มาเฟียวายร้ายกับคุณหนูตัวแสบ
“ไม่”
ยูฟ่าย่นจมูก สะบัดหน้าไปมา มองพี่สาวที่หน้าเหมือนกันยังกะแกะ ยืนมองตัวเองในกระจก สะบัดผมไปมา แต่งหน้ายังกะงิ้วจะไปแสดงวัดไหนก็ไม่รู้....ยัยนี่หาแต่เรื่องมาให้
“ไปหน่อยสิ แค่แต่งเป็นผู้หญิงแปบเดี๋ยวเองนะ” อาชินาหันมาท้าวเอวใส่
“แค่ครึ่งชั่วโมง กินข้าวแล้วก็กลับ”
“แค่นั้นก็ไปเองสิ” ยูฟ่ายักไหล่
“ยูฟ่า”
อาชินาขึ้นเสียงใส่ ท้าวเอวมองน้องชาย จริงอยู่คนที่อาชิน่าให้ยูฟ่าปลอมตัวไปกินข้าวด้วย เป็นลูกชายเจ้าของเหมืองทอง ที่มาติดพันเพียงแค่เห็นรูปในหนังสือพิมพ์ให้ตัวแทนมาติดต่อให้ไปเจอตลอด แต่อาชินาไม่ชอบ ไม่รู้จะปฏิเสธยังไง เพราะหลบมาจนไม่มีเหตุผลจะหลบแล้ว กะให้ยูฟ่าไปป่วน หมอนั่นจะได้เลิกตามซะที ชอบแบบไม่เคยเห็นหน้ากัน มันมีที่ไหน
“ป๊า บอกว่าไง”
อ้าว!! พูดไปพูดมาลำเลิกถึงพ่อแม่แล้ว
“ป๊า บอกให้ผู้ชายดูแลผู้หญิง”
“ฉันสั่ง!! นายก็ต้องไปยูฟ่า”
“อย่ามาลองดีกับฉัน”
ยัยเนียะ คือแม่คนที่สองที่อายุห่างสองปี ขนาดนี้ยังมีคนบอกว่าเป็นแฝด พ่อแม่อยู่ต่างประเทศ จนลืมไปละว่ามีลูก ปล่อยให้ทายาทมหาเศรษฐีน้ำมันสองคนอยู่ตามลำพัง โดยมีบอดีการ์ดสิบคน พร้อมกับล็อตไวเลอร์สิบตัวเฝ้า
“ไม่ได้เลี้ยงดู ทำไมต้องฟังด้วย”
ยูฟ่าเถียงกลับ เม้มปากเป็นเส้นตรง โดนตามใจจนเหลิง เค้าว่าตัวเองเอาแต่ใจแล้ว ยัยนี่ยิ่งกว่าเป็นสิบเท่า กรีดนิ้วชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้
“ฉันจะฟ้องป๊า คอยดูสิ”
“เชิญเลย”
อชินาขมวดคิ้ว ทำไงให้เจ้าน้องชายตัวดีปลอมตัวไปแทนได้นะ
“แรมโบกินี่ คันที่นายชอบ ฉันยกให้”
อาชินาเอาของมาล่อ เพราะยู่ฟ่าอายุไม่ถึงกำหนดที่ป๊าจะอนุญาตให้ขับรถเองได้ แต่เธอมีแล้วสามคัน
ยูฟ่าทำหน้าลังเล เพราะแค่ 18 อีกสองปีถึงจะอนุญาตให้มีรถเองได้ ทำท่าคิดหนัก ครึ่งชั่วโมงเองนะ แรมโบกินี่....🙄🙄🙄🙄
“ตกลง”
“โอนก่อนถึงจะไปให้”
อาชินาเบ้ปากใส่ หัวใสอีกละ กะพี่มันเอาทุกดอก ขอให้ช่วยอะไรแบบไม่มีผลตอบแทนไม่มี
“ได้”
อาชินาทาปาก คืนนี้จะไปฉลองสอบเสร็จสักหน่อย มองใบหน้าเรียวสวยของตัวเองในกระจกอย่างพึ่งพอใจ
“วันไหน ฉันจะบอกให้รู้ก่อนล่วงหน้า แล้วห้ามฟ้องแม่นะ”
