ตอนที่ 18 ที่ๆ ปลอดภัย (1)

"จะไปไหนเหรอ"

เหนือฟ้ามองข้าวที่ติดปาก ทำไมต้องถามนู้นถามนี่ด้วย ไอ้เทพมันก็สแล่นมาเชียว ยกผ้าข้าวม้าของมันเช็ดปากให้

"ขอบคุณฮะ"

ยิ่งน่าหมั่นไส้ตรงไอ้เด็กช่างถามมันหันไปยิ้มหวานให้ ทำไมเหนือฟ้าต้องมายืนมองมันกินข้าวด้วยนะ นี่มันห้องครัว ห้องที่เหนือฟ้าไม่เคยคิดจะเข้ามา

"ไม่เป็นไร น้ำไหม พี่ไปเอาให้"

เหนือฟ้านี่อยากจะเอาจานตีหัวมัน ยุ่งตลอด มันทำเหมือนยูฟ่าเป็นน้องคนสุดท้องที่ต้องดูแล แม่มันอีกคน ตักข้าวตักกับข้าวให้  หึ!! เกินไป เกินไปจริงๆ ไม่รู้จับมาให้เป็นอะไร..เชลยหรือคุณหนูของบ้านอีกคน

"รีบกินจะได้รีบไป ฉันมีนัด"

"รีบอ่อ"

คนกินข้าวเงยหน้ามอง....

"รีบก็ไปก่อนก็ได้ ไม่เห็นเหรอคนกำลังกินข้าวอยู่"

เหนือฟ้าหน้าตึง

"อะๆๆๆ"

เทพพิทักษ์จับจานกับข้าวให้อยู่กับที่ มองเจ้านายมือไวอย่างรู้ทัน เพราะมันน่าจะร่อนไปอยู่บนหัวยูฟ่าแน่ๆ

"ใจเย็นๆ เจ้านาย กับข้าวแม่อร่อยต้องเข้าใจ น้องเลยกินนานไปหน่อย"

เหนือฟ้าสะบัดมือ ละสายตา อารมณ์ขุ่นมัวไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป

"ยูฟ่า ทำไมชอบกวนโมโหคุณเหนือจัง  โดนโกรธอีกแล้วเห็นไหม"

นมดุจดาวดุ

"ไม่ได้ทำอะไรก็โกรธอยู่ดี"

ใบหน้าน่ารักแอบมองตามร่างสูงของเหนือฟ้าไป หน้าบึ้งขนาดนั้น อาจจะแกล้งผลักยูฟ่าตกเหวไปเลยก็ได้

"ก็ลองพูดจาน่ารักๆ ใส่คุณเหนือบ้างสิ  เผื่อจะไม่โกรธ"

ยูฟ่าหน้าแดง  พูดจาน่ารักกับคนแบบนั้นเหรอ....ไม่เอาอะ

"กุ๊กไก่ครับ...ขอพี่เข้าไปหาหน่อยนะ"

ยูฟ่าถามเสียงอ้อนวอน  เพราะงานยากที่สุดคือการให้อาหารพวกบรรดาเจ้านายทั้งหลาย ไอ้พญาหมามันไม่ยอมขยับเปิดทางให้ยูฟ่าเข้าไป มันยืนจ้องยูฟ่าอยู่แบบนั้น ....แล้วยูฟ่าจะเอาอาหารเข้าไปให้ได้ยังไง...ตะล่อมโดยเอาอาหารมาล่อ มันทำหน้านิ่งเหมือนเจ้านายมันเลย ....ถ้ามันพูดได้ ยูฟ่าคิดว่ามันคงเป็นเหนือฟ้าสองแน่ๆ

"ไข่เจียวมาหาพี่มา"

ยูฟ่าเรียกหาพรรคพวก เพราะไข่เจียวมันทำเสียงงี๊ดง๊าดๆ อยากจะมาหาแต่มาไม่ได้  เพราะไอ้พญาหมามันนขู่เอาไว้ ยูฟ่าเลยค่อยๆ หมอบคลานเข้าไป  กุ๊กไก่มันเบี่ยงตัวดูชั้นเชิง ขู่คำรามเสียงดัง ยูฟ่ายกมือกันเอาไว้ก่อน สักพักก็ล้มเพราะไอ้กุ๊กไก่มันวิ่งชน ก่อนจะยืนมอง สาบานยูฟ่ามองสีหน้าเยาะเย้ยเหมือนที่เหนือฟ้าชอบทำ...เบะปาก  ห้ามร้องไห้นะ มันเป็นหมาแต่นายเป็นคน ฮึบไว้ๆๆๆ  สักแปบล็อตไวเลอร์มันก็เข้ามาลากยูฟ่าออกไปจากบริเวณที่อยู่ของมัน

"ไอ้พวกบ้า...น้ำลายเต็มหัวเลย"

ยูฟ่าลูบผม แล้วสะบัดน้ำเหมือก น้ำลายที่ไหลเยิ้มออกจากหน้าผากและผม  ยี้!! มองกลับเข้าไป จะทำยังไงดี แค่เอาไอ้กุ๊กไก่ออกมา ยูฟ่าก็ไม่กลัวอะไรแล้ว....

