ตอนที่ 20 ศึกครั้งนี้ ข้าต้องชนะ

ตอนนี้ยูฟ่าได้ย้ายกลับขึ้นไปนอนบนหอคอยนั้นเหมือนเดิม ห้องถูกทำใหม่ ติดกระจก ติดน้ำอุ่น และที่สำคัญติดแอร์ด้วย..ที่นอนก็สบายมาก.....ทำไมทำดีขนาดนี้เทพพิทักษ์ก็ไม่เข้าใจ ไหนบอกว่าจับมาทำงานไง

"ยูฟ่าไปไหนนม"

เหนือฟ้ามองหา หลังจากช่วงบ่ายมีคนเอาโต๊ะมาลงเพื่อจัดเลี้ยง เหนือฟ้าอยากให้มันง่ายๆ ไม่เอิกเกริกมา เพราะแขกก็เป็นคนในพื้นที่ทั้งนั้น

"นมก็ตามหาอยู่เหมือนกันคะ"

นมดุจดาวบอก

"ของเตรียมเสร็จแล้วจะมากันกี่โมงคะ"

"เดี๋ยวคงจะมา แม่เลี้ยงเหมือนฝันมาแล้ว ขออาหารว่างที่ห้องทำงานผมด้วยนะครับ"

เหนือฟ้าเดินแยกไปอีกทาง สายตาสอดส่ายหาคนที่หายไปตั้งแต่เจอกันตอนเช้า....สงสัยจะโกรธจนหนีไปร้องไห้แล้วก็ได้

"กุ๊กไก่ จะยอมพี่ไหม"

ยูฟ่ากำลังล็อคตัวสุนัขพันธ์ไซบีเรียตัวใหญ่ มันดิ้น ขู่คำรามเสียงดัง ไม่ยินยอม แต่ยูฟ่าไม่ยอมปล่อยมันหรอก วันนี้ยูฟ่าต้องชนะมันให้ได้  เอาแขนขาล็อคตัวมันเอาไว้แน่น  ตัวอื่นๆ เดินเพ่นพ่านไปมาทั่วกรง วุ่นวายน่าดู  ทางไอ้ไข่ต้ม ไข่เจียว เอาหางปาดป่ายหน้ายูฟ่า ส่วนไอ้เบตง ล็อตไวเลอร์ ก็ปล่อยน้ำลายราดหัวยูฟ่าแบบว่าไม่รู้จะทำอะไร

กรรซ์ๆๆๆ เสียงขู่มาแบบนี้แปลว่ามันไม่ยอม ถ้าหลุดครั้งนี้ ยูฟ่าจะต้องโดนลากไปกินไส้แน่นอน เพราะล่อหลอกกันมาเป็นหลักจนมาอยู่กันในสภาพนี้ คำพูดของเหนือฟ้าทำให้ยูฟ่าเกิดอาการหึกเฮิม หมากับคนให้รู้ไปเลยว่าใครใหญ่

"ไม่ยอมใช่ไหมๆๆ"

เสียงทะเลาะกันในคอกสุนัข ทำให้คนงานแถวนั้นไปตามเทพพิทักษ์มา นมดุจดาวก็มากับเค้าด้วย....เพราะยูฟ่าหายมานานเกินไป

"ใจเย็น ไอ้กะทิ ขาแม่ไม่ดี"

เสียงนมดุจดาวเตือนลูกชายตัวดีที่มันเอาแต่ดึงและลากแขนมา ประหนึ่งกลัวมาไม่ทันเห็นเหตุการณ์

"แม่ดูสิ ล็อคกันแบบนั้นมาสักพักแล้ว"

นมดุจดาวมองภาพที่เทพพิทักษ์ชี้ให้ดู

"ตายแล้ว..ถ้ากุ๊กไก่มันไม่ยอม มันเล่นงานเอาตายเลยนะ ถ้าหลุดมาได้"

"ไปตามเจ้านายมาดีไหมแม่"

เทพพิทักษ์ก็กลัวแบบนั้นเหมือนกัน....สองคน เอ้ย!! หนึ่งตัวกับหนึ่งคน ดูเหมือนจะไม่มีใครยอมใคร

"แล้วยูฟ่าจะโดนดุไหมละ"