อาชินาชี้หน้า สองคนพี่น้องคนละแบบคนละสไตล์ เธอเหมือนพ่อ ยูฟ่าเหมือนแม่ เลยมีคนให้ท้ายคนละคนกัน
“แล้วจะไปไหน” ยูฟ่าพยักหน้ารับปาก
“เที่ยวสิ”
“ไปด้วย”
“อายุไม่ถึง” อาชินาโบกมือไปมา ยูฟ่ายังเด็กแต่ฉลาดและแก่นกระโหลก
“ก็พาเข้าไปเส้!! ทำเป็นไม่เคยทำ”
อาชินาหันมามอง เคยแอบพาไปด้วยแค่หนสองหนเอง ตอนที่เธอหนีเที่ยว แล้วหาตัวล่อบอดี้การ์ด เลยต้องเอายูฟ่าไป นี่แหละตัวล่อชั้นดี
“คราวนี้ไม่ได้ ที่นี่คนตรวจเข้มงวด ฉันไม่อยากมีปัญหา”
“ไปด้วย”
“ยูฟ่า”
อาชินาหันมามองตาขวาง ไอ้เด็กนี่มันดื้อเหมือนใคร หน้าตาแทบถอดกันมา มองเผินๆ นี่คือแฝดกัน ถ้ามองแบบพิศดู ไม่เหมือนกันเลย
“ถ้าไม่ให้ไปจะไปดินเนอร์ให้”
นั่นไง!! ไอ้ตัวแสบ ยืนกอดอกยิ้มในหน้า โลกของยูฟ่ามีแค่บ้านกับโรงเรียน มีแค่อาชินส บอดี้การ์ดและหมาสิบตัว เพื่อนไม่มี ไม่คบ เพราะชอบว่ายูฟ่าเป็นทอม ส่วนใหญ่ก็จะอยู่บ้าน ดูหนังฟังเพลง เรื่อยเปื่อยเพราะเป็นคนติดบ้านมาก ผิดกับอชินาที่เพื่อนเยอะ ชอบออกนอกบ้าน บางทีก็ทำให้ยูฟ่าอยากไปด้วยบ้าง
“ก็ได้”
“ไปแต่งตัว อีกยี่สิบนาทีจะไป ถ้าลงมาไม่ทันฉันไม่รอนะ”
ยูฟ่าพยักหน้า วิ่งกลับห้องตัวเอง
“คุณหนู ไหนบอกว่าวันนี้จะอยู่บ้านไงครับ”
วิทวัสหัวหน้าบอดี้การ์ดรูปร่างสูงใหญ่ เลี้ยงดูอาชินากับยูฟ่ามาตั้งแต่เด็ก ได้พักแค่ช่วงพ่อแม่ของทั้งคู่กลับมา ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นช่วงปิดเทอมใหญ่..ก.พ - พ.ค ประมาณนี้ ถ้าไม่มาวิทวัสจะทำหน้าที่ดูแลจนกว่าทั้งสองจะกลับมา มีบุญคุณที่ทดแทนไม่หมด ซึ่งอาชินสไม่รู้ว่าเรื่องอะไร
“ลุงวัสเชื่อนาด้วยเหรอ”
เสียงหัวเราะร่วนทำเอาใบหน้าดุเข้มส่ายหน้า พูดแบบนี้แล้วจะส่งใครไป ในเมื่อขอตัวกันกลับไปหมดแล้ว ที่บ้านก็มีคุมกันสามคน แม่บ้านใหญ่สาม และเค้าต้องไปหาหมอ ตามที่ลูกชายนัดให้
“ลุงไปหาหมอเถอะ ไม่ต้องห่วงนาหรอก”
“นาโตแล้ว”
วิทวัสพยักหน้าเข้าใจ แต่มันทำไม่ได้ แถมจะเอาคุณยูฟ่าไปอีก...งานหนักเลยทีนี้ อย่างน้อยๆ ต้องไปคุมแบบตัวต่อตัว อาชินาเคยแผลงฤทธิ์มาแล้ว หลอกบอดี้การ์ดจนหัวปั่น....เค้าไม่ไว้ใจใครเลย
“ขุนแผน”
