มเปลวเพลิง

"น่าหงุดหงิด.."

หนุ่มผมยาวพูดพึมพำกับตนโดยที่ไม่รู้ว่าผู้จัดการตัวดีกําลังฟังอยู่

"เรื่องพ่อหนุ่มเปลวเพลิงเหรอ?"

"หืม? ช่วงนี้นายรู้ใจฉันแปลกๆนะ"

"ก็มีอยู่ไม่กี่เรื่องที่ทําให้นายมานั่งหน้ามุ่ย ถ้าไม่ใช่เรื่องเรตติ้งละคร ก็คงเป็นเรื่องศัตรูที่สามารถทําให้นายมานั่งด้วยสีหน้าแบบนี้"

หนุ่มผู้จัดการเอ่ย เขาสนิทกับหนุ่มผมยาวนี้ไม่น้อย จึงรู้ท่าทีของหนุ่มที่นั่งข้างๆเขา

"เลิกกองแล้วใช่ไหม งั้นฉันขอตัว"

หนุ่มผมยาวหยิบเสื้อนอกตัวโปรดก่อนจะเดินตรงไปประตูตรงหน้า

"ฉันไป-"

"ไม่ล่ะชอบใจ ฉันจะไปเดินเล่น'คนเดียว'สักหน่อย เดี๋ยวฉันขับกลับคอนโดเอง"

หนุ่มผมยาวพูดพรางเปิดประตูออกไปจากห้องแต่งตัวทิ้งผู้จัดการของเขาให้นั่งอย่างโดดเดี่ยว

ณ ถนนตอนกลางคืน

ทางทั้งสองข้างเต็มไปด้วยร้านค้า แสงไฟสว่างจ้า

นาวีไม่ค่อยได้มีบรรยากาศแบบนี้รอบตัวบ่อยนัก บางครั้งเวลาอยากจะออกมาเดินเล่นผู้จัดการตัวดีของเขาก็พยายามรั้งจนเขาตัดใจ

"แม่สาวตรงนั้นน่ะ"

หนุ่มผมยาวสะดุ้ง ไม่เคยมีใครทักเขาแบบนี้มาก่อน ถึงแม้หน้าตาเขาจะหวานมากขนาดไหน แต่ร่างกายเขาก็บ่งบอกว่าเป็นชาย ทั้งสูง ทั้งมีกล้ามเนื้อแม้จะน้อยกว่าชายที่เข้ายิมเป็นประจําทั่วไปหน่อยก็ตาม แต่ก็ดูยังไงก็เป็นชาย

"แม่สาว~"

"หืม?"

นาวียังคงตกใจกับคําพูดของชายคนคล้ายเมาจนไม่รู้ว่าชายผู้นั้นเดินโซเซเข้ามาใกล้เขาเพียงใด

"เจียนหั่ว!"

คนนี้น่ะหรือเจียนหั่ว?

เมื่อได้สติหนุ่มผมยาวรีบหันมาทางคนเมาที่ตัวสูงกว่าเขาสัก6ซม. นาวีสํารวจใบหน้าเจ้าของฉายาพ่อหนุ่มเปลวเพลิง

"มองหน้ากันแบบนี้?.."

หนุ่มผมยาวชะงักเพราะสายตาที่มีเสน่ห์ของอีกฝ่ายจ้องมาที่เขา

"เดี๋ยวจับมาจูบเลย"

สิ้นสุดประโยคร่างหนาจู่ๆก็ทิ้งตัวลงบนร่างของหนุ่มผมยาว

"คุณนาวี!?"

ผู้หญิงคนหนึ่งที่ตะโกนเรียกชื่อของชายร่างหนารีบวิ่งมาทางนาวี

"ขอโทษแทน เพลิง ด้วยนะคะ"

"อ่า ผู้จัดการของเขาสินะครับ"

หนุ่มผมยาวพยายามยิ้มกลบเกลื่อนความหนักที่เขาต้องแบกรับชายร่างหนานี้เอาไว้ ผู้หญิงตัวเล็กๆข้างหน้าเขารีบดึงตัวของเจียนหั่วออกไป

"คงดื่มหนัก ขอโทษแทนเพลิงอีกครั้งด้วยนะคะ"

"เพลิง?"

"ชื่อไทยในวงการเขาน่ะค่ะ"

ผู้จัดการหญิงยิ้มอย่างสดใสให้หนุ่มผมยาว

"คุณนาวีนี้หน้าสวยอย่างที่เขาลือกันจริงด้วยค่ะ"

หนุ่มผมยาวไม่สนใจคําชมของผู้จัดการสาวแม้แต่นิด เขาเห็นว่าผู้จัดการสาวสีหน้าไม่ค่อยดี คงเป็นเพราะพ่อหนุ่มเปลวเพลิง

"ให้ผมช่วยพยุงไหมครับ?"

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ"

"แม่สาวน้อย ไปที่ห้องพี่ไหม ไม่มีใครรู้หรอก" เมื่อคนเมาพูดจบ เจ้าตัวก็จับคางของนาวี

"เดี๋ยวเถอะเพลิง!"

"โอ้ย!"

มือของสาวผู้จัดการก็รัวตีที่ฝ่ามือของหนุ่มร่างหนาทันที

"ไม่เป็นไรหรอกครับ"

ถึงแม้เขาจะพูดแบบนั้นแต่มือของเขาก็กําหมัดแน่นพร้อมชกคนที่อยู่ตรงหน้า แต่เป็นเพราะเขาสงสารสาวน้อยตรงหน้าที่ต้องแบกรับร่างหนักๆ เขาจึงอาสาช่วยพยุง

ใจเย็นๆไว้นาวี ไม่ต่อยคนเมา ไม่ต่อยคนเมา..

"ดิฉันคงต้องรบกวนคุณนาวีจริงๆแล้วล่ะค่ะ.."

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***