ตอนที่ 2 ต้อนรับอย่าง(ไม่)ดี

ซันนี่ : อะไรกันอีกล่ะเนี่ย!! มาวันแรกก็เจอแบบนี้เลยอ่ะ ถ้าวันต่อไปฉันจะอยู่ยังไงละเนี่ย ไม่โดนอีตานั้นแกล้งอีกแล้วไงอ่ะ

บอมเบย์ : นี่!!!? เธอนี่ใครวะอีตานั้นไม่ทราบ

ซันนี่ : นี่นาย!!!!เข้ามาได้ยังไงกันนี่มันห้องฉันนะไง ออกไปเลย เดี๋ยวนี้ด้วย!!!

ั

บอมเบย์ : แล้วยังไง? แต่นี่บ้านฉัน ฉันจะไปที่ไหนก็ได้ เธอมีสิทธิ์ไรมาสั่งฉันอะ

ซันนี่ : บอกให้ออกไปไง ออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ไม่งั้นฉันจะฟ้องคุณลุง

บอมเบย์ : หึ 555 เอาสิไปฟ้องเลย ถ้าเธอออกไปจากห้องนี้ได้ล่ะก็นะะ

จู่ๆชายหนุ่มก็ค่อยๆเดินเข้าไปใกล้หญิงสาว จนหญิงสาวจนมุม

ซันนี่ : จะทำอะไรอ่ะ ถอยไปนะ ไม่งั้นฉันจะบอกทุกคนว่านายจะแกล้งฉัน

เสียงเล็กแหลมของร่างบางไม่ทำให้เขาสะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย มีแต่จะเพิ่มความกระหายเข้าไปเท่านั้น

บอมเบย์ : หึ ใครมันจะไปทำอะไรเธอ555 เธอน่ะ คงจะเหมือนแม่เธอล่ะสินะ พรุนหมดแล้วล่ะสิ เท่าไรอะ เดี๋ยวจะซื้อบ้าง

คำดูถูกที่ออกจากบอกชายหนุ่ม ทำให้หญิงสาวกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ

เพี๊ยะ!!!

บอมเบย์ : นี่!!! เธอ มันจะมาก..ไ

ซันนี่ : มันไม่มากไปหรอก!! นายกล้าดียังไง มาดูถูกแม่ฉันห๊ะ!! ดูถูกฉัน ฉันไม่ว่า แต่นี่มาลามปามแม่ฉัน ฉันยอมไม่ได้

บอมเบย์ : ปากดีจังนะแม่คุณ ไหนขอลองหน่อยเถอะ

ซันนี่ : จะทำอะไร!!! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ โอ้ย!!!

ชายหนุ่มผลักหญิงสาวลงที่เตียง แล้วก็ขึ้นคร่อมร่างบางเอาไว้ มืออีกข้างพันทนาการมือทั้ง2ข้างของหญิงสาวเอาไว้ โดยมีเสียสะอึกสะอื้น ของหญิงสาวตามมา

ซันนี่ : อึก...ฮือ ป...ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ไอ้บ้าเอ้ย จะทำอะไรน่ะ ...ฉันนน. อึก จะฟ้องคุณลุง ป..ปล่อยเดี๋ยวนี้

บอมเบย์ : หึ มีหรือจะปล่อยอะ มาถึงขนาดนี้มีใครบ้างจะยอมหยุดอ่ะห๊ะ เธอแม่งคิดตื้นๆ

ซันนี่ : อึกกก ฮือออ ปล่อยยได้ เจ็บ..บบแขน อึก ฮืออ ขอร้องล่ะ อย่านะ

บอมเบย์ : หึ ขอร้องหรอ ได้สิจะเอาให้ร้องเลย

มือของชายหนุ่มเลื้อยไปตามขาอ่อนของหญิงสาว จนไปถึงแพตตี้สีดำเข้ม เขาดึงแพตตี้ของเธอลงมาจนถึงขา และถกกระโปรงของเธอขึ้น

ซันนี่ : ฮือออ อึกก ม่ะะ...ไม่เอา....ฉันนน..ขอโทษ ...หยุดเดี๋ยวนี้นะ

ชายหนุ่มไม่ฟังเสียงของคนตัวเล็กเลยสักนิด และไม่มีทีท่าจะหยุดการกระทำของเขาเช่นกัน

บอมเบย์ : อ่าา เธอแม่ง น่าเอาจังเลยยย

ซันนี่ : ม่ะะ ไม่นะ

ชายหนุ่มค่อยๆ ปลดเข็มขัดและกางเกงของเขา เผยให้เห็นแก่นกายที่มันกำลังชี้มาที่หน้าของหญิงสาว เธอพยายามจะถอยหนี จะถูกชายหนุ่มรั้งเอวเอาไว้ ไม่ให้หนี

ซันนี่ : อ...อย่าเข้ามานะ ...ก..กลัว...แล้ววว ฮือออ อึก นายอย่าทำอะไรฉันเลยนะ

ชายหนุ่มไม่ฟังคำขอร้องจากหญิงสาวเลยด้วยซ้ำ เขาเริ่มสอดนิ้วเข้าไปในน้องสาวของเธอ

แจ๊ะๆ แจ๊ะๆ แจ๊ะๆ

ซันนี่ : จ..เจ็บ.พพ..พอแล้วว....อ...อื้อส์

บอมเบย์ : ครางดังๆสิ อยากได้ยินเสียงหวานๆของเธอนะ

ซันนี่ : มะ...ไม่..อ...อ่ะ

บอมเบย์ : หึ

แจ๊ะๆ แจ๊ะๆๆ แจ๊ะๆ แจ๊ะๆ

ซันนี่ : จ.เจ็บ..พอแล้ว อึก ..อิส์...อ่าส์ๆ ฮืออ

บอมเบย์ : ครางดังกว่านี้สิที่รัก หื้มม

ซันนี่ : บ..บอกให้พอไง...อ่าส์..อือส์..อึกก ฮืออออ

บอมเบย์ : ที่นี้ของจริงละ..น

ก๊อกกๆๆ

แม่ : หนูอยู่ไหมลูก..แม่ของเข้าไปนะ (นอกประตู)

ซันนี่ : เอ่อออ...อยู่ค่ะแม่ แป๊บนึ่งนะคะ//หญิงสาวรีบเช็ดน้ำตา สะบัดออกจากชายหนุ่ม

บอมเบย์ : หึ วันนี้เธอรอดตัวไป/ปีนออกนอกหน้าต่าง

แม่ : แม่จะเข้าไปนะ

ซันนี่ : ค่ะเข้ามาเลยย../เช็ดน้ำตา

ค้างล่ะสิ55555ฉันรู้นะะ555

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***