“พ่อมีเรื่องจะรบกวน”
คุยกันสักพักถึงจะเข้าใจปลายสายตัดวางไปแล้ว วิทวัสถอนหายใจ ถ้าขึนแผนรับปากเค้าก็เบาใจ ไม่รู้ว่าจะอยู่ดูแลคุณหนูทั้งสองได้อีกนานเท่าไหร่ เพราะอาการป่วยที่คุณท่านของบ้านไม่เคยรู้เลย
“ขุน จะมาบอกเลิกนัดปรางแบบนี้ไม่ได้นะ”
ปรางสวรรค์โวยวาย เพราะขุนแผนแฟนหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา สูงเพรียว นาวิกโยธินของกองทัพบก ยศพันโท ผลงานโดดเด่นเป็นที่จับตามองในกรมทหาร ด้วยความสามารถการต่อสู้ และแม่นปืน จนเป็นอาจารย์ประจำโรงเรียนนายร้อยด้วย
“ปราง ใจเย็นๆ สิ”
“พ่อสั่ง ผมต้องไป”
ขุนแผนถอนหายใจ ดึงมือปรางสวรรค์แฟนสาวที่คบกันมาสองปี เป็นพยาบาลทหารที่พบกันเพราะนักเรียนของเค้าบาดเจ็บ
“ถ้าไปเราเลิกกัน”
ปรางสวรรค์ยื่นคำขาด เพราะวันนี้นัดกันไปที่บ้านของเธอ เพื่อพบพ่อกับแม่ของเธอแบบเป็นทางการ ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่านี้แล้ว.....
“ปราง...” ขุนแผนรำพึง
“อย่าทำแบบนี้”
“ไม่รู้ ขุนเลือกมา....”
หญิงสาวพูดเสียงชัดเจน สายตาไม่ยอมแพ้ ตั้งแต่คบมาขุนแผนเอาใจเธอตลอด ไม่เคยปฏิเสธสิ่งที่ให้ทำสักครั้ง
“ผมเสียใจ”
ร่างสูงหยุดนิ่งไปนิด ยืดหลังตรง สายตาเจ็บปวด หันหลังเดินออกไป ปรางสวรรค์ทรุดตัวลงอย่างแรง มันโง่มากที่ยื่นคำขาดแบบนี้.....
“พี่ภพธร พ่อละ”
ขุนแผนเดินตรงมาที่นัดหมาย ภพธรเป็นบอดี้การ์ดอีกคนประจำบ้าน
“ไปแล้ว ให้พี่มารอนาย”
“แล้วยัยคุณหนูนั่นละ”
เสียงออกขุ่นมัว เพราะไม่เคยเจอกัน แต่ความร้ายกาจเข้าหูตลอด ทั้งพี่ทั้งน้อง พ่อเล่าให้ฟังตั้งแต่เด็กยันโต อาชินาเปรียบเสมือนม้าพยศ ยูฟ่าเปรียบเหมือนลูกไฟที่ห่อด้วยเปลือกลูกอม คนละแบบคนละแนว แต่ถ้าเจอพร้อมกันรับรอง กินยาพารารอได้เลย
“ไปแล้วนะสิ”
ภพธรกุมขมับ......อาชินาน่าจะวางแผนทำอะไรสักอย่าง พอวิทวัสไป อาชินากับยูฟ่าก็ออกคนละทาง ใครจะไปจับได้ เพราะเหลือภพธรคนเดียว
“นายมาสายห้านาที”
ขุนแผนหยิบเครื่องตามตัวที่พ่อสอนให้ใช้ คุณหนูสองคนนั้น ไม่รู้ว่าเครื่องประดับกับของใช้ทุกชิ้นมีเครื่องติดตามตัว...เกิดมาเป็นลูกคนรวย มันลำบากจริงๆ
“รู้ละว่าอยู่ไหน”
..........,.,,.........
