ข้า/ฉันกล้านะจะบอกให้

ฟื้นแล้ว

" เจ้าหญิง เจ้าหญิงเพคะ เจ้าหญิงฟื้นแล้ว เร็ว ๆ รีบไปเรียกหมอหลวงมา "

- เสียงคนในวังตะโกนอย่างตื่นตระหนกตกใจ

[ «หืม? เอ๊ะ! นี่ฉันสลบไปเพราะโรคไข้หวัดที่ตรวจเจอครั้งนั้นใช่ไหมเนี่ย แต่...ทำไมเสียงคนเยอะแยะแบบนี้นะ ในโรงพยาบาลเขาไม่ให้ใช้เสียงดังไม่ใช่รึไง อีกอย่าง...ฉันฟื้นแล้วทำไมต้องตกใจกันขนาดนั้นด้วย?» ]

" เจ้าหญิงเป็นอะไรน่ะ เมื่อครู่ยังทรงฟื้นขึ้นมาแล้วอยู่เลย "

- เสียงแม่นมถามสาวใช้ด้วยความกระวนกระวายใจ

" ไม่ทราบเพคะ ก่อนหน้าที่หมอหลวงมาครู่หนึ่งองค์หญิงก็ทรงหมดสติไปอีกครั้งเพคะ " สาวใช้ตอบ

" งั้นหมอหลวงเชิญตรวจอาการองค์หญิงเถอะ " แม่นมกล่าว

- หมอหลวงตรวจอาการสักพักก็รายงานอาการให้แม่นมฟัง

" เรียนท่านหญิงเจอร์แมร์รี องค์หญิงทรงมิเป็นอันใดเพียงแค่ทรงหมดสติไปหลายเวลา ไม่สามารถเสวยพระกระยาหารได้ ทำให้ร่างกายขาดพลังงาน ส่งผลให้อ่อนล้าไม่มีแรงจึงสลบไปอีกคราขอรับ "

- จากนั้นแม่นมให้คนไปส่งหมอหลวงแล้วสั่งให้คนไปเตรียมอาหารสำหรับองค์หญิงมา แม่นมปลุกองค์หญิงด้วยความระมัดระวัง องค์หญิงตื่นขึ้น

" ว๊ายยย!!! อะไรเนี่ย ฉันกำลังฝันหรอ? หรือว่า ฉันสลบนานไปจนเห็นภาพลวงตา เหอะๆๆ คงใช่แหละเพราะไม่งั้นอยู่ๆจะมีคนมาเรียก องค์หญิง ๆ เจ้าหญิง ๆ แล้วคอยตามมามุงดูแลขนาดนี้ได้ยังไง เพราะถ้าปกติฉันฟื้นแล้ว คุณพ่อ คุณแม่ ก็จะต้องรีบมาหาทันทีหรือถ้ามาไม่ทันก็จะให้พี่ชิวการ์ ( เมดในบ้านคนสนิท )มาหาก่อน หรือไม่งั้นถ้าจะให้คนมาดูแลเยอะๆ จะต้องเป็นคนที่ เอ่อ...อย่างน้อยฉันเคยเห็นผ่านตามาบ้าง แต่...นี่คือ มีแต่คนที่ไม่รู้จักทั้งนั้น แถมสถานที่ก็...ดูเหมือนฉากในละครเลยแฮะ"

- ทุกคนในที่นั้นต่างพากันตะลึงกับสิ่งองค์หญิงทำ

" องค์หญิงเพคะ เหตุใดจึงตรัจวาจาเช่นนั้นกันเพคะ "

- แม่นมพูดด้วยความเป็นห่วงปนแปลกใจ

"เอ่อ...คุณคือ คนที่ คุณพ่อ คุณแม่ ส่งมาดูแลฉันใช่ไหม งั้น คุณไม่ต้องเรียกฉันแบบนั้นก็ได้ เรียกว่าคุณหนูก็พอ "

" ไม่ได้ ไม่ได้เป็นอันขาดเลยเพคะ "

- แม่นมพูดออกมาด้วยความตกใจ

" องค์หญิงทรงสูงส่งถึงเพียงนี้จะให้เรียกว่าคุณหนูเฉยๆไม่เหมาะเลยเพคะ "

" เดี๋ยวนะฉันเพิ่งจะฟื้นอย่ามาเล่นอะไรแบบนี้ได้ไหม ถ้ายังไม่หยุดก็ออกไปให้หมด แล้วก็โทรบอก คุณพ่อ คุณแม่ด้วย ว่าฉันไม่ต้องการคนเยอะขนาดนี้ , แล้ว แล้ว พี่ชิวการ์ไปไหน ให้พี่ชิวการ์เข้ามาดูแลฉันคนเดียวก็พอ "

- เชียร์จีน่าเริ่มโมโหที่คิดว่าสาวใช้พวกนี้เป็นคนดูแลที่ พ่อกับแม่ ส่งมาแล้วเล่นแสดงกันอยู่

" ออกไปสิ ถ้าไม่ออกไปก็อย่ามากวนให้ฉันปวดหัวได้ไหม "

" องค์หญิ.... "

" ยังไม่หยุดอีก ออกไปได้แล้ว "

- แม่นมยังพูดไม่ทันจบก็ถูกเชียร์จีน่าไล่ให้ออกไป..

โปรดติดตามตอนต่อไป~~

กดไลค์กันให้ได้นะค้าาา ❤\(◍•ᴗ•◍\)❤

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download

บทต่อไป