"แต่คนคุมไอ้กุ๊กไก่ได้ก็มีแต่เจ้านายกับลุงทับนะแม่"

เทพพิทักษ์ร้อนใจกลัวว่ามันจะช้าไป ถกเถียงยังไม่ลงตัว ก็ได้ยินเสียงร้อง เอ๋งๆๆๆ ดังออกมา สองแม่ลูกหันไปมองพร้อมๆ กัน แล้วแทบจะหงายท้องกับภาพตรงหน้าอย่างคาดไม่ถึง  ยูฟ่ากำลังอ้าปากงับหูของไอ้กุ๊กไก่ซะมันร้องลั่น...ครั้งเดียวไม่พอ..ย้ำไปหลายที  ตายแน่ๆ งานนี้....ไม่รู้ว่าใครจะชนะกันแน่

"ไปไหนของเค้า"

เหนือฟ้าคิดว่าตัวเองเดินออกมามองห้องหอคอยนั้นหลายรอบแล้วนะ.....ทำไมต้องเดินมาดูด้วย เจ้าของห้องคงจะไปแบแอบร้องไห้เพราะโดนไอ้กุ๊กไก่เล่นงานมาอีกแล้วก็ได้

"มองหาใครเหรอคะ คุณเหนือ"

เสียงเหมือนฝันดังอยู่ข้างๆ กอดแขนแนบแก้มกับไหล่กว้าง เคลียคลอจนเหนือฟ้าอดที่จะก้มหาเศษหาเลยกับใบหน้าสวยๆ นั้นไม่ได้ มาแบบนี้ผู้ชายที่ไหนก็แพ้ทั้งนั้นแหละ

"เปล่าครับ"

ปฏิเสธเสียงเบา เพราะใบหน้าสวยๆ ลอยเข้ามาใกล้ น้ำหอมส่งกลิ่นหอมกรุ่นไปทั้งตัว ดึงดูดให้เหนือฟ้าดันตัวของเหมือนฟันเข้าด้านข้างของผนังตึก กอดจูบลูบคลำไปมา ไม่ได้สนใจแขกที่อยู่สนามบ้านเลย

"ฝันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ"

หญิงสาวจูบปลายคางเหนือฟ้า ขอเวลาเพื่อผ่อนอารมณ์ร้อนแรงของตัวเองลง ต้องเล่นตัวแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่กัน ไม่ค่อยโอเคเลย อ้อมแขนแข็งแรงยอมปล่อยออกอย่างเสียดาย เหมือนฝันอยากจะให้มันไปถึงไหนต่อถึงไหนซะให้รู้แล้วรู้รอด เหนือฟ้าคงจะแซ่บน่าดู แค่จูบก็ทำเอาตัวจะละลายไปกองกับพื้นแล้ว

"มาเร็วๆ นะครับ ผมคิดถึง"

เหมือนฝันหัวเราะ ยิ้มหวานส่งมาให้ เหนือฟ้าน่าจะไม่รอดเงื้อมมือเธอหรอกงานนี้

"โอ๊ย! "

ร่างบอบางเซลงไปนั่งกองกับพื้นหญ้า

"แกเดินยังไง ถึงชนฉันได้หา....ไอ้เด็กบ้า"

ยูฟ่ากำลังก้มปัดน้ำลาย ขนบรรดาท่านๆ ทั้งหลายออกจากตัวเลยไม่ได้มองว่าใครเดินสวนมา

"ขอโทษฮะ"

ยูฟ่าเอื้อมมือจะช่วยพยุงตัวสาวสวยที่น่าจะสวยกว่าทุกคนที่เจอมาในป่านี้ แต่โดนปัดมือออก

"เอามือสกปรกของแกออกไป ตัวก็เหม็น ยี้!! "

ยูฟ่าหดมือกลับ แถมโดนผลักออกอีกจนล้มลงไปกับพื้น...เสียงฝีเท้าเดินใกล้เข้ามาทั้งสองทาง อีกทางเป็นเทพพิทักษ์ ส่วนอีกทางเป็นเหนือฟ้า

"เกิดอะไรขึ้น"

