บทที่2

หลังจากที่เคลียงานทุกอย่างเสร็จ เธอกำลังจะออกเดินทางไป หาเจสสิก้าที่ฮ่องกงตามที่ได้นัดกันเอาไว้

“มิน เจสขอโทษที่ไม่ได้ไปรับ เจสให้คนขับรถที่บ้านไปรับมิน ที่สนามบินนะ พอดีเจสต้องบินไปกับพ่อด่วน แล้ววันมะรืนเจอกันนะ เจสขอโทษมินจริงๆ”

น้ำเสียงที่ดูเครียดของเพื่อนอย่างเจสสิก้า ทำให้มินตราได้แต่อมยิ้ม คงจะรู้สึกไม่ดีที่ให้เธอมา แต่ตัวเองกลับไม่ว่าง

“ไม่เป็นไร ฉันโตแล้วฉันสามารถดูแลตัวเองได้จ้ะ ไปทำงานกับพ่อเถอะนะ ไม่ต้องห่วงฉัน แล้วคนที่เธอส่งมารับฉันอยู่ที่สนามบินแล้ว ใช่ไหม” มินตราพูดให้เพื่อนสบายใจจะได้ไม่ต้องห่วง

เจสสิก้าเดินเข้าไปยังอาณาเขตของ แอดเวิร์ด เฟย มาเฟียที่มีอิทธิพลในฮ่องกง เธอเดินผ่านส่วนต่างๆ ไปจนถึงหน้าประตูห้อง

“คุณเจส ยังเข้าไปไม่ได้นะครับ” เฉิ่น ลูกน้องคนสนิทของ แอดเวิร์ดเดินเข้ามาขว้างไม่ให้คุณหนูของตระกูลเฟย เข้าไปขว้างกิจกรรมพิเศษของเจ้านาย

“เฉิ่น ฉันคุณหนูเจสนะ กรุณาหลีกไป” เจสสิก้าผลักตัวของเฉิ่นให้พ้นไปจากประตูห้องของพีชายเธอ

“ไม่ได้ครับ คุณเจส คุณแอดเวิร์ดยังไม่สะดวกพบคุณหนูตอนนี้ครับ” เฉิ่นพยายามกันไม่ให้ คุณหนูเข้าไปเจอ เขาไม่แน่ใจว่า คุณแอดเวิร์ด ทำธุระเสร็จหรือยัง

เจสสิก้าหยุดนิ่งแล้วมองใบหน้าของเฉิ่นนิ่ง ก่อนจะทำเสียงเศร้า ตัดพ้อเหมือนกำลังน้อยใจ

“แม้แต่เฉิ่น ก็ยังไม่ตามใจเจสเลยหรือไง เฉิ่นไม่เข้าใจเจส เฉิ่นก็เหมือนพ่อและพี่แอดเวิร์ดที่คอยห้ามความต้องการของเจส ใช่สิ เจสเป็นแค่นกน้อยที่ต้องคอยให้ทุกคนคอยป้อนอาหารให้แค่นั้น ไม่มีสิทธิ์ที่จะทำอะไรได้”

คำตัดพ้อ สายตาที่มีน้ำคลออยู่ตรงเบ้าตา อยู่ๆ น้ำตามันก็ไหล ส่งผลให้ ผู้ชายอย่างเฉิ่น ถึงกับใจอ่อนลงยวบ ผู้หญิงอื่นใดไม่มีใครสำคัญสำหรับเขา เท่าคุณหนูเจส น้ำตาหยดนั้นมันเหมือนน้ำกรดราดไปบนหัวใจผู้ชายที่ต้องเก็บคำว่า รักเอาไว้ข้างใน เพียงแค่เขาเป็นเด็กที่ตระกูลเฟย เก็บมาชุบเลี้ยงดูแล

“คุณเจส...”

“เปิดให้ฉันเถอะนะ เฉิ่น”

เฉิ่นกำลังจะเอื้อมมือไปเปิดประตูให้ แต่ช้าไป เมื่อประตูห้องดังกล่าวถูกเปิดออกมา พร้อมกับร่างของผู้ชายสูง ใบหน้าหล่อผิวชาว ทรงผมยาวถูกรวบมันเอาไว้อย่างดี

แอดเวิร์ดมาเฟียร้าย ยืนนิ่งตรงหน้าประตู ส่วนด้านข้างเป็นผู้หญิงที่ถูกหิ้วมาจากคลับ ก่อนจะพยักหน้าให้ ลูกน้องคนสนิท พากลับไปส่ง ที่พัก

