EP.2

ณ คฤหาสนน์ธรานซิเวเนียร์

เอริน:(อึก...นี่ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย รู้สึกปวดหัวจัง)//ค่อยๆเอามือจับที่หัวตัวเอง

เอมิลี่:อ่ะ! คุณหนู ตื่นแล้วงั้นหรอคะ//ทำหน้าตกใจ

เอริน:อืม....ที่นี่ที่ไหน แล้วฉันเป็นใคร//สติเลือนลาง

เอมิลี่:คุณหนูคะ คุณหนูจำไม่ได้หรอคะว่าคุณหนูเป็นใคร คุณหนูก็คือ คุณหนู เอริน ธรานซิเวเนียร์ บุตรสาวของท่านดยุกเพียงคนเดียวในอาณาจักร เลเวนด้าออนเลน เมื่อ3สัปดาห์ที่แล้วเป็นวันเกิดของคุณหนูที่อายุครบ7ขวบไงคะ//ตื่นตระหนก

เอริน:ง...งั้นหรอ...คะ (ที่แท้ฉันก็คือเอริน ธรานซิเวเนียร์ นี่เอง)//หน้าซีด

เอมิลี่:คุณหนูเป็นอะไรรึเปล่าคะ ต้องการเป็นพิเศษหรือเปล่าคะ//เอาใจใส่

เอริน:ข้าต้องการที่จะอาบน้ำ...(โอ้ย!!!นี่มันอะไรเนี่ย! แต่ก็ดีกว่าฌลกนั้นก็แล้วกันนะ)เฮ้อ//ถอนหายใจ

เอมิลี่:คุณหนูเป็นอะไรรึเปล่าคะ ทำไมถึงถอนหายใจเช่นนั้น//เป็นห่วง

เอริน:ข้าไม่เป็นอะไร ว่าแต่พี่สาวคือใครหรอคะ

เอมิลี่:(นี่คุณหนูจำเราไม่ได้จริงๆหรือ) ดิฉันมีนามว่า เอมิลี่ บราซัน เป็นคนรับใช้ส่วนตัวของคุณหนูค่ะ//ก้มตัวเล็กน้อย

เอริน:งั้นหรอคะ งั้นเอมิลี่ไปเตรียมน้ำอาบให้ข้าหน่อยได้ไหมคะ

เอมิลี่:ได้ซิคะคุณหนู(คุณหนูดูเปลี่ยนไปมากเลย แต่ก่อนไม่ใช่คนเรียบร้อยเช่นนี้นี่)//ไปเตรียมน้ำ

เอริน:(เฮ้อ~~ ในที่สุดก็ไปซักที ไม่เข้าใจเลยจริงๆทำไมเราถึงมาอยู่ที่นี่ได้ ทั้งๆที่เรากระโดดน้ำเพื่อปิดชีวิตตัวเองแล้วแท้ๆ แต่ทำไมเราถึงกลับมาอยู่ในโลกแบบนี่ล่ะ จะว่าไปแล้วตั้งแต่เมื่อกี้นี้ ทั้งเสื้อผ้า และทิวทัศน์รอบๆทำให้คิดถึงโลกของนิยายเลยแหะ เราคงถูกดูดมาที่นี่สินะ)//ดูรอบๆห้อง

เอริน:(หวังว่าร่างของเด็กคนนี้ยังจะเดินได้อยู่นะ)//ลงมาจากเตียง (อ่ะ! โชคดีที่ยังเดินได้ ระหว่างรอก็คงจะน่าเบื่อหาข้อมูลหน่อยดีกว่าแหะ)

เอมิลี่:คุณหนูค่ะเตรียมน้ำอุ่นๆเรียบร้อยแล้วค่ะ//ออกมาจากห้องอาบน้ำ

เอริน:เฮือก! งั้นหรอกหรอคะ ข้จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ//รีบไปห้องอาบน้ำ

*ซ่า~~* เสียงของน้ำที่ไหลอยู่ตลอดเวลา

15นาทีต่อมา

เอมิลี่:จะใส่ชุดไหนดีคะ//เปิดตู้เสื้อผ้า

เอริน:ข้าเลือกชุดนั้นค่ะ ชุดสีแดงอมดำค่ะ//ชี้นิ้วให้ดู

เอมิลี่:จะใส่ชุดนี้จริงๆหรอคะคุณหนู//หยิบชุดออกมาให้ดู

เอริน:แน่นอนสิ เอามาให้ข้าใส่เลยค่ะ

เอมิลี่:ได้ค่ะคุณหนู//ทำตามคำสั่ง//เช่นนั้นอาหารจะรับเป็นอะไรดีคะ

เอริน:ข้ายังไม่หิวค่ะ ถ้าแต่งตัวเสร็จแล้วเอมิลี่ไปพักได้เลยค่ะ//ยิ้ม

เอมิลี่:เข้าใจแล้วค่ะคุณหนู

หลังจากแต่งตังเสร็จแล้วเอมิลี่ก็เดินออกจากห้อง ซึ่งเป็นโอกาสที่ดีที่ฉันจะได้หาข้อมูลของเด็กสาวคนนี้ ฉันเดินไปที่ลิ้นชักข้างเตียงนอนและเปิดดู ฉันเจอไดอารี่ที่แอบเก็บไว้ในลิ้นชักชั้นจึงเปิดอ่าน ในนั้นบอกไว้ว่า

"ข้าชื่อ เอริน ธรานซเวเนียร์ เป็นบุตรสาวของท่าน

ดยุกแห่งอาณาจักร เลเวนด้าออนเลน ร่างกายของข้ามีอวัยวะบางส่วนฉีกขาดทำให้ร่างกายของข้านั้นอ่อนแอ ข้าเป็นเช่นนี้มาตั้งนานแล้ว แต่ข้าไม่อยากบอกกับท่านพ่อ เพราะท่านเป็นคนที่เย็นชา ไม่ค่อยใส่ใจข้า ข้าจึงพยายามเป็นเด็กสาวที่ดูปกติเหมือนเด็กคนอื่นๆทั่วๆไป และข้าก็ไม่อยากให้เอมิลี่รู้เรื่องนี้เพราะข้ากลัวว่าเอมิลี่จะไม่กล้าจับตัวข้า ที่ข้าต้องเอาแต่ใจและโหดร้ายก็เพื่อไม่ให้ตัวข้านั้นต้องทรมานกับความเจ็บปวด ข้ารู้ดีว่าข้าทำอะไรไปบ้างแต่ข้าก็อยากจะขอโทษทุกๆคนและขอบคุณทุกๆคนในเวลาเดียวกัน และอีกอย่างก็คือ เมื่อไหร่ที่ข้านั้นกระอักเลือดออกมาแสดงว่าข้า ใกล้ขีดแห่งความตายมากขึ้นเรื่อยๆเลยล่ะ ข้านั้นไม่รู้เพียงสิ่งเดียวก็คือ ท่านแม่ของข้าหายไปไหน ทั้งท่านพ่อ เอมิลี่ และคนอื่นๆเหมือนกำลังปิดบังอะไรซักอย่างอยู่ ซึ่งพวกเขาไม่ต่องการให้ข้ารู้"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***