กำเนิดใหม่

สวัสดีครับท่านผู้อ่านทุกท่าน ผมชื่อ ลูกน้ำ นรินทร์ เมืองฤดี อายุ 30 ปี ตอนนี้ผมพึ่งเป็นวิญญาณมาหมาดๆ เนื่องจากผมเสียชีวิตด้วยการสำลักน้ำมูกตัวเอง ใช่! คุณฟังไม่ผิดหรอกครับ ผมสำหรับน้ำมูกตัวเอง ตาย!!! อนาถฉิบหาย

และตอนนี้ผมก็มาอยู่ตรงหน้าฆาตกรที่ฆ่าผมแล้ว

"ก็บอกแล้วไงว่าข้าไม่ได้ฆ่าเจ้า" นี้คือเทพแห่งโชคชะตาของผมครับ เขาเป็นคนดึงวิญญาณของผมมาจากร่าง และข้างๆ ผมก็มีเด็กสาววัยรุ่นคนหนึ่งที่ใส่ชุดจีนโบราณหน้าตาสะสวยนั่งคุกเข่าอยู่ข้างๆ ผม

"ท่านช่วยข้าด้วยเถิด" และเธอกำลังขอร้องให้ผมไปอยู่ในร่างของเธอและแก้แค้นให้เธอได้สำเร็จ

นางเล่าว่านางชื่อ ไป๋เหมยหลิน อดีตฮองเฮาที่ถูกเจียงกุ้ยเฟยใส่ร้ายว่าฆ่าลูกของนาง จึงต้องอาญาให้ไปอยู่ตำหนักเย็นเพราะบิดาของนางได้ขอเอาไว้ เดิมทีนางเป็นคุณหนูรองตระกูลไป๋ เป็นลูกสาวท่านราชครู ซึ่งเป็นอาจารย์ของกษัตริย์และเชื้อพระวงศ์ทุกพระองค์ นางตกหลุมรักองค์ฮ่องเต้ ซ่งจินหลงตั้งแต่อายุ 10 ขวบ

"เอ่อ....10 ขวบนี่ ผมยังกระโดดน้ำคลองเล่นอยู่เลยนะ" เหมยหลินก้มหน้าด้วยความเขินอาย ก่อนที่จะเล่าต่อ

นางก็เลยไปขออดีตฮ่องเต้ออกสมรสพระราชทานเพื่อให้นางได้เป็นฮองเหาคู่บัลลังก์ฮ่องเต้ แต่ซ่งจินหลงผู้นั้นดันมีคนรักอยู่แล้ว ดังนั้นพอนางแต่งเข้าวังไปเขาก็ไม่ได้เข้าหอกับนางซ้ำยังรังเกียจเดียดฉันท์นางอย่างกับสัตว์เดรัจฉาน นางถูกเจียงกุ้ยเฟยพี่เป็นคนรักขององค์ฮ่องเต้ใส่ร้ายว่าฆ่าลูกสาวองค์แรกของเขา เลยปลดนางออกจากตำแหน่งฮองเฮา และแต่งตั้งเจียงกุ้ยเฟยขึ้นเป็นฮองเฮาแทน นับตั้งแต่นั้นนางก็ถูกฮองเฮาองค์ใหม่ทำร้ายร่างกายมาตลอดโดยที่องค์ฮ่องเต้ไม่ได้รับรู้ จนถึงแก่ความตาย นั้นเลยทำให้นางแค้นใจเป็นอย่างมาก นางไม่เคยฆ่าสัตว์ตัดชีวิตและไม่เคยทำร้ายใครก่อนเหตุใดนางถึงต้องพบชะตากรรมเช่นนี้

พอผมฟังแล้วก็รู้สึกว่านี่มันพล็อตนิยายหรือยังไง พระเอกคือ ฮ่องเต้ ฮองเฮาองค์ใหม่คือนางร้ายที่แอ๊บเป็นนางเอก อดีตฮองเฮาก็คือนางเอกตัวจริง แต่ขอโทษ! พระเอกโง่เง่ามองมารยาหญิงไม่ออกอย่างนี้ กูไม่เอา! พระเอก อะไรนะ อ่อนโยน รักความยุติธรรม แต่อดีตฮองเฮาถูกใส่ร้ายมึงไม่ถามอะไรเขาสักคำ พอคนรักออกปากว่าเป็นเหมยหลินเชื่อคนรักแม่งทุกคำ ลูกของตัวเองหรือเปล่าก็ไม่รู้