ผับดังของชนชั้นสูง อยู่บนตึกสูงชั้นที่ 44 ต้องเป็นคนมีเงินที่รู้ และต้องมาบ่อย เพราะสถานที่ค่อนข้างมิดชิด เคยรับรองขนาดแขกบ้านแขกเมืองมาแล้ว
“ยืนตรง แล้วเดินตามมา”
อาชินสั่งน้อง.....
“รอตรงนี้ ฉันจะเข้าไปก่อน รอเดี๋ยวมีคนเอาบัตรมาให้”
ยูฟ่าพยักหน้า ใช้บัตรประชาชนเข้า ก็แปลว่าจะมีคนเอาบัตรของอาชินาออกมาให้ ร่างเล็กๆ เดินวนไปวนมา เสียงดังจัง แต่ที่มาเพราะเป็นห่วงอาชินา ขาเที่ยว เที่ยวเก่ง ไม่มีใครตามอาชินาทัยเท่ายูฟ่า มาดูแลพี่ว่างั้นเถอะ ถึงเหตุผลจะไม่โดนใจก็เถอะ
“น้องนา ทำไมมายืนตรงนี่ครับ”
ยูฟ่ามองคนที่เข้ามาถึงเนื้อถึงตัว ไม่ได้แหกตาดูรึไง นี่!! ผู้ชายนะเว้ย
“อย่ามายุ่ง”
ยูฟ่าผลัก แต่โดนดึงข้อมือเอาไว้
“คราวที่แล้วทำแสบนะ หลอกฉันไปทิ้งไว้ที่พัทยา จับฉันแก้ผ้า อย่ามาทำเป็นจำไม่ได้”
ยูฟ่านิ่วหน้า เพราะมือที่จับแขนเริ่มบีบแรงขึ้น ออกแรงกระชาก ยับตัวแสบทำอะไรเอาไว้อีกเนียะ
“ปล่อย”
“มานี่”
“คุณฉัตร ช่วยอยู่ในความสงบด้วยครับ”
“คุณเหนืฟ้ามาแล้ว เดี๋ยวจะมีปัญหานะครับ”
คนดูแลสถานที่เตือน ยูฟ่าบิดข้อมือ แล้วยกเท้าถีบเอาจังหวะตอนเผลอ ก่อนจะวิ่งหนีไป
“คิดรึไงว่าจะหนีพ้น”
ร่างที่โดนยันล้มหงาย ตะเกียกตะกายลุกขึ้น คำรามอย่างโมโห วิ่งตามร่างเล็กๆ เข้าไปอีกทาง
“จะหนีไปไหน”
ร่างสูงๆ ตะครุบที่ตัวยูฟ่าเอาไว้ ก่อนจะไถลไปเข้าประตูอีกห้องหนึ่ง
“คืนนี้น้องนาต้องไปกับพี่”
เสียงขู่เข็ญใส่ยูฟ่า ที่เงื้อมมือขึ้นแล้วต่อยออกไป เกิดมาพึ่งชกคนอื่นเป็นครั้งแรก
“ขอโทษฮะ”
โวยยยย!!! ยังอุตส่าห์มารยาทดีอีก
“ชอบซาดิสถ์ก็ไม่บอก”
คราวนี้ยูฟ่าหน้าหันเลย มันตบเต็มแรง....ช่วงกำลังมึนกับเลือดที่ไหลซึมออกมาที่มุมปาก หน้าซีดเพราะกลัวเลือดเป็นชีวิตจิตใจ
ร่างสูงของคนที่เหมือนจะเมา ก็กระโดดคร่อมตัวยูฟ่าเอา ดึงทีเดียว กระดุมร่วงมาเป็นทาง
“😳😳😳😳”