"แน่จริงออกมาสิเว้ย"

ยูฟ่าเปลี่ยนกลยุทธ์แลบลิ้นปลิ้นตาอยู่หน้ากรง เต้นส่าย Cover เพลงเกาหลีตอนนี้ก็ต้องทำ ขอแค่เรียกร้องความสนใจจากไอ้กุ๊กไก่มันได้ก็พอ

"งงละเส้ รู้จักเปล่า...มาจากเกาหลีเชียวนะ"

ยูฟ่าเต้นจนเหนื่อย เลยวิ่งไปวิ่งมาแทน ขยับหลบไปหลบมาอยู่หน้ากรงเหมือนเล่นอเมริกันฟุตบอล  กุ๊กไก่มันคงอยากจะรู้ว่าไอ้บ้านี่มาทำอะไรวะ...มันเลยเดินตามมาดูยูฟ่าข้างนอกกรง.....ยูฟ่าวิ่งวนก่อนจะสไลด์ตัวเข้าไปแล้วล็อคประตู มันกระโดดขย่มประตูกรงเกรี้ยวกราดใส่ยูฟ่าที่ยืนหัวเราะอย่างสะใจอยู่ในกรง  สายตามันคงโกรธมาก และมันคงจะด่ายูฟ่าด้วยที่หลอกมัน...ยูฟ่ารีบตักอาหารใส่จานของทุกตัว...แต่ละตัวรุมกินกันอย่างหิวๆ แต่พอพญาหมามันคำรามทุกตัวก็หยุดกิน ทำไมมันช่างเหมือนได้ขนาดนี้เนียะ.....

"แกเป็นหมานะกุ๊กไก่"

ยูฟ่ายืนท้าวเอวชี้หน้ามันที่วิ่งเข้ามาขย่มกรงอีก

"แกไม่จำเป็นต้องเลียนแบบเจ้านายแกขนาดนั้นก็ได้"

มันแยกเขี้ยวใส่ยูฟ่า ก่อนจะกระโจนเข้ามา ยูฟ่าหงายท้อง...ยกหม้อข้าวหมามาคลุมหัว ลูบอกตัวเอง...ดีนะ....ที่มีประตู ไม่งั้นมันต้องจับยูฟ่ากินแน่ๆ เลย....ไข่เจียวมายืนเป็นกำลังใจ ....

"ขอออกได้ไหมอะ"

ยูฟ่ามองไซบีเรียตัวใหญ่ยักษ์ มันเดินวนไปวนมาอยู่หน้าประตู  ตอนเข้าก็ต้องขอ ตอนออกก็ต้องขอ ทำไมต้องให้มาทำอะไรลำบากแบบนี้ด้วยวะ.... ยูฟ่าตัดสินใจค่อยๆ เปิดประตูแล้ววิ่ง แต่ยังไม่ทันไปไหนเลย  ไอ้กุ๊กไก่มันตามมากระโจนใส่ทางด้านหลัง จนยูฟ่าล้มคว่ำเสียงดังแอ่ก....มันเอาเท้ามาเหยียบหลังยูฟ่าแล้วข่มขู่...สาบานว่ามันตบหัวยูฟ่าด้วยหนึ่งทีก่อนจะเดินเข้ากรงไป....ยูฟ่าพลิกตัวหันมามอง คลำหัวตัวเอง มันจะเกินไปแล้วนะเว้ย...ไอ้หมามาเฟีย.....

"นะ..."

ยูฟ่าวิ่งออกมาจากห้องนอนเบรคแทบไม่ทัน เหนือฟ้ากำลังจะเดินมาพขอดี...ท่าทางอารมณ์ดี ดูจากการแต่งตัวซะหล่อเว่อร์วัง ไม่เหมาะกับบ้านป่าเมืองเถื่อนแบบนี้เลย

"คุณเหนือ...เสื้อผ้าฉัน...เรา..ยูฟ่าละ"

เฮ้อ!! กว่าจะลงตัว รู้สึกเหนื่อย

"เอาไปบริจาคหมดแล้ว"

เหนือฟ้าตอบหน้าตาเฉย

"แล้วๆๆๆๆ"

ยูฟ่าทำหน้าตาตื่น เอานิ้วจิ้มอกตัวเอง ไม่รู้จะแทนตัวยังไง..กระทืบเท้าไปมาขัดใจจริงโว้ย!!

