การันต์ x วิวาห์ Kookv EP.3

.

.

.

ร่างเล็กบนเตียงยังคงไร้เรี่ยวแรงจะลุกเดิน แพขนตางอนสวยขยับและค่อยๆเปิดขึ้น ตากลมกระพริบพยายามหาจุดโฟกัส ภายในห้องทั้งมืดและหนาวเย็น มีเพียงแสงเทียนเล็กๆที่ถูกจุดเอาไว้ที่กลางห้องและตามโต๊ะ

วิวาห์ : อ.. อึก!! ..ฮื่ออ..

ทันทีที่ขยับตัวความปวดร้าวก็แล่นเข้ามาทั่วร่างกาย

'..แค่หายใจก็รู้สึกเจ็บเเล้ว' แผลแผ่นหลังเริ่มมีเลือดซึมออกมาอีกครั้งเมื่อวิวาห์พยายามขยับตัวลุกขึ้นนั่ง

แต่ก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อสายตาเหลือบไปเห็นร่างร่างหนึ่ง...ร่างของคนที่เขาร้องขอชีวิต ร่างของคนที่ทำเขาเจ็บเจียนตาย ...ผู้ที่ชื่อ 'การันต์'

วิวาห์ : ฮ..ฮึก!

น้ำตาหลั่งออกมาไม่ขาดสาย ภาพเหตุการณ์ทั้งหมดไหลเข้ามาในหัว ทั้งโกรธ ทั้งแค้น ทั้งเจ็บปวด ความรู้สึกที่โมโหแต่ทำอะไรไม่ได้ มันอัดอั้นจนเขาอยากจะกรีดร้องออกมาให้เหมือนคนบ้า การันต์ยังคงนั่งไขว่ห้างอ่านหนังสืออยู่บนโซฟาสีแดง เขาทำราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผิดกับวิวาห์ที่ตอนนี้อยากจะฆ่าอีกคนให้ตาย

การันต์ : ฟื้นแล้วเหรอครับ

เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น แต่สายตายังคงจดจ่ออยู่กับเนื้อหาในหนังสือ

วิวาห์ :..อ..อือ

เสียงเล็กแหบตอบรับด้วยเสียงที่สั่นเครือ แม้จะอยากฆ่าให้ตายยังไงก็เถอะ...แต่แค่ได้ยินเสียงก็สั่นไปทั้งตัวแล้ว

การันต์ : หิวมั้ย

วิวาห์ : ...อือ .พยักหน้าเบาๆ

มือหนาปิดหนังสือก่อนจะเดินมาหาร่างที่นั่งจุ้มปุ๊กอยู่บนเตียง

วิวาห์ : ฮ..ฮึก!! ไม่เอาแล้ว!

วิวาห์ที่เห็นการันต์เดินตรงมาหา ความกลัวก็เริ่มแทรกซึมเข้าร่างกายอีกครั้ง 'ไม่เอาแล้วนะ...' ร่างเล็กพยายามขยับถอยหนีจากเงื้อมมืออีกคน

การันต์ : หนีทำไม

วิวาห์ : ไม่เอาแล้ว..ฮึก การันต์ พี่เจ็บ! ไม่อ-- อื้มม!

จูบสัมผัสอ่อนโยนจากการันต์ถูกป้อนให้คนที่อยู่บนเตียง ความนุ่มนวลที่แฝงไปด้วยความหื่นกระหายและความหลงใหล กลิ่นคาวเลือดจากปากวิวาห์มันทำให้เขาอยากจะชิมและกลืนกินมันเสียให้หมด

วิวาห์ : อ..หื้ออ..~

สัมผัสอ่อนโยนจากร่างหนาทำเอาวิวาห์แทบละลาย

หัวใจสั่นคลอนเต้นไม่เป็นจังหวะ อยู่ๆหน้าก็ร้อนขึ้นมาเสียดื้อๆ

การันต์ : ชอบเหรอ .มอง.ยิ้มขำ

วิวาห์ : ...ห..หิวแล้ว .หลบตา

ร่างสูงหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนจะอุ้มอีกคนลงไปที่ห้องอาหาร

--- 10:15 --

อาหารถูกนำมาวางไว้เต็มโต๊ะ วิวาห์มองอาหารด้วยความตื่นเต้น

การันต์ : กินเลยสิ

วิวาห์ : อือ... ก..การันต์ไม่กินเหรอ

การันต์ : เมื่อคืนผมกินอิ่มแล้ว..

