lstorla/Golden Princess กำเนิดเจ้าหญิงสีทอง

ตอนที่2 ชายลึกลับ

หลังจากที่อาเรียหนีออกมาจากราชวังได้ เธอก็รีบมุ่งตรงไปที่ป่า ด้านหลังของราชวังเพื่อหลบหนีไปยังท่าเรือ แฮลมีนอแคล ที่จะพาคนที่จะไปสอบเป็นรูทไปยังสนาบสอบโดยตรง โดยป่าที่เธอมานั้น คือป่าช้าที่ว่ากันว่ามีวิญญาณร้าย สิงสถิตอยู่ แต่เธอก็ไม่ได้เชื่อเรื่องนี้ และเดินเข้าไปในป่าแบบหน้าตาเฉย แต่ทว่าพอเธอก้าวเข้าไปในป่าเพียงก้าวเดียวเธอก็รู้สึกได้ถึง อากาศที่เย็นขึ้น ทำให้เธอรู้สึกได้ถึงความหนาว และในตอนนั้นจู่ๆ ก็มีเสียง เสียงนึงดังขึ้นมา มันคือเสียงของผู้หญิงที่กำลังร้องไห้อยู่ ด้วยความสงสัยเธอจึงพยายามหาต้นต่อของเสียงนั้น โดยเธอก็ได้ตระโกนถามไป "ใครนะ ใครอยู่แถวนี้" ด้วยเสียงที่สั่นคลอน แต่ก็ไม่มีใครตอบกลับมา พร้อมทั้งเสียงร้องไห้นั้นก็ดังขึ้นจากเดิม เลยยิ่งทำให้เธอสงสัย เธอจึงรวบรวมความกล้า และเดินตามเสียงนั้นไป เธอค่อยย่องเดินไป ตามเสียงและยิ่งเดินไปเท่าไหร่เสียงก็เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ จนเธอเดินมาเจอกับเด็กสาวคนหนึ่ง กำลังยืนเช็ดน้ำตาและร้องไห้อยู่ เธอจึงถามว่าเด็กคนนั้นเป็นใคร แต่เด็กสาวคนนั้นก็ไม่ตอบ เธอจึงจะเข้าไปปลอบเด็กคนนั้น แต่เด็กคนนั้นก็ไม่ให้เธอแตะตัวเลย

และเด็กสาวก็ได้พูดด้วยเสียงที่กำลังกลัวว่า "ช่วยตายหน่อยจะได้มั้ยคะ " เมื่ออาเรียได้ยินแบบนั้นเธอก็ตกใจเป็นอย่างมาก เธอจึงถามซ้ำไปว่า เธอบอกว่าไงนะ แต่เด็กสาวคนนั้นก็ตอบมาเหมือนเดิม และในตอนนั้นเด็กสาวคนนั้นก็หันมา จึงทำให้เธอเห็นใบหน้าของเด็กคนนั้น เธอตกใจหนักไปกว่าเดิมที่เห็นหน้าต่างของเด็กคนนั้นเป็นแบบนี้ แต่แล้วจู่เด็กคนนั้นก็ค่อยๆจางหายไปในสายหมอก เธอจึงตกใจและรีบเดินหนีออกมาจากตรงนั้น แต่ทว่าพอเธอรู้ตัวอีกทีบริเวณป่าที่เธออยู่นั้นกับถูกหมอกสีขาวมากมายปกคลุม ในจังหวะนั้นก็มีเสียงเด็กผู้ชายพูดขึ้นมาว่า " ก็บอกแล้วไง ว่าช่วยตายหน่อยได้มั้ย " และเด็กชายคนนั้นก็ปรากฏตัวออกมา เด็กชายคนนั้นบอกว่าเค้าชื่อ มิส เป็นรูทระดับSS และเค้ายังบอกอีกด้วยว่า ป่านี้คือโซลของเค้า ป่าแห่งสายหมอกสีขาวหลังจากที่อาเรียได้ยินแบบนั้นเธอก็ตกใจมาก เพราะในหนังสือระบุไว้ว่า คนที่สามารถใช้โซลประเภท นี้ได้ส่วนใหญ่จะเป็น นักฆ่า เธอจึงตกใจกลัวว่าอาจจะโดนฆ่า

แต่เธอก็รวบรวมความกล้า และวิ่งหนีออกมาจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว เธอวิ่งไปจนถึงลำธาร แต่นั่นก็ไม่ใช่อุปสรรค เธอกระโดดข้ามน้ำมาแบบไม่ลังเล แต่พอเธอรู้ตัวอีกที เธอก็กลับมายังที่เดิม มิสเลยบอกว่า " ที่นี้นะเป็นเขตแดนของฉัน ฉันจะควบคุมยังไงก็ได้ เธอหนีไม่รอดหรอก " และจู่หมอกก็เริ่มหนาขึ้นจนมันปิดบังการมองเห็นของเธอ และเธอก็สลบไป

