" คุณหนู คุณหนูคะ คุณหนูฟื้นแล้ว "
- เสียงพี่เลี้ยงคนสนิทของเชียร์จีน่าพูดขึ้น แล้ววิ่งออกไปตามคุณหมอเข้ามาดูอาการ
[ «เอ๋!! ทำไมข้าถึงอยู่ที่แห่งนี้ ข้ามิได้นอนอยู่บนเตียงในห้องของข้ารึ» ]
- เทียร์เรน่ากำลังนึกในใจ และมองไปรอบไป สังเกตถึงสภาพแวดล้อมที่ต่างออกไปจากที่ที่เธอคุ้นเคย สักพักก็มีคนใส่เสื้อคลุมสีขาวยาวเดินเข้ามาพร้อมกับผู้หญิงใส่เสื้อขาวพอดีตัว , กระโปรงสีขาวที่สั้นแค่หัวเข่ากับถุงเท้าคู่กับรองเท้าสีขาว และผู้หญิงที่อยู่ในเสื้อขาวแบบสบายตัวกับกระโปรงสีดำยาว 3 ส่วนของขา ใส่รองเท้าส้นเตี้ยสีน้ำตาลเข้ม ทำท่าเป็นห่วงใครสักคนที่เขามองมาทางนี้
" หมอขอตรวจอาการหน่อยนะครับ "
[ «หืม? หมองั้นหรือ หมอหลวงประจำตัวข้ามิใช่คนผู้นี้ และคนในห้องนี้ยังแต่งตัวไม่เหมาะสมกับการมาเจอข้า» ]
" ช้าก่อน เจ้าเป็นหมอที่มาแทนหมอหลวงประจำตัวข้ารึ "
- ทุกคนแปลกใจหันมามองหน้ากัน
" หากเป็นเช่นนั้น เหตุใดจึงมิมีแม่นมอยู่ด้วย...หากเงียบเช่นนี้ข้าพูดด้วยแต่มิมีผู้ใดในห้องนี้ตอบเลย
ก็จงไปเรียกผู้อื่นที่ดีกว่านี้มาเถอะ "
" คุณหนูคะ ทำไมถึงพูดแบบนั้นล่ะคะ ตอนนี้ให้คุณหมอตรวจก่อนนะคะ "
- แม่นมพยายามเกลี้ยกล่อมให้คุณหนูของตัวเองยอมให้คุณหมอตรวจ
" ไม่ หากมิมีแม่นมมาอยู่ในห้องนี้ข้า ก็ไม่ต้องตรวจข้า เพราะข้ามิอาจไว้วางใจให้หมอที่มาแทนหมอประจำมาตรวจข้าในสถานที่นี้ โดยที่มิมีแม่นมหรือหญิงรับใช้คนสนิทของข้าแม้แต่คนเดียวอยู่เลย "
" คุณหนูอย่าเพิ่งเล่นเลยค่ะ พี่ชิวการ์ว่า ตรวจก่อนแล้วค่อยเล่นดีกว่าค่ะ
คุณหมอเชิญตรวจเลยค่ะ "
[ «เหตุใดคนพวกนี้จึงไม่ฟังข้า และดูเหมือนไม่เกรงกลัวเลยด้วยซ้ำอีกอย่างข้าพูดเสียงดังแล้วห้องก็ไม่ใหญ่มากด้วยเหตุใดมิมีทหารหรือผู้เข้ามาหาข้าเลยล่ะ แต่อย่างไร หากข้ามิยอมให้พวกเขาตรวจและมิมีผู้ใดเข้ามาช่วยข้าจะทำเช่นไร ข้าคงต้องให้หมอผู้นี้ตรวจ» ]
- เมื่อตรวจเสร็จคุณหมอก็บอกอาการกับพี่เลี้ยงแล้วเดินออกไป
" คุณหนูคะ คุณหมอบอกว่า...คุณหนูไม่อะไรน่าเป็นห่วงแล้วค่ะ เที่ยงนี้สามารถกลับบ้านได้เลยค่ะ
ดีไหมคะ คุณหนูนอนอยู่ที่นี่มาหลายวันแล้วจะได้กลับสักทีนะคะ "
- เทียร์เรน่ายิ้มตอบพลางคิดว่า...
โปรดติดตามตอนต่อไป......
กดไลค์กันได้นะคร้าาาา
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 17
Comments