“ไอ้บ้านิ”
เด็กน้อยกุมสาปเสื้อ แล้วยกเท้าถีบ คลานออกจากตรงนั้น คนแปลกหน้าคว้าขาแล้วลากเข้ามาอีก พยายามขึ้นคร่อม ตรึงคนตัวเล็กกว่าให้อยู่นิ่ง ยูฟ่าดิ้นร้นสุดฤทธิ์ เพราะความกลัว ผมเผ้ายุ่งเหยิง เพราะอิรังตุงนังไม่มีใครยอมใคร
“ปล่อย”
“ปล่อยสิเว้ย”
ยูฟ่าตะโกน ฟุบหน้าลงไปบนพื้นเพราะเหนื่อย ไม่คิดว่าจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ เพราะยัยพี่สาวตัวแสบคนเดียว จู่ๆ น้ำหนักตัวบนร่างของยูฟ่าก็เบาลงไป ใบหน้าเรียวสวยเหมือนผู้หญิงเหลียวมอง
“ไง”
เสียงทักทำให้มองหา ยูฟ่าไล่ตั้งแต่รองเท้าดำขลับขึ้นไปสู่ช่วงขายาวๆ กางเกงแสลคอย่างดี สูทราคาแพงเข้ากับตัว ใบหน้าใต้แสงนีออนทำให้ยูฟ่าหรี่ตา มองไม่ถนัด รู้แต่ว่าหน้าตาดีมาก
“ไม่มีที่จะทำกันรึไง ถึงมาทำในนี้”
อันนี้หันไปถามคนที่ถูกล็อคตัวเอาไว้
“........”
“เมาครับ พูดจาไม่รู้เรื่องเลย” ชายหนุ่มหน้าตาดีแต่หน้าเคร่งขรึมอีกคนบอก พร้อมดับหิ้วคอคนบุกรุกเอาไว้
“คุณเหนือฟ้าจะให้ทำยังไงดีครับ”
ยูฟ่า พยุงตัวเองลุกขึ้น กุมสาปเสื้อแล้วถอยไปจนติดมุมห้อง มองไปรอบๆ มันเหมือนห้องทำงานมากกว่าผับ
“เอามันไปทิ้งข้างล่าง บอกไปว่าห้ามมาเหยียบที่นี่อีก”
เสียงสั่งดุดันเด็ดขาด....ยกแก้วน้ำสีอำพันขึ้นดื่ม
“แล้วเด็กขายตัวนี่ละครับ”
ยูฟ่าตาโต ใครๆ ขายตัว ไอ้พนักงานนี่พูดถึงใครวะ...
“เดี๋ยวฉันจัดการถามก่อน พวกศัตรูส่งมารึเปล่าก็ไม่รู้ ถ้ายังไงจะเรียกให้มาจัดการ”
“ครับ”
“บูรพา นายบอกให้เกดแก้วมาหาด้วย”
“ครับ”
ยูฟ่าตั้งสติได้ เรียบเรียงคำพูดแล้ว มันไม่เป็นการดีเลยที่จะอยู่ตรงนี้...ต้องออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด ร่างเล็กๆ ก้มตัวลงต่ำ หมอบคลานออกมาอย่างช้าๆ ช่วงที่เค้าคุยกันอยู่
“จะไปไหน”
ยูฟ่าเงยหน้าขึ้น แล้วก็ไอ ไอ้ผีบ้าพ่นควันบุหรี่มาเต็มหน้าเลย....