“มีอะไรอีก ยัยเจส พี่พึ่งจะกลับมาจากทำงาน ก็มาเจอเราโวยวายแบบนี้” แอดเวิร์ดพูดต่อว่า น้องสาวคนเดียวที่เป็นเหมือนแก้วตาดวงใจของตระกูลเฟย ตระกูลที่ทำธุรกิจสีเทา มาหลายรุ่น จนถึงตอนนี้เป็นรุ่นของเขา ความกล้าได้กล้าเสีย ทำให้เขาผงาดเป็นที่ 1 ฮ่องกง แต่มันก็แลกมากับชีวิตที่ต้องแขวนอยู่บนเส้นด้ายอยู่ตลอดเวลา และคนเดียวที่ไม่เข้าใจ คือ น้องสาวของเขาคนนี้ กว่าจะตามกลับมาจากเมืองไทยก็เล่นเอาเขาปวดหัวมากๆ

“พี่แอดเวิร์ด เจสอยากจะขอร้องให้วันนี้พี่ไปรับเพื่อนของเจสที่สนามบินได้ไหมคะ” เจสสิก้าพูดขอร้องออกไปตรงๆ

แอดเวิร์ดเดินเข้าไปนั่งบนโซฟา เจสสิก้ารีบเดินตามหลังพี่ชายตัวเองเข้าไปทันที นานมากแล้ว ที่เธอไม่เคยได้เข้ามาในอาณาจักรของ ทายาทของตระกูลเฟย สายตาก็แอบสำรวจไปรอบๆ

“สำรวจห้องพี่พอหรือยัง ส่วนเรื่องที่เรามาร้องโวยวายหน้าห้องพี่ มันสำคัญมากหรือไง เพื่อนเราเป็นใคร ถึงให้พี่ต้องไปรับด้วยตัวเอง”

“สำคัญสิคะ ก็มินตรา ผู้หญิงที่ช่วยชีวิตเจสที่เมืองไทย มินตราเดินทางมาหาเจสที่นี่ แต่พอดี เจสไม่ว่างไปรับ เจสก็เลยมาขอร้องให้ พี่แอดเวิร์ดให้ไปรับแทนเจสหน่อยนะคะ” เจสสิก้าพูดขอร้องและแอบส่งสายตาอ้อนวอน

“มินตรา ผู้หญิงที่กล้าพาเราหนีพี่นะเหรอ”

“เอ่อ...มินเขาไม่ได้พาเจสหนีนะคะ เจสต่างหากที่พามินหนี พี่แอดเวิร์ด”

“จะเป็นเราหรือคนที่ชื่อมินตรา มันก็มีค่าเท่ากัน คือทำให้พี่ต้องเสียเวลามากในการทำเรื่องอะไรที่ไร้สาระในความเอาแต่ใจชองเรา ส่วนเรื่องที่ให้พี่ไปรับ พี่ว่า มินตราเพื่อนเรา คงจะอายุมากพอไม่หลงทางในฮ่องกงหรอกมั้ง น่าจะหาทางมาที่โรงแรมของเราได้”

“ไม่ได้นะคะ น่าเกลียดตายเลย ตอนที่เจสอยู่เมืองไทย มินเขาช่วยเจสทุกอย่าง เจสขอร้องนะคะ ไปรับมินตราแทนเจสหน่อยนะคะ พี่แอดเวิร์ด”

“แล้วเพื่อนเราจะมาถึงกี่โมง”

“เห็นว่า น่าจะถึงช่วงเย็นๆ” เจสสิก้าถึงกับฉีกยิ้ม เธอรู้ว่า แอดเวิร์ดยอมที่จะไปรับเพื่อนให้

“ถ้าอย่างนั้น ตอนนี้พี่คงจะนอนก่อนได้ใช่ไหม ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็ไปทำงานตามที่พ่อสั่งเอาไว้ได้แล้ว”

แอดเวิร์ดแม้เขาจะโหดร้าย กับใครๆ แต่สำหรับน้องสาว เขามักจะใจอ่อนให้เสมอ

“ขอบคุณพี่มากนะคะ เจสจะได้หายห่วงสักที”

แอดเวิร์ดพยักหน้า ก่อนจะไล่น้องสาวออกไปจากห้องของตัวเอง แรกๆ กะจะผู้หญิงมาหาความสำราญสักหน่อย ก็ต้องถูกขัดขว้าง คิดแล้วก็รู้สึกเซ็งๆ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***