ตามหาคนชื่อ ชิวการ์

\- จากนั้นทุกคนก็ออกจากห้องไป

" คุณเจอร์แมร์รีคะ ก่อนหน้าองค์หญิงสั่งให้ไปทูลพระบิดาและพระมารดาของพระองค์ว่าไม่ต้องการให้คนมาดูแล แต่ต้องการให้ คุณ...ชะการ์ อะไรสักอย่างมาดูแลองค์หญิงเพียงผู้เดียวด้วยเพคะ "

- สาวใช้บอกกับแม่นม

" แต่ข้าว่า คุณคนนั้นที่องค์หญิงพูดถึงต้องเป็นคนที่องค์หญิงจ้องการให้อยู่ด้วยมากที่สุดในตอนนี้แล้วนางก็ไม่น่าจะชื่อว่า 'ชะการ์' ด้วยนะ "

- แม่นมตอบกลับ

" แต่จะเป็นเช่นนั้นได้อย่างไรเพคะ คนสนิทที่องค์หญิงใกล้ชิดและทรงวางพระทัยมากที่สุดคือ

ท่านมิใช่หรือเพคะ "

" นี่เจ้า ถึงเวลานี้องค์หญิงทรงต้องการให้ผู้ใดดูและย่อมสำคัญกว่าเช่นนั้นจะมัวรีรออันใดอยู่เล่า

รีบไปตามหาแม่นางผู้นั้นมาเดี๋ยวนี้ "

- แม่นมสั่ง

" แต่พวกเรายังไม่ทราบข้อมูลอันใดเกี่ยวกับ นางผู้นั้นเลยนะเพคะ "

" ก็จริงอยู่ แต่องค์หญิงทรงกล่าวชื่อนางผู้นั้นว่า พี่ชิวการ์ ตามที่ข้าได้ยิน "

" เช่นนั้นท่านต้องการให้ออกประกาศตามหาคนชื่อนี้หรือเพคะ หากเป็นตามนี้หม่อนฉันจะไปแจ้งให้ท่านดยุคทราบแล้วช่วยกระจายข่าวให้เพคะ "

- แม่นมพยักหน้า...เมื่อมาถึงคฤหาสน์ของท่านดยุคเอกซ์

" หืม? ทหารจากในวังรึ... "

- ท่านดยุคออกมาต้อนรับหน้าคฤหาสน์

" มีคำสั่งจากในวังให้ท่านดยุคเอกซ์จัดการตามหาคนที่มีชื่อว่า 'ชิวการ์' "

- ทหารวังแจ้งให้ดยุคทราบ...จากนั้นก็กลับไป

ดยุคจึงรีบไปดำเนินการ

*ณ พระราชวังพลอยพิณทอง

" (ก๊อก ก๊อก ก๊อก) ขออนุญาตเพคะ หม่อมฉันเองเพคะ "

- แม่นมขออนุญาต

" แง~ "

( ก่อนหน้านั้น )

" อืมมมมม ทำไมยังไม่ตื่นสักทีนะเราฝันไม่ใช่หรอ

เอ...หรือว่าเป็นแบบที่เคยอ่านเจอในนิยาย , ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็...อย่าบอกนะ ว่า ฉัน กลาย เป็น เจ้า หญิงงงงงงง ฮึ่ย!ถึงเป็นอย่างนั้นจะมีส่วนดีอยู่แต่ว่า...ฉันคิดถึงพ่อกับแม่ แง~ พ่อแม่ พี่ชิวการ์ ช่วยฉันด้วยยยย แง~ "

( กลับมาช่วงเดิม )

" องค์ องค์หญิง ทรงเป็นอะไรเพคะ มีผู้ใดทำร้ายรึเพคะ หม่อมฉันอยู่เฉยไม่ได้แล้ว ขออนุญาตนะเพคะ "

- (ปึง ปึง ปึง) เสียงแม่นมพังประตูเข้ามา เห็นองค์หญิงนั่งร้องไห้อยู่ จึงเข้าไปถามว่าเป็นอะไร เชียร์จีน่ารวบรวมสติเพราะคิดว่าถ้าเป็นแบบที่คิดจริงๆ คงต้องแสดงขายเอาหน้ารอดไปก่อน

" เรา เราไม่เป็นอะไร ก็แค่ดีใจไปหน่อยที่ฟื้นแล้วแค่นั้น ไม่ต้องตกใจไปหรอก อีกอย่าง เราไม่ต้องการให้คนเข้ามามุงเราเยอะแบบนั้น เพราะหากเป็นเช่นนั้นเราคงจะหายใจไม่สะดวก "

- เชียร์จีน่าพยายามสวมบทโดยใช้คำพูดแนวที่เคยอ่านนิยายมา

" เข้าใจแล้วเพคะ แต่ว่าคนที่พระองค์ทรงต้องการพบ ท่านดยุคกำลังดำเนินการตามหามาเพคะ เพราะในที่นี้พระองค์ทรงมิเคยพูดถึงหรือให้คนผู้นี้มาหาเลยสักครา แต่เมื่อทรงฟื้น ทรงเรียกหาคนผู้นี้ ถึงจะไม่รู้จักแต่พวกหม่อมฉันจะพยายามตามหาให้ดีที่สุดหากเธอจะทำให้พระองค์สบายใจขึ้นได้เพคะ "

" เอ่อ...จริงๆแล้วเราแค่เรียกขึ้นมาเฉยไม่ได้ต้องการให้ตามคนผู้นั้นมาพบเราหรอกเพราะในที่แห่งนี้คงมิมีคนที่ชื่อนั้นหรอก "

โปรดติดตามตอนต่อไป......

กดไลค์กันให้ได้นะค้าาาาา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***