ในระหว่างที่เธอสลบอยู่นั้น เธอก็ฝันถึงเรื่องในอดีต

เป็นช่วงที่เธออายุ4ขวบ เรื่อง เกิดขึ้นในวันเกิดของเธอ ในคืนนั้นเธอก็ใช้ชีวิตตามปกติจนถึงช่วงกลางคืน เธอรอคอยวันนี้ ในทุกๆปี วันเกิดของเธอ เธอรอในห้องนอนอยู่นานเพราะคิดว่าทุกคนต้องมาเซอร์ไพรส์ แต่จนแล้วจนเล่า ก็ไม่มีใครเลย ด้วยความเศร้าปนสงสัย เธอจึงออกไปจากห้องนอน และเดินไปเรื่อยๆ จนมาถึงที่ห้องรับแขก ภาพที่เธอเห็นตรงหน้ามันคือ พ่อของเธอที่กำลังทุบตีแม่ของเธอ ด้วยความโมโห ที่แม่ของเธอนั้นเอาอาหารไปให้ โรซี่ พี่สาวของอาเรียที่เป็นชนชั้นต่ำกิน

อาเรียยืนมองด้วยสีหน้าที่หวาดกลัวและเศร้าโศก

แม่ของอาเรีย ได้บอกกับพ่อของเธอว่า " ถึงนั้นเด็กคนนั้นจะเป็นชนชั้นต่ำ แต่เธอก็เป็นลูกของคุณนะคะ " พ่อของอาเรียจึงตอบด้วยเสียงที่โมโหว่า " ฉันไม่เคยนับยัยชั้นต่ำนั่นเป็นลูก "

และในตอนนั้นพ่อของอาเรีย ก็หยิบมีดขึ้นมา และ อาเรียก็ได้ตื่นจากความฝัน พอเธอตื่นขึ้นมาก็พบว่าน้ำตาของเธอไหลอยู่ เพราะเธอจำวันนั้นได้ดี พ่อของเธอได้ใช้มีดในมือปลิดชีพแม่ของเธอ แต่ พ่อของเธอบอกกับเธอว่าแม่ป่วยตาย ถึงเธอจะรู้เหตุผลที่แท้จริงแต่เธอก็มิอาจโต้ตอบได้

และหลังจากวันนั้น เธอก็ไม่เคยมีวันเกิดเป็นของตัวเองอีกเลย เธอร้องไห้ออกมาเพราะคิดถึงแม่ และเธอก็มองไปรอบๆ

เธอตื่นขึ้นมา ณ กระท่อมเล็กๆแห่งนึง ประตูและหน้าต่างของกระท่อมนั้นล็อกอยู่ เธอจึงเปิดไม่ได้ แต่เธอเห็นพื้นที่รอบนอกได้จากหน้าต่าง ที่เธออยู่นั้น ก็คือป่าแห่งสายหมอกสีขาว และกระท่อมที่เธออยู่ นั้นอยู่ตรงกลางป่า และในตอนนั้น ก็มีชายคนนึงพูดขึ้นมา " ขอบมั้ยละกระท่อมนี้นะ " มิส ชายคนเดียวกันกับที่เธอเจอในป่าอาเรียจำเค้าได้ ทั้ง2จึงได้คุยกัน

" นายเป็นคนสร้างหรอ "

" นั่นสินะ นี่ก็เป็น1ในโซลของฉัน แค่กระท่อมละนะ "

อาเรีย เริ่มสบสนและไม่เข้าใจในตัวมิส เพราะตอนแรก เธอคิดว่ามิสต้องการจะฆ่าเธอ แต่ถ้าเค้าจะทำแบบนั้นเธอก็อาจจะตายไปแล้ว

" สงสัยรึไงว่าทำไมฉันถึงไม่ ฆ่าเธอ "

" คงงั้นละมั้ง "

" ฉันไม่คิดว่าเธอจะคิดแบบนี้นะ แต่ฉันกลัวเลือดหน่ะ "

" งั้นหรอ "

อาเรียรู้สึกได้ถึงอันตรายที่อาจจะเข้ามาเพราะมิสชายคนนี้มิอาจจะคาดเดาได้ เธอไม่รู้ว่าเค้าเป็นคนยังไงเธอระวังมากขึ้น เป็น 2เท่า ด้วยสายตา น้ำเสียง แลและท่าทางของมิสที่ดูเจ้าเล่ห์ จึงทำให้เธอเริ่มระแวง

" ว่าแต่กระท่อมนี้มีชื่อมั้ย "

" ทำไมถามงั้นละ "

" ก็ปกติโซลทุกอันจะมีชื่อนิ "

" งั้นหรอน่าสนใจนะ " กระท่อมน้อยทะเลเดิน นั่นคือชื่อของมัน "

" เอ๋ เฉิ่ม ชะมัด "

อาเรียขำออกมาโดยไม่รู้ตัว เธอเริ่มรู้สึกได้ว่า ใจของเธอนั้นเย็นลง มาซักหน่อยแล้วละ เธอยิ้มออกมาหลังจากไม่ได้ยิ้ม มาเป็นปี

" จะไปรึยังละ "

"เอ๋ ไปไหนอะ "

"ฉันไม่ได้บอกหรอเธอผ่าน การสอบขั้นพื้นฐาน ของการสอบเป็นรูท แล้ว "

" เอ๋~~~ มันอีก30วันไม่ใช่หรอ "

"นั่นมันกำหนดปลอม เหลือเวลาอีก 1สัปดาห์เราจะใช้เวลานั้นเดินทาง "

" เอ๋ ไม่เห็นรู้เลย~~~ "