โว้ยยย คิดแล้วก็หงุดหงิด

"เจ้าตกลงช่วยนางเถอะ ด้ายแดงนางกับฮ่องเต้ได้ขาดออกจากการเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ร่างของนางก็เป็นของเจ้าแล้ว" ผมเงียบไปสักพัก

"ก็ได้ ช่วยก็ได้ แต่ขอพร 3 ข้อ ผมถึงจะยอมช่วย ถ้าไม่อย่างนั้นผมจะไปป่าวประกาศทั่วสวรรค์ว่าเทพแห่งโชคชะตาทำงานผิดพลาดดึงวิญญาณที่ยังไม่หมดอายุขัยออกมาตามใจตนเอง" เมื่อได้ยินดังนั้นเทพแห่งโชคชะตาก็ถึงกับเหงื่อตก ต้นเป็นเทพมาเป็นหมื่นปียังไม่เคยเห็นใครกล้าขู่เทพขนาดนี้มาก่อน

"ได้" เทพแห่งโชคชะตากัดฟันตอบ

"ข้อแรก ขอให้เหมยหลิน มีความรักที่ดีและมีคนรักที่ดีด้วย ชาตินี้ทุกข์ทนทรมานมามากพอแล้ว ต่อไปก็ขอให้นางมีความสุขก็แล้วกัน" เหมยหลินรู้สึกซาบซึ้งใจทั้งๆ ที่พวกเราไม่รู้จักกัน แต่เขาก็ขอพรให้นางได้มีความสุข

"ข้อสอง ขอให้ร่างที่ผมได้เข้าไปอยู่เป็นวิชกัญญา"

"เดี๋ยว วิชกัญญา คืออะไร" เทพแห่งโชคชะตาถามด้วยความสงสัย

"วิชกัญญา คือ ผู้หญิงที่ร่างกายอาบไปด้วยยาพิษที่รุนแรงเป็นอย่างมากทำให้ผิวของพวกนางเปลี่ยนเป็นสีฟ้าหรือน้ำเงิน ทุกส่วนในร่างกายของนางก็คือพิษ ไม่ว่าจะเป็น เลือดหรือน้ำตา สิ่งที่สามารถพลางร่างกายที่เต็มไปด้วยยาพิษของนางได้ก็คือใบโหระพาเพียงอย่างเดียวเท่านั้นและวิชกัญญาจะสามารถถ่ายทอดอำนาจนี้ให้แกบุตรสาวคนแรกของนางเท่านั้น ผมขอพรนี้เพื่อใช้ป้องกันตัว" เทพแห่งโชคชะตาถึงกับอึ้งทันทีที่ได้ยินเรื่องเหล่านี้ออกมาจากปากของผม และยิ่งอึ้งมากไปกว่าเดิมเมื่อได้ยินความคิดของผม

'เลือดเพียงหยดเดียวก็สามารถฆ่าได้ทั้งกองทัพ'

"ได้ พรข้อนี้ได้" เทพแห่งโชคชะตาบอกออกไปอย่างข่มขื่น เพราะว่าตนรับปากไปแล้วว่าจะให้พรตามที่ลูกน้ำขอ

"ข้อสุดท้าย ขอสร้อยคอ สร้อยข้อมือ และสร้อยข้อเท้า เป็นสร้อยใบโหระพาทั้งหมด แล้วก็ขอให้ผมมีลูกชายด้วย"

"ได้ ข้าจะให้ของขวัญอีกชิ้นหนึ่งก็แล้วกัน" พอจบคำพูดของเทพแห่งโชคชะตาแสง 5 สีก็พุ่งตรงมายังร่างกายของผม ก่อนที่เทพแห่งโชคชะตาจะส่งผมเข้าร่างของเหมยหลิน

......สนุกแน่งานนี้.....

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***