หาเรื่องเจ็บตัว

วันนี้เป็นวันที่อากาศดี ท้องฟ้าแจ่มใสแสงแดดอ่อนๆ ทำให้ผมมีความสุขเวลาตื่นเช้าเพราะวันนี้ผม ได้ไปมหาลัยตามปกติหลังจากที่พักการเรียนมา 1 เดือน เพราะอะไรน่ะหรอพวกคุณไม่ต้องรู้หรอก เพราะวันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดสำหรับผม เออใช่ผมลืมแนะนำตัวไปเลยผมชื่อต้นกล้านะครับเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปี 2 คณะ วิศวกรรม ผมเป็นคนที่หน้าตาดีที่สุดในคณ แต่ก็มีรุ่นพี่ปีศาจที่หล่อกว่าผม เขามีดวงตาคม คิ้วเข็ม ปากสวย ส่วนหุ่นก็น่าจะพอๆกับผม อะ! ผมเลิกคิดดีกว่า เพราะใกล้จะถึงเวลาเข้าเรียนแล้วเพราะผมรีบ อาจารย์ยิ่งโหดอยู่ แต่ผมเดินมาได้ไม่นานก็ได้ยินเสียงดังเอะอะหลังโรงอาหารคณะสถาปัตย์ อืมแต่ก็จริงที่มันจะเสียงดังขนาดนี้ เพราะที่ขณะนี้มีแต่คนป่าเถื่อนใช้ความรุนแรงชอบ ทำอะไรแบบหมาหมู่อยู่เรื่อย แต่ก็ช่างเถอะไม่เกี่ยวอะไรกับผมเพราะผมกำลังรีบผมต้องไปแล้ว

" ถึงพวกแกจะทำร้ายฉันไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นหรอกจำไว้ด้วย" เสียงที่ดังมาจากหลังโรงอาหารช่างเป็นเสียงที่คุ้นเคยเหมือนเสียงคนที่ผมรู้จักผมจึงเดินเข้าไปที่หลังโรงอาหารนั้นเพื่อไปดูว่าเสียงนั้นใครเป็นเจ้าของแต่พอเดินเข้าไปปรากฏว่าเจ้าของเสียงนั้นคือรุ่นพี่ปี 3 คณะของผมเองที่ผมพูดไปตอนต้นไง เขาชื่อไอ้พี่แฟร์ แต่ก็ช่างเถอะ นี่ไม่ใช่เวลามาบรรยายผมต้องรีบไปช่วยไอ้พี่มัน เพราะ เพราะไอ้ต้า หยิบไม้หน้าสามขึ้นมาที่จะเตรียมฟาดให้พี่มันอยู่แล้ว" อย่างแกก็ได้แค่หมาหมู่เหรอวะ" พี่แฟร์พูด" มาถึงขนาดนี้ยังกล้าปากดีนะ" ไอ้ต้าพูดใส่ " ถึงฉันจะปากดีแต่ฉันก็เก่งกว่าพวกแกหล่ะ" พี่แฟร์สวนกลับ" ขนาดนี้แจงก็ปากดีฉันอีกนะสงสัยแกคงจะอึดน่าดู ถ้าปากดีคงต้องโดนไม้หน้าสามแล้วล่ะฮ่าๆๆ" ไอ้ต้าตอบ ผมได้ยินมันสั่งลูกน้องให้จัดการไอ้พี่แฟร์ ผมเลยจะเข้าไปช่วยแต่พี่มันดันตะโกนมาบอกว่าอย่าเข้ามา อย่าเข้ามานะ ผมเลยหยุดชะงักและไม่ได้เดินเข้าไป แต่ไอ้ต้ากับคิดว่า ไอ้พี่แฟร์กลัวมัน" แกคงกลัวฉันมากสินะไม่ต้องกลัว เพราะฉันไม่ได้เอาแกถึงตายหรอก" ไอ้ต้าตอบออกไป" แกคิดว่าฉันกลัวแกหรอ ฉันไม่ได้กลัวแกขึ้นหน่อยแล้วฉันไม่ได้พูดกับแกด้วย" ไอ้พี่แฟร์ตอบกลับ" แกปากดีจังนะจัดการมัน ดูซิมันจะพูดอะไรมาอีกไหม" ไอ้ตาพูด ถึงพี่เหมือนจะพูดอย่างนั้นแต่ผมเป็นคนชอบยุ่งเรื่องของชาวบ้านซะด้วยสิจะไม่ช่วยมันก็ไม่ได้ผมก็เลยเข้าไป" เฮ้ยแกเห็นรุม แบบพวกหมาหมู่สิวะ" ผมพูดออกไป" แกเกี่ยวอะไรด้วย" มันตอบผม" มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันหรอกนะแต่ฉันน่ะชอบยุ่งเรื่องของชาวบ้านน่ะสิ" ผมตอบกลับ" ปากดีเกือบโดนแล้วมันสินะเข้ามา" มันชักสีหน้าใส่ผมแล้วพวกมันก็หันมากระทืบที่ผมผมกับไอ้พี่แซมผู้ช่วยกันต่อสู้อย่างดุเดือด พวกมันใช้วิธีที่โกงด้วยการใช้ท่อนเหล็กและไม้หน้า 3 เพื่อจะฟาดที่พวกผมพวกผมเลยเสียถ้าผมกับอภิสแควร์ทรุดลงกับพื้น" โอ๊ยไอ้พวกหมาหมู่เอ้ย"ผมพูดออกไป แต่จู่ๆมันก็จะฟาดมันที่ผม แต่ก็มีร่างร่างหนึ่งมากันผมไว้ คิดหรอ พวกผมจะยอมให้ทำแบบนั้นผมจึงผลักเขาล้มลงท่อเหล็กมาฟาดที่หลังผมอย่างรุนแรงและผมก็มีสติอย่างสะลึมสะลือ แต่ผมก็ยังได้ยินคำพูดที่มันทิ้งท้ายไว้ว่า" นี่แหละคือผลที่มึงจะเข้ามายุ่ง" แล้วพวกมันก็จากไปแล้ว ผมด้วยอาการที่เจ็บปวดทรมานแต่ผมก็ต้องแบกร่างหนักไปที่ห้องน้ำเพื่อไปหลบพวกมัน" แ***เอ้ยหนักก็หนักสู้ไม่ได้ก็ยังไปส่ง" ผมด่าพี่มัน ผมหยิบโทรศัพท์เพื่อโทรหาเพื่อนให้มันมารับผมกลับบ้าน" ฮัลโหลยู ตอนนี้มึงอยู่ไหนมารับกูหน่อยกูอยู่ที่ห้องน้ำ ฝั่งคณะสถาปัตย์ มารับกูด่วนให้พี่เฟิร์สแฟนมึงอ่ะ โทรไปบอกพี่เจมส์มาให้มาด้วย "ผมสั่งเพื่อน"ได้ๆแต่แกมีอะไรหรือเปล่า"ยูถาม "ไม่มีอะไรหรอกรีบมาเถอะ" ผมตอบ "เออๆแค่นี้แหละ"ยูตอบ หลังจากที่ผมวางสายกับเพื่อนผมไป สติผมก็เริ่มหายไป แต่ผม ต้องพยายาม ทำให้ตัวเองมีสติเพราะ ไอ้คนที่มันมีเรื่องมันดันไม่มีสติผมจึงพยายามทุกวิถีทางเพื่อให้ตัวเองมีสติจนเพื่อนผมมารับ" เฮ้ยทำไมสภาพแกยังแย่ขนาดนี้วะ"ยูถาม" เออ เดี๋ยวเล่าให้ฟังนะตอนนี้ช่วยพวกกูก่อน" ผมบอก" เออๆ มีแต่เดี๋ยวกับเดี๋ยวนะมึงอ่ะ อ้าว ทำไมพี่แฟร์ถึงอยู่กับมึงวะ" มันถามผมยังงง" เออน่าก็บอกแล้วเดี๋ยวเล่าให้ฟังไงช่วยพี่มันก่อน" ผมตอบกลับไป" ได้ๆพี่เฟิร์ส เป้พยุงตัวหน่อยดิ" ไอ้ยูสั่งแฟนมัน" คร้าบคร้าบ" พี่เฟิร์สตอบ