“แค่กๆ โอ๊ย!! เหม็น”
ตะโกนออกมาตามความเคยชินของคนที่ไม่เคยเก็บอารมณ์ได้ หน้าแดงเพราะโดนพ่นซ้ำ
“ไอ้บ้า!! เอาออกไป”
เสียงหัวเราะเยาะ ก่อนจะคาบบุหรี่แล้วยกตัวยูฟ่าขึ้นแบกพาดบ่า ก่อนจะโยนลงบนโซฟาตัวใหญ่
“ใครส่งมา”
ยูฟ่าตะวัดสายตาขึ้นมอง แล้วก็ชะงัก ใบหน้าเรียวยาวได้รูป ผิวขาว ริมฝีปากบาง ดวงตาคมดุ องค์ประกอบทั้งหมดบอกว่าหล่อจัด แต่ว่ายูฟ่าเหม็นบุหรี่ และมีอาการแพ้ซะด้วย เม็ดแดงไต่ขึ้นอย่างรวดเร็ว
“หึ!! เป็นเอดส์รึเปล่าเนียะ ทำไมตัวแดงขนาดนี้”
คนพูดถอยหลังออกมาอย่างรังเกียจ...ยังคงมองเด็กผู้ชายที่มองไม่ชัดว่าหน้าตาเป็นยังไง เพราะมอมแมมเหลือเกิน ผมเผ้ายุ่งเหยิง เสื้อผ้าขาดอีก....แถมจุดแดงๆ ลามขึ้นมาบนหน้าอีก...รู้แค่ว่าทั้งหน้ามีดวงตากลมโตที่น่าสนใจ
“เป็นใบ้รึไง”
“ถามทำไมไม่ตอบ”
ยูฟ่าเม้มปาก หายใจไม่ออกเว้ย!!! อยากได้น้ำ...กวาดสายตามองหาก่อนจะเข้าไปคว้า...
“ไม่ขอ แล้วหยิบถือว่าขโมยนะ”
รู้สึกว่าคู่กรณียูฟ่ากำลังสนุกที่ได้ไล่ต้อน อาจจะเพราะสายตาไม่ยอมคนของคนตัวเล็กกว่าก็เป็นได้
“บอกก่อน ไปออฟกันมาจากไหน ถึงได้พากันมาที่นี่”
เหนือฟ้าส่งขวดน้ำจะให้แต่ชักอออก.....
“ที่บ้าน”
ยูฟ่าตอบส่งเดชแม่งเลย....มือคว้าขวดน้ำ..แต่ยังไม่ได้ ยื้อดึงเอาไว้ สายตาลุกวาวเพราะโมโห
“เอามา” ว๊ากเสียงใส่
เหนือฟ้าแกล้งปล่อย ทำให้ยูฟ่าเสียหลัก น้ำกระฉอกใส่หน้า 😠😠😠😠
“เก่งซะด้วย”
เหนือฟ้าเยาะหยัน หัวเราะอย่างสะใจ มองเด็กขายตัวสมัยนี่ ทำไมหน้าตาสะอาดสะอ้านจัง ยกเว้นตุ่มแดงๆ นั้น
“พี่เหนือ เรียกเกดมาทำไม”
เกดแก้วน้องสาวของเหนือฟ้าเดินเข้ามาขัดจังหวะอย่างไม่ตั้งใจ มองร่างเล็กๆ ที่ขยับเข้ามุม หลบหน้า เพราะอายสาวที่หน้ามีแต่ตุ่มเต็มไปหมด.....
“พี่มีเรื่องจะคุยด้วย ไปห้องนู้น”
เหนือฟ้าชี้ไปอีกทาง หันมามองร่างเล็กๆ ที่ยังไม่ได้ซักถามอะไรอย่างที่ต้องการ
“เอาไปขัง”
ยูฟ่าหันมามองหน้า ไอ้คนใจร้ายจะมาขังคนอื่นแบบนี้ไม่ได้นะ เค้าไม่ใช่หมูใช่หมานะ คว้านมือหาโทรศัพท์ ใจนึกกลัวเป็นครั้งแรก นี่มันดงเสือชัดๆ หาไม่เจอ!!!! 😳😳😳😰😰😰😰 มันคงหล่นที่ไหนสักที่...
“ไปสิ”
คนที่ชื่อบูรพาเดินมาใกล้ มองอย่างรังเกียจ ยูฟ่าดีใจมีมันมาแพ้เอาตอนนี้ อย่างน้อยๆ ก็ไม่มีใครกล้าแตะต้องตัว....อาชินามยัยพี่ตัวดี จะรู้ไหมว่าน้องหายไป.....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 45
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
พัชรินทร์ แก้วอมร
สวัสดี
2022-05-11
0
ณฤทัย รอดแสง
เอิ่มต้องเขียนไรอะเราไม่รู้งง
2022-04-22
0
FO_GUST
เออ
2022-03-27
0