ถามพร้อมกันแต่ถามกันคนละคน เหนือฟ้ามองยูฟ่าที่มองมา ทำไมโผล่มาตอนนี้ได้ หายหัวไปไหนมา แล้วดูเนื้อตัวมอมแมมมาก เหมือนไปคลุกกับฝุ่นมา

"ไอ้เด็กนี่สิคะ คุณเหนือ มันเดินชนฝันแล้วไม่ขอโทษ"

เหมือนฝันลุกขึ้นมาโวยวาย เกาะแขนเหนือฟ้าฟ้องเสียงอ่อนเสียงหวาน ชี้หน้ายูฟ่าอย่างเอาเรื่อง

"ผมขอโทษคุณแล้วเมื่อกี้ คุณหูหนวกรึไง"

ยูฟ่าเถียง....มองสาวสวยอย่างรังเกียจ....โกหกชัดๆ

"แกมาว่าฉันหูหนวกได้ยังไง ไอ้เด็กบ้า"

เหมือนฝันได้ยินเต็มๆ กรี๊ดออกมาจนยูฟ่าต้องยกมือปิดหู ไม่ชอบเสียงแบบนี้เลยให้ตาย ทำท่าจะเดินหนี

"แกจะไปไหน กลับมาขอโทษก่อนนะ"

เหมือนฝันเอาเรื่อง เพราะกลัวเสียหน้า และอีกอย่างมันเป็นการประกาศไปในตัวว่าที่นี่ใครกันที่จะมีอำนาจคนต่อไปรองจากเหนือฟ้า

"ผมขอโทษไปแล้ว...ขอตัวผมจะไปอาบน้ำ"

ยูฟ่าไม่สนใจละ เทพพิทักษ์ยกมือกันไม่ให้เหมือนตามเข้าไปทำร้ายยูฟ่าที่เดินหันหลังอยู่

"ผมขอละครับ น้องไม่ค่อยสบาย ต้องขอโทษจริงๆ "

แค่นั้นยูฟ่าก็หันกลับมา.....วุ่นวายน่าดู....ยูฟ่าไม่เดินหนีไปเพราะเทพพิทักษ์ออกรับหน้าแทน เหนือฟ้าหรี่ตามอง หน้าตาละอ่อนน้อยเอาเรื่องอยู่พอสมควร สีหน้าเหนื่อยหน่ายใจเหลือเกิน

"ขอโทษทำไมพี่กะทิ ผมบอกว่าขอโทษไปแล้วไง"

ยูฟ่าคว้ามือเทพพิทักษ์ให้เดินหนี จะไม่เข้าตาเหนือฟ้าก็อีตรงนี้นี่แหละ จะเดินเกี่ยวแขนแบบนั้นไม่ได้เว้ย...ไม่ชอบ

"พี่ไม่อยากให้มีเรื่องกับแฟนเจ้านาย."

เทพพิทักษ์กระซิบบอกยูฟ่าที่พยายามลากตัวเค้าออกมา

"จะไปไหน...มาขอโทษก่อน"

เทพพิทักษ์หันมามองแบบไม่อยากจะเชื่อ...ยูฟ่าตัวแข็งไม่ยอมหันไป

"คุณเหมือนฝันเค้าเป็นแขก เค้าบอกให้ขอโทษ..นายก็ต้องขอโทษ"

เหมือนฝันยกยิ้มพอใจ กอดแขนเหนือฟ้าอย่างถือไพ่เหนือกว่า มองร่างเพรียวของเด็กนั้นที่ยืนหันหลังให้ ไม่ยอมหันมา นิ่งจนต้องกระตุกแขนเหนือฟ้าอีกที

"ยูฟ่า"

เหนือฟ้าตะโกนเรียก

"เจ้านาย"

เทพพิทักษ์วิ่งกลับมาหา เพราะเค้าเห็นเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ และแน่ใจว่ายูฟ่าไม่ได้โกหก เหนือฟ้าก็น่าจะรู้ว่าคนอย่างยูฟ่าไม่โกหก

"แกไม่ต้องยุ่ง"

ใช้สายตาเป็นคำสั่ง...ทำเอาพี่เลี้ยงของยูฟ่าไม่กล้าเอ่ยปากอะไรอีก

"ยูฟ่า คุณฝันเค้าไม่ได้ยิน นายก็แค่พูดอีกรอบ"

