.
.
.
วิวาห์ : ฮึก!..ก..การันต์..พี่ขอโทษ
ร่างเล็กสั่นเทาไปด้วยความกลัว น้ำตาอาบแก้มปากพร่ำพูดหวังให้ปีศาจเบื้องหน้าสงบและไว้ชีวิตตน
'ขอร้อง...'
การันต์ : อย่าร้องไปเลยครับ...ผมจะทำเบาๆ:)
วิวาห์: ม..ไม่! ไม่เอา! ฮื่อ!!
ขาเรียวรวบรวมแรงอันน้อยนิดลุกขึ้นหวังจะหลบหนี
การันต์ที่เห็นแบบนั้นจึงยิ่งโกรธ ดวงตาสีแดงสดสว่างขึ้นเมื่อพลังถูกใช้
วิวาห์ : เฮือก!!..ท..ทำไม..
ร่างเล็กลอยขึ้นจากพื้น ไร้แรงโน้มถ่วง ทำเอาวิวาห์ใจกระตุกวูบ
การันต์ : อย่าคิดหนี:)
พลั่ก!!!
สิ้นเสียงการันต์ ร่างของวิวาห์ก็ลอยไปกระทบกับฝาผนังอย่างแรงจนเครื่องแก้วภายในห้องตกแตกกระจาย
วิวาห์: อึก!!...
ร่างเล็กทิ้งตัวลงบนพื้น ความปวดร้าวเล่นงานเขาจนแทบจะขยับตัวไม่ได้ เสียงหัวเราะเย้ยหยันจากการันต์ ทำให้ความเจ็บของเขายิ่งทวีคูณเป็นเท่าตัว
การันต์: ถ้าพี่วิวาห์เป็นเด็กดี...ผมจะยอมปราณีพี่ก็ได้
ร่างสูงกระชากคนตัวเล็กลงบนเตียงกว้าง ก่อนจะคร่อมทับตัวอีกคนไว้ไม่ให้หนี
วิวาห์ : ฮื้ออ!.. การันต์ ไม่ทำแบบนี้ได้มั้ย ไม่เอาแบบนี้นะ อื้ออ!! .ร้องไห้
การันต์ : อื้มม...หอม.. .ก้มลงซุกไซร้คอขาวอย่างช้าๆ
วิวาห์ : อะ...หื้อออ การันต์... อ๊า!!!
คมเขี้ยวถูกฝังลงช่วงหัวไหล่มน ลิ้นสากไล่เลียชิมความหวานอย่างหื่นกระหาย
วิวาห์ : ฮึกก...กัดทำไม .ตัวสั่นคลอนด้วยความกลัว
มือหนาลูบไล้ตามขาอ่อน แล้วจึงมาหยุดที่ก้นลูกพีชของคนตัวเล็กที่มองกี่ทีก็น่าฟัดให้จมเขี้ยว
จูบรุนแรงบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่มราวกับกลัวว่ามันจะหายไป รสจูบร้อนแรงแฝงด้วยความวาบหวาน กลิ่นไวน์คลุ้งในรสจูบทำให้รู้ว่าร่างสูงดื่มมันแน่ๆ
วิวาห์ : ฮ..ก..การันต์..
เสียงเล็กสั่นคลอนบ่งบอกถึงความกลัวของอีกคน
ให้ตายสิ...นั่นยิ่งทำให้การันต์ยิ่งมีอารมณ์:)
ไม่รอให้อีกคนได้ตั้งตัว เล็บคมกรีดกางเกงตัวจิ๋วจนขาดวิ่น พร้อมถอดกางเกงของตนก่อนจะโยนทิ้งไปโดยไม่ใยดี 'เหี้ย!!!' วิวาห์ได้แต่อุทานในใจ ดวงตากลมเริ่มมีน้ำตาคลอเบ้า ความกลัวเริ่มแทรกซึมเข้าร่างกายจนรู้สึกขนลุก ขนาดของการันต์...ทำไมมันใหญ่ขนาดนั้น...น่ากลัว มันน่ากลัวเกินไป!
วิวาห์ :ฮ...ฮึก ไม่ได้หรอก ม..มันเข้าไม่ได้หรอกนะ
ร่างหนาไม่พูดอะไร จับอีกคนนอนคว่ำ ยกสะโพกเล็กขึ้นเล็กน้อย
ปึก!!
วิวาห์ : อึก!!! อ๊ะ..!!!-- ฮึก!