แค่ก!!

วิวาห์ที่ได้ยินแบบนั้นก็ถึงกับสำลักข้าว 'ถามดีมั้ย..'

การันต์ : วิวาห์

วิวาห์ : หื้อ..?

การันต์ : ขอโทษ

วิวาห์มองร่างหนาที่ก้มหน้าสำนึกผิดพร้อมน้ำตาที่คลอเบ้า ใบหน้าสลดอย่างน่าใจหาย

วิวาห์ : งั้นถามได้มั้ย...

การันต์ : เพราะวิวาห์ดื้อ..

วิวาห์ : แค่นั้นเหรอ

มือเรียวกำเข้าหากันแน่น ให้ตายสิ เขาทำไปเพราะแค่ผมดื้อเนี่ยนะ!!

การันต์ : มันไม่ได้มีแค่ผมคนเดียว...

วิวาห์ : ..อ..อะไร??

การันต์ : ถ้าวิวาห์ออกมาจากห้องนั้น ผมก็จะไม่สามารถปกป้องวิวาห์ได้

วิวาห์ : การันต์ พี่งงไปหมดแล้ว

การันต์ : ...หลัง5ทุ่มในบ้านหลังนี้ จะไม่ได้มีแค่ผมกับวิวาห์ ปีศาจจะออกมาจากขุมนรกและหาเหยื่อของตัวเอง พวกมันจะกัดกินมนุษย์ที่อยู่ในบ้านหลังนี้ เพราะแบบนี้บ้านเราถึงตกลงกันว่าจะไม่ต้อนรับแขกค้างคืน แต่คุณแม่วิวาห์คือเพื่อนรักของม๊า จะให้ปฏิเสธได้ยังไง

วิวาห์ : ..เดี๋ยวสิ ล..แล้วทำไมต้อง...

การันต์ : ห้องวิวาห์..มีกลิ่นเลือดของผม พวกมันกลัว มันเลยเข้าห้องวิวาห์ไม่ได้

วิวาห์ : ...เลือด?

ร่างเล็กไล่สายตามองตามตัวร่างหนา จนไปสะดุดที่ข้อมือหนา รอยแผลกรีดเป็นทางยาวลากไปถึงข้อพับ... เจ็บมั้ยนะ

การันต์ : เพราะแบบนั้น..ถึงได้ย้ำนักย้ำหนาไง ว่าให้อยู่แต่ในห้อง

วิวาห์ : .....

ทำไมตอนนี้...กลับเป็นเราที่รู้สึกผิดแทนล่ะ...

วิวาห์ : ข..ขอโทษ จะไม่ดื้ออีกแล้ว

การันต์ : ...กลัวมั้ย

ร่างสูงจ้องมองเข้าไปในนัยตากลมที่น้ำตาเริ่มเอ่อคลอ

การันต์ : ถ้าวิวาห์กลัว...ไปอยู่คอนโดผมก็ได้

วิวาห์ : .....

'ถ้าเราไปอยู่คอนโด แล้วการันต์จะอยู่กับใคร.. อย่างน้อยอยู่ด้วยกันมันไม่ดีกว่าเหรอ..'

วิวาห์ : ..พี่จะไม่ดื้อ

ร่างสูงที่ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มกว้างออกมาอย่างห้ามไม่ได้

การันต์ : กินข้าวต่อเถอะ .ยิ้ม

วิวาห์ : อื้อออออ การันต์ไม่กินจริงๆเหรอ

การันต์ : เมื่อคืนผมกินอิ่มแล้ว

วิวาห์ : หยุดพูดเลยนะ!!!

การันต์ : ทำไม วิวาห์มีอารมณ์เหรอ

วิวาห์ : ไม่ใช่!!

การันต์ : วิวาห์ชอบมันมั้ย ผมชอบมันมากเลยนะ

วิวาห์ : หยุด!! หยุดเลยไอ้เด็กบ้านี่!!!

บทสนทนาบนโต๊ะอาหารยังคงลื่นไหลไปเรื่อยๆ นานแค่ไหนแล้วนะ...ที่บนโต๊ะอาหารขาดเสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะ ตลอด15ปีที่ผ่านมา.. หายไปนานเลย... กลับมาแล้วสินะ คนดีของการันต์:)

To be continued...เนื้อเรื่องจะค่อยๆเผยความจริงออกมาทีละนิดๆนะ.✨

"fcต้นฉบับค่ะะ.!!💗"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***