ยูฟ่าหันมามองคนสั่ง....เหนือฟ้าจะเข้าใจอะไร เพราะคำขอโทษมันออกมาอย่างยากลำบากสำหรับยูฟ่า ถ้าขอโทษไปแล้วหนึ่งครั้งนั่นคือมันมาจากใจ แต่ว่าตอนนี้ ยูฟ่าไม่อยากจะขอโทษ จะมาบังคับทำไม

"แต่ฉันพูดไปแล้ว"

สรรพนามเปลี่ยนแล้ว ความรู้สึกเปลี่ยน หัวร้อนกันทั้งสองฝ่าย

"เด็กนี่เป็นใครคะคุณเหนือ ทำไมทำตัวแบบนี้ เป็นญาติทางไหนกันคะ"

คำถามทำเอาเหนือฟ้านิ่งไป นั่นสิ มาในฐานะอะไร ทำไมถึงแข็งข้อขัดใจเหนือฟ้าตลอดเวลาด้วย เด็กบ้านี่ไม่เคยรู้จักการประมาณตนเลย

"ก็แค่เด็กข้างถนน ผมแค่พามาเลี้ยงไว้ที่บ้านเพราะสงสาร"

เสียงหัวเราะเยาะเย้ยของหญิงสาวคู่กรณีตรงหน้าทำเอายูฟ่าน้ำตาคลอ เหนือฟ้าทำไมไม่พูดไปด้วยว่ายูฟ่ามาที่นี่เพราะความเข้าใจผิดของตัวเอง ลักพาตัวเค้ามา ยังมีหน้ามาบอกว่าเก็บมาจากข้างถนน...คนนะไม่ใช่หมา

"ไหนขอดูหน้าเด็กข้างถนนให้ชัดๆ หน่อยสิ"

เหมือนฝันทำท่าจะเดินเข้ามาใกล้.. กรรซ์!!!  เสียงขู่คำรามเบาๆ อยู่ข้างหลัง  หญิงสาวถอยหลังอย่าวหวาดกลัว สุนัขไซบีเรียตัวใหญ่เดินมาจากไหนไม่รู้ มันเดินอ้อมตัวยูฟ่าก่อนจะมาหยุดยืนขวางยูฟ่ากับทุกคน ทำหน้าตาไม่เป็นมิตรเลย มันจ้องและทำท่าจะกระโจน เหมือนฝันหนีมาหลบอยู่หลังของเหนือฟ้า

"กุ๊กไก่กลับกรงเลยนะ"

เหนือฟ้าก็ไม่รู้ว่ามันมาทำไม...เวลานี้น่าจะกินข้าวแล้วนอนไปแล้ว ทำไมมาอยู่ตรงนี้ สั่งมันไป มันก็ไม่ยอมขยับแม้แต่นิดเดียว

"ไปเถอะ"

เสียงยูฟ่าพึมพำเบาๆ ไอ้หมาทรยศเดินสะบัดตูดให้เหนือฟ้าเดินตามยูฟ่าไป มันตามขึ้นชั้นบนไปด้วย ซึ่งมันไม่เคยทำ

"ไม่อยากจะเชื่อเลยเจ้านาย"

เทพพิทักษ์อุทาน ขยี้ตาแล้วขยี้ตาอีก

"เออ!! ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกัน"

เหนือฟ้าเห็นด้วย มองหาเหมือนฝันที่แอบวิ่งไปหลบตรงไหนแล้ว เอาไว้เลิกงานก่อนจะต้องตามไปจัดการ เด็กดื้อ หัวรั้นละที่หนึ่งเลย....