ดวงตากลมเบิกกว้าง กัดฟันกลั้นเสียงอันน่าละอาย
มือสวยจิกลงที่นอนจนยับ ความเจ็บและจุกแล่นเข้ามาเล่นงานอย่างไม่ปราณี วิวาห์รู้สึกถึงของเหลวที่ไหลออกมาจากช่องทางฉีกขาด เจ็บ..เจ็บจนร้องไม่ออก 'ช่วยด้วย...'
การันต์ : ..ซี๊ดด.. แน่นชิบ..
วิวาห์ : ฮึก..อ๊ะ!! อ..อย่าขยับ ฮื้ออ!! เจ็บ!
เสียงเล็กครวญครางออกมาอย่างทรมาน ตอนนี้เขาเจ็บไปทั้งตัว เจ็บแทบขาดใจแล้ว
วิวาห์ : อ๊า!!!!
วิวาห์ร้องเสียงหลงเมื่ออยู่ๆการันต์ก็ดึงแกนกายออกแล้วกระแทกเข้ามาสุดแรง
วิวาห์ : ก..การันต์ ฮึก! พี่เจ็บ! ฮืออ.. เจ็บ
การันต์ที่เห็นเเบบนั้นก็ยิ่งสนุก จึงเร่งจังหวะและเร่งแรงกระแทกจนคนพี่กรีดร้องออกมา ปลายมีดเย็นยะเยือกถูกทิ่มเข้ากลางแผนหลังสวย สลักอักษรการเป็นเจ้าของ กลิ่นเลือดบริสุทธิ์คลุ้งทั่วทั้งห้อง
มันทำเขาแทบคลั่ง
วิวาห์ : ฮึก..ฮะ อ๊าา!!! เจ็บ! พ..อึก!! ไม่เอา!
ยิ่งวิวาห์ร้องหนักเท่าไร แรงกระแทกก็ยิ่งเพิ่มขึ้น ราวกับจะให้คนตัวเล็กขาดใจตายเสียให้ได้
การันต์ : อ่าา~...เลือดบริสุทธิ์:) .ก้มลงเลียทับรอยเลือดบนหัวไหล่คนตัวเล็ก
เลือดหอมหวานชวนหลงใหล ทำให้อารมณ์ของปีศาจรุนแรงเกินต้าน แรงกระแทกเป็นจังหวะถูกเปลี่ยนเป็นการกระแทกที่รุนแรงและป่าเถื่อน ไร้ซึ่งความปราณี
การันต์ : อืมม...~ ซี๊ด!..
เสียงครางทุ้มต่ำแสดงถึงความสุขสมและความพอใจ สลับกับเสียงครางหวานที่ร้องออกมาอย่างทรมาน 'เจ็บ..'
วิวาห์ : อั่ก!!.. อ๊ะๆๆ!!! ฮึก! ม..ฮื่ออ!!!
ร่างบางกระตุกเกร็งเมื่อรู้สึกถึงของเหลวร้อนไหลเข้ามาในตัว 'ม..ไม่จริงใช่มั้ย เขาปล่อยมันข้างใน..'
น้ำตาอาบแก้มเนียน ตาบวมช้ำ เลือดซึมออกจากริมฝีปากบางผลจากการกัดกลั้นเสียง ทั้งตัวเต็มไปด้วยเลือดและรอยมีด ร่างเล็กเริ่มเกิดอาการหน้ามืด เนื่องจากเสียเลือดและเสียพลังงานไปมากเหลือเกิน
แต่ถึงกระนั้น... ก็ไม่สามารถร้องขออะไรได้ นอกจากนอนรับแรงโหมกระหน่ำจากเจ้าปีศาจร้าย
.
.
.
วิวาห์ : อึก!! พ..พอแล้ว ฮืออ เจ็บ การันต์!
.
.
.
วิวาห์ : ฮ...อ๊าา!!! อย่ากัด!
.
.
.
วิวาห์ :ไม่..ไม่ไหวแล้ว ฮื่อ!! อ...อ๊ะๆๆ!!!
.
.
.
วิวาห์ : อ๊ะๆๆ!! ไม่!!..อ..ไม่เอาข้างใน!! ฮึก!! ไม่อะ--!
อั่ก!!!
.
.
.
การันต์ :อ่า.. สลบไปซะแล้ว..เด็กดีของการันต์:)
To be continued...
"fcต้นฉบับค่ะะ.!!💗"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments
วรัญา' าา
สนุก
2021-12-26
0
หมาป่าเดียวดายค่ะ🥲💖
สนุกค่ะอัพอีก
2020-11-05
1
จี๊ด'ดด จ๊าด'ดด
อัพอีกกกกก
สนุกมากเลยค่าาาาา
2020-11-05
1