ผีเสื้อสีแดงกระพือปีกในยามราตรี
(EP.1)บทแห่งความเสร้า
ตัดมาที่โรงเรียนมัธยมคามามิ
โมอิน่ะ(ครูสาว)
เอาล่ะทุกคนวันนี้มีการบ้านหน้า107น่ะ
โมอิน่ะ(ครูสาว)
ให้ทำมาส่งในวันพรุ่งนี้เท่านั้นน่ะ
ซึมาโกะ(สาวน้อย)
ค่ะคุณครู
ซึมาโกะ(สาวน้อย)
นี่โคโคจิเป็นอะไรไปล่ะ?
โคโคจิ(เพื่อนนางเอก)
วันนี้น่ะชั้นไม่อยากมีการบ้านนิ🥱😔
ซึมาโกะ(สาวน้อย)
ทำไมล่ะโคโคจิ?
โคโคจิ(เพื่อนนางเอก)
ฉันวางแผนไว้ว่าจะไปที่ภูเข้าผีเสื้อน่ะ
ซึมาโกะ(สาวน้อย)
ภูเขาผีเสื้อหรอ?
โคโคจิ(เพื่อนนางเอก)
ใช่แล้วล่ะ
ซึมาโกะ(สาวน้อย)
ไม่เห็นเคยรู้จักภูเขาผีเสื้อเลยนิ
โคโคจิ(เพื่อนนางเอก)
ไม่รู้จักจริงดิ
โคโคจิ(เพื่อนนางเอก)
จะบอกให้น่ะภูเขาผีเสื้อน่ะมีความสวยงามในภายนอกเมื่อมองในที่สูงๆมันจะสวยงามมีผีเสื้อหลายร้อยตัวบินไปบินมาในรอบๆภูเขาผีเสื้อ
โคโคจิ(เพื่อนนางเอก)
ภูเขาลูกนั้นจึงถูกเรียกว่าภูเจาผีเสื้อไง
โคโคจิ(เพื่อนนางเอก)
อีกอย่างน่ะเมื่อเราเข้าไปในภูเขานั้นจะเห็นอีกอย่างนึง
ซึมาโกะ(สาวน้อย)
หมายความว่าอะไร?
โคโคจิ(เพื่อนนางเอก)
ก็เมื่อเราเข้าไปแล้วจะมีแต่ความมืดมีแต่เถาวัลย์เต็มไปหมดเลยล่ะน่ะ
โมอิน่ะ(ครูสาว)
นี่พวกเธอสองคนจะกลับบ้านเมื่อไหร่กัน
โมอิน่ะ(ครูสาว)
พวกเธอสองคนมีการบ้านอยู่ไม่ใช่หรอ
โคโคจิ(เพื่อนนางเอก)
ค่ะคุณครู
ซึมาโกะ(สาวน้อย)
ไปกันเถอะโคโคจิ
เมื่อทั้งสองคนเดินไปถึงที่เมืองใหญ่
โคโคจิ(เพื่อนนางเอก)
อะไรกันมืดเเล้วหรอเนี่ย🤔
โคโคจิ(เพื่อนนางเอก)
สงสัยโรงเรียนคงอยู่ใกลจากเมืองใหญ่มากแน่ๆเลยล่ะ
ซึมาโกะ(สาวน้อย)
ฉันก็ว่าเหมือนกันน่ะ
ซึมาโกะ(สาวน้อย)
โลกที่มีแต่งเทคโนโลยีที่ล้ำสมัย
โคโคจิ(เพื่อนนางเอก)
แล้วทำไมล่ะ
ซึมาโกะ(สาวน้อย)
ป่าวไม่มีอะไรหรอก😅😅
โคโคจิ(เพื่อนนางเอก)
อืม...งั้นฉันไปก่อนน่ะ
ซึมาโกะ(สาวน้อย)
บายยน่ะโคโคจิ
(คนเขียนเอง)
ขอโทษน่ะค่ะพอดีว่าไม่มีบ้านสวยๆในตอนกลางคืนนะค่ะ
(คนเขียนเอง)
เอาเป็นว่าจินตนาการว่าเแนตอนกลางคืนน่ะค่ะ
ซึมาโกะ(สาวน้อย)
แม่ค่ะหนูกลับมาแล้วค่ะ
(คนเขียนเอง)
ขอแนะนำตัวละครเพิ่มน่ะค่ะ
รูน(แม่ซึมาคิ)
ชื่อ รูน
เป็น แม่แท้ๆของซึมาคิเคยเป็นผู้หญิงใจดีมีน้ำใจมีหน้าตาสวยแต่โดนแฟนทิ้งเลยมาติดเหล้า
อายุ 29 ปี
เพศ หญิง
ซึมาโกะ(สาวน้อย)
หนูแค่กลับมาช้าค่ะ
รูน(แม่ซึมาคิ)
แกรู้ไหมว่านี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว!
ซึมาโกะ(สาวน้อย)
หนู..หนู..ขอโทษค่ะหนูจะไม่มาสายแล้วหนูสัญญาค่ะ
รูน(แม่ซึมาคิ)
แกรู้ไหมว่าฉันเสียพ่อแกไปเพราะเอง!
ซึมาโกะ(สาวน้อย)
หนูขอโทษ😟
รูน(แม่ซึมาคิ)
วันนี้แกไม่ต้องไปโรงเรียนวันนี้ฉันจะให้แกอยู่แต่ในห้องไม่งั้นแกโดนดีแน่!
ซึมาโกะ(สาวน้อย)
แต่แม่ค่ะ😟
รูน(แม่ซึมาคิ)
ไม่ต้องมาเรียดฉันว่าแม่!
รูน(แม่ซึมาคิ)
แกก็เป็นได้แค่เด็กต่างทางพันธุกรรมของพ่อและแม่เท่านั้น!
รูน(แม่ซึมาคิ)
รีบกลับขึ้นห้องเดี๋ยวนี้!
ซึมาโกะ(สาวน้อย)
..ค่ะ..ค่ะ
ซึมาคิรีบวิ่งขึ้นห้องนอนของตัวเอง
ซึมาโกะ(สาวน้อย)
ทำไมทำไมแม่ถึงทำแบบนี้😥😢😟
อามากิ(นางเอก)
น่าสงสารจริงๆเลยน่ะ
ซึมาโกะ(สาวน้อย)
คุณเป็นใครคุณเข้ามาในห้องของฉันได้ยังไง!
Comments