"ก๊อกๆ"

เสียงเคาะประตูห้องในเวลาแบบนี้จะใครถ้าไม่ใช่เจ้าของบ้าน  แต่ผู้อยู่อาศัยอย่างยูฟ่าไม่สนหรอก แน่จริงส่งกลับเลยสิ  เจ็บใจกับคำว่าเก็บมาจากข้างถนนซะจริงๆ

"ยูฟ่าเปิดประตู"

เงียบเป็นคำตอบ เสียงทุบประตูห้องดังขึ้นเรื่อยๆ แต่ไม่มีคนมาเปิด  เหนือฟ้าเดินลงไปเอากุญแจ รู้ซะบ้างที่นี่บ้านใคร  เสียงไขกุญแจเข้ามาทำเอายูฟ่ากระโดดลุกจากที่นอน เตรียมพร้อมสู้อะบอกเลย  กุ๊กไก่มันนอนอยู่ปลายเตียงพลอยลุกตามไปด้วย

"เรียกทำไมไม่เปิด"

เหนือฟ้าเดินตรงเข้ามาใกล้ ไม่ยอมเปิดไฟ มองตัวแสบยืนอยู่บนเตียง แสงไฟจากข้างนอกทำให้พอมองเห็นหน้า  และแขกที่ไม่เคยได้รับอนุญาตให้ขึ้นมานอนบนตึกส่ายหางใส่

"กุ๊กไก่อย่ายุ่งนะ"

มันเหมือนรู้เรื่องเลยอะ  หลบไปอีกทางเหมือนเปิดโอกาสให้เจ้านาย กับหัวหน้าฝูงเคลีย์กัน

"เรื่องของฉัน"

ก้าวเดียวถึง เหนือฟ้าก็มายืนตรงหน้า คว้าแขนคนยืนบนเตียงกระชากลงมาจนเซ

"ทุกเรื่องของนายในบ้านหลังนี้เป็นเรื่องของฉัน"

"มันลำบากมากก็พาไปส่งสิ"

ยูฟ่าได้ทีก็ใส่กลับเหมือนกัน

"แล้วไง  กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมๆ เหรอ"

เหนือฟ้าชักจะโมโห นั่นเป็นสิ่งที่ไม่คิดจะทำ

"มันก็ยังดีกว่าอยู่ที่นี่"

เหนือฟ้าดึงแขนลากลงมาใกล้ กระชากจนยูฟ่าเซลงมา ใบหน้าน่ารักกระแทกหน้าอกกว้างจนเจ็บ เงยหน้ามองด้วยความโกรธ

"กลับไปหาเงินแบบนั้นมันดีกว่าตรงไหน...ไหนบอกสิ"

น้ำเสียงทั้งข่มขู่ ทั้งดุดัน หัวร้อนตั้งแต่บอกให้ส่งตัวกลับแล้ว อยู่ที่นี่มันไม่ดีตรงไหน อีกอย่างพอถึงเวลาเหนือฟ้าจะต้องกลับ ก็ต้องเอาไปส่งอยู่ดี ที่บังคับให้อยู่ที่นี่ เพื่อให้ยูฟ่าเรียนรู้การอยู่ด้วยหยาดเหงื่อของตัวเอง ไม่ทำอะไรที่เสียศักดิ์ศรี ไม่เปลืองตัวไปกว่านี้

"ก็ไม่ต้องโดนดูถูก ถูกบังคับให้ขอโทษซ้ำแล้วซ้ำอีกไง"

เหนือฟ้าหยุดนิ่งไป เค้าอาจจะทำเกินไป...แต่ว่ายูฟ่าก็ไม่ควรจะขัดขืนขนาดนี้

"แม่เลี้ยงเหมือนฝันเป็นแขก  นายเป็นคนของฉัน ทำไมไม่ไว้หน้ากันบ้าง"

ยูฟ่าก้มหน้าหลบสายตา ทำไมรู้สึกแปลกๆ กับคำว่าคนของฉันด้วยนะ

"ใช่สิ  นายก็ต้องเข้าข้างแฟนอยู่แล้วนิ  ฉันมันก็แค่เด็กที่เก็บมาจากข้างถนน จะมาสนใจทำไม"

เหนือฟ้าทำท่าจิ๊จ๊ะในลำคอ  ช่างประชดช่างเหน็บแหนบ...ดีนะที่เทพพิทักษ์มันเล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้นแล้ว ที่ขึ้นมานี่เพราะรู้สึกผิดหรอกที่ใช้คำพูดเกินไป

"ขอโทษ"

ถอนหายใจแล้วตัดใจพูดออกมา ยูฟ่าอึ้งไปนิด

"พูดผิดรึเปล่า"

"ได้ยินถูกแล้ว อย่ามาทำเป็นไม่เข้าใจ"