"ยูฟ่าจะใส่อะไร"

"ก็แก้ผ้าไปสิ"

เหนือฟ้าตอบ

"ไม่ได้...ไม่อายคนอื่นรึไง"

ยิ่งคุยยิ่งน่าแกล้งจริงๆ ไอ้เด็กคนนี้

"นายสิต้องอาย....ไม่ใช่ฉัน"

เหนือฟ้าทำเสียงในลำคอ....กวาดตามองสภาพยูฟ่าอย่างพึ่งสังเกตเห็น

"ไปทำอะไรมา ดูสภาพ ไปตกหลุ่มที่ไหนมา"

เหนือฟ้าท้าวเอวถาม รู้ทั้งรู้ว่าสภาพยูฟ่าเป็นแบบนี้เพราะอะไร...ไอ้ท่าเต้นประหลาดๆ นั้นอีก เหนือฟ้าอัดคลิบเอาไว้ดูเล่นแล้ว...ดูตอนอารมณ์เสีย อาจจะทำให้อารมณ์ดีเหมือนตอนนี้ก็ได้

"กุ๊กไก่มันไม่ให้เข้ากรง"

ยูฟ่าตอบแบบเหนื่อยใจ

"ไม่มีปัญญานะสิ"

ยูฟ่าทำหน้างอ แต่ที่ต้องการตอนนี้ไม่ใช่การทะเลาะกับเหนือฟ้า

"คุณเหนือ"

"จะเอาอะไร ไปอาบน้ำสิ"

เหนือฟ้าไล่

"จะอาบยังไง ไม่มีเสื้อผ้าใส่  เอาของคนอื่นไป มันต้องบอกก่อนไหม"

ยูฟ่าว่าตรงๆ เหนือฟ้าไม่ใช่แค่ปากร้าย นิสัยยังไม่ดีอีก

"ของนายที่ไหน ของไอ้เทพนู้น"

"แต่พี่กะทิยกให้ยูฟ่าแล้ว"

"เหรอ..ทำไมไม่เห็นรู้เรื่องเลย"

คำว่า เหรอ ของอิตาคุณเหนือมันทำให้ยูฟ่าปรี๊ดมาก  ทำไมทำแบบนี้ไม่ทุกข์ไม่ร้อนอะไร แล้วยังมากวนประสาทยูฟ่าอีก  มือคว้านหาของใกล้มือจะปาใส่หน้าหล่อๆ ให้หน้าแหกเลย

"ที่ถือราคา 5,000 นะ ถ้าอยากเป็นหนี้ก็ขว้างมา"

ยูฟ่าชะงักตรงคำว่าเป็นหนี้นี่แหละ วางลงแล้วหาอะไรที่น่าจะถูกแล้วจ่ายได้โดยไม่เสียใจ เจอแล้วรองเท้าตราช้างดาว  ถูกและทน ขว้างแล้วไม่แตกแน่นอนแถมราคาถูกด้วย...เขวี้ยงใส่ก่อนจะวิ่งหนี  เหนือฟ้าวิ่งตามมาตะครุบตัว ลากเข้ามาใกล้

"เดี๋ยวนี้พัฒนา ขนาดเอารองเท้าปาหัวฉันแล้วเหรอ"

เหนือฟ้าจับยูฟ่าหันข้าง แล้วฟาดใส่ก้นแบบไม่ยั้ง  รองเท้าเกือบโดนหน้าถ้าหลบไม่ทัน....ตีจนเหนื่อยจนพอใจ

"ฉันแก่กว่านาย อย่าลามปามให้มันมากนัก"

เงียบเสียงไปแบบไม่เถียงกลับ เหนือฟ้าเอียงตัวมอง ใบหน้าขาวใสยืนกัดริมฝีปากสะกดกลั้นเสียงร้อง น้ำตาไหลพรากๆ ทำเอาคนลงไม้ลงมือรู้สึกผิดไปเลย

"ยูฟ่า"

เหนือฟ้าดึงตัวให้หันมา ก่อนจะเจอหมัดแรงๆ ที่หน้าหนึ่งที ก่อนจะเป็นการตะกุยแรงๆ อย่างหัวเสีย เหนือฟ้าต้องออกแรงดึงแล้วไขว้มือกดเอาไว้กับตัว ผลักให้หันหลังแล้วสวมกอดเอาไว้ทั้งตัว เด็กหัวร้อนยกเท้ากระทืบลงมาบนหลังเท้าของเหนือฟ้าอย่างไม่สิ้นฤทธิ์....

"อยากโดนอีกใช่ไหม"

เหนือฟ้าตะคอกใส่  ร่างในอ้อมกอดหยุดิ้นร้นและต่อสู้ เสียงสะอื้นหลุดออกมา

"พ่อกับแม่ยังไม่เคยตีเลยนะ"

"แล้วนายเป็นใคร กล้าดียังไงมาตีฉัน"

"ใช้งานก็เยี่ยงทาส ด่ายังกะหมูกะหมา ทำอะไรก็ไม่เคยถูกใจ"

"ทำไมไม่ปล่อยให้งูกัดตายไปซะวันนั้นเลย"

หลับหูหลับตาต่อว่า น้ำตาไหลรินอาบสองแก้ม ไม่ได้สนใจอ้อมกอดที่รัดแน่นขึ้น เพราะเด็กตัวแสบพยายามจะผลักไสออกจากตรงนี้ไปให้ได้

"ที่พูดนี่นับได้ 2,000 แล้วนะ"

ยูฟ่าหยุดสะอื้น

"อะไร"

ถามเสียงงอแง เพราะไม่เข้าใจ งงๆ ทำไม อะไรคือ 2,000 วะ

"ค่าปารองเท้าใส่หัว 500 ด่าฉันอีก 500 ทำร้ายร่างกาย 1,000 รวมเป็น 2,000 พอดี"

เหนือฟ้าคำนวณมาเปะ หากต้องการหยุดความดื้อรั้นของยูฟ่า ต้องหยุดด้วยการเป็นหนี้...หยุดชะงัดนัก

"ไม่จริงอะ"

ยูฟ่าหันมาเผชิญหน้าแบบหมุนตัวกลับ ใบหน้าอ่อนใสแดงระเรื่อจนเหนือฟ้าอยากจะเช็ดน้ำตาที่คาแก้มให้ มองเหนือฟ้าอย่างไม่เข้าใจ

"แล้วที่ตียูฟ่าละ คิดค่าเสียหายมาสิ"

"ตีไป 10 ครั้ง ๆ ละ 100 รวมเป็น 1,000 นายยังติดหนี้ฉันอีก 1,000 ถ้วน"

อะไรวะ...ยูฟ่าทำหน้าคิด

"ไม่ยุติธรรม"

เหนือฟ้าถอนหายใจ มองคนก้มหน้าก้มตาบ่น ปาดน้ำตา ก็ไม่ได้อยากใจร้ายสักนิด  แต่บางทีก็ดื้อเกินไป มองนาฬิกาเลยเวลานัดไปแล้ว...คงจะไปไม่ทันแล้ว  เอาเวลามาทะเลาะกับเด็กตัวแสบตรงหน้านี้อยู่ตั้งนาน

"ไปอาบน้ำ เดี๋ยวจะพาไปหาซื้อเสื้อผ้า"

ยูฟ่าทำหน้าไม่อยากจะเชื่อ มองคนพูดที่มีทีท่าอ่อนลง

"แต่ยูฟ่าไม่มีเงิน"

ดูทำตาเข้า...เหนือฟ้าไม่อยากมองนาน ใจจะอ่อน....

"จะซื้อให้..."

เหนือฟ้าบอก หยุดชะงักไปนิด เพราะอีกคนจ้อง

"ฟรี ไม่คิดเงินหรอกนะ"

"จริงเหรอ...ไม่น่าเชื่อ"

ยูฟ่าทำตาโต

"ถ้านายหัดพูดดีๆ กับฉัน ไม่ดื้อ ไม่เถียง ไม่ขัดคำสั่ง....ฟรีทุกอย่างแน่นอน"

ยูฟ่าอึกอัก จากประสบการณ์บอกว่าดื้อรั้นกับใครก็ได้ แต่จะดื้อรั้นกับเหนือฟ้าไม่ได้ แต่ใครจะบ้าทำได้...

"ตกลงซื้อเสื้อผ้าให้ฟรีใช่ไหมฮะ"

เหนือฟ้าพยักหน้า

"ไม่ติดหนี้ใช่ไหม"

"อืม"

"ไม่มีทวงทีหลังแน่นะ"

เหนือฟ้าเอื้อมมือไปบีบแก้มขาวๆ แดงๆ บีบๆ ดูดีๆ ก็น่ารัก ดูอีกที มันก็น่าตีเหมือนกัน

"พูดมาก ถามมากกว่านี้ ฉันจะคิดให้หมดทุกอย่างเลย"

ใบหน้าหล่อวายร้ายก้มลงมาพูดใกล้ๆ สบตากันนิ่งนาน สายตาคมดุกวาดสายตาไปทั่วใบหน้ายูฟ่าอย่างเผลอๆ ไม่แปลกที่ใครๆ จะโดนหลอกว่าเป็นผู้หญฺิง และก็ไม่แปลกใจด้วยถ้าจะมีผู้ชายมาสนใจ หน้าแบบนี้ ผิวแบบนี้ ตาแบบนี้

"คุณเหนือ"

"อะไร"

"ยูฟ่าจะไปอาบน้ำ"

"ก็ไปสิ"

"ปล่อยหน้ายูฟ่าก่อนสิ"

เหนือฟ้านิ่งอึนไปชั่วขณะ ก่อนจะรู้ตัวว่ายึดใบหน้าของยูฟ่าเอาไว้ในมือ  ผละมือออก ครุ่นคิดว่าตัวเองคิดอะไรอยู่

"อะไรอีก"

มองคนที่ยังไม่ไปสักที

"จะให้ยูฟ่าใส่เสื้อผ้าอะไรไปตลาดละ"

เหมือนจะต่อว่าในที ทำเสียงง๊องแง๊งใส่อีก  เหนือฟ้าโบกมือไล่ให้ไปได้แล้ว

"เดี๋ยวหาให้"

พออาบน้ำเสร็จ ก็มายืนห่อตัวเป็นมัมมี่เดินได้ มองไปทั่วห้อง...ไม่เห็นมีใครสักคน ไหนบอกจะไปหาเสื้อผ้าให้ นานขนาดนี้ หลอกกันรึเปล่าวะ

"จะยืนอีกนานไหม มาใส่เสื้อผ้า"

เหนือฟ้าปาชุดลงบนที่นอน เนียะเล็กสุดละ หันหลังเดินออกไปข้างนอกแล้วกลับมาอีกที ยูฟ่าเหลือตัวนิดเดียว เสื้อหลวมไม่เท่าไหร่ แต่กางเกงนี่สิ เหนือฟ้าเดินไปหยิบเข็มขัดมา ให้ตายสิ...ทำไมคิดว่าตัวเองเหมือนพี่เลี้ยงเด็กอนุบาลได้วะ

"ยกมือขึ้น"

ยูฟ่ากางแขนออก ก้มมองคนตัวสูงที่ชะโงกหน้าผ่านตัวไปทางด้านหลัง  อกอุ่นๆ อยู่แค่หน้า กลิ่นน้ำหอมโชยเข้ามา ตัวนิ่งงันตอนที่เหนือฟ้าผูกเข็มขัดให้ แต่คงจะเมื่อยเลยเดินไปนั่งที่ปลายเตียงแล้วลากยูฟ่าไปด้วย กางขาออกกว้าง ดึงตัวยูฟ่าอยู่ระหว่างกลางขา ขยับนู้นขยับนี่ กว่าจะเสร็จก็ทำเอายูฟ่าหน้าร้อนแล้วร้อนอีก   จากนั้นก็มาพับแขนเสื้อให้

"คุณเหนือ"

"ว่า"

"เวลาดีๆ ก็น่ารักนะ"

เหนือฟ้าเงยหน้ามองคนพูดที่ยิ้มประจบตาขวาง  ใครบอกให้ชม ใครบอกอนุญาตให้พูด ที่ทำอยู่นี่เพราะรำคาญ ไม่รู้ตัวบ้างเลยรึไง...

"มีคนชมไม่ชอบเหรอ"

ยูฟ่าแก้เก้อกับสายตาขุ่นๆ ของเหนือฟ้าด้วยการถาม

"ชอบ แต่ไม่ใช่นาย"

ใบหน้าน่ารักงอง้ำ...

"เสร็จแล้วตามมา"

ยูฟ่าไม่รู้จะพูดคำไหนดี  ไม่เข้าใจอารมณ์ของเหนือฟ้าเลย ไม่เข้าใจว่าทำไมท่าทีถึงเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา....หากไม่อยากจะทำให้ เหนือฟ้าก็ไม่จำเป็นต้องทำก็ได้นิ...พ่อเคยบอกว่าคนทำดีต้องชม...แล้วยูฟ่าก็ชม...แต่คนโดนชมกลับไม่ชอบ ตกลงแล้วเหนือฟ้าเกลียดหรือไม่เกลียดยูฟ่ากันแน่

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***