ปฐมบท ๑ ฮวาเก๋อซวี๋

...ตอนที่๑...

...“พี่สี่ท่านอยู่ไหน เซว่เออร์ขอโทษพี่สี่...

...เซว่เออร์「雪儿」ทำผิดไปแล้ว”เสียงใจของสาวน้อยก้องไปทั่วจวนสกุลทาท่าล่า「ᡨᠠᡨᠠᡵᠠ****ᡥᠠᠯᠠ」...

“เกิดอะไรขึ้นรึเซว่เออร์ ซวี๋เออร์「徐儿」เป็นอะไร” จูเท๋อเล่อ「诸忒勒」 คุณชายรองแห่งจวนทาท่าล่ากล่าวด้วยความเป็นห่วง“คือ...ว่าพี่สี่นางทะเลาะเก็บข้านิดหน่อยนางโกรธมากเลยวิ่งหนีไปพร้อมน้ำตาและๆๆนางยังบอกว่า นางจะไม่กลับมาแล้วด้วย ข้าผิดไปแล้วท่านพี่”

“ทาท่าล่า ปาจือเซว่ 「他塔喇氏拔指雪」 เจ้าชั่งน่าตีจริงๆ เจ้าก็รู้ซวี๋เออร์นางร่างกายไม่แข็งแรง ”

จูเท๋อเล๋กล่าวด้วยเสียงขุ่นเคืองและโกรธเกลียดปานจะหลั่งน้ำตา แต่บัดนั้นดวงตาขอเขาก็แดงกล่ำดั่งเลือดนก ผู้ใดสบตาเป็นอันต้องผวากลัวไปตามๆ จู่ๆคุณหนูน้อย ปาจือเซว่เผลอสบตานางรู้สึกกลัวมากจนต้องวิ่งหนีแต่นางก็ไม่อาจหนีพ้นความอาฆาตไปได้จนนางต้องคุกเข่าลงแล้วใช้หินโคกศีรษะ ทำใช่พี่ชายของนางได้สติ แต่นางก็ได้สลบไปแล้ว เขาจึงฝากนางไว้หมอในจวนและคนใช้

ระหว่างนั้นเขาก็ออกตามหา ซวี๋เออร์เขาประการหานางไปทั่วเมือง

จนได้ข่าวคราวว่านางผู้นี้เข้าไปในป่ากวางขาว

ซึ่งป่ากวางขาวนั้นนอกจากสัตว์แล้วยังมีตำนานว่าเป็นดินแดนระหว่า2ภพในป่านั้นจึง มีทั้งวิญญาณผีปีศาจภูติสัตว์นรกสัตว์สวรรค์เล่ากันว่าบารมีของคังซีทำให้เหล่าภูติผีต่างๆไม่กล้าข้ามภพมา

ขณะกำลังก้าวเข้าป่า จูเท๋อเล๋อก็นึกถึงเรื่องราวบางอย่างตำนานที่ท่านแม่เคยเล่าให้ฟัง

“เจ้ารู้ไหมป่ากวางขาวนะเป็นป่าที่เกิดจากอะไร”

จูเท๋อเล่อวัยเด็ก: แน่อยู่แล้วว่า...ว่าต้องเป็นกวางงง

ท่านแม่:เจ้าชั่งใสซื่อเสียจริง

แม่รอง:ชั่งโง่มากกว่า

ท่านแม่: ที่เล่อเออร์กล่าวนั้นถูกแล้ว ครั้งเง็กเซียนออกเสด็จเยือนโลกมนุษย์พระองค์ได้พลอดรักกับภูติกวางขาวที่บำเพ็ญพรตมาเก้าพันปีนาม

หรงป๋ายหรงลู่ ครั้งนั้นพระองค์คิดว่านางเป็นเพียงเทพเซียนแต่หลังรู้ความจริงพระองค์ก็ได้สั่ง ลงทัณฑ์ นางโดยไม่รู้ว่านางกำลังตั้งครรภ์ นางและลูกของนางก็ได้กลายเป็นวิณญาณที่สถิตอยู่ในป่าแห่งนั้นแม้เวลาผ่านไปหลายร้อยปีวิญาณของนางก็ยังถูกผูกอยู่ตรงนั้น

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download