ณห้องของพี่แฟร์

" เฮ้ยไอ้กล้า ทำไมไอ้แฟร์เป็นหนักขนาดนี้วะ" พี่เฟิร์สถาม" มันมีเรื่องกับไอ้ต้าคณะสถาปัตย์อ่ะ"ผมตอบ" งั้นไอ้เจมไปเรียกนิดมาหน่อยดิ"พี่เฟิร์สบอกพี่เจมส์"อืมโอเครร"พี่เจมส์ตอบและเดินออกจากห้องไปเเล้วพี่เฟิร์สก็หันมาถามผมว่า"เเล้วมึงละไอ้กล้าเป็นไรมากไหม" "อ่อไม่อะพี่เเค่มีรอยช้ำเล็กน้อยอะ"ผมตอบ เเต่ความจริงชี้โคลงน่าจะหักเพราะโดนเหล็กฟาดเข้าอย่างสุดเเรงอย่างนั้น"นี่! นิดมาเเล้ว"พี่เจมส์มาเเล้ว"นิดช่วยรักษาไอ้เเฟร์หน่อย"พี่เฟิร์สพูด "ได้"พี่นิดตอบเเละมองมาที่ผมเหมือนคิดว่าผมเป็นต้ยเหตุของเรื่องทั้งหมด คงใช่เพราะพี่นิดเป็นเพื่อนสมัยเด็กของไอ้พี่เเฟร์และยังเป็นเเฟนเก่าอีกด้วย หลังจากที่พี่นิดทำแผลเเละตรวจอาการของไอ้พี่เเฟร์เสร็จพี่นิดก็พูดเกี่ยวกับอาการของไอ้พี่เเฟร์ว่า"ดีนะไม่ได้บาดเจ็บอะไรมากมายมีเเค่รอยช้ำตามร่างกายไม่กี่อาทิตย์ก็หาย"พอพี่นิดพูดจบผมก็รู้สึกเจ็บที่ชี่โคลงเเละเหมือนสติของผมก็กำลังหายไปผมจึงรีบบอกพวกพี่ๆว่าจะกลับห้องเพราะห้องของผมอยู่ข้างๆ"งั้นผมไปก่อนนะคับ ผมจะไปทำเเผลก่อน" "อ้าว ทำไมไม่ให้พี่นิดทำให้ละ"ยูถาม "ไม่เป็นไรหรอกฉันเกงใจนะ"ผมตอบเเล้วรีบเดินออกไปจากทันที

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***