แม็กซ์เติบโตขึ้นเรียนสูงขึ้นต้องใช้เงินมากขึ้น แต่เอสแก่ลงแถมร่างกายไม่ได้ปกติเหมือนเก่า การทำไร่ข้าวโพดคนเดียวจึงกลายเป็นหนัก พวกเขาเลยปรึกษากันว่าจะจัดการกับปัญหานี้อย่างไรดี
แม็กซ์เสนอให้ลดพื้นที่การทำไร่ข้าวโพดลงเหลือครึ่งเดียว อีกครึ่งหนึ่งให้ทำเป็นทุ่งเลี้ยงม้า เพราะตอนนี้เนื้อม้ากำลังเพิ่มความนิยมในตลาด แทนที่เนื้อวัวที่มีปัญหาในด้านการปนเปื้อนเชื้อต่างๆมากมาย
โดยใช้เงินทุนจากมรดก ที่เขาได้รับจากเงินประกันชีวิตพ่อ(จูเนียร์)กับแม่(เกว็นเดอริน)ของเขา
เอสตกลงตามข้อเสนอนั้น หลังจากการเก็บเกี่ยวล็อตสุดท้ายในฤดูใบไม้ร่วงจึงเริ่มดำเนินการปรับปรุงพื้นที่ให้พร้อม เพื่อการเริ่มต้นกิจการใหม่ของครอบครัว
กลับบ้านช่วงซัมเมอร์การช่วยงานลุงในฟาร์มจึงกลายเป็นหน้าที่ของเขา
แม็กซ์รับหน้าที่ไถพรวนดินเพื่อเตรียมไว้สำหรับปลูกหญ้าทำเป็นทุ่งเลี้ยงม้า เสร็จแล้วกำลังขับแทร็กเตอร์กลับบ้าน เห็นรถลุงที่ออกไปซื้อเมล็ดพันธุ์หญ้าเลี้ยงสัตว์เลี้ยวเข้ามาพอดี เขาจึงขับแทร็กเตอร์ตามหลังไป ป่านนี้อาหารเที่ยงที่ยายทำไว้คงชืดหมดแล้ว
"หิวจะแย่!" แม็กซ์เอามือลูบท้องไปมาเพื่ออวดว่าหิวจริงๆ
"หิวจะแย่! หลานคงจะไม่กินจานชามเข้าไปด้วยหรอกนะ" ยายว่าแม็กซ์หัวเราะขำ ยายพูดถูก เขาเป็นคนกินเก่งมาตั้งแต่เด็กแต่ตัวไม่รู้จักโต ตั้งแต่เข้าเรียนที่ซิลเวอร์สตาร์มาได้ปีการศึกษาหนึ่งนี้ เขารู้สึกว่าร่างกายของตัวเองหนาขึ้นมานิดหน่อย กว่าจะเรียนจบเขาคงเป็นชายหนุ่มอกหกศอก
ช่วงบ่ายหลังลงพันธุ์เมล็ดหญ้าในทุ่งเสร็จแล้ว แม็กซ์นั่งคุยอยู่กับลุงที่ชานบ้าน แสงแดดเริ่มหุบหายแต่ไอร้อนยังมีอยู่ เอสเอื้อมหยิบเบียร์กระป๋องเย็นเฉียบในลังน้ำแข็งส่งให้แม็กซ์
"ขอบคุณครับ!" สองลุงหลานกำลังนั่งปรึกษาถึงแผนงานขั้นต่อไป เห็นมัสแตงสีเบอร์กันดีเจ้าเก่าเลี้ยวเข้ามา วิ่งห้อฝุ่นตลบวนเป็นเกลียวตามความเร็วของรถ รถจอดลงคนขับเปิดประตูลงมาไอโขลกสำลักฝุ่น
"สองคนพ่อลูกคู่นี้ขับรถไม่ผิดกัน" เอสว่า
"หวัดดีฮะเอส" มาร์ตินยิ้ม เขานัดกับแม็กซ์ไว้ว่าจะไปเที่ยวในเมืองกันคืนนี้
"อย่ากลับดึกมากนะแม็กซ์" (ยาย)
"อย่าไปมีเรื่องมีราวกันล่ะ!" (ลุง)
"ครับ!" หลังรับคำผู้ใหญ่แล้วสองหนุ่มพากันออกไปตะเวนหาความสนุกสนานตามประสาวัยรุ่น
ตีสอง... เสียงรถจอดที่หน้าบ้าน มาร์ตินมาส่งแม็กซ์กลับ
"ขับดีๆมาร์ตี้"
"ไว้เจอกันใหม่ อาทิตย์หน้าปาร์ตี้ที่น็อธเบย์ เตรียมใจไว้เพื่อนสาวๆเพียบ!"
"บาย!" แม็กซ์ไขประตูเข้ามายังเห็นลุงนั่งอ่านหนังสืออยู่
"ยังไม่นอนอีกหรือครับ!" ตั้งแต่ลุงเหลือขาข้างเดียว ไม่สะดวกในการขึ้นลงชั้นบนก็ได้ยึดเอาห้องนั่งเล่นเป็นห้องนอนไปโดยถาวร แถมด้วยเจ้าจอร์จและโทรทัศน์เป็นเพื่อนนอน
"ฝันดีครับ!"
"อื้อ!ไปนอนเถอะ" เอสตอบแล้วแหงนขึ้นไปดูนาฬิกา ถ้าเทียบกับเขาสองคนพี่น้องแล้ว แม็กซ์นับว่าเป็นเด็กดีไม่น่าเป็นห่วง คิดไปคิดมาก็พาลให้คิดถึงคนที่จากไป เอสถอนหายใจก่อนเอนตัวเหยียดนอนบนโซฟา ค่อยๆเข้าสู่ห้วงนิทรา
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 28
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments