ตอนที่ 4 แผนจับคู่

"รู้รึยัง ว่าใครมันกล้าล้วงคอฉัน"

เหนือฟ้ายกเท้าลงจากโต๊ะทำงาน ถามบูรพาที่โผล่มาหาแต่เช้า และมัวแต่มองเกดแก้ว จนเหนือฟ้าต้องถามซ้ำ

"ชื่อขุนแผน  เป็นทหาร เป็นนักแม่นปืน"

เหนือฟ้ามุ่นคิ้ว รับแฟ้มจากลูกน้องคนสนิทมาเปิดดู แล้วมันมากี่ยวอะไรด้วย  ในสายอาชีพการยุ่งเกี่ยวกับพวกมีเครื่องแบบเป็นเรื่องที่ยุ่งยากมาก

"มันมายุ่งอะไรด้วย"

"มันมาช่วยเด็กนั่น  แสดงว่าเด็กนั่นต้องไม่ธรรมดา"

บูรพาออกความคิดเห็น

"เด็กขายตัว มันไม่ธรรมดาตรงไหน  สำคัญที่ว่ามันกล้ามาก ที่กล้ามาเหยียบถิ่นฉัน....หยามกันชัดๆ"

"จะให้จัดการยังไงดีครับ"

เหนือฟ้าส่ายหน้า ต้องรู้ให้มากกว่านี้  โดยเฉพาะเด็กนั่น  ทำไมต้องมีคนในเครื่องแบบมาช่วย หรือเป็นสายตำรวจ นึกถึงหลังขาวๆ ที่เหนือฟ้ากัดไปหลายคำ ดวงตากลมโตไม่ยอมแพ้ และขณะเดียวกันก็ตื่นตระหนกเพราะความหวาดกลัว และเหนือสิ่งอื่นใด เหนือฟ้าแตะริมฝีปาก  นึกตัวเอง  สงสัยจะล้างผู้หญิงมาหลายวันถึงได้รู้สึกแบบนี้....ติดใจ!!

"ขุนแผน เป็นยังไงบ้าง"

ขุนแผนมองร่างสูงใหญ่ของคนเป็นพ่อ  ที่ดูเหมือนไม่ค่อยสบาย ไม่กระฉับกระเฉงอย่างที่เคยเป็น

"ร้ายกว่าที่พ่อเล่าอีก"

ขุนแผนนึกถึงอาชินา ฤทธิ์เดชเหลือเกิน

"5555"

"ไม่ขำเลยนะพ่อ ผมทั้งโดนถีบ ข่วนหน้า อะไรอีกสารพัด  ขนาดไม่รู้จักกันมาก่อน ไม่ได้กลัวผมเลย"

ขุนแผนเล่าแล้วส่ายหน้า นึกถึงตอนนั้นแล้วสยองเหมือนกัน

"แล้วคุณหนูยูฟ่าละ"

วิทวัสถามอีกคน น่าจะทำให้อารมณ์ดีขึ้น

"น่ารัก เป็นเด็กผู้ชายที่น่าเอ็นดูมาก"

ใบหน้าหล่อคมคายยกยิ้มนิดๆ ยามเมื่อนึกถึงเด็กน้อยที่ปีนระเบียงลงมา หน้าตาตอนบอกว่ากลัว...น่ารักจริงๆ

"พูดแบบนี้ จะคิดดีได้ไหม  คุณหนูพ่อพึ่ง 18 เองนะ"

ขุนแผนหัวเราะ เค้ารู้ว่าพ่อแซวเล่น พ่อยังไม่รู้เรื่องขุนแผนโดนบอกเลิก ถ้ารู้พ่อคงจะโทษตัวเองแน่ๆ ขุนแผนไม่ยอมให้พ่อรู้สึกแบบนั้นเป็นอันขาด

"พ่อมีเรื่องจะขอร้อง "

สีหน้าจริงจังจนคนเป็นลูกไม่ถามต่อ รอให้พ่อสั่งมาเอง

"พ่อคิดว่าขุนแผนต้องทำได้ดีกว่าพ่อแน่ๆ"

ขุนแผนนิ่งอึ้งไปนิด อะไรสักอย่างที่บอกให้รู้ว่าสำคัญมาก พ่อไม่เคยขอร้องให้ทำอะไรที่เหนือบ่ากว่าแรง  แต่ครั้งนี้มันแตกต่างออกไป

"อ่าส์!!! อื้อๆ เหนือฟ้า....อูยยยย....ดีจัง"

เสียงครางกระเส่าแข่งกับเสียงดนตรีข้างนอก ร่างขาวๆ ของหญิงสาวที่มีรูปทรงองค์เอวสวยงาม สมบูรณ์แบบเท่าที่ผู้หญิงพึงจะมี บิดตัวเร่าเปลือยเปล่า กำลังถูกร่างสูงใหญ่กระแทกกระทั้นใส่อย่างเมามันส์ เสียงคำรามกับการใส่น้ำหนักตามแรงอารมณ์

"คุณเหนือ  เบาๆ สิคะ...ของเปรมพังพอดี"

ปากสีสวยของเปรมฤดีพึมพำเหมือนต่อว่า แต่สะโพกกลับยกขึ้นรับอย่างไม่ยอมแพ้ กลิ่นน้ำรัก กลิ่นเหงื่อ น้ำหอม บุหรี่ คาวคุ้งไปทั่วทั้งห้อง เสียงเนื้อกระทบกัน จนไม่มีใครกล้าเข้ามา สักพักเสียงกรีดร้องบอกถึงความสุขสมของคนข้างใน บูรพาส่ายหน้า วันนี้คนที่สามแล้ว  เหมือนเหนือฟ้ารู้สึกอะไรสักอย่าง ถึงนัดสาวๆ มาเสวยสุขแบบเรียงตัว

"พี่เหนือเป็นอะไร"

เกดแก้วทำหน้าสงสัย

"วันนี้ คนที่สามแล้วนะ ไปตายอดตายยากที่ไหนมา"

"พูดไม่น่ารักเลยนะครับ"

บูรพาดุเบาๆ มองน้องสาวเจ้านายที่มายืนบ่นอยู่หน้าห้อง จะถามจะปรึกษาอะไรไม่ได้สักอย่าง เพราะเจ้าพ่อมัวแต่มุ่งกามกิจอยู่  เหนือฟ้าอยากให้บูรพากับเกดแก้วคบกัน  บูรพาไม่รู้ว่าจะตอบยังไง ถ้าเกดแก้วไม่ชอบ จะไม่เป็นการบังคับหรอกหรือ

"ก็จริงนิคะ ไม่เหมือนพี่ วันๆ ไม่เห็นมีใครมาหาเลย"

วนเข้าตัวบูรพาจนได้

"ไม่ชอบผู้หญิงเหรอคะ"

เกดแก้วเอียงตัวถาม มองคนที่พี่ชายหมายหมั้นปั้นมือในการจับคู่ แต่บูรพาไม่กระดิกสักนิดเดียว เกดแก้วจะทำยังไงได้

"พูดแบบนี้ สบประมาณกันอยู่นะครับ"

"5555 เกดแค่ล้อพี่บูเล่น"

เกดแก้วหัวเราะแก้เก้อ เพราะสายตาดุ กับหน้านิ่งๆ นั้น ดูไม่ออกเลยว่ารู้สึกยังไง

"พี่ก็ดูๆ อยู่"

"อย่าดูนาน"

บูรพามองตามหญิงสาวเพียงหนึ่งเดียวที่แอบมองมาตั้งแต่เด็ก หัวเราะเสียงสดใสก่อนจะแยกตัวออกไป สองคนนี้เป็นลูกคนมีเงินทางภาคเหนือ ถูกเลี้ยงดูมาแบบฮาร์ดคอล  อยากได้จะต้องสร้างเอา แล้วไงละ  ตอนนี้เหนือฟ้ามีทุกอย่าง มาเฟียหน้าหล่อเป็นเพียงฉายากับภาพลักษณ์ที่เห็น ไม่เอาเปรียบกฎหมาย และไม่ยอมให้กฎหมายเอาเปรียบด้วย

บูรพาเจอเหนือฟ้าครั้งแรก เพราะพ่อแม่โดนยิงทิ้งตายต่อหน้าต่อตา ทำบูรพาพลั้งมือฆ่าคนตาย หนีมาจนบุกรุกเข้าไปในไร่  โดนจับได้ถูกซ้อมจนเกือบพิการ  เหนือฟ้าที่แก่กว่าสองปีเดินมาชี้หน้าแล้วบอกคุณป๊าว่า จะเอาเค้าไปเป็นเพื่อน แทนที่จะถูกส่งให้ตำรวจ  บูรพากลับถูกเลี้ยงดูเยี่ยงลูก เรียนต่างประเทศ จบปริญญา

กลางวันตามเหนือฟ้าไปทำงานบริษัท ตอนกลางคืนมาคุมผับ ส่วนใหญ่เหนือฟ้าจะมีเงินไหลเวียนจำนวนมาก ได้มาจากการเล่นหุ้น แต่ภายใต้การทำงานแบบบุคคลไม่ผิดกฎหมาย กลับมีเรื่องการคุมโซน ดูแลธุรกิจในพื้นที่ต่าง ซึ่งเป็นมรดกตกทอดของคุณป๊าที่เหนือฟ้าจะต้องเข้าไปจัดการ นั่นคือการเป็นมาเฟียที่ทำเรื่องไม่ผิดกฎหมาย ยกเว้นจัดหนักคนเลว

"มัวแต่มองแล้วเมื่อไหร่จะได้"

บูรพามองเหนือฟ้าที่เดินเปลือยท่อนบนออกมา ไม่กล้ามองเข้าไป ด้านใน ไฮโซสาวคงจะไม่ได้กลับง่ายๆ หรอกคืนนี้ คนนี้ถูกใจเหนือฟ้าที่สุดแล้ว เซ็กซี่ความต้องการทางเพศสูงพอๆ กัน ใครรับเหนือฟ้าเรื่องนี้ได้ก็อยู่นาน ถ้ารับไม่ได้ก็แปบเดียว เหนือฟ้าไม่เคยมีใจเดียว มีหลายใจจนไม่มีใครจับติดสักคน

"จะให้ทำยังไงละครับ"

"จีบสิวะ"

เหนือฟ้ารินบรั่นดีใส่แก้ว ยกดื่ม

"ทำไมแค่นี้ต้องให้สอนด้วย"

"โตมาด้วยกันแบบนี้ จะจีบยังไง คุณเหนือก็พูดได้สิ คุณเหนือไม่เคยรักใครจริงจังนิ"

หนอย....เหนือฟ้ามองไอ้คนย้อนหันไปสนใจทางอื่นไม่ยอมสบตา เกดแก้วไม่ยอมมีแฟน ทำไมบูรพาไม่เอะใจบ้าง ขนาดเหนือฟ้าไม่ค่อยอยู่ยังรู้เลยว่าแอบชอบกัน

"คุณป๊าโทรมาว่าไง"

"ตั้งสองอาทิตย์แล้วนะครับ ทำไมพึ่งมาถาม"

บูรพาบ่นอย่างไม่เกรงใจ  แต่พอเห็นสีหน้าคนถาม ก็รีบเก็บความคิดต่อว่าออกไป คุณป๊าที่ว่าคือพ่อของเหนือฟ้า มาเฟียเมืองไทยของแท้  โทรมาทุกวันแต่เหนือฟ้าไม่ยอมรับสาย น่าจะเป็นเรื่องที่ไม่อยากจะคุยด้วย

"เรื่องอะไร"

"ดูตัวครับ"

เหนือฟ้าอึ้ง ตูว่าละ....วางแก้วอย่างอารมณ์เสีย

"ไม่ไป"

"ให้ตอบแบบนี้จริงๆ เหรอครับ"

บูรพามองหน้าคนที่เป็นทั้งพี่ เพื่อน เจ้านาย เหนือฟ้ายักไหล่ไม่สนใจ ทำท่าจะเดินกลับเข้าห้องไปอีก

"คนนี้เป็นลูกสาวของเจ้าของธุรกิจน้ำมัน กว่าจะนัดได้ ก็นานอยู่นะครับ แสดงว่าไม่ธรรมดาเหมือนกัน"

บูรพาอธิบาย

"เมียตาย เลยว่างมาก หาแต่ลูกสะใภ้เข้าบ้าน....ไม่คิดจะทำอย่างอื่นรึไง"

เสียงเหนือฟ้าบอกถึงความรำคาญ หากคุณป๊าคิดจะมองเองเหนือฟ้าก็จะไม่ว่า เพราะคุณป๊ายังหล่อ แข็งแรง แต่นี่อะไรหามาแต่ละที จะให้เหนือฟ้าตลอด เสียงโทรศัพท์เรียกเข้ามา.....เหมือนรู้ว่าเหนือฟ้าว่างแล้ว

"นายคุย"

บูรพารับสายก่อนจะวางลงไม่นาน

"คุณท่านบอกว่าไม่ต้องไปแล้วครับ"

"ทำไม"

"คุณท่านบอกว่า อยากได้มาเป็นเมียครับ ไม่ยกให้คุณแล้ว"

"หมายความว่ายังไง"

เหนือฟ้าไม่เข้าใจ ทำหน้าบึ้งตึง รู้สึกตะหงิดๆ ชอบกล

"คุณป๊าจะหาแม่ให้คุณเหนือครับ ท่านบอกว่า ให้คุณสองคนเตรียมมีแม่ใหม่ได้เลย"

ชิบหาย!!! แล้ว  เหนือฟ้าปาแก้วเหล้าในมือลงพื้น เมียเด็ก แถมจะแต่งด้วย  อีกใจบอกว่าช่างมันเถอะ แต่อีกใจบอกว่าไม่ได้ ตาแก่นั้นจะมีเมียใหม่มาแย่งสมบัติของเค้ากับเกดแก้วไม่ได้  ร่างสูงของเหนือฟ้าเดินกลับเข้าห้องไปแบบไม่พูดอะไร บูรพาว่าเหนือฟ้าน่าจะไม่ยอม คุณป๊าจะมีเมียกี่คนก็ได้ แต่คุณป๊าห้ามแต่งงาน

"หายเจ็บรึยัง"

อาชินาถามเบาๆ แตะหน้าผากน้องชายที่นอนซมบนเตียง ช่วงนี้งดออกนอกบ้านให้บอดี้การ์ดสบายใจ  ยูฟ่าไข้ขึ้นจากรอยกัดนั้น อยากรู้จริงๆ ว่าใครมันกล้าทำ จะตบสั่งสอนสักสามสิบที แผ่นหลังขาวเนียนที่ผู้หญิงต้องอิจฉา มีรอยเขียวจางๆ เป็นจ้ำๆ

"เจ็บใจมากกว่า"

ยูฟ่าขยับตัวลุกขึ้น อาการดีขึ้นมากแล้ว

"โดนจับไปได้ยังไง ยังเล่าไม่หมดเลย"

"เพราะพี่นั่นแหละ  จับใครแก้ผ้าถ่ายรูปที่พัทยา"

อาชินานิ่งทำหน้าคิด

"มันจะเอาคืน มันนึกว่าผมเป็นพี่"

อ้อ!!  อาชินาทำตาโต ไอ้ไฮโซจอมปลอมนั่นนะเหรอ มันจะวางยา แต่บอร์ดี้การ์ดที่ไปด้วยจับได้ก่อน เลยจับมันแก้ผ้า ถ่ายรูป แล้วขู่ว่าถ้าไม่เลิกมายุ่งจะปล่อยคลิป ใครจะไปรู้ว่ามันแว้งกลับมาเล่นงาน พรุ่งนี้เถอะ....ได้โดนประจานแน่...ไอ้คนเลว

"ฉันขอโทษนะ ไม่คิดว่ามันจะตามมาล้างแค้น"

อาชินาทำหน้าสำนึกผิด ยูฟ่าหรี่ตา ยัยพี่นี่ไม่ค่อยจะสำนึกผิดอะไรง่ายๆ แม้แต่ครั้งเดียว

"จริงใจไหม ขอโทษเนียะ"

อาชินากรอกตา จะจริงจังสักหน่อย แล้วดูมันทำสิ กดยาทาที่รอยเขียวๆ นั่นซะเลย ยูฟ่าแหกปากร้องจนภพธรกับพวกบอดี้การ์ดวิ่งมาดูกันเป็นแถว ทุกคนหน้าแดง แอบมองแผ่นหลังขาวๆ ของคุณหนู  เจ้าของแผ่นหลังไม่ได้สนใจสักนิดมัวแต่หันไปเล่นงานพี่สาวปากร้าย

"พอๆ เหนื่อยแล้ว"

อาชินาโบกมือให้ยูฟ่าหยุดดึงผม มันไม่เจ็บ แต่ทำไมต้องมาทะเลาะกันเป็นเด็กๆ ด้วย

"ออกไปให้หมดทุกคน"

ภพธรรีบไล่ให้ออกไปจากห้อง อาชินาหันไปมองตลบเสื้อน้องชายลงมา พวกนี้เห็นเธอแต่งตัวโป๊ยังไม่มีอาการแบบเห็นยูฟ่าโป๊เลย....มันน่าเสียชาติเกิดที่เป็นผู้หญิงจริงๆ

"คนทำรอย เค้าบอกว่าผมขายตัว"

อาชินาอ้าปากค้าง

"หาว่าศัตรูส่งผมมาสอดแนม "

"มันตาต่ำมากเลยนะ"

อาชินารำพึงออกมา น้องชายออกจะ...จะพูดว่าสวยกลัวโดนทึ้งหัวอีก

"หน้าเหมือนไหม..."

"อะไรของนาย"

"เหมือนผู้ชายขายตัวไหม"

ยูฟ่าเดินบ่นแล้วมาหยุดยืนตรงหน้าภพธร แตะปากที่อ้าค้างให้หุบ

"เค้านึกว่าคุณหนูเป็นผู้หญิงรึเปล่า"

เสียงภพธรร้องโอดโอยเสียงดัง อาชินาพ่นลมหายใจไม่รู้จักจำ....ยูฟ่าไม่ชอบให้ใครว่าเหมือนผู้หญิง ร่างสูงของภพธรกำลังโดนเด็กแสบกระโดดเกาะคอแล้วกัดที่ไหล่ที่หลังเหมือนหมาเลย...

"โอ๊ย!! คุณหนูผมขอโทษ  คุณหนูแมนมาก..."

ภพธรไม่กล้าสะบัดให้คนบนหลังหล่น กลัวจะเจ็บ เลยแหกปากแทน

"คุณหนูล่ำสันกำยำ หล่อที่สุดเลยครับ  ใครมองผิดไปกว่านี้ถือว่าตาต่ำมากเลย"

ภพธรถอยออกมา เอามือลูบที่หลังและไหล่  ทำหน้าเจ็บปวด อาชินาส่ายหน้า ซื่อบื้อทั้งบอดี้การ์ดและเจ้านาย  แต่อยากรู้จริงๆ ผู้ชายที่ยูฟ่าพูดถึงคือใคร

"นาย..."

อาชินาลุกขึ้นยืน แล่นมาหยุดตรงหน้าคนแปลกหน้า ที่ไม่หน้าแปลกอีกต่อไป

"มาทำไม บุกรุกบ้านคนอื่น อยากโดนจับส่งตำรวจรึไง"

แว๊ดใส่ ไม่เกรงใจหัวหงอกที่ยืนอยู่ข้างๆ เลยนะ

"นี่ขุนแผน ลูกชายลุงเอง"

อาชินาทำปากมุบมิบๆ ใส่ ถึงกระนั้น การเป็นลูกชายหัวหน้าบอดี้การ์ดทำให้ได้รับสิทธิของการไม่ถูกไล่ออกจากบ้าน หญิงสาวหันไปหาคนที่หายไปเสียหลายวันแทน

"คุณลุงขา...หายไปไหนมา นาเป็นห่วงแทบแย่"

วิทวัสหัวเราะ ลูบผมคนที่เดินมากอดแขนประจบ

"ลุงวัส"

เหมือนมีเสียงกรี๊ดมาด้วยตอนที่เห็นยูฟ่าวิ่งมา อาการดีใจนั้นทำให้คนที่มองอยู่ยิ้มตาม

"ว่าไงครับ ไอ้เสือของลุง"

ร่างสูงใหญ่อ้าแขนรับร่างของยูฟ่าที่โพนเข้า ด้วยความที่หัวหน้าบอดี้การ์ดไม่มาเสียหลายวัน มันแปลกสำหรับคนที่เห็นกันทุกวัน วิทวัสเหมือนเป็นพ่อคนหนึ่งของคุณหนูทั้งสองเลยก็ว่าได้

"วันนี้เป็นลูกแมว กับลูกลิง"

ขุนแผนพูดกับภพธรที่เดินทำหน้าเจ็บไม่หายเข้ามาทัก

"เป็นลูกหมาด้วย  กัดเจ็บชะมัด"

"ใคร คนพี่หรือคนน้อง"

ขุนแผนขำ

"คนน้องสิครับ คนพี่ไม่น่าจะกัด แต่น่าจะตบแทน"

"ร้ายทั้งพี่ทั้งน้อง"

ขุนแผนทำเสียงขึ้นจมูก อิจฉาเด็กสองคนที่มีพ่อของเค้ายอมทุ่มเทเวลาทั้งหมดให้  ภาพของพ่อที่มีอาชินากับยูฟ่าประกบข้าง เล่าวีรกรรมที่พึ่งไปทำมาอย่างสนุกสนาน

"นี่พ่อฉันคุ้มครองอะไรอยู่"

ขุนแผนรำพึงกับภพธร

"คนที่ไปก่อเรื่องแล้วกลับมาเล่าเหมือนเป็นเรื่องสนุก ในขณะที่พ่อฉันต้องตามดูแลเนียะนะ"

"พ่อนายมีความสุข นายต้องยอมรับ"

ภพธรยิ้มกับภาพนั้น

"ใช่ อยากรู้จริงๆ เค้าซื้อใจพ่อฉันด้วยอะไร ถึงได้อยู่ตรงนี้ไม่ยอมไปไหนสักที"

นี่เป็นข้อสงสัยที่ติดค้างมายาวนานนับแต่จำความได้ มันไม่เคยมีคำตอบ เพราะพ่อไม่เคยบอกว่าเพราะอะไร มีแต่สอนให้ขุนแผนต้องดูแลเหมือนที่พ่อทำ เพราะสักวันขุนแผนอาจจะต้องมารับหน้าที่หัวหน้าบอดี้การ์ดแทน ถูกส่งให้เรียนศิลปะการต่อสู้ตั้งแต่เด็ก เรียนกฏหมาย เรียนการใช้อาวุธทุกประเภท เพื่อเด็กสองคนนี้ แต่ว่าคำตอบมันอาจจะไม่เหมือนเดิมแล้ว ขุนแผนเป็นนายทหาร มียศมีตำแหน่ง....การจะทิ้งทุกอย่างเหมือนอย่างที่พ่อทำ มันไม่ง่ายเลย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***