ยูฟ่าทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

"และแม่เลี้ยงเหมือนฝันก็ไม่ใช่แฟนฉันด้วย"

"เกาะกันนัวขนาดนั้นอะนะไม่ใช่แฟน แล้วเรียกว่าอะไร"

เหนือฟ้ากดตัวลงไปหาทำให้ยูฟ่าหงายท้องลงบนเตียง มองคนยันแขนคร่อมตัว  ใบหน้าหล่อๆ ก้มลงมาใกล้ ๆ ซะจนยูฟ่าได้กิลิ่นน้ำหอม ใจเต้นแรงและเร็ว ยกมือยันอกกว้างเอาไว้ตามสัญชาตญานของการป้องกันตัว

"งั้นฉันจูบนายไป 3 ครั้ง เราก็เป็นแฟนกันนะสิ"

หือ!!

"ไม่เหมือนกันสักหน่อย....ฉันไม่เต็มใจ"

เหนือฟ้าก้มหน้าลงต่ำ ยิ่งใกล้ ใบหน้ายูฟ่าก็หันไปอีกทาง แก้มขาวๆ มันล่อลวงใจชะมัด เด็กตัวแสบแอบกลืนน้ำลาย ใจหวั่นไหวไปหมดแล้ว

"ไม่เต็มใจก็ไม่เป็นไร แต่แทนตัวเองใหม่เดี๋ยวนี้เลย"

"ไม่"

กัดฟันตอบ....ดื้อดึงสุดพลัง

"ยูฟ่าขอเตือน ไม่งั้น...ไม่ใช่แฟนก็จูบได้นะ"

เหนือฟ้าพูดเสียงเบา ก้มหน้าลงมาจนชิดบอกเจตนาชัดเจนว่าจะทำอะไร ริมฝีปากห่างกันแค่คืบ ลมหายใจรินรดกัน น่าแปลกใจที่ยูฟ่ามองแค่ปากเหนือฟ้า ไม่รู้ว่าคิดอะไรมากไปกว่าคิดอะไรไม่ออกรึเปล่า

"จะ...จะทำอะไร"

ถามเสียงเบา แทบกลั้นหายใจ

"จะจูบไง"

"ไม่เอา"

"งั้นก็พูดมา"

เงียบ.....

"่คุณเหนือ...ยูฟ่าจะนอนแล้ว"

อะไรวะเนียะ...อารมณ์ไหนของเค้า แต่ว่าท่าทางของเหนือฟ้ามันบังคับให้ยูฟ่ารีบพูดออกมา

"คุณเหนือ....ยูฟ่าจะนอนแล้ว"

ร่างสูงลุกขึ้นยืน ปล่อยตัวยูฟ่าที่นอนพ่นลมหายใจอย่างโล่งอก

"งั้นก็ราตรีสวัสดิ์"

ยูฟ่าลุกขึ้นนั่ง.....มองร่างสูงที่เดินไปที่ประตูแล้วหันกลับมามอง

"อ้อ!! ไม่ได้เป็นแฟนก็ทำมากกว่านัวได้.....ถ้าอยากรู้..บอกได้เดี๋ยวจะสอนให้"

รอยยิ้มมารร้าย....ปรากฎที่มุมปาก มองคนทำหน้าเป็นเควสชั่นมาร์ค  หึ!! ไม่เข้าใจนะดีแล้ว...แต่มันจะแปลกไปไหมกับเด็กขายตัว คำพูดแค่นี้ยังไม่เข้าใจอีก เหนือฟ้าเดินออกไปด้วยความครุ่นคิดในเรื่องนี้ ส่วนยูฟ่าก็ตบที่นอนให้กุ๊กไก่ขึ้นมานอน ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้เชื่อฟัง เพราะยูฟ่ากัดมันแบบไม่ยอมปล่อยก็เป็นได้ ต่อไปนี้กุ๊กไก่คือรองหัวหน้า เพราะตำแหน่งหัวหน้าฝูงเป็นของยูฟ่าแล้ว  เหนือฟ้าก็เหนือฟ้าเถอะ ด่ามากๆ ยูฟ่าจะสั่งให้กุ๊กไก่กัดซะเลย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***